Γεννήθηκε στην Πέργη της Παμφυλίας γύρω στα 420. Από μικρή έδειξε ιδιαίτερη επιμέλεια στα γράμματα και στο βίο της ευσεβείας. Οι γονείς της την πάντρεψαν με έναν αξιόλογο άνθρωπο, τον Δομετιανό. Από το γάμο τους γεννήθηκε μια κόρη. Η νέα ζωή της Ματρώνας δεν την άλλαξε. Ο πόθος της για τον Χριστό ημέρα με την ημέρα μεγάλωνε. Όταν αυτοκράτορας ήταν ο Λέων ο Θράκας (457-474), ο Δομετιανός με τη σύζυγο του επισκέφτηκαν την Κωνσταντινούπολη. Η Ματρώνα δόθηκε με θέρμη στην επίσκεψη των ναών και των μοναστηριών.
Η κλίση της με την έρημο μεγάλωσε. Άφησε το σύζυγό της και το παιδί της, μεταμφιέστηκε σε μοναχό και κλείστηκε στη μονή του Βασιανού με το όνομα Βαβύλας. Επειδή ο άνδρας της την αναζητούσε συνεχώς, έφυγε για τα Ιεροσόλυμα κι απ’ εκεί για τη Βηρυτό. Αργότερα ίδρυσε η ίδια γυναικεία μονή κι έδρασε ιεραποστολικά. Στο τέλος της ζωής της γύρισε στην Κωνσταντινούπολη, όπου διεύθυνε ένα μεγάλο μοναστήρι. Εγκατέλειψε τον κόσμο αυτό σε βαθιά γεράματα. Η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη της στις 9 Νοεμβρίου.
Η οσία Ματρώνα με την άσκηση και την προσευχή είχε καταφέρει ν’ ανέβει ψηλά στη σκάλα των αρετών και καταξιώθηκε να μιλά με τους αγγέλους. Είχε μάλιστα διαδοθεί ότι μπροστά της εξαφανίζονταν οι δαίμονες, έτσι πού έμεναν άδειοι οι ειδωλολατρικοί ναοί, όπου περνούσε. Πολύς κόσμος την επισκεπτόταν και το θεωρούσαν σπουδαίο ν’ ακούσουν τη γνώμη της. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν κι η Σωφρόνη, που αν και λάτρευε τα είδωλα, όμως την κοσμούσε σύνεση και φρονιμάδα περισσή. Η Σωφρόνη, λοιπόν, ήρθε κάποτε με μεγάλη ακολουθία γυναικών κι αφού έμειναν κοντά στην οσία αρκετές μέρες ακούγοντας τα θεόπνευστα λόγια της, αποφάσισαν να προσέλθουν στην πίστη του Χριστού και βαφτίστηκαν.
Μαζί τους ήταν και μια παρθένα, ιέρεια σε ειδωλολατρικό ναό, που είχε ακούσει για τη Ματρώνα κι αφήνοντας τις θυσίες και τα σφαχτάρια έτρεξε να γίνει μαθήτρια της. Όταν οι γονιοί της κι άλλοι γνωστοί τους έμαθαν για τη μεταστροφή της ιέρειας, έτρεξαν να τη βρουν και την συνάντησαν στο κελί της οσίας να παρακολουθεί την οδηγό των ψυχών στις θείες ενοράσεις της.
Τής μίλησαν με σκληρότητα κι απειλούσαν πως θα βάλουν φωτιά και θα κάψουν τα πάντα. Η Ματρώνα με ήρεμη φωνή τους απάντησε: «Αφήστε την ανήκει πια στο Θεό των θεών σας. Δεν έχετε καμιά εξουσία επάνω της».
Οι ειδωλολάτρες ξεστομίζοντας απειλές στράφηκαν κι έφυγαν και δεν ξανατόλμησαν να ενοχλήσουν τον παρθενώνα. Η οσία παρέδωσε την νεαρή ιέρεια σ’ έναν κληρικό που την κατήχησε και τη βάφτισε ονομάζοντάς την Ευχή. Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της τα πέρασε στο μοναστήρι της Ματρώνας μαζί με τις άλλες αδελφές.
Συμεών του Μεταφραστού, Addenda μην Νοέμβριος. Βίος Οσίας Ματρώνας, ΚΑ΄-ΚΓ΄ / Migne P.G τόμ. 116, στήλ. 940-941.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου