ΑΡΧΙΚΗ

Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν!

 


Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, εὐθύνατε τὴν ὁδὸν Κυρίου 24 

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ -Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ 

Μία Εκκλησία, μία πίστις ορθή καί μία, επομένως, Ορθοδοξία υπάρχει. 

 

Ή Ορθοδοξία, κατά την διδασκαλίαν των Θεοφόρων Πατέρων, ταυτίζεται προς την Μίαν και μοναδικήν Καθολικήν καί Άποστολικήν Εκκλησίαν τοϋ Χριστού . Η θεωρία, περί πολλών Εκκλησιών του Χριστού  θεωρία άγνωστος, εις τούς Θεοφόρους Πατέρας καί αιρετική, είναι μεταγενέστερα  θεωρία.Η αιρετική διδασκαλία, περί πολλών Εκκλησιών, προβάλλεται, χάριν τής ψευδούς ενώσεως, υπό τών οικουμενιστικών κύκλων τοϋ προτεσταντικού  Παγκοσμίου Συμβουλίου τών Εκκλησιών, το οποίον, λίαν ευστοχώς, χαρακτηρίζεται « Παγκόσμιον Συνονθύλευμα τών Αιρέσεων» υπό τοϋ διαπρεπούς καθηγητού , τοϋ Κανονικοϋ Δικαίου τοϋ Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Μουρατίδου(21α). Το ιερόν Σύμβολον τής πίστεως Μίαν Εκκλησίαν του Χριστού  κηρύττει. Μόνον οι αρνούμενοι  το Οικουμενικόν Σύμβολον της  πίστεως τολμούν νά αμνηστεύσουν τήν αιρετικήν θεωρίαν τών κλάδων, κατά τήν οποίαν, δύνανται νά συνυπάρξουν, καί μάλιστα αρμονικώς, πλείονες, τής Μιας, Έκκλησίαι, κατέχουσαι επί   μέρους ή τμήματα.τής χριστιανικής  αλήθειας, ώς εάν ήτο δυνατόν ή μία αδιαί­ρετος πίστις καί ή μία αδιαίρετος αλήθεια να τέμνεται είς μικρότερα ή μεγαλύτερα μέρη! Κατά τον Μ. Αθανάσιον, οι αιρετικοί  ιδρύουν ίδίας αυλάς καί συναγωγάς, ενώ Μία είναι ή Εκκλησία: «Μη μοι ιδίας αύλάς καί συναγωγάς επινοείτε- μία έστίν ή αυλή ή αγία Θεού » (22). )Ό άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, τάς λεγομένας Έκκλησίας τών αιρετικών, στιλιτεύει ώς «μιαρά  συστήματα» (23).

Από τών Αποστολικών, λοιπόν, χρόνων η Καθολική Εκκλη­σία τοϋ Χριστού. διαφυλάττουσα αλώβητον καί απαράτρωτον τήν ορ­θόδοξον πίστιν, παρήγαγεν ώς «τίμιον καρπόν» το «χρυσοΰν γένος τών μαρτύρων». Οι Μάρτυρες τής Εκκλησίας τών Κατακομβών, ώς εν τώ οίκείω τόπω θά ίδωμεν, ουδεμίαν σχέσιν έχουν πρός τούς ψευδομάρ­τυρας τών ποικίλων συγχρόνων των αιρετικών συστημάτων, οί όποιοι συνελαμβάνοντο μέν υπό  τών διωκτών ώς Χριστιανοί, πολλάκις δε καί εφονευοντο, δεν ανεγνωρίζοντο όμως ώς Μάρτυρες υπό τής Εκ­κλησίας, διότι δεν ωμολόγουν τήν ορθήν πίστιν περί τοϋ Κυρίου ημών Ιησού Χριστού .

 Ο Κύριος, είς τήν Άποκάλυψιν, ομιλεί περί του αγίου Άντίπα ώς «μάρτυρος πιστοϋ»('24). Είς πάσαν εποχήν, μόνον ή ’Ορ­θοδοξία αναδεικνύει Μάρτυρας πιστούς καί αληθινούς. 

Μόνοι οί Μάρτυρες τής "Ορθοδοξίας δίδουν την «καλήν ομολογίαν» περί του Σωτήρος Χριστού, διακηρύττοντες απαραχάρακτον την αλήθειαν του Ευαγ­γελίου προ του βήματος των Ρωμαίων αυτοκρατόρων καί ενώπιον των διωκτών Ιουδαίων. 

Μόνοι οί Μάρτυρες τής Ορθοδοξίας ομολογούν άχραντον την πίστιν του Ευαγγελίου, όταν διώκωνται υπό των αντί­χριστων Αρειανών καί άθεων Εικονομάχων, όταν υποβάλλωνται είς φριχτά πάθη υπό των αιρετικών Λατίνων Σταυροφόρων, όταν βασανίζωνται υπό τών Χριστομάχων Μωαμεθανών κατά την περίοδον τής Τουρκοκρατίας καί όταν, κατά τον Εικοστόν αιώνα, αντιμετωπίζουν τά ανεκδιήγητα μαρτύρια τών άθεων κομμουνιστών καί εμφανίζονται «εσφαγμένοι διά τον λόγον τοΰ Θεοΰ καί διά την μαρτυρίαν του αρν ίου »(25).


Ιδιαιτέρως, σήμερον, προβάλλει άμεσος η  άνάγκη να γίνεται λό­γος περί Μαρτύρων τής Ορθοδοξίας, διότι οι Θεομακάριστοι Μάρτυ­ρες, όλων τών εποχών, πιστοί φύλακες τής ίεράς παρακαταθήκης τής πίστεως, τής παραδοθείσης υπό τών αγίων Αποστόλων καί διακηρυχθείσης υπό τών Θεοφόρων Πατέρων, άπευθύνουν, είς τούς άπανταχοΰ τής γής "Ορθοδόξους, εγερτήριον πνευματικόν σάλπισμα ενώ­πιον τής φοβέρας απειλής τοΰ παναιρετικου Οίκουμενισμου. 

Οι Μάρ­τυρες τής Ορθοδοξίας δεν έχυσαν το τίμιον καί επέραστον αίμά των καί δεν έσφαγιάσθησαν, διά νά συγχρωτίζωνται, αδεως, οί Οικουμενισταί τής "Ανατολής είς λατρευτικάς Συνάξεις μετά τών αιρετικών τής Δύσεως! 

Οι Νεοφανείς Μάρτυρες τής  Ορθοδοξίας δεν περιβάλ­λονται, είς τον Εικοστόν αιώνα, ώς «πορφύραν καί βύσσον», τό άγιον μαρτυρικόν των αίμα, διά νά παραδίδωνται τά άγια Μυστήρια τής Ορθοδόξου Εκκλησίας είς τούς έμμένοντας, εν τή πλάνη των, αιρετικούς τής Δύσεως! 

Οι Μάρτυρες τής Ορθοδοξίας, από τής εποχής. του Νέρωνος μέχρι σήμερον, δεν έμειναν πιστοί, «άχρι θανάτου», διά να εξυμνήται ο  παναιρετικος Οικουμενισμός, ο διδάσκων την καταλυτικήν θεωρίαν τής συνυπάρξεως Εκκλησιών καί αγωνιζόμενος νά καταρρίψη τά αμετακίνητα όρια, χαραχθέντα ύπό τών Οικουμενικών Συνό­δων, μεταξύ τής "Ορθοδοξίας, τής «Μίας» Εκκλησίας του Χρι­στού καί τών ποικιλωνύμων συγχρόνων αιρετικών Συναγωγών, αι οποιοι , αντικανονικώς, προσαγορεύονται «Έκκλησίαι»!

21. Κων/τίνου Α. Μουρατίδου, Οικουμενική Κίνησις, Ό σύγχρονος μέγας πειρασμός  τής Ορθοδοξίας, “Αθήνα-.. 1972, ο. 12.

22. Μ. “Αθανασίου. Είς Ψαλμ. 28, ΒΕΠΕΣ 32, 81.

23. Κυρίλλου “Ιεροσ., Κατήχησις 18, 26, ΒΕΠΕΣ 39, 212

24. Άκοκαλ., β' 13.

 25. Άποκαλ., οτ' 9.

  Οί ψευδοπροφήται δεν έδιώκοντο, διότι δεν έλάλουν επ’ όνόματι τοΰ Θεοΰ Ισραήλ, αλλα κατά την καρδίαν τών παρανομούντων βασιλέων, έλάλουν διά νά κνήθουν την ακοήν τών άπιστων αρχόντων, τών υιών τοΰ αίώνος τούτου. Οί προφήται τής αισχύνης δεν έδιώκοντο, διότι ήνείχοντο την άθέτησιν τών προσταγμάτων τοΰ Κυρίου καί έθεώντο την ανατροπήν τών Θυσιαστηρίων τοΰ Θεου. Οί ψευδοπροφήται, έπιζητοΰντες την φιλίαν τοΰ κόσμου, ενοθευον τον λό­γον τοΰ Θεοΰ, άπεδεικνύοντο υιοί τοΰ αίώνος τούτου καί ένεφανίζοντο «πλανώντες καί πλανώμενοι»

Τό φονικόν μένος τών ανόμων αρχόντων τοΰ Ισραήλ έστρέφετο, κυρίως, έναντίον τών αληθινών Προφητών, οί όποιοι ήλεγχον μετά πολλής παρρησίας τούς πάντας. έξαγγέλλοντες τά δικαιώματα Κυ­ρίου. Διά τοΰ κηρύγματος τών Προφητών εδίδετο η  μεγάλη μαρτυρία περί του αληθινου Θεοΰ καί έν μέσω τής ομαδικής αποστασίας τοΰ «άπειθοΰντος καί αντιλέγοντος» (74) λαού τοΰ Ισραήλ. 'Ο Θεός τοΰ Αβραάμ, ουδέποτε αφήκεν εαυτόν «άμάρτυρον». Έδιώκετο έ προφήτης Ηλιού καί ένόμιζεν, ότι έγκατελείφθη «μονώτατος», ήκουσεν όμως παρά τοΰ Κυρίου, ότι επτά χιλιάδες πιστών Ισραηλιτών δεν έκλιναν γόνυ καί δεν προσεκύνησαν τό άφωνον ομοίωμα τοΰ Βάαλ(75). Πάντοτε υπήρχε τό «λειμμα», το κατάλοιπον έκ τοΰ περιουσίου λαού, το μικρόν ποίμνιον τοΰ Κυρίου, έκ τοΰ οποίου άνεδεικνύοντο οί ένδοξοι Μάρτυρες.

 Ησαιου, ξε' 2.(74)

Γ' Βασιλ., ιθ' 18.(75)

ΠΗΓΗ :  απόσπασμα από  Οἱ μάρτυρες τῆς ὀρθοδοξίας / Σπυρίδωνος Σπ. Μπιλάλη

Διαβάστε για την Θεολογία του Μαρτυρίου εδώ 

 https://online.fliphtml5.com/kzymi/rbzv/

 https://online.fliphtml5.com/kzymi/uesu/


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η αίρεση του οικουμενισμού πλαταίνει όλο και πιο πολύ τις πλάνες της

 Αν ήταν στην εποχή μας  ο ο Ιωάννης ο Πρόδρομος  , τι θα κανε δεν θα έλεγχε τις κρεβατοκάμαρες ;;

Δημοφιλείς αναρτήσεις