ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ:
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΑΝ ΕΞ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΩΦΕΛΟΙΝΤΟ ΛΟΓΩΝ
Η ΠΕΤΡΑ ΣΤΟ ΑΛΦΑΔΙ
Η ΠΕΤΡΑ ΣΤΟ ΑΛΦΑΔΙ
Συνῆλθε ἐν ΚΠόλει ἐπὶ Ἰουστινιανοῦ ἐν ἔτει 653. Πατριάρχης ΚΠόλεως ἦταν ὁ Εὐτύχιος.
Συνῆλθε ἐν Χαλκηδόνι ἐπὶ Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας τῶν βασιλέων ἐν ἔτει 451 καὶ πατριάρχου ΚΠόλεως Ἀνατολίου.
Κατεδίκασε τοὺς μονοφυσίτας Εὐτυχῆ καὶ Διόσκορο κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν ὁποίων ἡ θεία φύσις τοῦ Χριστοῦ ἀπορρόφησε τὴν ἀνθρωπίνη. Συνέπεια τῆς διδασκαλίας των ἦταν ἡ ἄρνηση τῆς θείας οἰκονομίας καὶ ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἐξέδωσε 30 κανόνες.
Συνῆλθε ἐν Ἐφέσῳ ἐπὶ βασιλέως Θεοδοσίου Β´ τοῦ μικροῦ καὶ Πατριάρχου ΚΠόλεως Νικηφόρου ἐν ἔτει 431.
Κατεδίκασε αἱρετικὴν διδασκαλία τοῦ Νεστορίου κατὰ τὴν ὁποία ὁ ἐκ Παρθένου γεννηθεὶς δὲν ἦτο θεὸς ἀλλ᾿ ἄνθρωπος εἰς τὸν ὁποῖον ἐνοίκησε ὁ θεός· ἡ δὲ Θεοτόκος Χριστοτόκος καὶ ἀνθρωποτόκος. Τὸ τέλος ταῦ Νεστορίου ἦταν οἰκτρόν, ὅπως ἀκριβῶς καὶ τοῦ Ἀρείου. Οἱ δὲ τελευταῖες λέξεις του μαρτυροῦν τὴν ἀμετάκλητον ἀσέβειά του «ἔδειξά σε Μαρία ὅτι ἄνθρωπον ἔτεκες».
Ἡ Β´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος συνῆλθε ἐν ΚΠόλει ἐπὶ βασιλέως Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου καὶ Πατριάρχου ΚΠόλεως Τιμοθέου ἐν ἔτει 381 μ.Χ.
Μὲ τὴν Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἡ Ἐκκλησία διατύπωσε τὴν περὶ Υἱοῦ διδασκαλία τῆς ὁμολογώντας πίστη εἰς τὸν Τριαδικὸν Θεόν. Στὸ μεταξὺ τῶν δύο συνόδων διάστημα ἐμφανίστηκαν διδασκαλίες ὑποτιμῶσαι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Ἡ προέλευση αὐτῶν τῶν διδασκαλιῶν ἦταν σαφῶς Ἀρειανικῆ. Ὁ Ἄρειος ἀνεγνώριζε τὴν θεότητα τοῦ Πατρὸς θεωρώντας κτίσμα τὸν Υἱό, ὁ Εὐνόμιος, ὁπαδὸς τοῦ Ἀρείου προεκτείνοντας τὴν Ἀρειανὴ διδασκαλία, θεωροῦσε ὡς κτίσμα καὶ τὸ Πνεῦμα, δημιούργημα μάλιστα τοῦ Υἱοῦ.
Στὶς τάξεις τῶν Ἀρειανῶν ἐπεκράτησε σύγχιση καὶ διαίρεση. Ἔτσι διακρίνουμε τοὺς ἀκραίους εὐνομιανοὺς ἢ ἀνομίους οἱ ὁποῖοι πρέσβευαν ὅτι μεταξὺ τῶν θείων προσώπων δὲν ὑπάρχει τι κοινὸν ἀναγνωρίζοντας τὴν θεότητα μόνο εἰς τὸν Πατέρα. Τοὺς ὁμοιουσιανοὺς οἱ ὁποῖοι παράδερναν μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ Ἀρειανῶν μὴ πιστεύοντας εἰς τὴν θεότητα τοῦ Υἱοῦ, ἀλλ᾿ οὔτε καὶ στὴν κτιστή του φύση. Περὶ τοῦ Πνεύματος συμφωνοῦσαν μὲ τοὺς Ἀρειανούς. Οἱ σαβελλιανοὶ πίστευαν εἰς ἕναν Θεὸν ὁ ὁποῖος κατὰ καιροὺς ἐμφανιζόταν μὲ διάφορα πρόσωπα. Τοῦ Πατρὸς εἰς τὴν Π. Δ. τοῦ Υἱοῦ εἰς τὴν Κ. Δ. καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τὴν μετὰ τὴν Κ.Δ. ἐποχή. Οἱ ἀπολλινάριοι πίστευαν ὅτι ὁ Χριστὸς κατὰ τὴν ἐνανθρώπισή του δὲν προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη ψυχή.
Ἡ σύνοδος κατεδίκασε τὰς ἀνωτέρω διδασκαλίας συμπληρώνοντας τὰ πέντε ὑπόλοιπα ἄρθρα τοῦ συμβόλου τῆς πίστεως καὶ ἐξέδωσε ἑπτὰ κανόνες.
Ἡ Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος συνῆλθε στὴ Νίκαια τῆς Βηθυνίας μὲ πρωτοβουλία τοῦ εὐσεβεστάτου αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου τὸ 325 μ.Χ.
Ὁ τότε πατριάρχης ΚΠόλεως ἦταν ὁ Μητροφάνης, ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπήθηκε ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρο.
Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο συνῆλθε ἦταν ἡ κατάδική της Ἀρειανικῆς διδασκαλίας. Κατὰ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἀρείου ὁ Υἱὸς δὲν εἶναι ὁμοούσιος μὲ τὸν Πατέρα ἑπομένως οὔτε Θεὸς ἀλλὰ τὸ πρῶτο μεταξὺ τῶν κτισμάτων τοῦ Θεοῦ.
Ἡ Σύνοδος ὁμολόγησε τὸ ὁμοούσιον Πατρὸς καὶ Υἱοῦ συνθέτοντας τὰ ἑπτὰ πρῶτα ἄρθρα τοῦ συμβόλου τῆς πίστεως καὶ εἴκοσι κανόνες.
Η επιδημία του Οικουμενισμού- Μουσικής ... τα σχόλια περιττά.
Έχουν ξεφύγει οι άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη πνευματικά .
Ο Νατσιος λέει συνέχεια ότι είναι ενάντια στον Οικουμενισμό , αλλά τις ευλογίες των Οικουμενιστων τις παίρνει. Αφού είσαι φίλος του Οικουμενισμού και συ το ίδιο είσαι τι πολεμάς την αίρεση τον εαυτό σου ;;
Ότι είναι κοινό σε όλους τους αιρετικούς Γρ. Παλαμάς Λόγος Αντιρρητικός Β,1
Συνοπτικά είναι τρία
Εξαπατούν τους εαυτούς τους και τους οπαδούς τους να αφοσιωθούν στο ψεύδος σαν αλήθεια. Πείθουν εαυτούς και τους άλλους με επιχειρήματα τριπλής κατασκευής.
1ον Με την πρόφαση της ευλάβειας προς τον Θεον (Υποκριτική ευλάβεια προς τα Θεια).
2ον Με την παρερμηνεία της Γραφής , των λόγων των προφητών , των αποστόλων και πατέρων.
3ον Με την ενότης και απλότης του Θεού και διακηρύσσουν παντού ότι οι ορθόδοξοι είναι πολύθεοι , αφού δεν τηρούν τη θεια απλότητα.
Αυτήν την γραμμή ετήρουν ο Σαβέλλιος , ο Άρειος , ο Νεστόριος , ο Ευτυχής , ο Πύρρος , ο Σέργιος και οι λοιποί , αυτή τηρούν και οι σημερινοί αιρεσιώται.
Να είχαμε να λέγαμε κ. Νατσιο υποκρισία φουλ . Σαν εσένα όλοι κήρυκες ενάντια της αιρέσεως γίνανε.
Διπλό ταμπλό, Lapsi προδότες τους λέγανε στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, όσοι ήταν μόνο στα λόγια και μετά θυσίασαν και στα είδωλα.
Μήπως είσαι κρυφός Μασώνος ;;;
έτσι κι αλλιώς δεν απαντάτε σε κανένα ερωτήματα και πριν εκλεγείτε .
