Η βαρειά ασθένεια του Οικουμενισμού

Η αδιαφορία απέναντι στους αιρετικούς με την καραμέλα την δήθεν αγάπης  

Η αδιαφορία έχει δυο σκέλη . Πρώτο σκέλος ,   οι Εκκλησιαστικοί ηγέτες που θέλουν την ένωση δίχως την πραγματική αγάπη απέναντι στους αιρετικούς.

Η άλλη αδιαφορία(δεύτερο σκέλος)  το ποίμνιο και η κατώτατοι κληρικοί ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ,  αδιαφορούν να γυρίσουν αυτούς που έφυγαν πνευματικά  από την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΙΧΕΙΑ -ΠΟΡΝΕΙΑ.

 

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΙΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ .ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ .

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

Λόγος Α Κατά Ιουδαίων

 Μια άλλη ασθένεια , πολύ βαριά , που προσβάλλεται το σώμα της Εκκλησίας , καλεί  τον δικό μου λόγο να τη θεραπεύσει. Επιβάλλεται λοιπόν να σταματήσουμε την εξέλιξη της ασθένειας αυτής και στην συνέχεια να στρέψουμε την προσοχή μας προς τους  εκτός της Εκκλησίας. Είναι αναγκαίο να θεραπεύσουμε πρώτα τους δικούς μας και μετά να ασχοληθούμε με τα πράγματα των άλλων. Ποια  όμως είναι η ασθένεια ?

Πολλοί Χριστιανοί συνεόρταζαν , από κακή συνήθεια , με τους Ιουδαίους τις εορτές των Νηστειών , της Σκηνοπηγίας και των Σαλπίγγων ή του Νέου Έτους.

Η ασέβεια των Ανομοιων συγγενεύει προς εκείνη των Ιουδαίων….

Δεν είναι σωστό λέγει  , να πάρει κανείς τον άρτο των τέκνων και να το ρίξει στα σκυλάκια.

Ο Χριστός αποκαλώντας τους Ιουδαίους τέκνα και τους εθνικούς σκυλιά.

Αλλά άλλαξε η θέση των πραγμάτων και οδηγήθηκαν στη θέση των σκυλιών και εμείς γίναμε τέκνα Θεού.

Έπειτα λέει γι αυτούς  που πηγαίνουν στα θέατρα και στις συναγωγές.

Μεταξύ θεάτρου και της συναγωγής δεν υπάρχει καμία διαφορά.

Η συναγωγή είναι σπήλαιο ληστών , κατοικητηριο δαιμόνων γιατί κανένας Ιουδαίος δεν προσκυνεί τον Θεό. …Είναι τόπος ειδωλολατρίας.

Όλα αυτά σας το είπα και σας τα διηγήθηκα , επειδή δείχνετε απανθρωπιά και αναισθησία προς εκείνους που πράττουν η παθαίνουν αυτά.

Τι με ενδιαφέρει εμένα ? ποια σχέση έχω εγώ με εκείνον ? Τα λόγια σας αυτά είναι χειρότερα από κάθε μισανθρωπία και σατανική σκληρότητα.

…Πως λοιπόν ομολογείς τον Χριστό ότι είναι κεφαλή της Εκκλησίας?

..άρα δεν έχεις ούτε τον Χριστό κεφαλή.

Υπάρχουν πιστοί που πάσχουν από την ιουδαϊκή ασθένεια , εσύ αδιαφορείς για την ασθένεια τους . Καθένας από εσάς να κερδίσει τον αδερφό του  να τον απαλλάξει από την συναστροφη με τους χριστοκτονους. Τώρα βλέπεις τον αδελφό σου να σύρεται άδικα και ανόσια , όχι από τον δήμιο , αλλά από τον διάβολο , στο βάραθρο της απώλειας και δεν ανέχεσαι να του δώσεις ούτε μια συμβουλή , ώστε να τον απαλλάξεις από την παρανομία αυτή. Και ποια συγχώρεση περιμένεις να λάβεις ? … Και ποια συγνώμη θα έχεις , όντας μισός Χριστιανός ?

Όταν δεις  κάποιον να ιουδαιζη συγκράτησε τον , φανέρωσε τον , ώστε να μην γίνεις κοινωνός   και συ του ίδιου κινδύνου. …Σκοπός είναι να τον απαλλάξουμε από την πλάνη και την ασέβεια και να τον καταστήσουμε εξ ολοκλήρου δικό μας.

