ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Α'. Εάν κάποιος Χριστιανός, εξαιτίας του ονόματος του Χριστού και της πίστεως και αγάπης του στό Θεό, καταδικαστεί από ασεβεΐς σε λοϋδο1 ή θηρία ή σέ μεταλλείο, να μή τον παραμελήσετε, αλλά από τον κόπο και τον ίδρωτα σας στείλτε του για να συντηρηθεί και να δωροδοκήσει τούς στρατιώτες, ώστε να γίνει ελαφρότερο τό μαρτύριό του και να τον φροντίζουν, καί, όσο εξαρτάται από σας, να μή υποφέρει ο μακάριος αδελφός σας. 2. Γιατί αυτός πού καταδικάζεται εξαιτίας τού ονόματος τού Κυρίου και Θεού, αυτός είναι άγιος μάρτυρας, αδελφός τού Κυρίου, «υίός τού Ύψίστου»2, δοχείο τού άγιου Πνεύματος, μέσω τού όποιου έλαβε και «τό φωτισμό της δόξας τού Ευαγγελίου»3 καθένας από τούς πιστούς μέ τό να αξιωθεΐ να δεχθεί τό άφθαρτο στεφάνι καί τό μαρτύριο τών παθημάτων του και της κοινωνίας τού αίματός του, «ακολουθώντας τό θάνατο τού Χριστού»4, για να επιτύχει τήν υιοθεσία. 3. Για όλα αυτά λοιπόν όλοι οί πιστοί μέσω τού επισκόπου σας «από τα ύπάρχοντά σας»5 καί από τόν κόπο σας να εξυπηρετεΐτε τούς άγιους· έάν όμως κάποιος δέν έχει, άφοΰ νηστέψει από τό φαγητό της ήμέρας, να τό μοιράσει καί να τό δώσει στούς άγιους· εάν πάλι κάποιος είναι εύπορος, νά τούς βοηθάει κάπως περισσότερο ανάλογα μέ τις δυνάμεις του. Έάν μάλιστα μπορεί δίνοντας όλη τήν περιουσία του νά τούς σώσει από τή φυλακή, θά γίνει μακάριος καί φίλος τού Χριστού.
περισσότερα εδώ
https://online.fliphtml5.com/kzymi/owwi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου