Ασέβεια και Ευσέβεια

 Ασέβεια και Ευσέβεια

Ασεβής και Ευσεβής

Τι σημαίνουν άρα αυτές οι λέξεις που τις βρίσκομαι στην Αγία Γραφή ;;

Είναι οι Οικουμενιστές , γενικά οι κάθε αιρετικοί  , ευσεβείς  ;;

 

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Ὁ Διάκονος

 Κύριε σῶσον τοὺς εὐσεβεῖς

Ὁι Ἱερείς

Κύριε σῶσον τοὺς εὐσεβεῖς

Ὁι Χοροί

Κύριε σῶσον τοὺς εὐσεβεῖς (ΔΙΣ)

 Ὁ Διάκονος

Καὶ ἐπάκουσον ἡμῶν

Ὁι Ἱερείς

Καὶ ἐπάκουσον ἡμῶν

 

 

Με τον όρο ασέβεια χαρακτηρίζεται η έλλειψη επαρκούς σεβασμού προς κάτι το οποίο θεωρείται ιερό, ή έστω αυτό το οποίο αντιλαμβάνεται ως τέτοια έλλειψη σεβασμού η πλειονότητα των μελών μιας κοινωνίας ή του ιερατείου μιας θρησκείας.^[1] Με τη γενικότερη έννοια, η λέξη ασέβεια σημαίνει και την έλλειψη σεβασμού προς ιεραρχικώς ανώτερα πρόσωπα στην κοινωνία ή στο στράτευμα. Η ασέβεια συγχέεται συχνά, αλλά και συνδέεται, με την ιεροσυλία, με τη διαφορά ότι η ασέβεια δεν αποτελεί απαραιτήτως μια πράξη. Η ασέβεια δεν συνδέεται με τη λατρεία με τη στενή έννοια, καθώς υπονοεί έλλειψη σεβασμού προς ένα ευρύτερο σύστημα αξιών. Μια από τις αντιρρήσεις των ειδωλολατρών εναντίον του Χριστιανισμού ήταν ότι, αντίθετα με τους οπαδούς άλλων μυστηριακών θρησκειών, οι πρώτοι Χριστιανοί αρνούντο να ρίξουν έστω και έναν κόκκο θυμιάματος ενώπιον ειδώλων των θεών, μια άρνηση πράξεως που αποτελούσε ασέβεια κατά την αντίληψη των ειδωλολατρών. Η ασέβεια στους αρχαίους πολιτισμούς αποτελούσε δημόσιο ζήτημα, αντί ατομικό θρησκευτικό, καθώς οι θρησκείες ήσαν ενσωματωμένες στο κράτος. Πιστευόταν ότι ασεβείς πράξεις ή η έλλειψη σεβασμού προς ιερά αντικείμενα η ιερείς μπορούσε να επιφέρει την οργή των θεών εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας.

Στην αρχαία Ελλάδα

Το θέμα της ασεβείας στην αρχαιότητα είναι δύσκολο να μελετηθεί εξαιτίας της ανεκδοτολογικής φύσεως των υπαρχουσών πηγών.^[2] Στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, όπως γράφει ο ιστορικός Πολύβιος, ασέβεια θεωρούσαν το εις τους θεούς, τους γονείς ή τους τεθνεώτας αμαρτάνειν, δηλαδή την «άστοχη συμπεριφορά» προς τους θεούς, τους γονείς ή προς τη μνήμη των νεκρών.^[3] Η ευρύτητα και η γενικότητα του ορισμού αυτού δεν σήμαινε ότι οποιαδήποτε τέτοια συμπεριφορά κινούσε οπωσδήποτε την προσοχή των δικαιοδοτικών οργάνων. Ειδικότερα στο Αττικό δίκαιο, στην Αρχαία Αθήνα υπήρχε η «γραφή ασεβείας», δηλαδή σχετική κατηγορία με βάση την οποία μπορούσε να δικασθεί κάποιος, βασιζόμενη σε αρχαίο και άγραφο ιερατικό νόμο. Ωστόσο εφαρμοζόταν επιλεκτικά μόνο όταν προέκυπτε ζήτημα υπερασπίσεως του δημόσιου συμφέροντος, όπως αποδεικνύει η μεγάλη άνθηση στην Αθήνα φιλοσοφικών θεωριών αντιτιθέμενων πολλές φορές στις παραδοσιακές θεολογικές ερμηνείες των φυσικών φαινομένων, αλλά και οι πληροφορίες γενικώς για την ιδιωτική ζωή των αρχαίων.

Παρά την πραγματικότητα αυτή, υπήρξαν κάποιοι Αθηναίοι, και μάλιστα στην εποχή της ακμής της πόλεως, που καταδικάσθηκαν σε θάνατο ή εξορία με την κατηγορία της ασεβείας. Ανάμεσά τους συγκαταλέγονται ο Αλκιβιάδης και άλλοι 21 για την υπόθεση των Ερμοκοπιδών το 415 π.Χ., ωστόσο οι περισσότεροι από αυτούς κατάφεραν να διαφύγουν εύκολα από την πόλη, γεγονός που πρέπει να συναξιολογηθεί (ο Ανδοκίδης κατηγορήθηκε και αργότερα, το 400 ή το 399 π.Χ., σε σχέση με εκείνα τα γεγονότα). Ακόμα γνωστότερη είναι η καταδίκη σε θάνατο του μέγιστου φιλοσόφου Σωκράτη για ασέβεια (καθώς και για το ότι «διέφθειρε τη νεολαία») το 399 π.Χ.. Επίσης ο φιλόσοφος Αναξαγόρας κατηγορήθηκε για ασέβεια και πιθανότατα εξορίσθηκε, επειδή δίδασκε ότι ο Ήλιος ήταν «φλεγόμενος λίθος με διαστάσεις μεγαλύτερες της Ελλάδας». Εκτός αυτών, φέρονται ότι κατηγορήθηκαν «επί ασεβεία» και οι εξής αρχαίοι Έλληνες με αλφαβητική σειρά (πρέπει όμως να τονισθεί ότι υπάρχει έλλειψη ιστορικών αποδείξεων και ότι έχει υποστηριχθεί ότι κάποιες από τις περιπτώσεις ίσως να επινοήθηκαν από μεταγενέστερους ιστορικούς και άλλους συγγραφείς^[4]):

• Αισχύλος (απαλλάχθηκε)^[5]
• Αριστοτέλης (διέφυγε πριν από τη δίκη του)
• Ασπασία (το πιθανότερο απαλλάχθηκε)^[6]
• Δημάδης (πλήρωσε πρόστιμο)^[7]
• Διαγόρας ο Μήλιος (κατηγορήθηκε και για αθεΐα, καταδικάσθηκε σε θάνατο και υποχρεώθηκε να φύγει από την Αθήνα, επειδή είχε αποκαλύψει το περιεχόμενο των Ελευσίνιων Μυστηρίων στους αμυήτους)^[8]
• Διοπείθης
• Θεόφραστος
• Νίνος (καταδικάσθηκε σε θάνατο)^[9]
• Πρωταγόρας (καταδικάσθηκε σε θάνατο ή εξορία)^[10]
• Φρύνη (απαλλάχθηκε)

Οποιοσδήποτε Αθηναίος πολίτης μπορούσε να κινήσει γραφή ασεβείας, με καταγγελία προς τον «άρχοντα βασιλέα». Οι δίκες διεξάγονταν δημοσίως στο δικαστήριο της Ηλιαίας και είχαν δύο μέρη: πρώτα οι Ηλιασταί δίκαζαν και απεφάσιζαν με ψηφοφορία εάν ο κατηγορούμενος ήταν ένοχος ή όχι, και στην πρώτη περίπτωση, επειδή ο νόμος δεν προέβλεπε κάποια συγκεκριμένη ποινή, το ακροατήριο στην Ηλιαία στο δεύτερο μέρος της δίκης απεφάσιζε την ποινή, που μπορεί να ήταν απλό πρόστιμο, εξορία, θάνατος, κατάσχεση περιουσίας ή ατιμία (στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων). Ωστόσο η συνηθέστερη ποινή ήταν η θανατική.^[11] Δεν υπήρχε το δικαίωμα για έφεση.

