Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΚΑΙ ΧΑΤΖΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΕΡΡΩΝ ΠΑΠΑ-ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ
Αφιερώνετε με αγάπην προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Μητρόπολης Σερρών και Νιγρίτας για να μάθουν πως υπεράσπιζαν την Ορθόδοξη πίστη τους οι προγονοί τους.
Σήμερα ο Σερρών έμοιαξε τον Δανιήλ τον προκάτοχό του που είχε τις κακοδοξίες του Καλβίνου και Λουθήρου και Ι.Βεκκου .
Ευχόμαστε όλους καλή επιστροφή στην Ορθή Πίστη.
....Τον Νοέμβριο του 1635 επιστρέφει από την Κωνσταντινούπολη ο Μητροπολίτης Δανιήλ και αποκαθιστά την τάξη στην τοπική Εκκλησία, απονέμοντας το οφφίκιο του Σακελλάριου στον παπα-Συναδινό.
Τον Ιούλιο του 1637 πεθαίνει ο πατέρας του παπα-Συναδινού, ο περίφημος Παπασίδερης.
Αυτό το έτος και τον αυτό μήνα έγινε στην πόλη των Σερρών, το συγκλονιστικότερο γεγονός των μέσων χρόνων της Εκκλησιαστικής ιστορίας της. Δέκα πέντε ιερείς, στο όνομα όλων των κληρικών, ιερέων και χριστιανών, φορώντας πετραχήλι μέσα σε Εκκλησία, αποτείχισαν το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας των Σερρών από τον Μητροπολίτη Δανιήλ, επειδή τον θεώρησαν υποστηρικτή των κακοδοξιών του Πατριάρχη Κύριλλου Λούκαρη. Σε μια Μητρόπολη που, η στάχτη από τη φωτιά πάνω στην οποία έκαψαν οι Τούρκοι το νεομάρτυρα Πάτρουλα (†1598) ήταν ακόμα ζεστή που, μνήμες από το παλούκωμα του νεομάρτυρα Μανώλη Μποσταντζόογλη (†1604) Σκευοφύλακα της Μητροπόλεως Σερρών, στοίχειωναν τον ύπνο των χριστιανών και, το αίμα του νεομάρτυρα Βασίλη του πρωτόγερου (†1630) δεν είχε στεγνώσει ακόμα στα καλντερίμια της πόλης, καμία αλλαγή στο Ορθόδοξο Δόγμα δεν ήταν αποδεκτή. Έτσι: «Τω αυτώ χρόνω και τον αυτόν μήναν (Ιούλιος 1637) έκαμαν διαγωγή (συνέλευση) όλοι οι κληρικοί, ιερείς και όλοι οι Χριστιανοί μικροί τε και μεγάλοι και οι ιερείς των χωρίων και έβαλαν πετραχήλια δεκαπέντε ιερείς εις τον Άγιον Αθανάση και αφωρέστηκαν πρώτα, έπειτα έκαμαν αναφοράν και άρτζι και έλεγαν ότι ημείς δεν θέλομε ούτε
τα αδέλφια του δεσπότη ούτε αυτόν, διότι είχαν κάποια πταισίματα τα αδέλφια του. Και έτζι ήλθεν ο δεσπότης από την Πόλη και εδίωξεν τα αδέλφια του και έκαμαν ειρήνην και αγάπη και ετιμούσαν αυτόν ως αρχιερέαν».
Αυτή είναι η τρίτη φορά που, οι Σερραίοι, για υπερασπίσουν την Ορθόδοξη πίστη τους, εξεγείρονται ενάντια στον Μητροπολίτη τους. Πρώτη λογίζεται, η εκδίωξη Μητροπολίτη που η ιστορία ξέχασε το μνημόσυνό του, στα χρόνια του λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκου (1275-1282). Ο τότε Μητροπολίτης Σερρών, προσπάθησε να προωθήσει τις ενωτικές με τους Λατίνους προσπάθειες του Βέκκου αλλά οι Σερραίοι, με τη βοήθεια των εκπροσώπων του Ανδρόνικου του Β΄, τον έδιωξαν κακήν κακώς από την πόλη.
Συγγραφέας ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΟΥΡΟΥΤΖΙΔΗΣ
1.Η ΑΠΟΤΕΙΧΗΣΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΔΑΝΙΗΛ ΤΟ 1637
ακολουθεί το κείμενο
2.Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΚΑΙ ΧΑΤΖΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΕΡΡΩΝ ΠΑΠΑ-ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ
https://online.fliphtml5.com/kzymi/uzze/index.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου