Κατά Ιωάννην Κεφάλαιο Ζ στίχοι 19-20 και Η στίχοι 37-41.

 Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;».

 «Η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρά» (παράβ. Ιακώβ. 2,20) γράφει ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. Επίσης ο ίδιος απευθύνεται προς όποιον θεωρεί ότι μόνη η πίστη, χωρίς έργα, θα τον σώσει: «Δείξε μου την πίστη σου από τα έργα σου

  «Όταν έρθει ο Υιός του Ανθρώπου, θα βρει πίστη επάνω στη γη;» (Λουκά 18:8)

 «Άραγε», λέει, «θα βρω την πίστιν επί της Γης;». Βέβαια, πίστις και πιστεύω είναι μία εύκολη λέξις να τη λέμε. Αλλά η αληθινή πίστις έχει και προϋποθέσεις ..

 

Διαβάστε Κατά Ιωαννην Κεφάλαιο Ζ στίχοι 19-20 και Η στίχοι 37-41. Το Κεφάλαιο Ζ και Η είναι συνδεμένα μαζί πρέπει κάποιος να τα  διαβάσει με την σειρά , την εξέλιξη των γεγονότων .

Κεφάλαιο Ζ

19 Οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν νόμον; Καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖ τὸν νόμον. Τί μὲ ζητεῖτε ἀποκτεῖναι;

20 Ἀπεκρίθη ὁ ὄχλος καὶ εἶπε· δαιμόνιον ἔχεις· τίς σε ζητεῖ ἀποκτεῖναι;

  19 Ὁ Μωϋσῆς δὲν ἔδωκε εἰς σᾶς τὸν νόμον; Καὶ ὅμως κανεὶς ἀπὸ σᾶς δὲν φυλάσσει τὸν νόμον. Διότι ἐὰν τηρῆτε τὸν νόμον, τότε διατὶ ζητεῖτε νὰ μὲ φονεύσετε, ἀφοῦ ὁ νόμος ρητὸς ἀπαγορεύει τὸν φόνον;

20 Ἀπήντησεν ὁ ὄχλος καὶ εἶπε· <ἔχεις δαιμόνιον ποὺ σοῦ σκοτίζει τὸν νοῦν. Ποιὸς ζητεῖ νὰ σὲ φονεύσῃ;>

Κεφάλαιο Η

37 Οἶδα ὅτι σπέρμα Ἀβραὰμ ἔστε· ἀλλὰ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ὅτι ὁ λόγος ὁ ἐμὸς οὐ χωρεῖ ἐν ὑμῖν.

38 Ἐγὼ ὃ ἑώρακα παρὰ τῷ πατρί μου λαλῶ· καὶ ὑμεῖς οὖν ὃ ἑωράκατε παρὰ τῷ πατρὶ ὑμῶν ποιεῖτε.

39 Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστι. Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἰ τέκνα τοῦ Ἀβραὰμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ἐποιεῖτε.

40 Νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ· τοῦτο Ἀβραὰμ οὐκ ἐποίησεν.

41 Ὑμεῖς ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑμῶν. Εἶπον οὖν αὐτῷ· ἡμεῖς ἐκ πορνείας οὐ γεγεννήμεθα· ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν. 

37 Γνωρίζω ὅτι εἶσθε ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραάμ. Ἀλλὰ δὲν τοῦ ὁμοιάζετε καὶ ζητεῖτε νὰ μὲ φονεύσετε, διότι ἡ διδασκαλία μου δὲν εἰσχωρεῖ εἰς τὴν ψυχήν σας, ποὺ εἶναι δούλη τῆς ἁμαρτίας.

38 Ἐγὼ ἐκεῖνο ποὺ ἔχω ἰδεῖ πλησίον τοῦ οὐρανίου Πατρός μου αὐτὸ καὶ διδάσκω. Καὶ σεῖς αὐτὸ ποὺ εἴδατε καὶ ἐμάθατε πλησίον τοῦ πατρός σας, τὸν ὁποῖον δὲν θέλω νὰ ὀνομάσω, αὐτὸ κάνετε.

39 Ἀπεκρίθησαν καὶ τοῦ εἶπαν· <ὁ πατὴρ μας εἶναι ὁ Ἀβραὰμ καὶ ὄχι ἐκεῖνος τὸν ὁποῖον ὑπονοεῖς σύ>. Εἶπαν εἰς αὐτούς· <ἐὰν πράγματι ἤσασθε τέκνα τοῦ Ἀβραάμ, θὰ ἐκάνατε τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραάμ.>

40 Τώρα δὲ ζητεῖτε νὰ μὲ φονεύσετε, ἄνθρωπον ὁ ὁποῖος σᾶς εἶπα τὴν ἀλήθειαν, ποὺ ἔχω ἀκούσει ἀπὸ τὸν Θεόν. Αὐτὸ τὸ ἐγκληματικὸν ἔργον ὁ Ἀβραὰμ δὲν τὸ ἔκανε.

41 <Σεῖς πράττετε τὰ ἔργα τοῦ πατρός σας, δηλαδὴ τοῦ διαβόλου>. Εἶπαν τότε εἰς αὐτόν· <ἡμεῖς δὲν ἔχομεν γεννηθῇ ἀπὸ παράνομον ἐπιμιξίαν μὲ τοὺς εἰδωλολάτρας. Δὲν ἔχομεν πατέρα τὸν διάβολον. Ἕνα πατέρα ἔχομεν, τὸν Θεόν>.

Και όμως εδυνατο Ο Κύριος να τους ελεγξη , ότι πολλοί απ αυτούς γεννήθηκαν και εκ πορνείας ( Εσδρας  ε' , Νεεμίας  ιγ'

http://www.bibles.gr/iezekiil33.html

Νεεμίας Κεφάλαιον ΙΓ

http://www.bibles.gr/neemias13.html

ΤΟ  ΚΑΤΑ  ΙΩΑΝΝΗΝ  ΚΕΦ  Ζ

http://www.bibles.gr/ioannin07.html

ΤΟ  ΚΑΤΑ  ΙΩΑΝΝΗΝ  ΚΕΦ Η

http://www.bibles.gr/ioannin08.html

) διότι παρανομούσαν και εσμιγοντο γυναίκες και Εβραίοι με εθνικούς , και Ιουδαίοι με γυναίκες εθνικές. Όμως δεν το καμνει , διότι δεν σπούδασε  να τους ελεγξη εις την σωματικήν δυσγενειαν , αλλά όλη του η σπουδή ητο , να τους αποδείξη δυσγενεις κατά πνεύμα.{Διαβάστε  Θεοφύλακτου Βουλγαρίας ερμηνεία κατά Ιωάννη κεφ η'σελ 237-238}

 ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ: Νεκτάριος Δαπέργολας: Περί «φωτισμένων ἱεραρχῶν» καί παραμορφωτικῶν προτύπων: ἡ περίπτωση τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας Ἀναστασίου

 ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Όταν η «Αλβανική» εκκλησία του Αναστάσιου, ΑΡΝΙΟΤΑΝ να κάνει το ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ στον ΗΡΩΑ εθνομάρτυρα Αριστοτέλη Γκούμα.

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Ο Ψ ε υ τ ο- χριστιανισμός

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Η σημασία του ονόματος χριστιανός. Τί σημαίνει το όνομα του χριστιανού; 

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Λόγος περί πίστεως-Ζητώ χριστιανό!

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Εάν ήσασταν παιδιά του Αβραάμ , θα κάνατε και τα έργα του Αβραάμ.

 

 

 

 

 

Εξοδ δ' Για την υπηρηφάνεια τους και

Ησαΐας α' έπρεπε τότε να ακούσουν τον Θεό αλλά δεν τον άκουγαν κώφευαν και τότε.

Στίχοι 48-51

48 Ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπον αὐτῷ· οὐ καλῶς λέγομεν ἡμεῖς ὅτι Σαμαρείτης εἶ σὺ καὶ δαιμόνιον ἔχεις;

49 Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· ἐγὼ δαιμόνιον οὐκ ἔχω, ἀλλὰ τιμῶ τὸν πατέρα μου, καὶ ὑμεῖς ἀτιμάζετέ με.

50 Ἐγὼ δὲ οὐ ζητῶ τὴν δόξαν μου· ἐστὶν ὁ ζητῶν καὶ κρίνων.

51 Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐάν τις τὸν λόγον τὸν ἐμὸν τηρήσῃ, θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα.

48 Ὠργισμένοι, διότι ἐθεώρησαν αὐτὰ ὕβριν ἐναντίον των οἱ Ἰουδαῖοι, ἀπήντησαν καὶ τοῦ εἶπαν· <καλὰ δὲν λέγομεν ἡμεῖς, ὅτι εἶσαι Σαμαρείτης, δηλαδὴ ἐχθρὸς τῶν Ἰουδαίων, καὶ ὅτι ἔχεις δαιμόνιον, ποῦ σὲ κινεῖ νὰ λέγῃς αὐτὰς τὰς ὕβρεις ἐναντίον μας;>

49 Ἐγὼ δὲν ἔχω δαιμόνιον, ἀλλὰ μὲ ὅσα λέγω καὶ πράττω, τιμῶ τὸν Πατέρα μου καὶ σεῖς ἀντὶ νὰ δεχθῆτε ὅσα διὰ τὸν Πατέρα λέγω, μὲ ἐξευτελίζετε καὶ μὲ ὑβρίζετε,

50 Δὲν δίδω ὅμως σημασίαν εἰς τὰς ὕβρεις σας, διότι ἐγὼ δὲν ζητῶ νὰ δοξασθῶ ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων. Ὑπάρχει ὁ Πατήρ, ὁ ὁποῖος θέλει καὶ ζητεῖ νὰ μὲ δοξάσῃ καὶ ὁ ὁποῖος θὰ κρίνῃ ἀνάμεσα εἰς ἐμὲ καὶ εἰς σᾶς.

51 Σᾶς διαβεβαιώνω, ὅτι ὅποιος ἐφαρμόσει τὰ λόγια μου εἰς τὴν ζωήν του, δὲν θὰ ἀντικρύσῃ ποτὲ τὸν αἰώνιον πνευματικὸν θάνατον - δηλαδὴ τὸν χωρισμόν του ἀπὸ τὸν Θεόν - τὴν αἰωνίαν κόλασιν.

Εδώ τους μιλάει ο Κύριος για χωρισμό και σεις λέτε τα αντίθετα !

Έχουν κακία προς τον Χριστό .

Παραβιάζουν τον νόμο ου φονεύσεις . Φόνος εκ προμελέτης. (Διαβάστε Ι . Χρυσόστομου ΝΕ ' .)Παραβίασαν μια εντολή από τις 10.Διάβασε Άγιο Νικόδημο Αγιορείτη τους παραβαίνοντες μια εντολή.

Επίσης Διαβάστε Αποστολικοί Πατέρες Για τους Επισκόπους(ποια είναι τα καθήκοντα σας  - Για τα σχίσματα και τις αιρέσεις και τους Ι. Κανόνες .

Διαβάστε τα Ποιμαντικά του Ι. Χρυσοστόμου.

Διαβάστε Ιωάννου Δαμασκηνού περί αιρέσεων και κατά εικονομάχων.

Διαβάστε τους Μάρτυρες της Ορθοδοξίας της Παλαιάς Διαθήκης  και των πίνακα χωρίων  για να κάνετε μόνοι σας έρευνα σχετικά με το θέμα της  αποτείχισης !

Τα παρακάτω συνημμένα θα τα βρείτε ΕΔΩ

 Νεεμίας Κεφ ΙΓ

 12 Καὶ πᾶς Ἰούδα ἤνεγκαν δεκάτην τοῦ πυροῦ καὶ τοῦ οἴνου καὶ τοῦ ἐλαίου εἰς τοὺς θησαυροὺς
13 ἐπὶ χεῖρα Σελεμία τοῦ ἱερέως καὶ Σαδδοὺκ τοῦ γραμματέως καὶ Φαδαΐα ἀπὸ τῶν Λευιτῶν, καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐτῶν Ἀνὰν υἱὸς Ζακχούρ, υἱὸς Ματθανίου, ὅτι πιστοὶ ἐλογίσθησαν ἐπ' αὐτοὺς μερίζειν τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν.
14 Μνήσθητί μου ὁ Θεός, ἐν ταύτῃ, καὶ μὴ ἐξαλειφθήτω ἔλεός μου, ὃ ἐποίησα ἐν οἴκῳ Κυρίου τοῦ Θεοῦ.
15 Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις εἶδον ἐν Ἰούδᾳ πατοῦντας ληνοὺς ἐν τῷ σαββάτῳ καὶ φέροντας δράγματα καὶ ἐπιγεμίζοντας ἐπὶ τοὺς ὄνους καὶ οἶνον καὶ σταφυλὴν καὶ σῦκα καὶ πᾶν βάσταγμα καὶ φέροντας εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου· καὶ ἐπεμαρτυράμην ἐν ἡμέρᾳ πράσεως αὐτῶν.
6 Καὶ ἐκάθισαν ἐν αὐτῇ φέροντες ἰχθὺν καὶ πᾶσαν πρᾶσιν πωλοῦντες ἐν τῷ σαββάτῳ τοῖς υἱοῖς Ἰούδα καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ.
17 Καὶ ἐμαχεσάμην τοῖς υἱοῖς Ἰούδα τοῖς ἐλευθέροις καὶ εἶπα αὐτοῖς· τίς ὁ λόγος οὗτος ὁ πονηρός, ὃν ὑμεῖς ποιεῖτε, καὶ βεβηλοῦτε τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου;
18 Οὐχὶ οὕτως ἐποίησαν οἱ πατέρες ὑμῶν, καὶ ἤνεγκεν ἐπ' αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ ἐφ' ἡμᾶς πάντα τὰ κακὰ ταῦτα καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην; Καὶ ὑμεῖς προστίθετε ὀργὴν ἐπὶ Ἰσραὴλ βεβηλῶσαι τὸ σάββατον;
19 Καὶ ἐγένετο ἡνίκα κατέστησαν πύλαι ἐν Ἱερουσαλὴμ πρὸ τοῦ σαββάτου, καὶ εἶπα καὶ ἔκλεισαν τὰς πύλας, καὶ εἶπα ὥστε μὴ ἀνοιγῆναι αὐτὰς ἕως ὀπίσω τοῦ σαββάτου· καὶ ἐκ τῶν παιδαρίων μου ἔστησα ἐπὶ τὰς πύλας, ὥστε μὴ αἴρειν βαστάγματα ἐν ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου.
20 Καὶ ηὐλίσθησαν πάντες καὶ ἐποίησαν πρᾶσιν ἔξω Ἱερουσαλὴμ ἅπαξ καὶ δίς.
21 Καὶ ἐπεμαρτυράμην ἐν αὐτοῖς καὶ εἶπα πρὸς αὐτούς· διατὶ ὑμεῖς αὐλίζεσθε ἀπέναντι τοῦ τείχους; Ἐὰν δευτερώσητε, ἐκτενῶ χεῖρά μου ἐν ὑμῖν. Ἀπὸ τοῦ καιροῦ ἐκείνου οὐκ ἤλθοσαν ἐν σαββάτῳ.
22 Καὶ εἶπα τοῖς Λευίταις, οἳ ἦσαν καθοριζόμενοι, καὶ ἐρχόμενοι φυλάσσοντες τὰς πύλας, ἁγιάζειν τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου. Πρὸς ταῦτα μνήσθητί μου, ὁ Θεός, καὶ φεῖσαί μου κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου.
23 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις εἶδον τοὺς Ἰουδαίους, οἳ ἐκάθισαν γυναῖκας Ἀζωτίας,  Ἀμμανίτιδας, Μωαβίτιδας
24 καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἥμισυ λαλοῦντες Ἀζωτιστὶ καὶ οὐκ εἰσὶν ἐπιγινώσκοντες λαλεῖν Ἰουδαϊστί,
25 καὶ ἐμαχεσάμην μετ' αὐτῶν καὶ κατηρασάμην αὐτοὺς καὶ ἐπάταξα ἐν αὐτοῖς ἄνδρας καὶ ἐμαδάρωσα αὐτοὺς καὶ ὥρκισα αὐτοὺς ἐν τῷ Θεῷ· ἐὰν δῶτε τὰς θυγατέρας ὑμῶν τοῖς υἱοῖς αὐτῶν, καὶ ἐὰν λάβητε ἀπὸ τῶν θυγατέρων αὐτῶν τοῖς υἱοῖς ὑμῶν.
26 Οὐχ οὕτως ἥμαρτε Σολωμὼν βασιλεὺς Ἰσραήλ; Καὶ ἐν ἔθνεσι πολλοῖς οὐκ ἦν βασιλεὺς ὅμοιος αὐτῷ· και ἀγαπώμενος τῷ Θεῷ ἦν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ὁ Θεὸς εἰς βασιλέα ἐπὶ πάντα Ἰσραήλ· καὶ τοῦτον ἐξέκλιναν αἱ γυναῖκες αἱ ἀλλοτρίαι.
27 Καὶ ὑμῶν μὴ ἀκουσώμεθα ποιῆσαι τὴν πᾶσαν πονηρίαν ταύτην ἀσυνθετῆσαι ἐν τῷ Θεῷ ἡμῶν καθίσαι γυναῖκας ἀλλοτρίας;
28 Καὶ ἀπὸ υἱῶν Ἰωαδὰ τοῦ Ἐλισοὺβ τοῦ ἱερέως τοῦ μεγάλου νυμφίου τοῦ Σαναβαλλὰτ τοῦ Οὐρανίτου καὶ ἐξέβρασα αὐτὸν ἀπ' ἐμοῦ.
29 Μνήσθητι αὐτοῖς, ὁ Θεός, ἐπὶ ἀγχιστείᾳ τῆς ἱερατείας καὶ διαθήκη τῆς ἱερατείας καὶ τοὺς Λευίτας.
30 Καὶ ἐκαθάρισα αὐτοὺς ἀπὸ πάτης ἀλλοτριώσεως καὶ ἔστησα ἐφημερίας τοῖς ἱερεῦσι καὶ τοῖς Λευίταις, ἀνὴρ ὡς τὸ ἔργον αὐτοῦ.
31 Καὶ τὸ δῶρον τῶν ξυλοφόρων ἐν καιροῖς ἀπὸ χρόνων καὶ ἐν τοῖς βακχουρίοις. Μνήσθητί μου ὁ Θεός ἡμῶν εἰς ἀγαθωσύνην. 

 Ιεζεκιηλ Κεφ ΛΓ

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων· 2 υἱὲ ἀνθρώπου, λάλησον τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· γῆ, ἐφ ἣν ἂν ἐπάγω ρομφαίαν, καὶ λάβῃ ὁ λαὸς τῆς γῆς ἄνθρωπον ἕνα ἐξ αὐτῶν καὶ δῶσιν αὐτὸν ἑαυτοῖς εἰς σκοπόν, 3 καὶ ἴδῃ τὴν ρομφαίαν ἐρχομένην ἐπὶ τὴν γῆν καὶ σαλπίσῃ τῇ σάλπιγγι καὶ σημάνῃ τῷ λαῷ, 4 καὶ ἀκούσῃ ὁ ἀκούσας τὴν φωνὴν τῆς σάλπιγγος καὶ μὴ φυλάξηται, καὶ ἐπέλθῃ ἡ ρομφαία καὶ καταλάβῃ ἡ ρομφαία καὶ καταλάβῃ αὐτόν, τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἔσται· 5 ὅτι τὴν φωνὴν τῆς σάλπιγγος ἀκούσας οὐκ ἐφυλάξατο, τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπ' αὐτοῦ ἔσται, καὶ οὗτος ὅτι ἐφυλάξατο, τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐξείλατο. 6 Καὶ ὁ σκοπός, ἐὰν ἴδῃ τὴν ρομφαίαν ἐρχομένην καὶ μὴ σημάνῃ τῇ σάλπιγγι, καὶ ὁ λαὸς μὴ φυλάξηται, καὶ ἐλθοῦσα ἡ ρομφαία λάβῃ ἐξ αὐτῶν ψυχήν, αὕτη διὰ τὴν αὐτῆς ἀνομίαν ἐλήφθη, καὶ τὸ αἷμα ἐκ χειρὸς τοῦ σκοποῦ ἐκζητήσω. 7 Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ, καὶ ἀκούσῃ ἐκ στόματός μου λόγον. 8 Ἐν τῷ εἰπεῖν με τῷ ἁμαρτωλῷ· θανάτῳ θανατωθήσῃ, καὶ μὴ λαλήσῃς τοῦ φυλάξασθαι τὸν ἀσεβῆ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ, αὐτὸς ὁ ἄνομος τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, τὸ δὲ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω. 9 Σὺ δὲ ἐὰν προαπαγγείλῃς τῷ ἀσεβεῖ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ τοῦ ἀποστρέψαι ἀπ' αὐτῆς, καὶ μὴ ἀποστρέψῃ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ, οὗτος τῇ ἀσεβείᾳ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, καὶ σὺ τὴν ψυχὴν σεαυτοῦ ἐξῄρησαι. -10 Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὸν τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ· οὕτως ἐλαλήσατε λέγοντες· αἱ πλάναι ἡμῶν καὶ αἱ ἀνομίαι ἡμῶν ἐφ' ἡμῖν εἰσι καὶ ἐν αὐταῖς ἡμεῖς τηκόμεθα· καὶ πῶς ζησόμεθα; 11 Εἶπον αὐτοῖς· ζῶ ἐγώ, τάδε λέγει Κύριος, οὐ βούλομαι τὸν θάνατον τοῦ ἀσεβοῦς ὡς τὸ ἀποστρέψαι τὸν ἀσεβῆ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ καὶ ζῆν αὐτόν. Ἀποστροφῇ ἀποστρέψατε ἀπὸ τῆς ὁδοῦ ὑμῶν· καὶ ἱνατὶ ἀποθνήσκετε, οἶκος Ἰσραήλ; 12 Εἰπὸν πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου· δικαιοσύνη δικαίου οὐ μὴ ἐξελεῖται αὐτὸν ἐν  ἂν ἡμέρᾳ πλανηθῇ, καὶ ἀνομία ἀσεβοῦς οὐ μὴ κακώσῃ αὐτὸν ἐν ᾖ ἄν ἡμέρᾳ ἀποστρέψῃ ἀπὸ τῆς ἀνομίας αὐτοῦ· καὶ δίκαιος οὐ μὴ δύνηται σωθῆναι. 13 Ἐν τῷ εἰπεῖν με τῷ δικαίῳ· οὗτος πέποιθεν ἐπὶ τῇ δικαιοσύνῃ αὐτοῦ, καὶ ποιήσει ἀνομίαν, πᾶσαι αἱ δικαιοσύναι αὐτοῦ οὐ μὴ ἀνομνησθῶσιν· ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὐτοῦ, ᾖ ἐποίησεν, ἐν αὐτῇ ἀποθανεῖται. 14 Καὶ ἐν τῷ εἰπεῖν με τῷ ἀσεβεῖ· θανάτῳ θανατωθήσῃ, καὶ ἀποστρέψει ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ ποιήσει κρῖμα καὶ δικαιοσύνην 15 καὶ ἐνεχύρασμα ἀποδῶ καὶ ἅρπαγμα ἀποτίσει, ἐν προστάγματι ζωῆς διαπορεύηται τοῦ μὴ ποιῆσαι ἄδικον, ζωῇ ζήσεται καὶ οὐ μὴ ἀποθάνῃ. 