Επειδή υπάρχουν μερικοί  , που θεωρούν τόπο ιερό την συναγωγή . Επειδή λέγουν ότι υπάρχουν ο νόμος και τα βιβλία .Ενώ αυτοί που έχουν τους νόμους και τους προφήτες δεν τους πιστεύουν δεν δέχονται τις μαρτυρίες τους , πράγμα που είναι μεγαλύτερο από εκείνους που βρίζουν.

Όταν τα βιβλία διαβάζονται με απιστία , τους καθιστούν βέβηλους και δεν ωφελούνται  ούτε οι ίδιοι που τα διαβάζουν. Γι αυτό ακριβώς ας την μισή την συναγωγή και να την αποστρέφεται επειδή έχουν τους αγίους και δεν πιστεύουν στους λόγους τους , επειδή τους κατηγορούν για τη χειρότερη ασέβεια.

Για να μάθετε , ότι τα βιβλία δεν αγιάζουν τον τόπο , αλλά τον καθιστά βέβηλο η προαίρεση εκείνων που συνέρχονται εκεί….(διήγησης)

Πες μου λοιπόν εκεί που κατοικούν οι δαίμονες δεν είναι τόπος της ασεβείας κι αν ακόμη δεν υπάρχει στημένο άγαλμα ?

Όπου βλαστημείται ο Θεός  όπου αγνοείται ο Πατέρας  , όπου υβρίζεται ο Υιός , όπου αθετείται η χάρη του Πνεύματος , η καλύτερα και αυτοί οι ίδιοι είναι δαίμονες   , δεν είναι μεγαλύτερη η βλάβη που προέρχεται από εκεί ? ….

Να μην λοιπόν αδιαφορήσετε για τους ασθενείς αλλά να τους ελευθερώσετε από την ασθένεια  και να τους επαναφέρετε στην επομένη συγκέντρωση  μας , και πολύ   μισθό θα λάβετε από τον Θεό ,εύχομαι ΑΜΗΝ.

Λόγος Δ΄ Κατά Ιουδαίων

&7. Η μάχη λοιπόν κατά των Ιουδαίων ας σταματήσει εδώ . Γιατί σήμερα ρίψαμε τα βέλη εναντίον τους , λέγοντας μόνο τόσα  , όσα αρκούσαν για την ασφάλεια των αδελφών  μας , η καλύτερα και πολύ περισσότερα . Πρέπει όμως τώρα να παρακαλέσω εσάς τους παρόντες, ώστε να δείξετε πολλή φροντίδα για τα μέλη μας και να μη λέτε ‘τι με μέλλει; γιατί ν' ασχολούμαι και να καταγίνομαι εγώ µε τους άλλους;’  Ό Κύριός μας πέθανε για μας, και συ δεν λες ούτε μια λέξη; Και ποια συγχώρηση θα έχεις; ποια δικαιολογία θα· προβάλεις; πως θα σταθείς, πες μου, µε θάρρος ενώπιον του βήματος του Χριστού, αδιαφορώντας για την απώλεια τόσων ψυχών; Μακάρι να μπορούσα να γνωρίζω όλους εκείνους που τρέχουν εκεί και δεν θα χρειαζόμουν τη βοήθειά σας, αλλά θα μπορούσα να τους διορθώσω τάχιστα. 'Όταν χρειάζεται να διορθώσεις τον αδελφό σου, κι αν ακόμη χρειασθεί να προσφέρεις τη ζωή σου, μη αποφύγεις να το κάμεις, αλλά μιμήσου τον Κύριό σου. Και είτε έχεις δούλο, είτε έχεις γυναίκα, κράτησέ τους στο σπίτι με πολλή αυστηρότητα. Γιατί, αν δεν τους επιτρέπεις να πηγαίνουν στο θέατρο, πολύ περισσότερο πρέπει να το κάνης αυτό για τη συναγωγή γιατί αύτη η παρανομία είναι μεγαλύτερη από εκείνη. Στην περίπτωση εκείνη το πράγμα εί­ναι αμαρτία, ενώ σ' αυτήν είναι ασέβεια. Και αυτά τα λέμε όχι για να τους αφήνετε να πηγαίνουν στα θέατρα, γιατί και αυτό είναι κακό, αλλά. για να το εμποδίσετε και αυτό πολύ περισσότερο.

 ΑΝΕΤΗΝ ΑΦΗΚΑΜΕΝ ΤΗΝ ΘΥΡΑΝ - Ο Οικουμενισμός ως Ιουδαΐζουσα αίρεση

Πες μου, τι τρέχεις να δεις στη συναγωγή των θεομάχων Ιουδαίων; ανθρώπους που παίζουν σάλπιγγες; 'Έπρεπε να κάθεσαι στο σπίτι σου και να στενάζεις για εκείνους και να δακρύζεις, που αντι­μάχονται τα προστάγματα του Θεού, που έχουν μαζί τους τον διά­βολο και χορεύουν. Γιατί, όπως είπα παραπάνω, εκείνο που γίνεται παρά το θέλημα του Θεού, κι αν ακόμη κάποτε είχε επιτραπεί να γί­νεται, στη συνέχεια όμως γινόμενο είναι παρανομία και αίτία άπεί­ρων τιμωριών. Σάλπιζαν κάποτε οι 'Ιουδαίοι, τότε που τελούσαν τις  θυσίες, άλλα τώρα δεν τους επιτρέπεται να το κάμουν αυτό. Άκουσε όμως και για ποιο λόγο έλαβαν τις σάλπιγγες «κατασκεύασε», λέγει, «για τον εαυτό σου με σφυρηλασία σάλπιγγες αργυρές >>Αριθμ. 10,2  'Έπειτα ανακοινώνοντας τη χρήση αυτών πρόσθεσε  «και θα σαλ­πίζετε µε αυτές όταν θα προσφέρετε τα όλοκαυτώματά σας και τις θυσίες προς σωτηρία σας>>Αριθμ.10,10  Που είναι λοιπόν ο βωμός; που είναι ή κιβωτός που είναι ή σκηνή και τα άγια των άγίων; που ο ιερεύς; που τα χερουβίμ της δόξης; που το χρυσό θυμιατήρι; που το ίλαστή­ριο; που οι φιάλες; που τα σκεύη του λιβανισμού; που ή φωτιά που κατέβηκε από τον ουρανό; 'Όλα τα άφησες και κρατάς μόνο τις  σάλπιγγες; Βλέπεις ότι παίζουν μάλλον παρά λατρεύουν;   'Αλλ' όπως κατηγορούμε εκείνους, γιατί παρανομούν, έτσι και πολύ περισσότερο κατηγορούμε εσάς, γιατί συναναστρέφεσαι: µε εκείνους που παρανομούν, και όχι μόνο εκείνους πού τρέχουν µμαζί τους στις συναγωγές, αλλά και εκείνους που μπορούν να τους εμποδίσουν και δεν θέλουν. Μη μου λες 'Τι σχέση έχω εγώ με εκείνο μου είναι ξένος και άγνωστος" 'Όσο είναι πιστός και μετέχει  μαζί σου στα μυστήρια και συχνάζει στην ίδια εκκλησία, είναι πιο συγγενής και από τους αδελφούς και από τούς συγγενείς και από τους  φίλους. 'Όπως δηλαδή όχι μόνο κλέπτες, άλλα και όσοι μπορούν  να  αποτρέψουν τη κλοπή και δεν το κάμνουν, τιμωρούνται με την ίδια τιμωρία, έτσι τιμωρούνται όμοια όχι μόνον οι ασεβείς,  και όσοι μπορούν ν' απομακρύνουν από την ασέβεια, αλλά δεν θέλουν να το κάνουν, η από οκνηρία η από νωθρότητα. Γιατί και εκείνος που απέκρυψε στη γη το τάλαντο, το επέστρεψε ολόκληρο στον  κύριό του, άλλα τιμωρήθηκε, γιατί δεν το πολλαπλασίασε  Και λοιπόν, αν παραμείνεις καθαρός και ακέραιος, δεν πολλαπλασιάσεις όμως το τάλαντό σου ούτε και οδηγήσεις αδελφό πού χάνεται στη σωτηρία, θα πάθεις τα ίδια με εκείνον.

Τι μεγάλο πράγμα ζητώ από σας, αγαπητοί μου; Ό καθένας σας για χάρη μου ας σώσει κάποιον από τους αδελφούς, ας ένδια· φερθεί κι ας φροντίσει, ώστε στην επόμενη σύναξη  μας να συναντηθούμε με πολλή παρρησία, προσφέροντας στον Θεό δώρα, που είναι τιμιότερα από όλα, επαναφέροντας στη σωτηρία τις ψυχές των πλανημένων αδελφών μας. Κι αν χρειασθεί να υβρισθούμε, η να δεχθούμε πλήγματα, η να υπομείνουμε οτιδήποτε άλλο, ας κάμουμε τα πάντα, ώστε να τους επανακτήσουμε. Γιατί και όταν μας κλωτσούν οι ασθενείς και μας υβρίζουν και μας εμπαίζουν τους ανεχόμαστε και δεν ντρεπόμαστε για τις ύβρεις τους, άλλ' ένα μόνο επιθυμούμε να δούμε, την υγεία εκείνου πού κάμνει αυτές τις ασχη­μοσύνες. Ό άρρωστος πολλές φορές ξέσχισε τη στολή τού ιατρού, άλλ' εκείνος δεν παραιτείται γι' αυτό από τη θεραπεία του. Πες λοιπόν δεν είναι παράλογο, εκείνοι που έχουν την πρόνοια των σωμάτων να δείχνουν τόση φροντίδα, και εμείς, βλέποντας τόσες ψυχές να χάνονται, ν' αδιαφορούμε και να νομίζουμε, ότι δεν παθαίνομε κανένα κακό, τη στιγμή που σαπίζουν τα μέλη μας; 'Όμως ο Παύλος δεν ενεργεί έτσι, άλλα πως; «Ποιος, λέγει, «είναι ασθενής και δεν είμαι και εγώ; Ποιος σκανδαλίζεται και δεν φλογίζομαι εγώ . από πόνο;»23. Αύτη λοιπόν τη φλόγα δέξου και σι), κι αν δεις κάποιον αδελφό να χάνεται, είτε σε κακολογεί, είτε σε υβρίζει, είτε σε κτυπά, είτε σε απειλεί ότι θα γίνει εχθρός σου, είτε σε απειλεί ότι θα κάμει οτιδήποτε άλλο, όλα ύπόμεινέ τα με γεανιότητα, ώστε να κερδίσεις τη σωτηρία του. 'Αν αυτός γίνει εχθρός σου, ο θεός θα γίνει φίλος σου και κατά την ήμέρα εκείνη θα σε ανταμείψει με με­γάλα αγαθά. Εύχομαι με τις ευχές των άγίων και οι πλανημένο! να σωθούν, αφού σεις φροντίσετε να τους βρείτε και να τους επαναφέρετε, και αφού απαλλαγούν οι βλάσφημοι εκείνοι άπα την ασέβεια, να γνωρί­σουν τον Χριστό, που σταυρώθηκε γι' αυτούς, ώστε όλοι μαζί και με ένα στόμα να δοξάζουμε τον Θεό και Πατέρα τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον όποιον ανήκει ή δόξα και το κράτος, μαζί και στο Άγιο Πνεύμα, σ' όλους τους αιώνες των αιώνων. 'Αμήν.

23. Β' Κορ. 11.29.

Λόγος  H  Κατά Ιουδαίων 

Γιατί , αν κάποιος γνωρίζει τι σημαίνει τέλος πάντων πρόνοια αδελφών , γνωρίζει και αυτό, ότι δηλαδή τώρα πρέπει να κινηθούμε οπωσδήποτε και να επιδειξουμε κάθε προθυμία . Γιατί δεν αρκεί να τους ασφαλίσουμε μόνο πριν από την αμαρτία , αλλά και μετά τις πτώσεις τους πρέπει ν απλώνουμε το χέρι βοήθειας. Γιατί και ο Θεός , αν το έκαμε αυτό από την αρχή διεσφαλισε τον άνθρωπο πριν από την διάπραξη της αμαρτίας μόνο , μετά όμως την αμαρτία τον καταδίκασε και τον άφηνε να είναι συνεχώς πεσμένος , κανείς ούτε θα μπορούσε να σωθεί ποτέ. Αλλά δεν το κάμνει αυτό , γιατί είναι φιλάνθρωπος και ήμερος  και επιθυμεί παρά πολύ τη σωτήρια μας , αλλά δείχνει πολλή φροντίδα και μετά τα αμαρτήματα μας.  Γιατί και τον Αδάμ το ασφάλισε πριν από την αμαρτία και του είπε <<από τους καρπούς παντός δέντρου του παραδείσου

μπορείτε να φάτε, δεν θα φάτε όμως από τους καρπούς του δένδρου της γνώσεως του καλού και του κακού· γιατί την ήμέρα κατά την όποία θα φάτε, θα πεθάνετε>> Γεν. 2,16-17  Να, τον ασφάλισε και με την ευκολία του νόμου και με την αφθονία των επιτρεπομένων και με την τιμωρία της μελλούσης κολάσεως και με το ότι αμέσως πρό­σθεσε αυτήν (γιατί δεν είπε μετά από μία η δυο η τρεις ήμέρες, αλλά την ίδια ήμέρα, κατά την οποίαν θα φάτε, θα πεθάνετε) και με κάθε τρόπο, με τον όποίο έπρεπε να ασφαλισθεί ο άνθρωπος, τον ασφάλισε.

Άλλ' όμως, επειδή και μετά από μια τέτοια πρόνοια και διδα­σκαλία και συμβουλή και ευεργεσία έπεσε και δεν φύλαξε τα προστάγματα, δεν είπε αυτό ο θεός 'Τί χρειάζεται πια ή επί πλέον φροντίδα; ποιο το όφελος; 'Έφαγε, έπεσε, παρέβηκε τον νόμο, πί­στεψε στον διάβολο, περιφρόνησε την εντολή μου, δέχθηκε το πλήγμα, κατέστη νεκρός, παραδόθηκε στο θάνατο και τιμωρήθηκε' γιατί πια να συνομιλώ μαζί του;' Τίποτε από αυτά δεν είπε, άλλα και πήγε αμέσως προς αυτόν και συνομίλησε μαζί του και τον παρηγό­ρησε και άλλο πάλι φάρμακο πρόσθεσε, το φάρμακο των κόπων και των ίδρώτων, και δεν σταμάτησε προηγουμένως να κάμνη και να επινοεί τα πάντα, μέχρι που ανέστη σε την πεσμένη ανθρώπινη φύση, την απάλλαξε από το θάνατο, και την οδήγησε προς τον ου­ρανό, χαρίζοντάς της μεγαλύτερα αγαθά από εκείνα που έχασε, και δίδαξε με τα έργα αυτά τον διάβολο, ότι δεν κέρδισε τίποτε από την επιβουλή εκείνη, αλλά βγάζοντας τους ανθρώπους από τον παρά­δεισο, θα τους δει ύστερα από λίγο στους ουρανούς να συναναστρέφονται με τους αγγέλους.

Αυτό έκαμε και στην περίπτωση του Κάϊν' γιατί και εκείνον τον άσφάλίσε πριν από την αμαρτία και τον προειδοποίησε λέγο­ντας «αμάρτησες, ησύχασε  στην εξουσία σου είναι ν' αποφύγεις την αποστροφή προς αυτόν και να τον εξουσιάσεις» Πρόσεχε σο­φία και σύνεση! ……

Τίποτε τέτοιο δεν είπε ούτε και έπραξε ό θεός, αλλά πηγαίνει πάλι προς αυτόν και διορθώνει τον άνθρωπο και λέγει  «που είναι αδελφός σου ο " Αβελ ;» ….Επειδή λοιπόν ο Κάιν υποβλήθηκε σε πολλές τιμωρίες, σι' αγωνία και τρόμο και στεναγμούς, σε λύπη και σωματική παράλυση, όποιος σε φονεύσει, λέγει, θα σε απαλλάξει από τις τιμωρίες αυτές, ο ίδιος όμως θα επισύρει επάνω του την τιμωρία. ….Το ίδιο έκαμε και ο Απ. Παύλος. …Το ίδιο λοιπόν κάμε και συ. Μιμήσου τον Σαμαρείτη εκείνον του Ευαγγελίου , που τόση φροντίδα επέδειξε για τον τραυματία εκείνον.  …Ό ίδιος ο θεός το είπε αυτό' ότι δηλαδή «αν οδήγησης έστω και έναν άνθρωπο στη σωτηρία, λέγει, «το στόμα σου θα γίνει σαν το στόμα μου, καθαρό και άγιο». 'Ας μην αδιαφορούμε λοιπόν για τους αδελφούς μας ούτε πε­ριερχόμενοι να λέμε, 'πόσοι νήστεψαν, πόσοι παρασύρθηκαν;' αλλά ας φροντίζουμε αυτούς.  ….

Σκοπός είναι η  επαναφορά στην ιερά ποίμνη εκείνων πού παρασύρθηκαν .

Γιατί ,όπως ακριβώς κατηγορώ εκείνους , ότι είναι ασθενής κατά την πίστη , έτσι κατηγορώ και εσάς , γιατί δεν θέλετε να θεραπεύσετε  τους ασθενείς. Μήπως αυτό είναι αγαπητέ , το ζητούμενο να έρχεσαι εδώ να ακούσης τα λεγόμενα ? αυτό είναι αίτια καταδίκης , όταν την ακρόαση των λόγων δεν την ακολουθούν τα έργα.  ….

Επίσης και με την παραβολή του καλού ποιμένα  το ίδιο υπαινίχθηκε.

 Επειδή λοιπόν και εγώ κατέθεσα το αργύριο στην ακοή σας, είναι ανάγκη πλέον να αποδώσετε σεις στον Κύριο τον τόκο, δηλαδή την σωτηρία των αδελφών σας. 'Ώστε, αν αρκεστείτε στο να κα­τέχετε μόνο τα λεχθέντα και δεν κάμνετε τίποτε εσείς, φοβούμαι μήπως δεχθείτε την ίδια τιμωρία με εκείνον πού έκρυψε το τάλαντο στη γη.'Ας μη λέμε λοιπόν περιερχόμενοι, ποιοι αμάρτησαν;' άλλα ας φροντίσουμε να διορθώσουμε μόνο όσους αμάρτησαν. Γιατί είναι πράγματι φοβερή ή συνήθεια, φοβερό το να κατηγορούμε μόνο τους αδελφούς μας και να μη φροντίζουμε γι' αυτούς το να διαπο­μπεύουμε τα κακά των ασθενών και να μη τα θεραπεύουμε. …Γιατί εκείνος γι' αυτό, αφού του δέθηκαν τα χέρια και τα πόδια, ώδηγουνταν στο σκότος το εξώτερο, γιατί δεν μετέφερε στους αλλoυς εκείνα πού άκουσε. Για να μην πάθουμε λοιπόν και εμείς τα ίδια, ας μιμηθούμε εκείνον, που έλαβε τα πέντε και εκείνον που έλαβε τα δύο τάλαντα. Και αν χρειασθεί να ξοδέψουμε για τη σωτηρία του πλησίον είτε λόγο είτε χρήματα είτε κόπο σωματικό είτε προσευχή είτε οτιδήποτε άλλο, ας μη διστάσουμε, ώστε, πολ­λαπλασιάζοντας από παντού το τάλαντο πού ανάλογα  μας δόθηκε από τον θεό, να μπορέσουμε ν' ακούσουμε τη μακάρια εκείνη φωνή «Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, επειδή στα λίγα φάνηκες πι­στός, σε πολλά θα σε εγκαταστήσω. Είσελθε στη χαρά του Κυρίου σου» την όποία είθε να επιτύχουμε όλοι μας με τη χάρη και τη φι­λανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μέσω του όποίου και μαζί με τον όποίο στον Πατέρα ανήκει ή δόξα και ή δύναμη, συγ­χρόνως και στο άγιο Πνεύμα, στους αιώνες των αιώνων. 'Αμήν.

>ΠΕΡΙ ΤΗΡΗΣΕΩΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 ΑΝΕΤΗΝ ΑΦΗΚΑΜΕΝ ΤΗΝ ΘΥΡΑΝ - ΠΕΡΙ ΤΗΡΗΣΕΩΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 >Περί σκανδάλων και περί διορθώσεως του αδελφού του οσίου Πατρός Νικοδήμου  Αγιορείτου (στην σελ. 72.-73 ..το τι με μέλει εμένα , τον είπε ο αδελφοκτόνος Καιν ...) 

 https://online.fliphtml5.com/kzymi/zpeo/index.html

 

>Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσιν

 https://orthodoxdida.blogspot.com/2024/01/blog-post_939.html

 https://orthodoxdida.blogspot.com/2023/12/blog-post_74.html