Ο ΞΒ της 6ης Οικουμενικής Συνόδου απαγορεύει τα κάλαντα όσο και την αλλαγή ντυσιμάτων δηλαδή να φοράει ο άνδρας γυναικεία ρούχα και η γυναίκα ανδρικά ρούχα.
Μετά το
Το αντίδωρο
Διαβάζοντες ένα άλλο βιβλίο του Δρ. Αθ. Μπασδέκη
ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ δηλητηρίασε τις ψυχές σε όλη την Ελλάδα , τους Ορθοδόξους και τους απανταχού Ορθοδόξους ακόμα και τους καλοπροαίρετους.
Μετά το
Έλλειψη σεβασμού των τουρκικών αρχών σε λατρευτικούς χώρους Ορθοδόξων
«Η παραχώρηση από τον Δήμο Σμύρνης του ιστορικού Ιερού Ναού του Αγίου Βουκόλου για τη διοργάνωση πάρτι ηλεκτρονικής μουσικής, είναι ένα γεγονός απαράδεκτο από κάθε άποψη, που δείχνει έλλειψη σεβασμού σε έναν λατρευτικό χώρο των Ορθοδόξων, ο οποίος μάλιστα έχει και ιστορική αξία, καθώς είναι από τα λίγα μνημεία που διασώθηκαν από την πυρπόληση των χριστιανικών συνοικιών της πόλης το 1922».
Τα παραπάνω τονίζει σε δήλωσή του ο γενικός γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ) Μάξιμος Χαρακόπουλος, με αφορμή την πραγματοποίηση πάρτι ηλεκτρονικής μουσικής στον Ι.Ν. του Αγίου Βουκόλου στη Σμύρνη.
--------------------
"ΜΙΑ «ΑΛΛΗ» ΑΠΟΨΗ" – [ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ «ΜΕΣΟΒΑΣΙΛΕΙΑΣ» Ή ΑΛΛΙΩΣ ΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΩΣ «ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»]
"ΜΙΑ «ΑΛΛΗ» ΑΠΟΨΗ"
Αφορμή
για να γράψω τις σκέψεις μου αυτές είναι η άποψη-θεωρία περί της
«Μεσοβασιλείας» ή αλλιώς γνωστή και ως «Αναλαμπή της Ορθοδοξίας» –[σ.σ.:
στο εξής για λόγους συντομίας θα αναγράφεται σκέτο ως «Αναλαμπή» ή και
«Αναλαμπής»].
Και ξεκινώ να «ξετυλίγω» τις σκέψεις μου με βάση την απλή –[κοινή]– λογική:
Γράφει ο Ιωάννης Λίτινας
Και ενώ όλοι χτυπάνε παλαμάκια και χαίρονται με την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου (εδώ) φαίνεται πως κανένας δεν πονηρεύεται πλέον, κανένας δεν διαβάζει τι ανακοινώνουν και τι γράφουν. Μένουν στους τίτλους και αναπαύουν εαυτούς και αλλήλους.
ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΠΛΑΝΩΝ
«Ἔπαυσαν οἱ ἄνθρωποι νὰ διακρίνουν μεταξὺ ὀρθοῦ καὶ ἐσφαλμένου, μεταξὺ ἀληθείας καὶ πλάνης. Τὸ ναρκωτικὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς νέας αὐτῆς θρησκείας τοῦ Ἀντιχρίστου, τῆς παναιρέσεως αὐτῆς κατὰ τὸν Γέροντα Ἰουστῖνο Πόποβιτς, διδόμενο κατὰ μικρὲς δόσεις ἐπὶ δεκαετίες καὶ καλυμμένο μὲ ὀρθοδοξοφανὲς περικάλυμμα σὰν τὴν Οὐνία, μὲ παρερμηνευόμενα χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει ναρκώσει τὶς συνειδήσεις τῶν περισσοτέρων καὶ μάλιστα πολλῶν κληρικῶν καὶ θεολόγων. Ἔχει δημιουργήσει μία φανταστική, ψεύτικη ἀτμόσφαιρα εἰρήνης καὶ ἑνότητος μὲ τὸν δῆθεν διάλογο τῆς ἀγάπης, μέσα στὴν ὁποία ἀναπαύονται μακάρια τὰ πλήθη, ποὺ παίρνουν ἀνυποψίαστα καὶ δωρεὰν ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημέρωσης τὸ χαπάκι τῆς οἰκουμενιστικῆς ἡρωίνης».
Αφού τον λιβάνισαν στην είσοδο , τον υποδέχτηκαν σαν Ορθόδοξο Πατριάρχη τον έψαλλαν και ιδικό τροπάριο έπειτα η μνημόνευση του Βενεδίκτου , επίσης είπαν μαζί το Πάτερ ημών .
Το (παγκόσμιο) Χριστουγεννιάτικο δένδρο
Ισχυρίζεται ο κ. Ι. Χ. ότι «το δένδρο συμβολίζει τον αένναο κύκλο της γεννήσεως-ακμής-φθοράς-θανάτου και επαναγεννήσεως» και ότι «οι χριστιανικοί λαοί σήμερα στολίζουν το δένδρο ως σύμβολο γονιμότητος και ελπίδας».
Τι είναι τα κάλαντα ;
Τι είναι όμως τα κάλαντα και πώς εξελίχθηκαν στη σημερινή τους μορφή;
Πρόλογος
Οι σύγχρονες προσπάθειες για την επαναπροσέγγιση του χριστιανικού κόσμου είναι φυσικό να έχουν ευρύτατη αποδοχή, επειδή, αφενός, αποτελούν την ανθρώπινη συμβολή στην ιερή υπόθεση της ενότητας και, αφετέρου, διεξάγονται σε μια εποχή που ο κόσμος, κατακερματισμένος από πολύμορφες αντιθέσεις, αναζητεί με αγωνία ενοποιητικά στοιχεία.
Οι προσπάθειες αυτές, ωστόσο, έχουν αποδειχθεί μέχρι σήμερα απογοητευτικά αναποτελεσματικές. Όχι μόνο δεν εμπνέουν πλέον καμιά αισιοδοξία, αλλά και προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία, καθώς έχουν γίνει ήδη κατάδηλες οι επιζήμιες συνέπειές τους: α) άμβλυνση της ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας, διαιρέσεις και σχίσματα στο πλήρωμα της Εκκλησίας μας. β) σύγχυση, αποθάρρυνση και αποπροσανατολισμός στους ετεροδόξους που αναζητούν την αυθεντικότητα της πίστεως.
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί έκφραση αυτής της ανησυχίας μας, αφού ο διάλογος ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Παπισμό* δεσπόζει στις διαχριστιανικές σχέσεις και, επιπλέον, η συνύπαρξη Ορθοδόξων και Παπικών στις πολυπολιτισμικές πλέον κοινωνίες μας λειτουργεί ως πρόκληση για κάθε ορθόδοξη συνείδηση.
Του π. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου. Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου, μετόχιον Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους. Συμβολή στη λογική λατρεία του Θεού, για ενεργό συμμετοχή των πιστών, Θεσσαλονίκη 2008, σελ. 97-106
Όταν αποφασίζουμε να πάμε στον ιερό Ναό[1] πρέπει προκαταβολικά να πιστεύουμε ότι μπαίνουμε σε χώρο ιερό, σε τόπο προσευχής και κατανύξεως, όπου ευρίσκεται και κατοικεί αόρατα ο Θεός, ο Βασιλεύς των Βασιλευόντων και ότι κάθε είσοδος μας σε Ναό μας προσθέτει αγιασμό και Θεία ευλογία.
Αυτό επιβάλλει να μπαίνουμε σιωπηλοί, το βάδισμα μας να γίνεται σεμνά και αθόρυβα, οι κινήσεις μας γενικά πρέπει να δεικνύουν ευλάβεια και ή διάθεση μας να μαρτυρεί διάθεση για λήψη ευλογίας και θείας Χάριτος.
Επιλέξτε μία από τις σημασίες της λέξης για να δείτε τα συνώνυμά της | Ένδεικτικό συνώνυμο | Μέρος |
---|---|---|
παραβίαση ή προσβολή κάποιου πράγματος που είναι ιερό, σεβαστό (βεβήλωση τάφων / μνημείων ‖ η κριτική στον εθνάρχη θεωρήθηκε βεβήλωση της μνήμης του) (Έχει αντίθετα πεδίου) | ιεροσυλία | Ουσ. 1485 |
[έλλειψη σεβασμού προς ό,τι θεωρείται ιερό ή προς τους ηθικούς κανόνες] |
ανοσιότητα: η ανοσιότητα ενός εγκλήματος ►Δείτε αντίθετα |
μιαρότητα: η μιαρότητα της βλασφημίας |
καταπάτηση / παραβίαση της ιερότητας |
ανηθικότητα |
[ηθική μόλυνση] |
ακαθαρσία: ακαθαρσία της ψυχής |
[παραβίαση ή προσβολή κάποιου πράγματος που είναι ιερό, σεβαστό] |
βεβήλωση: βεβήλωση τάφων / μνημείων ‖ η κριτική στον εθνάρχη θεωρήθηκε βεβήλωση της μνήμης του |
ιεροσυλία: είναι ιεροσυλία να βρίζεις τα θεία ‖ η μεταγλώττιση του Ευαγγελίου στη δημοτική θεωρήθηκε ιεροσυλία |
μίανση: μίανση του μνημείου με περιττώματα |
μαγάρισμα: εκστατικοί οι παρουσιαστές, εκδότες, αρθρογράφοι μπροστά στην εικόνα του φλεγόμενου φυλακίου στον Άγνωστο Στρατιώτη καταδικάζουν το μαγάρισμα των αξιών του Έθνους |
σκύλευση: σκύλευση του έργου του |
σύληση |
ανευλάβεια |
σπίλωση |
μόλυνση |
[ασεβής, ανόσια, βέβηλη πράξη] |
άγος: τον κατατρύχει το άγος της πατροκτονίας / αιμομιξίας |
[ό,τι προκαλεί μίανση από θρησκευτική, ηθική κτλ. άποψη] |
μίασμα |
[πράξη ανόσια, ανήθικη, που προκαλεί αποτροπιασμό] |
ανοσιούργημα: ανοσιουργήματα εις βάρος της ανθρωπότητας ►Δείτε αντίθετα |
ανοσιουργία |
τερατούργημα: έχουν διαπράξει απίστευτα τερατουργήματα |
τερατουργία |
[το όνειδος που επέφεραν στην πόλη των Αθηνών οι άρχοντές της με την ανόσια πράξη τους να κατασφάξουν τους οπαδούς του συνωμότη Κύλωνα που είχαν δεθεί στον βωμό της Αθηνάς, ώστε να εξασφαλίζουν την ιδιότητα του ικέτη] |
κυλώνειον άγος (λόγια φράση / έκφραση) |
[για βάρβαρη προσβολή όσων θεωρούνται ιερά και όσια] |
τα άγια τοις κυσί (φράση / έκφραση ν.ε.) |
«Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης της οἰκουμένης. |
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» Αύγουστος 1958, αρ. φυλ. 208
Mητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ ληστὴς˙ ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμὴν ἐστι
τῶν προβάτων» (Ο ΚΥΡΙΟΣ – Ἰωάν. 10, 1-3)
ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ (Δ΄)
Α΄. Πόσον εἶναι τὸ βάρος τῆς θανασίμου ἁμαρτίας ἀπὸ τὸ πρόσωπον τοῦ βλαπτομένου.
Β΄. Ἀπὸ τὸ πρόσωπον τοῦ βλάπτοντος.
Γ΄. Ἀπὸ τὴν βλάβην αὐτὴν καθ’ ἑαυτήν.
ΜΕΛΕΤΗ Γ΄.
Α΄. Περὶ τῶν μέσων ὅπου μᾶς ἔδωκεν ὁ Θεὸς διὰ νὰ ἐπιτύχωμεν τὸ ἄκρον τέλος μας.
Β΄. Ὅτι ἡμεῖς κάμνομεν κατάχρησιν τῶν τοιούτων μέσων.
Γ΄. Πῶς πρέπει νὰ διορθώσωμεν αὐτὴν τὴν κατάχρησιν.
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΠΟΪΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΑΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΑΚΑΘΕΚΤΗ !!
Μελέτη Δεύτερη (Β΄).
Α΄. Ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθη ἀπὸ τὸν Θεόν.
Β΄. Ὅτι ἐπλάσθη διὰ τὸν Θεόν.
Γ΄. Ὅτι ἐπλάσθη διὰ νὰ ἀπολαμβάνει αἰωνίως τὸν Θεόν.
Μελέτη Πρώτη (Α΄).
Α΄. Τί ἔκαμεν ὁ Θεὸς διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου.
Β΄. Τί ἔπαθεν ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς δι’ αὐτήν.
Γ΄. Τί πρέπει νὰ κάμνῃ καὶ νὰ παθαίνῃ ὁ ἄνθρωπος δι’ αὐτήν.
Α΄. Τί ἔκαμεν ὁ Θεὸς διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου.
Στοιχείο το μι, και δωδέκατος λόγος
λοιπόν ο παρών. Των αισθητών κτισμάτων
δηλώνει αυτός της θεωρίας την πείρα,
που πρόωρα κανείς να ζητήσει δεν πρέπει.
Τώρα λοιπόν ευλόγησε την ανάγνωση, πάτερ.
Αν δεν αποκτήσει ο νους νέκρωση των παθών, δεν τον συμφέρει να έρθει στη θεωρία των
αισθητών. Όταν βρίσκεται σε περισπασμούς και δε σχολάζει στη μελέτη των θείων Γραφών με
γνώση και ησυχία, σκοτίζεται περισσότερο ο άνθρωπος από τη λησμοσύνη και φτάνει σιγά - σιγά
στην άγνοια.
Αυτό συμβαίνει ακόμη κι αν είχε φτάσει ίσως πρωτύτερα σε νοερή γνώση, και μάλιστα αν η γνώση
του ήρθε όχι από τη χάρη, χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος, αλλά έμαθε από την ανάγνωση και από
τους έμπειρους τα μυστήρια αυτά.
[Λειτουργία τῶν Κατηχουμένων] [Εἰρηνικά] [Μικρὰ Εἴσοδος] [Τρισάγιος Ὕμνος] [Ἁναγνώσματα] [Ἐκτενὴς Δέησις] [Δέησις ὑπὲρ τῶν Κατηχουμένων] [Λειτουργία τῶν Πιστῶν] [Μεγάλη Εἴσοδος] [Συναπτὴ τῶν Τιμίων Δώρων] [Ἁγία Ἀναφορά] [Δίπτυχα καὶ Δεήσεις] [Ὕψωσις καὶ Μελισμός] [Θεία Κοινωνία] [Κοινωνία τῶν Πιστῶν] [Εὐχαριστία-Ἀπόλυσις]
Μήπως θά μπορούσατε νά παραθέσετε βιβλιογραφία καί ἱκανά ἐπιχειρήματα πατέρων τῆς Ἐκκλησίας γιά τή θέση τῆς γυναίκας στήν Ἐκκλησία, ἰδιαιτέρως γιά τό ἄν εἶναι ὠφέλιμο νά ψάλλει ἡ γυναῖκα στίς ἀκολουθίες ή ὄχι;
Πῶς ὁ Πάπας προσφωνεῖται ἐπίσκοπος Ρώμης ἀπό κάποιους Ὀρθοδόξους;
«Μετά τό πέρας τῶν συνοδικῶν ἐργασιῶν [της 11ης Φεβρουαρίου] ἠκολούθησαν ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ αἱ τελεταί Ἁγιοκατατάξεως τῶν νέων Ἱερομαρτύρων Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν Κυρίλλου Α’ (τοῦ Λουκάρεως) καί Κυρίλλου ΣΤ’, ὑπογραφεισῶν ἐν τῷ οἰκείῳ Κώδικι τῶν Πατριαρχικῶν καί Συνοδικῶν Πράξεων ὑπό τε τῆς Α. Θ. Παναγιότητος καί ὑπό τῶν Σεβ. ἁγίων Συνοδικῶν Παρέδρων».
ΔΙΔΑΧΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
Διδασκαλία του Κυρίου πού διαδόθηκε στα έθνη από τούς δώδεκα Αποστόλους.
Με αφορμή του προηγούμενου άρθρου η δυσφήμηση του Μέγα Βασιλείου στην εποχή μας .
Παραθέτω πιο κάτω
Περί τῆς καταστάσεως καί συγχύσεως τῶν Ἐκκλησιῶν Κεφάλαιον Λ΄ από περί Αγίου Πνεύματος του Μεγάλου Βασιλείου .
ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΥΗΣΗ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Eurovision 2024: Η Ιρλανδία έφερε μια σατανιστική τελετή με ΛΟΑΤΚΙ+ περιτύλιγμα – Η επίσημη «βάπτιση» της Ευρώπης στον Εωσφορισμό!