16 Πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτοῦ, ἃς ἥμαρτεν, οὐ μὴ ἀναμνησθῶσιν, ὅτι κρῖμα καὶ δικαιοσύνην ἐποίησεν, ἐν αὐτοῖς ζήσεται. 17 Καὶ ἐροῦσιν οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ σου· οὐκ εὐθεῖα ἡ ὁδὸς τοῦ Κυρίου· καὶ αὕτη ἡ ὁδὸς αὐτῶν οὐκ εὐθεῖα. 18 Ἐν τῷ ἀποστρέψαι δίκαιον ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ καὶ ποιήσει ἀνομίας, καὶ ἀποθανεῖται ἐν αὐταῖς· 19 καὶ ἐν τῷ ἀποστρέψαι τὸν ἁμαρτωλὸν ἀπὸ τῆς ἀνομίας αὐτοῦ καὶ ποιήσει κρῖμα καὶ δικαιοσύνην, ἐν αὐτοῖς αὐτὸς ζήσεται. 20 Καὶ τοῦτό ἐστιν, ὃ εἴπατε· οὐκ εὐθεῖα ἡ ὁδὸς Κυρίου· ἔκαστον ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ κρινῶ ὑμᾶς, οἶκος Ἰσραήλ. 21 Καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ δωδεκάτῳ ἔτει, ἐν τῷ δωδεκάτῳ μηνί, πέμπτῃ τοῦ μηνὸς τῆς αἰχμαλωσίας ἡμῶν, ἦλθε πρός με ὁ ἀνασῳθεὶς ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ λέγων· ἑάλω ἡ πόλις. 22 Καὶ χεὶρ Κυρίου ἐγενήθη ἐπ' ἐμὲ ἑσπέρας πρὶν ἐλθεῖν αὐτὸν καὶ ἤνοιξέ μου τὸ στόμα, ἕως ἦλθε πρός με τὸ πρωΐ, καὶ ἀνοιχθὲν τὸ στόμα μου οὐ συνεσχέθη ἔτι. 23 Καὶ ἐγενήθη λόγος Κυρίου πρός με λέγων· 24 υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ κατοικοῦντες τὰς ἠρημωμένας ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραὴλ λέγουσιν· εἶς ἦν Ἁβραὰμ καὶ κατέσχε τὴν γῆν, καὶ ἡμεῖς πλείους ἐσμέν, ἡμῖν δέδοται ἡ γῆ εἰς κατάσχεσιν. 25 Διὰ τοῦτο εἰπὸν αὐτοῖς· 27 τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ζῶ ἐγώ, εἰ μὴν οἱ ἐν ταῖς ἠρημωμέναις μαχαίρᾳ πεσοῦνται, καὶ οἱ ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ δοθήσονται εἰς κατάβρωμα, καὶ τοὺς ἐν ταῖς τετειχισμέναις καὶ τοὺς ἐν τοῖς σπηλαίοις θανάτῳ ἀποκτενῶ. 28 Καὶ δώσω τὴν γῆν ἔρημον, καὶ ἀπολεῖται ἡ ὕβρις τῆς ἰσχύος αὐτῆς, καὶ ἐρημωθήσεται τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραὴλ διὰ τὸ μὴ εἶναι διαπορευόμενον. 29 Καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ εἶμι Κύριος· καὶ ποιήσω τὴν γῆν αὐτῶν ἔρημον, καὶ ἐρημωθήσεται διὰ πάντα τὰ βδελύγματα αὐτῶν, ἃ ἐποίησαν. 30 Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ σου οἱ λαλοῦντες περὶ σοῦ παρὰ τὰ τείχη καὶ ἐν τοῖς πυλῶσι τῶν οἰκιῶν καὶ λαλοῦσιν ἄνθρωπος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ λέγοντες· συνέλθωμεν καὶ ἀκούσωμεν τὰ ἐκπορευόμενα παρὰ Κυρίου, 31 ἔρχονται πρὸς σέ, ὡς συμπορεύεται λαός, καὶ κάθηνται ἐναντίον σου καὶ ἀκούουσι τὰ ρήματά σου, καὶ αὐτὰ οὐ μὴ ποιήσουσιν, ὅτι ψεῦδος ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, καὶ ὀπίσω τῶν μιασμάτων ἡ καρδία αὐτῶν. 32 Καὶ γίνῃ αὐτοῖς ὡς φωνὴ ψαλτηρίου ἡδυφώνου, εὐαρμόστου, καὶ ἀκούσονταί σου τὰ ρήματα καὶ οὐ μὴ ποιήσουσιν αὐτά. 33 Καὶ ἡνίκα ἐὰν ἔλθῃ, ἐροῦσιν· ἰδοὺ ἥκει· καὶ γνώσονται ὅτι προφήτης ἦν ἐν μέσῳ αὐτῶν.