Οἰκουμενιστική Προσευχή στήν Παναγία τοῦ Πέραν, Κωνσταντινούπολη (18/1/2025)

 

Ἡ μεγάλη Ἀποστασία (Ἡ σύνοδος Κολυμβαρίου ἐν τῇ πράξει)

 Οἰκουμενιστική Προσευχή ἢ μᾶλλον Ἀκολουθία στήν Παναγία τοῦ Πέραν, Κωνσταντινούπολη (18/1/2025)

 

Ἐδῶ εἶναι τό Youtube τῆς συμπροσευχῆς ἢ καλύτερα τῆς Οἰκουμενιστικῆς Ἀκολουθίας...

ΤΙ ΑΠΟΡΗ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ;; ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ .

  Θά συνεχισθοῦν ἤ θά παύσουν;» [Μητρ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ] ΑΜΑ ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΙΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΘΟΥΝ ΠΟΛΥ ΑΠΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ .

ΚΑΤΣΕ  ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΑΛΟΥΚΩΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΙΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΥΤΟΠΟΥΝΙΡΙΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΑΧΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ , ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΑ ΤΑ ΕΥΡΑ ΚΑΙ Η ΚΟΙΛΙΑ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ;ΔΕΝ ΘΑ ΓΕΜΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ . ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΩ ΕΓΩ, ΤΑ ΛΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΜΗΠΩΣ ΣΥΝΕΛΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ . 

 

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Λόγος περί ψευδοπροφητών και ψευδοδιδασκάλων (Θ') ν’ αποστομώνεις τους αιρετικούς και όσους πέφτουν έξω να τους νουθετείς και να τους οδηγείς στην μετάνοια.

ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥ ΠΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ  ;

 Επίσκοπος
Πρωτότυπο Κείμενο Ιεζεκιήλ Κεφάλαιο ΛΓ (33)
πηγή
http://www.bibles.gr/iezekiil33.html
Νεεμίας Κεφάλαιον ΙΓ
http://www.bibles.gr/neemias13.html

 

 

Ο όρος «επίσκοπος» εμφανίζεται ήδη από τα έργα του Ομήρου και σημαίνει "επιβλέπων, φρουρός, επιθεωρητής", και με αυτές τις σημασίες χρησιμοποιείται σε διάφορα σημεία στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα.[1] Ο αναληφθείς Ιησούς Χριστός αποκαλείται "επίσκοπος" της εκκλησίας,[2] καθώς αυτός στη συνείδηση των χριστιανών θεωρείται ως επιβλέπων, φρουρός και επιθεωρητής των μελών της εκκλησίας.

Ο πρώτιστος ρόλος του επισκόπου ήταν η διαφύλαξη και η προβολή, ως φορέων της αποστολικής διαδοχής της ακαινοτόμητης παρακαταθήκης της αποστολικής παραδόσεως. Δηλαδή στόχος της καθιέρωσης του θεσμού του επισκόπου είναι να αναδειχθεί σε φύλακα της αποστολικής παραδόσεως.

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ, ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ 

 Α'. Για τούς έπισκόπους άκούσαμε τά έξης από τον Κύριό μας* Ό ποιμένας πού τοποθετείται έπίσκοπος στις έκκλησίες σ’ όλη την παροικία, πρέπει να είναι άμεμπτος, ανεπίληπτος¹, άνέγγιχτος άπό κάθε αδικία άνθρώπων, όχι λιγότερο άπό πενήντα έτών, να έχει δηλαδή ξεφύγει κατά κάποιο τρόπο άπό τις αταξίες των νέων και τις διαβολές πού προέρχονται άπ’ έξω, άπό τις βλασφημίες πού έκτοξεύουν έναντίον πολλών όρισμένοι ψευδάδελφοι, πού δέν γνωρίζουν τό λόγο τού Θεού πού είναι γραμμένος στο Εύαγγέλιο* «όποιος πει λόγο ανωφελή, θά δώσει γι’ αύτό λόγο στον Κύριο την ήμέρα τής κρίσεως»², και πάλι* «άπό τά λόγια σου θά δικαιωθείς και άπό τά λόγια σου θά καταδικασθεΐς»³. 2. Νά είναι λοιπόν (ό έπί­σκοπος) κατά τό δυνατόν μορφωμένος· έάν όμως είναι αγράμματος, νά είναι καλός όμιλητής και νά έχει τήν ανάλογη ήλικία. 3. Έάν σέ κάποια μικρή έπαρχία δέν ύπάρχει ήλικιωμένος, γνωστός γιά τό ήθος του και σοφός, ώστε νά τοποθετηθεί στην έπισκοπή, και ύπάρχει έκεΐ νέος, γιά τον όποιο βεβαιώνουν αύτοι πού είναι μαζί του ότι είναι άξιος γιά τό έπισκοπικό αξίωμα, και ότι μέσω τής νεό­τητάς του μέ τήν πραότητα και τήν καλή διαγωγή του δείχνει ώριμότητα, άφοϋ έξετασθει, έάν αύτά τά βεβαιώνουν όλοι, νά καθίστα­ται είρηνικά. 4. Γιατί και ό Σολομών σέ ήλικία δώδεκα έτών έγινε βασιλιάς τού Ισραήλ, και ό Ίωσίας έβασίλευσε μέ δικαιοσύνη σέ ήλικία όκτώ έτών, όμοια δέ και ό Ίωάς έγινε Αρχηγός του λαού σέ ήλικία έπτά έτών.......Περισσότερα εδώ    

 και εδώ  https://online.fliphtml5.com/kzymi/oy

 Ἔγραψε ὁ Σεβασμιώτατος Μητρ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ γιά τήν ἐν Κολυμβαρίῳ Συνόδῳ τό 2016:

«[...] 3) Εἶναι ἐντελῶς ἀσαφής ἡ παραγρ. 23, ἡ ὁποία λέγει ὅτι ὁ διάλογος πρέπει νά συνοδεύεται «διά πράξεων ἀμοιβαίας κατανοήσεως καί ἀγάπης». Δέν διευκρινίζεται μέχρι ποῦ ἐπιτρέπεται νά φθάσουν οἱ πράξεις αὐτές καί βάσει ποίων Ἱερῶν Κανόνων, ὥστε νά ἐκδηλώνεται μέν ἡ ψυχική μας εὐγένεια καί τό ἐνδιαφέρον μας γιά τήν σωτηρία τους, νά διασφαλίζεται δέ ἡ Ὀρθόδοξος ἐκκλησιολογική συνείδησις. Λείπουν δηλαδή διατάξεις οἱ ὁποῖες θά ἀπέτρεπαν πράξεις καί δηλώσεις (συμπροσευχές, λειτουργικούς ἀσπασμούς κ.λπ.), πού ἐμφανίζουν τούς ἑτεροδόξους ὡς ἐκκλησία μέ αὐθεντικό Βάπτισμα, Ἱερωσύνη καί σώζουσα Χάρι καί ἀνατρέπουν καί ἀκυρώνουν ἐν τῇ πράξει τήν αὐτοσυνειδησία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.»

«Ἡ ἑρμηνεία τοῦ συνοδικοῦ κειμένου περί τῶν διαχριστιανικῶν σχέσεων θά φανῆ καί σέ δύο ἄλλες πλευρές τῶν οἰκουμενικῶν ἐπαφῶν:

Ἡ μία πλευρά εἶναι οἱ οἰκουμενιστικοί συγχρωτισμοί, δηλαδή οἱ λειτουργικοί ἀσπασμοί, οἱ συμπροσευχές, οἱ εὐλογίες Ὀρθοδόξου ποιμνίου ἀπό αἱρετικούς ἐκκλησιαστικούς ἡγέτες, οἱ κοινές ἐκδηλώσεις Ὀρθοδόξων καί ἑτεροδόξων προκαθημένων καί κληρικῶν, μέ τίς ὁποῖες ἀμβλύνεται τό Ὀρθόδοξο κριτήριο καί προωθεῖται ὁ λαϊκός Οἰκουμενισμός. Θά συνεχισθοῦν ἤ θά παύσουν;» [Μητρ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ]

 

πηγή