Σήμερα δημοσιεύεται το έκτο κείμενο της κατηγορίας που εγκαινιάσθηκε προσφάτως με τον τίτλο ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ, ΠΑΜΠΟΛΛΕΣ ΛΕΞΕΙΣ.
Οπτική έμπνευση για την σημερινή ανάρτηση αποτέλεσε η φωτογραφία από ένα κείμενο που είχε δει το φως της δημοσιότητας το 1986 στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και αφορούσε την προειδοποίηση των Ελλήνων πολιτών για τους φοβερούς κινδύνους που υπέκρυπτε η χρήση του ενιαίου κωδικού αριθμού, δηλ. του διαβόητου ΕΚΑΜ, προγόνου του σημερινού Δαι-Μοναδικού Αριθμού, τον οποίο θέσπισε υποχρεωτικά προ πέντε ετών (Ν. 4727/2020) το μητσοτακικό καθεστώς της Νέας Δικτατορίας, με τις ευλογίες της υποκριτικά αποκαλούμενης αντιπολιτεύσεως.
Μετά από παράκληση του αναγνωστικού κοινού του ιστολογίου, δημοσιεύεται παρακάτω το κείμενο που συνόδευε τους ανατριχιαστικά επίκαιρους τίτλους εκείνου του φύλλου της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ», ενώ ακολουθεί και ένα σύντομο εισαγωγικό σχόλιο.
Το παρόν ιστολόγιο έφθασε να αριθμεί πάνω από 6.000 εγγεγραμμένους, αλλά εξ αυτών μόνο ένα μικρό ποσοστό αναγνωστών έχουν αισθανθεί την ανάγκη να προσφέρουν το συμβολικό ποσό των 5 € μηνιαίως ή των 50 € ετησίως ως ελάχιστη αναγνώριση της ασύλληπτα κοπιώδους προσπάθειας που καταβάλλεται για να διαδίδεται η αντισυστημική αλήθεια.
Σημειωτέον ότι δεκάδες ιστολόγια ή ακόμη και μικρές εφημερίδες (ΜΑΚΕΛΕΙΟ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ κ.λπ.) έχουν αναπαραγάγει αυτούσια πολλά από τα κείμενα που αναρτώνται σε αυτόν εδώ τον χώρο.
Για να καταστεί εφικτή η συνέχιση, πόσω μάλλον η βελτίωση αυτής της προσπάθειας, απαιτείται η ελάχιστη αλληλεγγύη των αναγνωστών, ώστε να μην είναι αναγκαία η παράλληλη ενασχόληση με άλλες εργασίες, και έτσι ο διαχειριστής να μπορεί να αφοσιωθεί απερίσπαστος στον στόχο της ενημέρωσης και της αφύπνισης του αναγνωστικού κοινού.
Δεν πρέπει να παροράται ότι τα περισσότερα κείμενα που αναρτώνται στο ιστολόγιο TRUTH REVEALED είναι απολύτως πρωτότυπα, καρπός άλλοτε πολύωρης και άλλοτε πολύημερης έρευνας, μελέτης και συγγραφής με συνδυαστική επισκόπηση και αξιοποίηση παλαιών και νέων βιβλίων, εφημερίδων ή περιοδικών όχι μόνο της ημεδαπής αλλά και της αλλοδαπής.
Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή υπάρχουν στον ακόλουθο σύνδεσμο: kvathiotis.substack.com/
Ι. ΟΠΤΙΚΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗ
 |
Το απόκομμα με τον τίτλο Ο «ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ» ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΙΣ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ που κρατώ στα χέρια μου αποτελεί τμήμα άρθρου που είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», στο κυριακάτικο φύλλο της 9ης-10ης Μαρτίου 1986 (σελ. 8).
Συντάκτης του ήταν ο νεοταξίτης δημοσιογράφος Ριχάρδος Σωμερίτης, ο οποίος σήμερα φαίνεται να έχει απωθήσει στο ασυνείδητο τους φοβερούς κινδύνους που απορρέουν από την χρήση ενός εναίου προσωπικού αριθμού, για τους οποίους ενημέρωνε το αναγνωστικό κοινό της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» επί εποχής ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
 |
Φυσικά, δεν είναι ο μόνος που σήμερα σιωπά για την απειλή εγκαθίδρυσης μιας απάνθρωπης ηλεκτρονικής δικτατορίας.
Είναι αμέτρητες οι επιδραστικές προσωπικότητες του παρελθόντος που, ενώ το 1986 βρίσκονταν «στα κάγκελα», εν έτει 2025 όχι μόνο κωφεύουν, αλλά κάποιες εξ αυτών εγκωμιάζουν τον ηλεκτρονικό μονόδρομο της ψηφιοποίησης των πάντων, που πάνε να μας επιβάλλουν οι δήθεν προοδευτικοί πολιτικοί μας.
Το εν λόγω φύλλο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» το επέδειξα στην πρόσφατη τηλεμαχία μου με τον δικηγόρο-οικονομολόγο κ. Γιάννη Σαμέλη στην εκπομπή «Χωρίς Χρώμα» του Γιώργου Βαθιώτη στον τηλεοπτικό σταθμό ART TV¹, διαβάζοντας απλώς τους τρεις χαρακτηριστικούς τίτλους που ήταν γραμμένοι σε αυτό, χωρίς να προχωρήσω σε ανάγνωση του κειμένου που ακολουθούσε.
Το κρίσιμο απόσπασμα από την τηλεμαχία αυτή δημοσιεύεται στο τέλος του παρόντος κειμένου.
Μετά από παράκληση πολλών αναγνωστών του παρόντος ιστολογίου, παραθέτω σήμερα το αποκαλυπτικό περιεχόμενο εκείνου του δημοσιεύματος, το οποίο θα πρέπει να αφυπνίσει πάραυτα ακόμη και τους ολιγόπιστους ή τους ωχαδερφιστές.
Το 1986 ονομαστοί Γάλλοι ειδικοί της Πληροφορικής, όπως ο Ζακ Φωβέ, πρόεδρος της επίσημης, νομοθετικά κατοχυρωμένης, γαλλικής «Εθνικής Επιτροπής για την Πληροφορική και τις Ελευθερίες», και ο Φελίξ Παολεττί, μέλος του Ινστιτούτου Προγραμματισμού στο Πανεπιστήμιο «Παρίσι 6» και ενός εκ των συντακτών του βιβλίου «Κοινωνία και Πληροφορική» (εκδόσεις Ντελαγκράβ 1984), έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για «την προοπτική μιας ήπιας, διάσπαρτης επέκτασης του ηλεκτρονικού ελέγχου και της ηλεκτρονικής επιτήρησης μέσω της πληροφορικής που, αν δεν προσέξουμε, μπορεί να οδηγήσει σιγά-σιγά σε πνίξιμο των ελευθεριών μέσα σε έναν γιγάντιο ιστό [ψηφιακής] αράχνης».
 |
Πέρασαν από τότε 39 ολόκληρα χρόνια και βρισκόμαστε στο μέσον της τρίτης δεκαετίας του 21ου (απατ)αιώνα, διαθέτοντας όχι τους υπολογιστές-καβουρδιστήρια της εποχής Κουτσογιόργουελ αλλά τους υπερυπολογιστές της εποχής Παπαστεργιόργουελ που, μεταξύ των άλλων, προσκυνά την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Θα έπρεπε, λοιπόν, ο κώδων του κινδύνου από την υποχρεωτική θέσπιση του Προσωπικού Αριθμού, σε συνδυασμό με τις ηλεκτρονικές ταυτότητες, να χτυπά μέσα στα μηνίγγια όλων ανεξαιρέτως των πολιτών συνεχώς και αδιαλείπτως!
Παράλληλα, θα έπρεπε οι σημερινοί δημοσιογράφοι, διανοούμενοι και κάθε επιδραστική προσωπικότητα να προβληματίζονται βαθιά για την νομοθετική πολιτική της Νέας Δικτατορίας και να μας διαφωτίζουν για τις τρομερές παγίδες που μας έχει στήσει το μεταδημοκρατικό καθεστώς του Κυριακούλη Μητσοτάκη, το οποίο μας κυβερνά με σημαία το αυταρχικό δόγμα της μηδενικής ανοχής, ή, αλλιώς, του «Νόμου και της Τάξης», και με προπαγανδιστικό σλόγκαν το δυστοπικό (καθότι εξ ορισμού ανέφικτο) «Νομιμότητα παντού»!
Αντ’ αυτού, δυστυχώς, η συμπαγής πλειοψηφία των επιδραστικών προσωπικοτήτων, των κληρικών συμπεριλαμβανομένων, έχουν αφήσει το πολλαπλώς απειλούμενο κοπάδι των αγαθόβουλων προβάτων ακατήχητο και ακαθοδήγητο, βορά στις ορέξεις των καθαρόαιμων ή, ακόμη χειρότερα, των προβατόσχημων λύκων.
Οι τίτλοι που ακολουθούν δεν υπήρχαν στην αρχική δημοσίευση του 1986, αλλά έχουν τεθεί από τον γράφοντα προς διευκόλυνση των αναγνωστών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τι σπάνια σύμπτωση! Την γραφειοκρατία ήθελαν να καταπολεμήσουν το 1986 οι κυβερνητικοί αριθμοποιητές μας, την γραφειοκρατία θέλουν να καταπολεμήσουν και το 2025!
Είναι πλέον κάτι παραπάνω από προφανές: Ο διάβολος χρησιμοποιεί πάντοτε τα ίδια προπαγανδιστικά δολώματα, για να παρασύρει στον όλεθρο τον άνθρωπο!
ΙΙ. ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ
 |
Του ανταποκριτή της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» στο Παρίσι
ΡΙΧΑΡΔΟΥ ΣΩΜΕΡΙΤΗ
ΤΟ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ ΕΝΟΨΕΙ
«Σε λίγους μήνες, αν όλα “πάνε καλά” για τους πρωτεργάτες του σχεδίου, θα αρχίσει στην Ελλάδα το πιο πλήρες, το πιο συνολικό και το πιο επικίνδυνο φακέλωμα όλων των πολιτών, χωρίς εξαίρεση.
Τα κείμενα είναι έτοιμα από εβδομάδες με τη μορφή σχεδίων νόμων. Αφορούν, τυπικά, ένα νέο τύπο ταυτότητας, την… καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και, φυσικά, την… “προστασία του ατόμου” από την επεξεργασία των προσωπικών πληροφοριών.
Τα νομοσχέδια αυτά τα υπογράφουν οι κ.κ. Κουτσόγιωργας και Μαγκάκης.
ΑΠΑΤΗΛΟΙ ΓΛΩΣΣΟΜΑΓΝΗΤΕΣ
Οι εισηγητικές τους εκθέσεις αναφέρονται φλύαρα σε δημοκρατίες, εκσυγχρονισμούς και άλλα ηχηρά παρόμοια. Αλλά ακόμα και η τυπογραφική εμφάνισή τους προδίδει πολλά: η λέξη «κράτος» γράφεται με «κ» κεφαλαίο, ενώ ένα «π» πεζό αρκεί για τη λέξη «πολίτης».
Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΖΑΚ ΦΩΒΕ: ΦΟΒΕΡΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΙΑΙΟ ΑΡΙΘΜΟ
«Ένα τέτοιο σχέδιο θα ήταν επικίνδυνο. Φοβερά επικίνδυνο». Ο άνθρωπος που μας διατυπώνει αυτή τη γνώμη ξέρει τι λέει και γιατί το λέει. Είναι ο κ. Ζακ Φωβέ, πρόεδρος της (επίσημης, νομοθετικά κατοχυρωμένης) γαλλικής «Εθνικής Επιτροπής για την Πληροφορική και τις Ελευθερίες». Συζητώ μαζί του από πολλή ώρα. Του εξηγώ τα κύρια σημεία των δύο επίμαχων ελληνικών νομοσχεδίων.
Δεν του ζητώ φυσικά να αντιδράσει επίσημα σ’ αυτά τα νομοσχέδια. Αλλά, χωρίς συγκεκριμένη αναφορά σ’ αυτά, να μου πει τη γνώμη του για ένα σχέδιο που θα συμπεριελάμβανε (όπως το ελληνικό) την καθιέρωση ενός ενιαίου κωδικού αριθμού μητρώου που να αφορά τις κυριότερες δραστηριότητες των πολιτών. Αυτό προβλέπει το ελληνικό νομοσχέδιο, ανάμεσα σε πολλά άλλα. Και τούτο, όπως τόνισε ο κ. Ζακ Φωβέ, «είναι φοβερά επικίνδυνο».
Η ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΦΕΛΙΞ ΠΑΟΛΕΤΤΙ: ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ
Δεν είναι ο μόνος που το πιστεύει. Ανάλογη είναι και η αντίδραση ενός ειδικευμένου Γάλλου πανεπιστημιακού, του κ. Φελίξ Παολεττί, που εργάζεται στο Ινστιτούτο Προγραμματισμού, στο Πανεπιστήμιο «Παρίσι 6». Ο κ. Παολεττί είναι ένας από τους συντάκτες ενός θαυμάσιου, απλού, κατατοπιστικού βιβλίου «Κοινωνία και Πληροφορική» (εκδόσεις Ντελαγκράβ 1984). Μας λέει:
«Ο ενιαίος κωδικός αριθμός είναι κάτι το ιδιαίτερα ανησυχητικό, ο κίνδυνος που απορρέει για τις ελευθερίες είναι τεράστιος, όταν η χρήση γενικεύεται».
ΑΧΑΝΗΣ ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ, ΤΑΧΥΤΑΤΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ, ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ
Ποιος είναι, όμως, ακριβώς ο κίνδυνος; Ορισμένες εξηγήσεις είναι απαραίτητες.
Από αρκετά χρόνια έχουμε μπει στην «εποχή της πληροφορικής». Σε όλο τον κόσμο, δημόσιο και ιδιώτες, για όλο και περισσότερες και πολύπλοκες δραστηριότητες χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, όλο και ισχυρότερους. Ένας σύγχρονος ηλεκτρονικός υπολογιστής έχει τη δυνατότητα να εναποθηκεύει αστρονομικούς αριθμούς πληροφοριών και να τις επεξεργάζεται σε χρόνο ελάχιστο. Έχει, επίσης, τη δυνατότητα να συνδέεται με άλλους υπολογιστές και να «συνομιλεί» μαζί τους, ανταλλάσσοντας και διασταυρώνοντας στοιχεία.
Οι υπολογιστές λειτουργούν, όμως, και συνδιαλέγονται με κώδικες, που, όταν είναι κοινοί σε όλους ή τυποποιημένοι, επιτρέπουν ταχύτατα αποτελέσματα.
Τα χαρακτηριστικά τούτα των ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν έχουν μόνο θετικές πλευρές. Έχουν και ορισμένες αρνητικές και επικίνδυνες, όταν αντικείμενο της δραστηριότητάς τους δεν είναι ο σχεδιασμός μιας νέας μηχανής ή η διαχείριση μιας αποθήκης αλλά οι πολίτες.
Για δύο λόγους:
ΜΥΣΤΙΚΑ ΠΟΤΕ ΚΡΥΦΑ – ΛΑΘΗ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ
α. Με τη συλλογή από το κράτος ή και από τους ιδιώτες όλο και περισσότερων πληροφοριών για όλο και περισσότερες δραστηριότητες ή χαρακτηριστικά του κάθε πολίτη, χάνουμε όλοι τη δυνατότητα είτε να διατηρούμε δικά μας τα «μυστικά της ιδιωτικής μας ζωής», είτε να μη κατατρεχόμαστε πάντα, χωρίς καμιά δυνατότητα ανθρώπινης λήθης, από λάθη μας μιας στιγμής.
ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ
β. Με τη δυνατότητα της διασύνδεσης των διαφόρων ηλεκτρονικών αρχείων και της ουσιαστικά άμεσης, ταυτόχρονης παράθεσης στοιχείων με βάση μια προκαθορισμένη κοινωνική στατιστική λογική, το άτομο –ο πολίτης– χάνει το όνομα, την προσωπικότητά του, την ανεπανάληπτη ιδιαιτερότητά του, για να καταταγεί σε «ομάδες» και να αντιμετωπίζεται «ομαδικά».
ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ
Βέβαια, ο κίνδυνος υπάρχει και χωρίς ηλεκτρονική. Η διαφορά είναι ότι με την ηλεκτρονική, οι διασυνδέσεις, οι «λογικές» προκατασκευασμένες επεξεργασίες, οι αναζητήσεις και τα συμπεράσματα πραγματοποιούνται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα: Ποιος Εβραίος θα ξέφευγε από τους χιτλερικούς, αν η Γκεστάπο διέθετε τότε ηλεκτρονικούς υπολογιστές;
ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ – ΠΑΓΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΙΣΤΟ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. «Ο κίνδυνος της πληροφορικής» –γράφει σε πρόσφατη έκθεσή της η γαλλική Επιτροπή Πληροφορικής και Ελευθεριών– «απορρέει λιγότερο από το ενδεχόμενο μιας οργανωμένης καθυπόταξης των πολιτών και περισσότερο από την προοπτική μιας ήπιας, διάσπαρτης επέκτασης του ηλεκτρονικού ελέγχου και της ηλεκτρονικής επιτήρησης με την πληροφορική που, αν δεν το προσέξουμε, μπορεί να οδηγήσει σιγά-σιγά σε πνίξιμο των ελευθεριών, χωρίς καμιά απολυταρχική βούληση, μέσα σ’ έναν γιγάντιο ιστό αράχνης». Ενώ, όπως σημειώνει ο κ. Παολεττί, η διασύνδεση, έστω και μερική, των ηλεκτρονικών αρχείων προσωπικών πληροφοριών μπορεί να οδηγήσει «σε έναν γενικευμένο κοινωνικό έλεγχο».
Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους, το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει από χρόνια (1981) προτείνει τη Σύμβασή του για την προστασία των Πολιτών στον τομέα αυτό, ενώ τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη έχουν ψηφίσει ειδικούς προστατευτικούς νόμους. Η Ελλάδα, τώρα συζητεί το θέμα – η αλήθεια είναι ότι τώρα αρχίζει να υπάρχει και πληροφορική σε μεγάλη κλίμακα.
Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΤΗΣ ΑΚΟΛΑΣΙΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΕΤΗ
Η «συζήτηση» όμως αυτή προτείνεται από την κυβέρνηση όχι με έναν νόμο, όπως παντού αλλού, αλλά με δύο. Μάλιστα, ο πρώτος, ο πιο επικίνδυνος για τις ελευθερίες (το σχέδιο για τις ταυτότητες) έχει και ένα χρονικό προβάδισμα που δεν αποκλείεται καθόλου να είναι αποκαλυπτικό, διότι πονηρό: αυτό, και χωρίς καν να το αναφέρει στον τίτλο του, σαν να ήταν κάτι το απλό, το αυτονόητο και το ακίνδυνο, περιλαμβάνει τη θέσπιση –μοναδική στην Ευρώπη– ενός ενιαίου κωδικού αριθμού με ευρύτατη χρήση. Που μπορεί να οδηγήσει στην ευρύτατη κατάχρηση.
Όταν θεσπίζεται ένα τέτοιο σύστημα, που όταν κάποτε στη Γαλλία έγινε προσπάθεια να προωθηθεί με τον αποκαλυπτικό τίτλο... «Σαφάρι», σηκώθηκαν κυριολεκτικά και οι πέτρες και που δεν προχώρησε σε καμιά πολιτισμένη χώρα, έστω και στο δέκατο της έκτασης που προβλέπουν οι κ.κ. Κουτσόγιωργας και Μαγκάκης, οι διαβεβαιώσεις των συντακτών των δύο νομοσχεδίων ότι το πρώτο καταπολεμεί τη... γραφειοκρατία και ότι το δεύτερο εκφράζει το μέλημα να εξασφαλισθούν τα δικαιώματα του ατόμου απέναντι στο ενδεχόμενο ενός πανίσχυρου «ηλεκτρονικά» εξοπλισμένου κράτους και των διαφόρων φορέων της κρατικής εξουσίας, αν δεν αποτελούν απόπειρα «μαύρου χιούμορ», ανταποκρίνονται στο παλαιό ρητό, σύμφωνα με το οποίο «η υποκρισία είναι η υπόκλιση της ακολασίας μπροστά στην αρετή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου