Μέγας Αθανάσιος: Κατά ειδώλων. § 26. Πορνεία και ανηθικότητα στους ειδωλολατρικούς ναούς. Τα πρότυπα τους, οι λεγόμενοι θεοί, είχαν αισχρό βίο.
26. Κατά την παλαιά εποχή στους ειδωλολατρικούς ναούς της Φοινίκης εκτίθονταν οι γυναίκες, για να προσφέρουν στους εκεί θεούς το μίσθωμα της διακορεύσεως τους, διότι πίστευαν ότι με την πορνεία θα εξιλεώσουν την θεά τους και με τις πράξεις αυτές θα την εξευμενίσουν [1].
Αλλά και άνδρες αρνούμενοι την φύση τους και μη θέλοντας πλέον να είναι άρρενες, υποκρίνονται την γυναικεία φύση [2], και δια του τρόπου αυτού ενεργούν προς ευχαρίστηση και τιμή της μητέρας [3] των λεγομένων θεών τους. Και όλοι μαζί ζουν αισχρό βίο και συναγωνίζονται για να επιτύχουν τα χειρότερα. Καθώς είπε και ο άγιος διάκονος του Χριστού, ο Παύλος· «αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι» (Ρω 1, 26-27).
Πράττοντες δε αυτά και παρόμοια τους ομολογούν και αποδεικνύουν, ότι και οι λεγόμενοι θεοί τους ζουν τέτοιο βίο. Διότι έχουν μάθει από μεν τον Δία την παιδεραστία και την μοιχεία, από δε την Αφροδίτη την πορνεία, από την Ρέα την ασέλγεια [4], από τον Άρη τους φόνους [5], και από άλλους άλλα παρόμοια, τα οποία και οι νόμοι τιμωρούν, αλλά και κάθε συνετός άνθρωπος τα αποστρέφεται.
Άραγε αξίζει να πιστεύονται ακόμη ως θεοί αυτοί οι οποίοι διαπράττουν τέτοιες πράξεις, και να μη θεωρούνται για την ακόλαστη συμπεριφορά περισσότερο ανόητοι και από τα άλογα ζώα; Άραγε αξίζει να θεωρούνται άνθρωποι αυτοί οι οποίοι τους λατρεύουν, και να μη ελεεινολογούνται ως περισσότερο ανόητοι από τα άλογα ζώα και περισσότερο αναίσθητοι από τα άψυχα; Διότι αν λογάριαζαν το λογικό της ψυχής τους, δεν θα είχαν καταπέσει όλοι τελείως, ούτε θα αρνούνταν τον Πατέρα του Χριστού, τον Θεό.
[1] Τούτο μαρτυρεί και ο Λουκιανός ως αυτόπτης. Λέει ότι στη Φοινίκη υπήρχε έθιμο επί των ημερών του να ξυρίζουν την κεφαλήν τους οι γυναίκες προς τιμήν της Αφροδίτης· όσες δε γυναίκες δεν ήθελαν να ξυρισθούν, υποχρεούνταν να εκτεθούν ως πόρνες σε οιουσδήποτε και οσουσδήποτε ξένους παρουσιασθούν στον ναό, και τα χρήματα που θα εισπράξουν ανήκουν στον ναό. Λουκιανός, Περί της Συρίης θεού, 6.
Και ο Ηρόδοτος λέει ότι οι γυναίκες της Βαβυλώνας άπαξ της ζωής τους πορνεύονταν για λογαριασμό της Αφροδίτης, στον ναό αυτής, από τους ξένους προσκυνητές, αντί οποιουδήποτε ποσού, το οποίο αφιερωνόταν στον ναό. Ηρόδοτος, Ιστ. 1, 199.
Κατά τους αποστολικούς χρόνους ο ναός της Αφροδίτης στην Κόρινθο είχε 1.000 πόρνες. Γι’ αυτό και οι πόρνες λέγονται ιερόδουλοι μέχρι σήμερα. Αυτή η θρησκευτική πορνεία στους ναούς αναφέρεται και στο Δευτερονόμιο (Δευτ. 23, 18-19).
[2] Στην Γραφή αναφέρεται συνήθεια των αρχαίων να έχουν οι ναοί κίναιδους, τους οποίους ή Γραφή ονομάζει «κύνας» και «τελισκομένους», για να ασελγούν επ’ αυτών οι προσκυνητές και να εισπράττει τα χρήματα ο ναός. Ο Μωυσής απαγορεύει ρητά την χρήση πορνών ή κιναίδων στην θρησκεία του Ισραήλ (Δευτ. 23, 18-19).
[3] Μητέρα των θεών λεγόταν η σε κάθε τόπο λατρευόμενη μεγάλη θήλεια θεά της ασελγείας· η Κυβέλη, η Κόρη, η Άρτεμη, η Ίσιδα, η Αφροδίτη, η Αστάρτη, κλπ.
[4]. Και η Ρέα, καθώς λέχθηκε, λατρευόταν ως μητέρα θεά της γονιμοποιήσεως και της ασελγείας.
[5] Το όνομα Άρης ως κοινή λέξη «άρης» σήμαινε φόνος, και έπειτα αίμα και πόλεμος.
Αθανάσιου Αλεξανδρείας του Μεγάλου, Άπαντα τα έργα. 1. Απολογητικά.
Λόγος Α΄. Κατά ειδώλων.
Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας (ΕΠΕ). Πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Θεσσαλονίκη, 1973.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου