Κατήχησις Μέρος 1ον
Κατά Ματθαίον15, 14 ἄφετε αὐτούς· ὁδηγοί εἰσι τυφλοὶ τυφλῶν· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται.
Εμείς και οι άλλοι του Αθ. Μπασδεκη σελ.45-46
[ Στις 12 Σεπτεβρίου 1982 στο Διορθόρθοξο Κέντρο στο Σιαμπεζύ μετά την λήξη της Διάσκεψης, είπε ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτωνος, {σε πολύ έντονο και απογοητευτικό ύφος.}{του Αθ.Μπασδέκη} . Συνεχίζει ο Μητροπολίτης <<Αδελφοί μου αγαπητοί!….Εδώ , αυτήν την φορά , πέραν από τας μετριόφρονας εκκλησιατικάς μας αποφάσεις επί των θεμάτων της ημερησίας διατάξεως , εκάναμε την σπουδαιότεραν ανακάλυψιν ότι υπάρχετε και εσείς,..το πλήρωμα , με την πλήρη έννοιαν , σεις όλοι που σας εβαπτίσαμε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εις τήν κολυμβρήθραν της Ορθοδόξου πίστεως και μετά δέν σας εκατηχήσαμε , περιορισθέντες εις το Πιστεύω του αναδόχου , αλλά σας εγκαταλείψαμε εις την τύχη σας. {Βλέπε στο βιβλίο του Εμείς και οι άλλοι του Αθ. Μπασδεκη σελ.45-46} ]
Οι ακατήχητοι γεννούν ακατήχητους.
Ποια η διαφορά κατηχουμένου και ακατήχητου.
Την απάντηση θα μας την δώσει ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος.
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ, ΛΟΓΟΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΣ ΕΚΤΟΣ.
Έσύ από αυτά όπου είπα ανωτέρω οιά τον πιστόν όπου αμαρτάνει, κάμε τήν διάκρίσιν μοναχός σου, καί στοχάσου, άν είναι τρόπος νά μην οργίζεται ό Θεός διά εκείνους τούς εμπαθείς ιερείς καί λοιπούς κληρικούς τών εκκλησιών, όπου δέν είναι άξιοι νά γίνονται ιερείς, ή »να ιερουργούν, κατά τούς ιερούς κονονας, και καταπατούν, καί καταφρονούν τολμηρώς τους νόμους του Θεού καί ίερώνονται, ή ιερουργούν άναξίως, καί τούς φαίνεται πώς γελούν καί αυτόν τόν Θεόν, ίσως διατί είναι άκατήχητοι, καί άφώτιστοι, καί δέν γνωρίζουν τά μυστήρια τής πίστεώς μας.
Ότι λέγει ό Χρυσόστομος Ίωάννης, πώς κανένα άλλο αμάρτημα δέν παρακινεί τον Θεόν εις θυμόν, καί όργήν τόσον πολλά, ώσάν το νά ίερώνεται, ή νά ιερουργή τινάς άναξίως.
Όμως τό νά είναι τινάς αφώτιστος, καί αδίδαχτος εις τά τής πίστεως, είναι περισσότερον, καί μεγαλήτερον αμάρτημα άπό αυτό, καί διά τούτο εις τούς τωρινούς καιρούς καθώς βλέπεις είναι παγκόσμιος ή όργή, όπου όμοιάζει μέ κατακλυσμόν, καί εύρίσκονται όλοι εις ένα μεγάλον σκότος αμάθειας, καί περιπατούν ώσαν τυφλοί, και σκοτισμένοι.
Διότι εκείνος όπου είναι διδαγμένος, καί κατηχημένος, είναι, καί λέγεται φωτισμένος, έπειδή τά φώτα όπου φωτίζουν είναι δύο.
ά. ό Θεός, όπου λέγεται νοητός ήλιος, ό όποιος χαρίζει εις τούς νοερούς οφθαλμούς τής ψυχής φως, διά νά βλέπουν νοερώς τήν αόρατον κτίσιν καί
β'. ό αισθητός ήλιος, όπου χαρίζει εις τά αισθητά μάτια φώς, διά νά βλέπουν τήν αισθητήν κτίσιν. Καί καθώς δέν βλέπει τινάς τούς ομαλούς, καί ίσιους τόπους, ούτε τάς παστρικας στράτας, εάν δέν άνατείλη ό αισθητός ήλιος, έτζι πάλιν δέν βλέπει τινάς τούς κρημνούς τής κακίας, καί τήν ίσιαν στράταν τής δικαιοσύνης, εάν δέν αντείλη ό νοητός ήλιος.
Λοιπόν όταν εύρεθή χριστιανός όπου νά περιπατή τήν στραταν της κακίας, ή όλην, ή μερικήν, ό τοιούτος δεν είναι χριστιανός.
Οτι ο χριστιανός είναι, και λέγεται φωτισμένος καί κάθε ένας όπου περιπατεί με φώς, βλέπει τους λάκκους, και τούς κρημνούς.
Είδε καί δέν βλέπει, δέν έχει ούδέ φώς, και πως είναι χριστιανός ;
είδέ καί λέγει πώς βλέπει, όμως πλανάται άπό τόν διάβολον καί αμαρτάνει, ψεύδεται, διατί δέν βλέπει καλά, άλλα βλέπει καθώς βλέπουν καί οί αφώτιστοι, ήγουν οί άπιστοι.
Επειδή καί εκείνοι βλέπουν, καί διακρίνουν τό καλόν, καί τό κακόν, όμως δεν ξεκλίνουν άπό τό κακόν, μέ τό νά μή βλέπουν καθαρά, ποιον είναι τό κυρίως καλόν, καί ποιον ειναι το κυρίως κακόν.
Ό δέ χριστιανός έν όσω δέν βλέπει καθαρά, καί αθόλωτα τό κακόν, δέν είναι άκόμι χριστιανός, καί πρέπει νά αγωνίζεται με στεναγμούς καί δάκρυα, καί νηστείας, καί προσευχάς διά νά ελθη εις αύτό τό αληθινόν και τέλειο φως , τό όποιον φωτίζει κάθε άνθρωπον έχόμενον εις τόν κόσμον.
συνεχίζεται ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου