Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΕΣ οι τροφές αλλά η γαστριμαργία·
ούτε τα χρήματα αλλά η φιλαργυρία·
ούτε η ομιλία αλλά η φλυαρία·
ούτε τα ευχάριστα του κόσμου αλλά η υπερβολή·
ούτε η αγάπη για τους δικούς μας παρά μόνο όταν γίνεται αφορμή να μην ευγνωμονούμε τον Θεό·
ούτε τα ρούχα όταν τα έχουμε για να σκεπαζόμαστε και να φυλαγόμαστε από το κρύο και τον καύσωνα, αλλά τα περιττά και τα πολυτελή·
ούτε τα σπίτια όταν τα έχουμε για να φυλαγόμαστε απ’ αυτά που μόλις είπα και ακόμη από τους εχθρούς, θηρία και ανθρώπους, αλλά τα διόροφα και τριόροφα, τα μεγάλα και πολυδάπανα·
ούτε η ιδιοκτησία αλλά ό,τι δεν ανήκει στα απολύτως απαραίτητα·
ούτε το να έχουν βιβλία βλάπτει όσους επιθυμούν πολύ την ακτημοσύνη αλλά το να μην τα χρησιμοποιούν για θεοπρεπή ανάγνωση·
ούτε οι φίλοι αλλά οι φίλοι που δεν κάνουν καλό στην ψυχή μας·
ούτε η γυναίκα είναι κάτι κακό αλλά η πορνεία·
ούτε ο πλούτος αλλά η φιλαργυρία·
ούτε το κρασί αλλά η μέθη·
ούτε η φυσιολογική οργή, εκείνη που νοιώθουμε εναντίον της αμαρτιών μας, αλλά εκείνη που νοιώθουμε για τους συνανθρώπους μας·
ούτε η εξουσία αλλά η αρχομανία·
ούτε η δόξα αλλά φιλοδοξία και αυτό που είναι ακόμα χειρότερο, η κενοδοξία·
ούτε η αρετή αλλά το να νομίζουμε ότι είναι δική μας·
ούτε η γνώση αλλά το να νομίζουμε πως είμαστε γνωστικοί και αυτό που είναι ακόμα χειρότερο, ν’ αγνοούμε την άγνοιά μας·
ούτε η αληθινή γνώση αλλά η απατηλή·
ούτε ο κόσμος είναι κάτι κακό αλλά τα πάθη·
ούτε η φύση αλλά οι διαστροφές·
ούτε η ομόνοια, αλλά η ομόνοια των κακοποιών κι εκείνη που δεν βοηθάει στη σωτηρία της ψυχής·
ούτε τα μέλη του σώματος αλλά η κακή χρήση τους·
γιατί η όραση δεν μας δόθηκε για να βλέπουμε όσα δεν πρέπει αλλά για να δοξάζουμε τον Δημιουργό βλέποντας τα κτίσματά του και να προοδεύουμε σύμφωνα με τα αληθινά συμφέροντα της ψυχής και του σώματός μας·
ούτε η ακοή για ν’ ασχολούμαστε με συκοφαντίες και ανοησίες αλλά για ν’ ακούμε τον λόγο του Θεού και κάθε φωνή, ανθρώπων, πτηνών και όλων των άλλων, και να δοξάζουμε τον Ποιητή τους·
ούτε η όσφρηση για να γίνει μαλθακή η ψυχή και να χάνει το φρόνημά της μέσα στ’ αρώματα, όπως λέει ο Θεολόγος, αλλά για ν’ αναπνέουμε και να δεχόμαστε τον αέρα που μας χάρισε ο Θεός και να τον δοξάζουμε γι’ αυτό· γιατί χωρίς τον αέρα κανένα σώμα δεν μπορεί να ζήσει ούτε ανθρώπου ούτε ζώου (…)
Και τα χέρια και τα πόδια δεν μας δόθηκαν για να κλέβουμε και ν’ αρπάζουμε και να χτυπάμε τους άλλους αλλά για να τα χρησιμοποιούμε στις θεάρεστες εργασίες· οι πιο αδύναμοι στην ψυχή για να δίνουν ελεημοσύνη στους φτωχούς και να βοηθούν όσους έχουν ανάγκη κι έτσι να τελειοποιούνται, και οι ισχυρότεροι στην ψυχή και το σώμα για ν’ ασκούν ακτημοσύνη και να μιμούνται τον Χριστό και τους άγιους μαθητές Του και για να δοξάζουν τον Θεό και να θαυμάζουν πως υπάρχει και στα μέλη μας η σοφία Του.
Και πως τα χέρια αυτά και τ’ αδύναμα δάκτυλά μας με την πρόνοια του Θεού είναι ικανά για κάθε επιστήμη και εργασία, γραφή και δεξιότητα· απ’ όπου προέρχεται η γνώση των αναρίθμητων τεχνών και γραφών, της επιστήμης και των διαφόρων φαρμάκων, τόσων γλωσσών και γραμμάτων· και γενικά όλα όσα έχουν γίνει και γίνονται και θα γίνουν είναι δώρα που μας έχουν δοθεί και μας δίνονται συνεχώς, έτσι ώστε να επιβιώνουμε σωματικά και να σωθούμε ψυχικά, αν όλα αυτά τα χρησιμοποιούμε σύμφωνα με τους σκοπούς του Θεού και αν μέσα απ’ αυτά τον δοξάζουμε με απέραντη ευγνωμοσύνη. Διαφορετικά ξεπέφτουμε και καταστρεφόμαστε και όλα στη ζωή αυτή μας οδηγούν στη θλίψη, αλλά και σε αιώνια κόλαση στη μέλλουσα ζωή, όπως έχει ήδη ειπωθεί. [Περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἀναγνώσεως]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου