Τι είναι και τι δεν είναι συμπροσευχή ;

ΠΗΓΗ: https://www.romfea.gr/diafora/73320-to-pistevo-pou-ekfonisan-sti-nikaia-tis-vithynias-foto

 

 ΠΗΓΗ: https://www.orthodoxtimes.gr/patriarchis-alexandreias-i-eiriniki-synyparxi-einai-i-monadiki-mas-epilogi/

 

 

 

ΠΗΓΗ: https://fosfanariou.gr/index.php/2025/11/28/dialogos-ecum-patr-athinagorou-me-arxim-ioil-giannakopoulo/

Ο χαιρετισμός του Οικουμενικού Πατριάρχου στη Νίκαια (βίντεο) - Φως Φαναρίου 

Η ιστορική συνάντηση Οικουμενικού Πατριάρχου και Πάπα στη Νίκαια Βιθυνίας - Φως Φαναρίου

Ο Πάπας μετά την Άγκυρα στην Κωνσταντινούπολη - Φως Φαναρίου 

 

 

 Οἱ  αἱρετικοὶ  Οἰκουμενιστές  δὲν  εἶναι  μέλη  τῆς  Ἐκκλησίας!

Ἰωάννης ὁ Βέκκος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ῥώμης ὁ Λατινόφρων

ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: Ο Βαρθολομαίος, ΕΞΙΣΩΝΕΙ ΤΗΝ ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΘΕΟΤΗΤΑ, τον Σαρκωθέντα και Ενανθρωπήσαντα, Σταυρωθέντα και Αναστηθέντα, τον Αίροντα την αμαρτία του κόσμου Κύριο ημών Ιησού Χριστό, ΜΕ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ. (βίντεο )

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ  ΕΔΩ .👇

 Ἰωάννης ὁ Βέκκος ... ὁ Λατινόφρων

 

Μέγα Υποκρισία των σημερινών Αρχιερέων.

Γρηγόριος Παλαμάς Λόγος Αντιρρητικός Α,10,57

Έπειτα υποκρινόμενοι την προς την συμφωνία , ομιλούν με παρρησία εναντίον της μέσα στην ίδια την Εκκλησία , προσπαθώντας να την παρουσιάσουν συγχρόνως και ορθόδοξη και κακόδοξη. Άραγε μπορεί κανείς να επιδείξει κάποια διπλόη ασεβέστερη και μιαρώτερη από την δική σου (για τον Ακίνδυνο) / σας ( για τους Οικουμενιστές )  ;

Ότι είναι κοινό σε όλους τους αιρετικούς Γρ. Παλαμάς  Λόγος Αντιρρητικός Β,1

Συνοπτικά είναι τρία

Εξαπατούν τους εαυτούς τους και τους οπαδούς τους να αφοσιωθούν στο ψεύδος σαν αλήθεια. Πείθουν εαυτούς και τους άλλους με επιχειρήματα τριπλής κατασκευής.

1ον Με την πρόφαση της ευλάβειας προς τον Θεον (Υποκριτική ευλάβεια προς τα Θεια).

2ον Με την παρερμηνεία της Γραφής , των λόγων των προφητών  , των αποστόλων και πατέρων.

3ον Με την ενότης και απλότης του Θεού και διακηρύσσουν παντού ότι οι ορθόδοξοι είναι πολύθεοι , αφού δεν τηρούν τη θεια απλότητα.

Αυτήν την γραμμή ετήρουν ο Σαβέλλιος , ο Άρειος , ο Νεστόριος ,  ο Ευτυχής , ο Πύρρος ,  ο Σέργιος και οι λοιποί , αυτή τηρούν και οι σημερινοί αιρεσιώται.

Γρηγόριος Παλαμάς Λόγος Αντιρρητικός Α,7,14

Ο τότε Ακίνδυνος και οι οπαδοί του ,  με βάσει όσα  εδογμάτισαν …άνοιξαν τη θύρα για να εισέλθουν όλες γενικώς οι πονηρές αιρέσεις από την αρχή.(ο τότε Οικουμενισμός)

Το ίδιο έκανε ο Αθηναγόρας και οι οπαδοί του , άνοιξε τη θύρα για να εισέλθουν όλες γενικώς οι πονηρές αιρέσεις από την αρχή.(ο σημερινός Οικουμενισμός)

Συμπροσευχές και κοινό μήνυμα από Πάπα και Πατριάρχη: Να ακούσουμε τις φωνές των πιστών, λέει ο Βαρθολομαίος, αναγκαία η χριστιανική ενότητα σε έναν κόσμο βίας, απαντά ο Λέων .

 ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: Συμπροσευχές και κοινό μήνυμα από Πάπα και Πατριάρχη: Να ακούσουμε τις φωνές των πιστών, λέει ο Βαρθολομαίος, αναγκαία η χριστιανική ενότητα σε έναν κόσμο βίας, απαντά ο Λέων

Απάντηση :  Ο Βαρθολομαίος γνωρίζει πολύ καλά ότι οι  Ορθόδοξοι πιστοί δεν αντιδρούν εδώ και χρόνια στην αίρεση του Οικουμενισμού. Τα λέει τάχα μου να δείξει  ότι είναι δήθεν καλός  Πατριάρχης ότι σέβεται το αυτεξούσιο και την ελεύθερη βούληση του ποιμνίου του ,  ενώ στην ουσία δεν σέβεται το ποίμνιο του  ο ΛΟΙΚΟΠΟΙΜΕΝΑΣ.

Ας μην ξεχνάμε ότι:  

 Χωρίς τήν ὑποχρεωτική ἐπίδειξη πιστοποιητικοῦ ἤ βεβαίωσης ἐμβολιασμοῦ ἤ νόσησης, στήν περίοδο τῆς «κορωνοϊκῆς» σκλαβιᾶς. ΔΕΝ έμπαινες  στους Ναούς τους . 

 

Α. Τι είναι και τι δεν είναι συμπροσευχή ;

Όμως τι σημαίνει «συμπροσευχή»; Στην αρχαία ελληνική γραμματεία, κατά τον Ιω. Σταματάκο, «συνεύχομαι» σημαίνει «εύχομαι (προσεύχομαι) από κοινού μετά τινός, ενώνω τας ευχάς μου με τας δικάς του»[8]. Στην Πατερική γραμματεία, σύμφωνα με τον G.W.H.Lampe[9] «συμπροσεύχομαι» σημαίνει “pray together, pray with”, ενώ το «συνεύχομαι» σημαίνει α) «pray with, pray together»(=προσεύχομαι μαζί) και β) “wish one well” (=εύχομαι να είσαι καλά).

Περαιτέρω θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε συμπροσευχή όταν:

1. Υπάρχει σύμπτωση τόπου και χρόνου στην προσευχή [10] (αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη).

2. Υπάρχει κοινή βούληση για τον ίδιο σκοπό, για την τέλεση προσευχής[11] (ικανή και αναγκαία συνθήκη).

3. Συμμετέχουμε στην εξέλιξη της προσευχής, με τη χρήση κοινού προγράμματος λατρείας (π.χ. κοινό το περιεχόμενο των ευχών ή ύμνων, ανταπόκριση στις κελεύσεις του λειτουργού[12], ένδυση λειτουργικών αμφίων για τους κληρικούς) (ικανή αλλά όχι αναγκαία συνθήκη

4. Συμπερασματικά: Όταν με την όλη μας αναστροφή (λόγια, έργα, συμπεριφορά) επιδιώκουμε να δώσουμε την εντύπωση στους άλλους ότι επιθυμούμε να συμμετέχουμε και εμείς στη λατρεία τους.

Σύμφωνα λοιπόν με τα ανωτέρω δε συντελείται συμπροσευχή όταν έχουμε επίσκεψη ή παρακολούθηση κάποιας θρησκευτικής τελετής για επιστημονικούς, τουριστικούς, εθιμοτυπικούς ή κοινωνικούς και μόνο λόγους [13].

[8] Ιω. Σταματάκου, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Αθήναι 1972, σελ. 950.

[9] G.W.H. Lampe, A Patristic Greek Lexicon, Oxford 1961, σ. 1290, 1325-1326.

[10] Ασφαλώς μόνο η ταυτόχρονη παρουσία στον ίδιο τόπο, χωρίς να συντρέχουν και άλλες προϋποθέσεις, δεν είναι ικανή για να συντελεσθεί συμπροσευχή π.χ.ο προφήτης Ηλίας στο Καρμήλιο όρος με τους ιερείς του Βάαλ (Γ΄ Βασιλ. ιη΄ 36), ο προφήτης Ιωνάς στο καράβι προς Θαρσίς (Ιωνά α΄ 5), ο Απ. Παύλος στην φυλακή παρουσία των άλλων δεσμίων (Πραξ. ιστ΄25), η Ρωσική αντιπροσωπεία στον Ι. Ν. Αγ. Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, πριν εκχριστιανισθούν οι Ρώσοι.

[11] βλ. κανών ΞΔ' Αποστολικός («εισέλθοι…προσεύξασθαι») και κανών Θ' της εν Λαοδικεία («ευχής ή θεραπείας ένεκα»).

[12] κανών ΜΕ' Αποστολικός "ως Κληρικοίς ενεργήσαί τι".

[13] Θεοδωροπούλου Επιφ., Τα δύο άκρα («Οικουμενισμός» και «Ζηλωτισμός») εν Αθήναις 1986, σ. 187

Β. Οι Ιεροί Κανόνες για τη συμπροσευχή με αιρετικούς

Οι Ι. Κανόνες της Εκκλησίας, με οικουμενικό κύρος, που αναφέρονται στην απαγόρευση συμπροσευχής με αιρετικούς είναι:

1. Κανών Ι' των Αγ. Αποστόλων: "Ει τις ακοινωνήτω, καν εν οίκω συνεύξηται, ούτος αφοριζέσθω"

2. Κανών ΙΑ΄ των Αγ. Αποστόλων: "Ει τις καθηρημένω, κληρικός ων, κληρικώ συνεύξηται, καθαιρείσθω και αυτός".

3. Κανών ΜΕ' των Αγ. Αποστόλων: "Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνον, αφοριζέσθω, ειδε επέτρεψεν αυτοίς, ως Κληρικοίς ενεργήσαί τι, καθαιρείσθω"

4. Κανών ΞΔ' των Αγ. Αποστόλων: "Ει τις Κληρικός, ή Λαϊκός εισέλθοι εις συναγωγήν Ιουδαίων, ή αιρετικών προσεύξασθαι, και καθαιρείσθω, και αφοριζέσθω"

5. Κανών ΟΑ' των Αγ. Αποστόλων: "Ει τις Χριστιανός έλαιον απενέγκοι εις ιερόν εθνών, ή εις συναγωγήν Ιουδαίων εν ταις εορταίς αυτών, ή λύχνους άπτοι, αφοριζέσθω"

6. Κανών ΣΤ' της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου: "Περί του, μη συγχωρείν τοις αιρετικοίς εισιέναι εις τον οίκον του Θεού, επιμένοντας τη αιρέσει"

7. Κανών Θ' της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου: "Περί του, μη συγχωρείν εις τα κοιμητήρια, ή εις τα λεγόμενα μαρτύρια πάντων των αιρετικών απιέναι τους της Εκκλησίας, ευχής ή θεραπείας ένεκα, αλλά τους τοιούτους, εάν ώσι πιστοί, ακοινωνήτους γίνεσθαι μέχρι τινός, μετανοούντας δε, και εξομολογουμένους εσφάλθαι, παραδέχεσθαι"

8. Κανών ΛΒ' της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου: "Ότι ου δεί αιρετικών ευλογίας λαμβάνειν, αίτινές εισιν αλογίαι μάλλον, ή ευλογίαι"

9. Κανών ΛΓ' της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου: "Ότι ου δεί αιρετικοίς ή σχισματικοίς συνεύχεσθαι"

10. Κανών ΛΔ' της εν Λαοδικεία Συνόδου. Ότι ου δεί πάντα χριστιανόν εγκαταλείπειν μάρτυρας Χριστού και απιέναι προς τους ψευδομάρτυρας, τουτέστιν αιρετικών, ή αυτούς προς τους προειρημένους αιρετικούς γενομένους· Ούτοι γαρ αλλότριοι του Θεού τυγχάνουσιν. Έστωσαν ουν ανάθεμα οι απερχόμενοι προς αυτούς.

11. Κανών ΛΖ' της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου: "Ότι ου δεί παρά των Ιουδαίων ή αιρετικών τα πεμπόμενα εορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζειν αυτοίς"

12. Κανών Θ' του Τιμοθέου Αλεξανδρείας: "Ερώτησις. Ει οφείλει Κληρικός εύχεσθαι, παρόντων Αρειανών, ή άλλων αιρετικών; ή ουδέν αυτόν βλάπτει, οπόταν αυτός ποιή την ευχήν, ήγουν την προσφοράν; Απόκρισις. Εν τη θεία αναφορά ο Διάκονος προσφωνεί προ του ασπασμού. "Οι ακοινώνητοι περιπατήσατε." Ουκ οφείλουσιν ουν παρείναι, ει μη αν επαγγέλλωνται μετανοείν και εκφεύγειν την αίρεσιν"

Στους πιο πάνω κανόνες θα πρέπει να προστεθούν και οι:

13. Κανών β’ της εν Αντιοχεία Συνόδου: "Πάντας τους εισιόντας εις την Εκκλησίαν και των ιερών Γραφών ακούοντας, μη κοινωνούντας δε ευχής άμα τω λαώ ή αποστρεφομένους την αγίαν μετάληψιν της ευχαριστίας κατά τινα αταξίαν, τούτους αποβλήτους γίνεσθαι της Εκκλησίας, έως αν εξομολογησάμενοι και δείξαντες καρπούς μετανοίας και παρακαλέσαντες τυχείνδυνηθώσι συγγνώμης, μη εξείναι δε κοινωνείν τοις ακοινωνήτοις, μηδέ κατ' οίκους συνελθόντας συνεύχεσθαι τοις μη τη εκκλησία συνευχομένοις, μηδέ μη συναγομένοις. Ει δε φανεί η τις των επισκόπων, ή πρεσβυτέρων, ή διακόνων, ή τις του κανόνος τοις ακοινωνήτοις κοινωνών, και τούτον ακοινώνητον είναι, ως αν συγχέοντα τον κανόνα της Εκκλησίας".
14. Κανών Α' της Δ' Οικουμενικής Συνόδου, (επικυρώνει τους Κανόνες των εν Λαοδικεία και Αντιοχεία Τοπικών Συνόδων και του Αγ. Τιμοθέου Αλεξανδρείας)

15. Κανών Β' της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου, (επικυρώνει τους Αποστολικούς Κανόνες, τους κανόνες των εν Λαοδικεία και Αντιοχεία Τοπικών Συνόδων και του Αγ. Τιμοθέου Αλεξανδρείας).

16. Κανών Α' της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου (επικυρώνει τους Αποστολικούς Κανόνες, τους κανόνες των εν Λαοδικεία και Αντιοχεία Τοπικών Συνόδων και του Αγ. Τιμοθέου Αλεξανδρείας).

Από την απλή παράθεση των Κανόνων γίνονται σαφή τα εξής:

1. Για τους Πατέρες είναι ιδιαίτερα κρίσιμο από πνευματικής απόψεως το θέμα της επικοινωνίας με αιρετικούς στα πλαίσια της προσευχής και της Θ. Λατρείας. Αυτό είναι εμφανές από το μεγάλο αριθμό των κανόνων που διαπραγματεύονται το θέμα αυτό.

2. Το θέμα της συμπροσευχής με αιρετικούς απασχολεί διαχρονικά την Εκκλησία. Γι’ αυτό και οι σχετικοί απαγορευτικοί κανόνες καλύπτουν χρονικά ολόκληρη την περίοδο που συντασσόταν το Κανονικό Δίκαιό της.

3. Προφανώς οι παραβάσεις των κανονικών αυτών διατάξεων ήταν συχνές. Η Εκκλησία όμως εμμένει, επανέρχεται και επαναδιατυπώνει τις ίδιες απαγορεύσεις.

4. Οι κανονικές διατάξεις είναι σαφείς, απόλυτες και κατηγορηματικές στην απαγόρευση συμμετοχής σε κοινή προσευχή και λατρεία με αιρετικούς ή σχισματικούς.

Τρεις φοβερές αιρέσεις, αδελφοί μου, λυμαίνονται στην εποχή μας την Ορθόδοξο Εκκλησία του Χριστού: ο παπισμός, ο προτεσταντισμός, και η παναίρεσις του οικουμενισμού. 
     Και οι τρεις αρνούνται την αυθεντία της Εκκλησίας.

    Η εκκλησία, αδελφοί μου, είναι όχι μόνο μία αλλά και μοναδική, διότι ο ένας και μοναδικός Θεάνθρωπος, η κεφαλή της, δεν δύναται να έχη πολλά σώματα. Η Εκκλησία είναι μια και μοναδική, διότι είναι το σώμα του ενός και μοναδικού Χριστού.

     Οι αιρετικοί και σχισματικοί έπαυσαν να είναι μέλη της εκκλησίας, είναι σε πλάνη και δεν ενεργεί εν αυτοίς το Πνεύμα το άγιον. Η αίρεσις και το σχίσμα δεν επιτρέπεται να λέγωνται Εκκλησία, αλλά αιρετικές και σχισματικές συνάξεις και παραφυάδες ή ομολογίες.