Η κατάργηση της Λιτανείας και τα αποτελέσμτα της ξηρασίας ΕΠΙΚΑΙΡΟ

 Στο βιβλίο Οικουμενισμός χωρίς Μάσκα κατάργησαν λέει  ο Χ.Β . εδώ και χρόνια την τελετή της Λιτανείας για βροχή , λοιμούς , σεισμούς κλπ Οκνηροί στις προσευχές οι σημερινοί ιερείς ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ  και ΓΟΧ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ  , μετά λένε πολλοί  δεν έχουμε να φάμε (τα παράπονα)  , αφού ούτε πνευματικό υλικό δίνουν (ΜΟΝΟ ΑΙΡΕΣΗ ΣΕ ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΤΑΙΖΟΥΝ ) ούτε παρακαλούν τον Τριαδικό Θεό  οι τεμπέληδες με τον παρατεταμένο καύσωνα να βρέξει.  ΜΗΠΩΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΗΣΗ . ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.

Τι σημαίνει η λέξη Λιτανεία ;;;

 

Ο Αββάς Παμβώ

 

Ερώτησε κάποτε ένας μοναχός τον αββά Παμβώ:
«Αλήθεια γέροντα,  θα αλλάξουν οι συνήθειες και οι παραδόσεις των χριστιανών (στα έσχατα χρόνια) και δεν θα υπάρχουν ιερείς στις εκκλησιές;»

 
Και ο Γέροντας απάντησε:
«Εκείνο τον καιρό θα ψυχραθεί η αγάπη των πολλών και θα πέσει μεγάλη θλίψη. Θα γίνουν επιδρομές εθνών. Μετακινήσεις λαών, αστάθεια στους βασιλείς, ανωμαλία στους κυβερνήτες, οι ιερείς θα γίνουν άσωτοι και οι μοναχοί θα ζουν με αμέλεια. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν για τη δική τους σωτηρία αλλά και του ποιμνίου τους. Θα είναι όλοι τους πρόθυμοι και πρώτοι στα τραπέζια και εριστικοί. Οκνηροί στις προσευχές αλά πρόθυμοι στην καταλαλιά, έτοιμοι για κατηγορία. Δεν θα θέλουν ούτε να μιμούνται ούτε αν ακούνε βίους και λόγους Γερόντων, αλλά κυρίως θα φλυαρούν και θα λένε "αν ζούσαμε κι εμείς στις μέρες τους, θα αγωνιζόμασταν και εμείς". Οι επίσκοποι πάλι των καιρών εκείνων θα δείχνουν δουλικότητα προς τους ισχυρούς, θα βγάζουν τις αποφάσεις ανάλογα με τα δώρα που θα παίρνουν και δεν θα υπερασπίζονται τους φτωχούς, όταν θα κρίνονται. Θα θλίβουν τις χήρες και θα καταταλαιπωρούν τα ορφανά. Ακόμη θα εισχωρήσει και στον λαό απιστία, ασωτία, μίσος, έχθρα, ζήλεια, φιλονικία, κλεψιά, μέθη, έξαλλες διασκεδάσεις, μοιχεία, πορνεία, φόνοι και διαρπαγές».

 

Είπε τότε ο αδελφός: «Και τί θα μπορεί να κάνει κανείς σε τέτοιους δύσκολους καιρούς;»
Και ο Γέροντας απάντησε:
«Παιδί μου, σε τέτοιες ημέρες θα σωθεί εκείνος που θέλει και προσπαθεί να σώσει την ψυχή του και αυτός θα ονομαστεί μέγας στη Βασιλεία των Ουρανών». 

************************* 

Ένας μοναχός φύτεψε μια ελιά και άρχισε να προσεύχεται:

- Κύριε, στείλε μου βροχή...

Και ο Κύριος έστειλε βροχή στη γη.

Το δέντρο ήταν κορεσμένο με υγρασία και ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται:

- Και τώρα, Κύριε, Σε ζητώ να στείλεις πολύ ήλιο - το δέντρο μου χρειάζεται ζεστασιά...

Και ο Κύριος έστειλε τον ήλιο. Το δέντρο μεγάλωσε.

Ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται γι' αυτό:

- Κύριε, δώσε λίγο παγετό, για να ενισχυθούν οι ρίζες και τα κλαδιά.

Ο Κύριος έστειλε παγετό και... το δέντρο "πέθανε"!!!...

Ο μοναχός ήταν πολύ αναστατωμένος...

Πήγε σε έναν άλλο μοναχό για να πει την ιστορία του και να μοιραστεί την θλίψη του.

Και του λέει ο άλλος μοναχός:

- Έχω επίσης μια ελιά, κοίτα. Το δέντρο του έχει μεγαλώσει όμορφα. Αλλά προσευχήθηκα διαφορετικά... Είπα στον Θεό, ότι είναι ο Δημιουργός αυτού του δέντρου και ότι ξέρει καλύτερα από μένα τι χρειάζεται για να αναπτυχθεί φυσιολογικά. Απλώς ζήτησα από τον Θεό, Εκείνος να το φροντίσει...

Αιώνιο μάθημα αυτό! Μην ζητάμε στην προσευχή μας τίποτα... παρά μόνο την σωτηρία την δική μας και των συνανθρώπων μας.

Ο Κύριος γνωρίζει τις ανάγκες μας και τι μας ωφελεί...

Ας Τον εμπιστευτούμε και Εκείνος θα μας δώσει, σύμφωνα με την καρδιά μας και την ωφέλειά μας...

*******************

Λιτανεία ονομάζεται η πάσης φύσεως περιφορά ιερών εικόνων, του Τιμίου Σταυρού ή λειψάνων Αγίων ή και του Επιταφίου (την Μ. Παρασκευή), πάντοτε όμως εκτός του Ναού. Η Λιτανεία ανήκει στις θρησκευτικές τελετές.

Η λιτανεία συνήθως γίνεται με πάνδημη συμμετοχή των ενοριτών και πλήθους πιστών, αντιπροσωπείες σχολείων και Ιδρυμάτων με επικεφαλής τον κλήρο και πλαισιούμενη κάποιες φορές και από στρατιωτικά αγήματα και μπάντα.

Ωστόσο δεν είναι απαραίτητη η συμμετοχή πιστών καθώς εκκλησιαστικά το νόημα της έγκειται στο γεγονός της προσεχής και ευλογίας αντίστοιχα του τόπου που λαμβάνει χώρα από το ιερό πρόσωπο στο οποίο είναι αφιερωμένη.

Σημαντικές και μεγάλες λιτανείες στην Ελλάδα είναι η περιφορά του Επιταφίου την Μεγάλη Παρασκευή, οι περιφορές εικόνων της Θεοτόκου τον Δεκαπενταύγουστο καθώς και όλες εκείνες στη μνήμη των Αγίων και Πολιούχων πόλεων με τα ονόματα των οποίων τιμώνται ιερές Μονές και Ναοί που τις εκτελούν, όπως της περιφοράς ιερών λειψάνων σε Κέρκυρα, Κεφαλονιά και Ζάκυνθο.

Εξίσου σημαντικές λιτανείες είναι και αυτές των Καθολικών της «Αγίας Δωρεάς» και της περιφοράς του Εσταυρωμένου (αντί του Επιταφίου).

Οι Λιτανείες γίνονται είτε αναμνηστικά επί γεγονότων, είτε κατά την ημέρα εορτής του τιμώμενου Αγίου, είτε και ακόμη παρακλητικά προς διακοπή κάποιου κακού (σεισμών, ανομβρίας, επιδημίας, εχθρικής επιδρομής κ.λπ.). Κατά τη διάρκεια αυτών ψάλλονται εγκώμια ή το τροπάριο του Αγίου με τρεις ή τέσσερις στάσεις όπου ψάλλονται τα ειρηνικά. Ως μικρότερη σε έκταση λιτανεία είναι εκείνη που γίνεται ακριβώς πέριξ του Ναού στα θυρανοίξια (εγκαίνια) αυτού.

Επίσης ως λιτανεία χαρακτηρίσθηκε η μεταφορά του εθνικού συμβόλου του Λαβάρου της Επανάστασης του 1821 από την Αγία Λαύρα στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών.

Ιστορικά η λιτανεία ως τελετουργία ανάγεται στην αρχαία ελληνική «πομπή» που τελούνταν επ΄ ευκαιρία της εορτής των διαφόρων Μυστηρίων, με χαρακτηριστικό την μεταφορά και όχι περιφορά, όπως ήταν η πομπή των Παναθηναίων, των Ελευσινίων κ.λπ. ενώ η περιφορά του Επιταφίου ανάγεται περισσότερο σε εκείνη της «Κιβωτού της Διαθήκης» των Εβραίων.

Ετυμολογικά το όνομα Λιτανεία προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη λιτή (η) (και τα ρήματα λίσσομαι, λίτομαι) που σημαίνει ικεσία, προσευχή. Στο πληθυντικό Λιταί ως κύριο όνομα σήμαιναν τη προσωποποίηση των προσευχών. Παράγωγα αυτών ήταν τα ρήματα λιτανεύω, σπανιότερα λιταίνω, η λιτανεία (=προσευχή-ικεσία) και το επίθετο λιτανός (=ικετευτικός).

Πηγές

• Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. ΙΣτ΄, σελ. 177.