Δείτε επίσης

• Βλασφημία
• Ιεροσυλία
• Πιετισμός

Παραπομπές

1. 
   

Λεξικό Merriam-Webster, λήμμα «impiety».

Filonik, Jakub (2013). «Athenian impiety trials: a reappraisal». Dike 16: 11-96. doi:10.13130/1128-8221/4290. ISSN 1128-8221.

Thür, Gerhard: Το λήμμα «Asebeia» στο Brill's New Pauly, Antiquity. Επιμ. Hubert Cancik και Helmuth Schneider, αγγλ. έκδοση Christine F. Salazar, Francis G. Gentry.

Filonik, J.: «Athenian impiety trials: a reappraisal», Dike - Rivista di Storia del Diritto Greco ed Ellenistico, τόμ. 16 (έτος 2013), σελ. 59

Filonik 2013: όπ.π., σελ. 23

Filonik 2013: όπ.π., σελ. 28.

Filonik 2013: όπ.π., σελ. 71

Filonik 2013: όπ.π., σσ. 46 κ.ε.

Dickie, Matthew: Magic and Magicians in the Greco-Roman World, εκδ. Routledge, Λονδίνο 2003

Filonik 2013: όπ.π., σελ. 36

11. Filonik 2013: όπ.π., σελ. 18

Πηγές

• Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 7, σσ. 36-37
• Leão, Delfim: το λήμμα «Asebeia» στην Encyclopedia of Ancient History, επιμέλεια Roger S. Bagnall, Kai Brodersen, Craige B. Champion, Andrew Erskine, Sabine R. Huebner, εκδ. Wiley-Blackwell, Οξφόρδη 2012, σσ. 815-816

 

 

• ΛΗΜΜΑ

  • εὐσέβεια
  • ουσιαστικό
  • -ας
  • ἡ

• ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟ

  • 1. σεβασμός προς τους θεούς, ευσέβεια, ευλάβεια θρησκευτική 2. βαθύς σεβασμός προς τους γονείς ή την οικογένεια |η φήμη ή ο χαρακτηρισμός που προήλθε από ευσεβή διαγωγή

  Εμφάνιση/Απόκρυψη Σημασιολογίας

• ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ

  • < ΕΥΣΕΒΗΣ >
  • Από: εὐσεβ- + -εια.

• ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ

  • Ο 2.2
  • ιων. εὐσεβίη, ποιητ. εὐσεβία

• ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ

  • ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
    • ουσιαστικά: εὐσέβημα, δυσσέβεια, δυσσέβημα, σεμνόμαντις 'σεβάσμιος μάντις', σεμνότης
    • ρήματα: εὐσεβέω-ῶ, σεβίζω 'σέβομαι, αποδίδω τιμή', σέβω, δυσσεβέω-ῶ, σεμνομυθέω-ῶ 'μιλώ με πομπώδη λόγο', σεμνοπροσωπέω-ῶ 'παίρνω στάση επιβλητική', σεμνύνω 'τιμώ', σεμνύνομαι 'παίρνω στάση σοβαρή, επιβλητική', ἀποσοβέω-ῶ 'διαφεύγω'
    • επίθετα: δυσσεβής, θεοσεβής, σεπτός 'σεβαστός', σεμνός 'αξιοσέβαστος', σεμνολόγος 'αυτός που μιλά με τρόπο που αρμόζει σε ευγενή', νυκτίσεμνος 'αυτός που πραγματοποιείται τη νύχτα στα πλαίσια μιας τελετουργίας', σοβαρός 'βίαιος, θυμωμένος, επιβλητικός'
    • επιρρήματα: εὐσεβῶς, σοβαρῶς 'με τρόπο επιθετικό'
  • ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
    • ουσιαστικά: σέβασμα 'αντικείμενο σεβασμού', σεβασμιότης, σεβασμός, σεβαστονίκης 'νικητής σε αυτοκρατορικούς αγώνες', θεοσέβεια, ἀποσόβησις, ἀποσόβημα, ἀποσοβητής, σόβη 'ουρά του αλόγου', σόβησις 'αναταραχή, ανακίνησις', σοβάς 'νωθρός'
    • ρήματα: σεβάζω, σεβαστοκρατέω-ῶ 'κυβερνώ σαν αυτοκράτορας', θεοσεβέω-ῶ
    • επίθετα: σεβάσμιος, σεβαστικός 'σεβαστός', σεβάστιος 'του αυτοκράτορα', σεβαστοδώρητος 'χαρισμένος από τον αυτοκράτορα', σεβαστός, ὑπέρσεμνος 'πολύ άγιος', ἀποσοβητήριος, σοβαροβλέφαρος 'με βλέμμα θυμωμένο'
  • ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΔΗΜΩΔΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
    • Επιτομή Λεξικού Κριαρά %σεβ%, %σεμν%
  • ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
    • ευσεβιστής, δυσσεβολογήματα, σέβας, ασεβογραφία, ευσεβοφρονέω-ώ, δυσσεβολογέω-ώ, ευσέβαστος, ευσεβοφανής, σεβασμιοεκλαμπρότατοι, σεβασμιολογιώτατος, ασεβοάδικος, ευσεβάστως
  • ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
    • Λεξικό Γεωργακά
    • Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής
  • ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
    • Κρ. σούβηστρο 'σκιάχτρο', Κάρπαθ. ανεσούι(ν), ανεσούισμα 'θόρυβος', Πόντ. σέβω 'σέβομαι', Ήπ. ανασουφάου, Κάρπαθ. ανεσουΐ(ντ)ζω 'ανακατεύω, αναστατώνω, κάνω θόρυβο', Κρ. σομνός 'αδύνατος, άπαχος', Σκύρ. σομνός 'μέτριος'
    • Τα παράγωγα της ομάδας των σοβέω, σοβαρός σχετίζονται με την αρχική σημασία της ρίζας, αλλά, όπως γίνεται φανερό από την παράθεση των σημασιών τους, παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή σημασιακή εξέλιξη μέσα στην ευρύτερη ετυμολογική οικογένεια.

     

     ------------------------------

    Η ὁμηρικὴ λέξη “σέβας” ἐδήλωνε τὴν εὐσέβεια, τὴν αἰδώ, τὴν ντροπὴ καὶ πρὸς θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ τὸ θαυμασμό, τὴν ἔκπληξη. Ἀργότερα, μὲ πρῶτο συνθετικὸ τὸ ἐπίρρημα εὖ προέκυψε τὸ ἐπίθετο εὐσεβὴς (=ὁ πιστὸς στὰ καθήκοντά του, κυρίως τὰ θρησκευτικά), ἀπὸ τὸ ὁποῖο προῆλθε ἡ εὐρέως μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενη λέξη εὐσέβεια. Δηλώνονται μὲ αὐτὴν ἡ εὐλάβεια, ὁ σεβασμὸς πρὸς τὸν Θεὸ καὶ ἡ ἀναγνώριση τῆς θεότητας.
    Κατὰ καιρούς, καὶ ἀνάλογα μὲ τὰ συμφραζόμενα, ἡ σημασία τῆς λέξης σχετίσθηκε καὶ μὲ ἄλλα: ἦταν ὁ βαθὺς σεβασμὸς πρὸς τοὺς γονεῖς ἢ  τοὺς δασκάλους (κατὰ τὴν ἀρχαιότητα), τὸ σύνολο τῆς χριστιανοσύνης ἢ τῶν ὀρθοδόξων, ἡ ἐνάρετη ζωή, ἡ καλὴ διαγωγή, ἡ ὀρθὴ ἢ ὀρθόδοξη πίστη (κατὰ τὴ μεσαιωνικὴ ἀλλὰ καὶ παλαιότερη ἐποχή). Μὲ στενότερη σημασία ἢ μέσα σὲ στερεότυπα ἐδήλωσε τὴν πίστη στὸν Μονογενῆ Θεό, τὴ στροφὴ στὴν ὀρθὴ πίστη, τὸ κλείσιμο σὲ μοναστήρι (“στρέφομαι εἰς τὴν εὐσέβειαν”), τὴ φήμη ἢ τὸ χαρακτηρισμὸ ποὺ προῆλθε ἀπὸ εὐσεβῆ διαγωγὴ (ἀρχαιότητα), χρησιμοποιήθηκε δὲ ὡς τιμητικὸ ἐπίθετο Ρωμαίων καὶ Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων (“ἡ Σὴ εὐσέβεια”, “ἡ Ὑμετέρα εὐσέβεια”). Στὸν πληθυντικὸ (“εὐσέβειαι”) ἡ λέξη δήλωνε τὶς ἀγαθοεργίες.
    Ἡ ἔννοια τῆς εὐσέβειας εἶχε κυριαρχικὴ θέση στὴ ζωὴ τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων. Θυμίζω ὅτι ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Σωκράτης καταδικάστηκε σὲ θάνατο ἦταν ἡ (δῆθεν) ἀσέβειά του. Τὴν προσήλωση στὴν ἔννοια αὐτὴ δὲν ἔχαναν εὐκαιρία νὰ διακηρύσσουν κορυφαῖοι πνευματικοὶ δημιουργοὶ τῆς ἀρχαιότητας (καὶ ἄλλοτε εἶχα γράψει, μὲ λεπτομέρειες:  Χ. Ν. 18-9-1992). Κατὰ τὴ Μυθολογία, ἡ Εὐσέβεια ἦταν ἡ προσωποποίηση ἀρχικὰ καὶ στὴ συνέχεια ἡ θεοποίηση τοῦ δέους πρὸς τὸ θεῖον. Καὶ χάρη στὴν εὐσέβειά τους οἱ εὐσεβεῖς ἔχουν πάντα “τέλος γλυκερώτερον”, ὅπως ἀναφέρεται στοὺς Ὀρφικοὺς Ὕμνους.
    Σήμερα ἡ λέξη χρησιμοποιεῖται σχεδὸν πάντοτε μὲ τὴν ἀρχικὴ σημασία της (εὐλάβεια, σεβασμὸς πρὸς τὸν Θεό). Πέρα ὅμως ὰπὸ τὸ τί συμβατικὰ δηλώνει, ὑπάρχει καὶ ἡ οὐσία, ἡ ὁποία βρίσκεται στὸ πῶς καθένας ἀντιλαμβάνεται τὸ σεβασμὸ πρὸς τὸν Θεὸ καὶ στὸ πῶς αὐτὸς ὁ σεβασμὸς γίνεται πράξη στὴν καθημερινὴ ζωή. Γιατί, βέβαια, ἡ εὐσέβεια δὲν εἶναι κάτι ποὺ εὐκαιριακά, δηλαδὴ ὅταν χρειαστεῖ, μπαίνει στὴ ζωή μας καὶ στὴ συμπεριφορά μας. Ἡ εὐσέβεια ὁρίζει συγκεκριμένο τρόπο ζωῆς, ἀνεξαρτήτως τοῦ τί συμβαίνει ἢ τί ἰσχύει σὲ ἐπὶ μέρους πτυχὲς τοῦ βίου, εἶναι δὲ ἀποτέλεσμα ἀδιάκοπης προσπάθειας: “γύμναζε σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν”, ἔγραφε ὁ Ἀπ. Παῦλος στὸν Τιμόθεο (4, 7). Προφανῶς, σ’ αὐτὸ βοηθάει τὸ περιβάλλον μέσα στὸ ὁποῖο μεγαλώνει ὁ νέος ἄνθρωπος, ὅπως καὶ ἡ ἀγωγὴ τὴν ὁποία οἱ γονεῖς (γιατί ὄχι καὶ ἡ Πολιτεία…) δίνουν στὰ παιδιά τους: στὸν Κανόνα τῶν Χριστουγέννων ἀναφέρονται οἱ Τρεῖς Παῖδες ἀπὸ τὸν ποιητὴ Κοσμᾶ ὡς “συντραφέντες εὐσεβείᾳ”, στοιχεῖο ποὺ ἦταν τὸ θεμέλιο ἀκλόνητης πίστης στὸν Θεό.
    Ὁ Ξενοφῶν (Ἀπομνημονεύματα 4, 6, 2) καταγράφει συνομιλία τοῦ Σωκράτη μὲ τὸν Εὐθύδημο. Στὴν ἐρώτηση τοῦ Σωκράτη τί θεωρεῖ ὁ Εὐθύδημος ὅτι εἶναι ἡ εὐσέβεια ἐκεῖνος ἀπάντησε “κάλλιστον” (κάτι ὑπέροχο, τὸ πιὸ ὡραῖο). “Καὶ ποιός εἶναι εὐσεβής;”, ξαναρώτησε ὁ φιλόσοφος, γιὰ νὰ πάρει τὴν ἀπάντηση “ὁ τοὺς θεοὺς τιμῶν”. Τὸ ἑπόμενο ἐρώτημα ἦταν σχετικὸ μὲ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο τιμῶνται οἱ θεοί. Ἡ ἀπάντηση ἦρθε εὔκολα: οἱ θεοὶ τιμῶνται σύμφωνα μὲ τοὺς “νόμους” ποὺ ὁρίζουν τὰ σχετικά, ἑπομένως δὲν μπορεῖ καθένας νὰ δείχνει τὴν εὐσέβειά του μὲ ὅποιον τρόπο θέλει ἀλλὰ ἀκολουθώντας καὶ ἐφαρμόζοντας τὰ “νόμιμα” – τὰ ὁποῖα καὶ ὀφείλει νὰ γνωρίζει. Καὶ μόνον “ὁ τιμῶν ὡς δεῖ” (ὅπως πρέπει) εἶναι εὐσεβὴς – ὁ ὁποῖος, ἐφ’ ὅσον εἶναι καὶ δίκαιος καὶ ἀγαθός, εἶναι καὶ “θεοφιλὴς” (Πλάτωνος, Φίληβος 39e, 10).
    Ὅμως, ποιός καθορίζει τοὺς “νόμους” καὶ κατὰ συνέπεια τὰ “νόμιμα”;  Διότι αὐτὰ ὑπάρχουν μὲν σὲ κάθε θρησκεία, συνήθως ὅμως διαφέρουν ἀπὸ τὴ μιὰ στὴν ἄλλη λιγότερο ἢ περισσότερο. Ὑπάρχουν, βέβαια, καὶ στὸν Χριστιανισμό, εἰδικότερα καὶ στὴν Ὀρθοδοξία. Καὶ ἀνακύπτει τὸ ἐρώτημα: τὰ σχετικὰ μὲ τὴν εὐσέβεια, κυρίως τὸ πῶς τὴ βιώνει καθένας καὶ πῶς τὴ φανερώνει, εἶναι προσωπικὴ ὑπόθεση ἢ μποροῦν νὰ προσδιοριστοῦν μὲ τρόπο ποὺ δὲν ἐπιδέχεται ἀμφισβήτηση;
    Ἂν δεχτοῦμε πὼς πράγματι ὑπάρχουν “νόμοι” καὶ “νόμιμα”, θὰ ποῦμε ὅτι  αὐτὰ δὲν ὁριοθετοῦνται ἀπὸ ἐκεῖνον πρὸς τὸν ὁποῖο ἐκδηλώνεται ἡ εὐσέβεια, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν (κάθε θρησκείας) Θεό, ἀλλὰ ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ διαχρονικὰ διακονοῦν τὴ θρησκεία. Κομμάτι τοῦ ἔργου ποὺ ἐπιτελοῦν εἶναι τὸ νὰ καθορίσουν, μὲ βάση τὶς θέσεις τῆς θρησκείας τους, πλαίσιο μέσα στὸ ὁποῖο ὀφείλουν νὰ κινοῦνται καὶ νὰ ζοῦν οἱ πιστοί.
    Μιλώντας γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία θὰ ποῦμε ὅτι μέσα σ’ αὐτὸ τὸ πλαίσιο εἶναι ἐνταγμένη ἡ Λατρεία, τὸ περιεχόμενο καὶ τὸ τυπικὸ τῆς ὁποίας ὑποβάλλουν τὴν ἀνάγκη, τὸ καθῆκον ἀλλὰ καὶ τὴν ἀξία τῆς εὐσέβειας. Μέσω τῆς Λατρείας δηλαδὴ οἱ πιστοὶ ὄχι μόνο “ἐπικοινωνοῦν” μὲ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ διατηροῦν ζωντανὴ τὴν πίστη τους, ζωντανὴ ἑπομένως τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή τους. Χωρὶς αὐτὴν εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ διατηρηθεῖ καθαρὸ καὶ ἀκμαῖο τὸ θρησκευτικὸ φρόνημα, γι’ αὐτὸ καὶ  ἀπολυταρχικὰ καθεστῶτα, ἀκόμη καὶ στὴν ἐποχή μας, ἀπαγορεύουν τὶς θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις ἐξωθώντας τοὺς ἀνθρώπους στὴν ἀθεΐα.
    Παράδοξο καὶ ἀνακόλουθο σὲ σχέση μὲ τὸ περιεχόμενο τῆς εὐσέβειας θὰ ἦταν τὸ νὰ χρησιμοποιεῖται γιὰ ἐπίδειξη καὶ προβολὴ – καὶ ὅμως, δυστυχῶς, συμβαίνει συχνά. Εἶναι τότε ποὺ βρισκόμαστε μάρτυρες περιστατικῶν κατὰ τὰ ὁποῖα σὲ πρόσωπα κυρίως τῆς δημόσιας ζωῆς ποὺ θεωροῦν ἀπαραίτητο νὰ ἐμφανίζουν εἰκόνα εὐσεβοῦς ἀνθρώπου περισσεύουν ἡ ὑποκρισία καὶ ὁ φαρισαϊσμός. Δὲν εἶναι, μάλιστα, λίγες οἱ περιπτώσεις ἀκόμη καὶ κληρικῶν καὶ ἄλλων προσώπων ἀπὸ τὸ (στενὸ) χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἔχουν αὐτὴν τὴν ἔγνοια. Παρὰ τὸ ὅτι δὲ προσπαθοῦν, δὲν καταφέρνουν τελικὰ νὰ κρύψουν ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ τὸ πάθος – γιὰ τὸ ὁποῖο ὁ Χριστὸς εἶχε ἐξαπολύσει τὰ πασίγνωστα  “οὐαὶ ὑμῖν…”.
    Ἀπὸ τὴν ἄλλη, εἶναι εὔκολο νὰ βροῦμε παραδείγματα ἀνθρώπων ποὺ μέσα ἀπὸ λεπτομέρειες τῆς καθημερινῆς ζωῆς, ὅπως τουλάχιστον ἐμφανίζονται, δείχνουν νὰ ἔχουν μέσα τους καθαρὸ τὸ σπόρο τῆς εὐσέβειας. Εἶναι ἀλήθεια πὼς συχνὰ παρατηρεῖται ὑπερβολὴ στὶς ἐνέργειες αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, ἀποτέλεσμα τοῦ ζήλου μὲ τὸν ὁποῖο βιώνουν τὴν παρουσία τῆς θρησκείας στὴ ζωή τους. Ἔχω τὴ γνώμη πὼς καλὸ θὰ ἦταν νὰ ὑπῆρχε μέτρο καὶ σ’ αὐτὸ τὸ θέμα, ἐπειδὴ ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος τῆς διολίσθησης  σὲ τρόπο ζωῆς ποὺ ἐκθέτει τὸ ἄτομο σὲ σχόλια κακόβουλα, σὲ χαρακτηρισμοὺς ἄδικους καὶ κακεντρεχεῖς – ἐπειδὴ συνήθως δὲν λείπουν ἐκεῖνοι ποὺ καραδοκοῦν ἕτοιμοι νὰ ρίξουν τὸ δηλητήριό τους.
    Ὕστερα ἀπὸ ὅλα αὐτά, μποροῦμε νὰ ποῦμε (χωρὶς αὐτὸ νὰεἶναι προσπάθεια παρέμβασης) πῶς ὁρίζεται ἡ εὐσέβεια, γιὰ νὰ μὴν καταντᾶ ψευδεπίγραφη, καὶ ποιά εἶναι ἡ οὐσία της. Γιὰ τὸ λόγο ὅτι, ὅπως τονίστηκε παραπάνω, εἶναι ὑπόθεση προσωπική, ἡ οὐσία της δεν βρίσκεται στὴν εἰκόνα ποὺ καθένας βγάζει πρὸς τὰ ἔξω εἴτε γιὰ να τὴ δοῦν οἱ ἄλλοι εἴτε ἐπειδὴ αὐτὸ τὸ ταυτίζει μὲ τὴν εὐσέβεια. Δὲν βρίσκεται π. χ. (προκειμένου για γυναῖκες) στὸ μακρὺ μέχρι τοὺς ἀστραγάλους φόρεμα καὶ στὰ μακριά μανίκια ἢ (προκειμένου γιὰ τοὺς ἄνδρες) στὴ γραβάτα ἢ στὸ περιποιημένο μουστάκι. Δὲν βρίσκεται στὴν ἠθελημένη ἀποχὴ ἀπὸ κοινωνικὲς ἢ ἄλλες ἐκδηλώσεις, δὲν βρίσκεται στὴν ἀποστροφὴ γενικότερα πρὸς κάθε τι “κοσμικό”, γιὰ μόνο τὸ λόγο ὅτι αὐτὰ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴ θρησκεία καὶ μὲ τὴν Ἐκκλησία. Δὲν βρίσκεται σὲ “μεγάλους σταυροὺς” καὶ σὲ ἐδαφιαῖες μετάνοιες, μπροστὰ μάλιστα στὸ ὑπόλοιπο ἐκκλησίασμα. Δὲν βρίσκεται, ἐν τέλει, σὲ κάτι ποὺ γίνεται προκειμένου νὰ δημιουργηθοῦν εἴτε στοὺς ἄλλους εἴτε σ’ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους ἐντυπώσεις ποὺ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴν πραγματικότητα.
    Ὅλα αὐτά, καὶ ἄλλα παρόμοια, θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ χαρακτηρισθοῦν ὡς τὸ μέσον ἢ τὸ ὄργανο μὲ τὸ ὁποῖο “ἐκφράζεται” ἡ εὐσέβεια.Ἡ οὐσία της ὅμως βρίσκεται σὲ στάση ζωῆς ποὺ εἶναι συνέπεια γνήσιας ἐσωτερικῆς ἀνάγκης γιὰ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ γιὰ ἀναζήτηση πνευματικῆς ἀνάτασης. Αὐτὴν τὴν εὐσέβεια διδάσκει καὶ στηρίζει ἡ Ἐκκλησία. Αὐτὴν ἐννοεῖ ὅταν δέεται “ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν (καὶ ὀρθοδόξων) Χριστιανῶν”. Αὐτὴν καὶ ὅταν κατὰ τὴν ἀρχιερατικὴ Λειτουργία ὁ Διάκονος ἐκφωνεῖ τὸ “Κύριε, σῶσον τοὺς εὐσεβεῖς”. Διότι, ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Εὐφραὶμ ὁ Σύρος (“Παραινέσεις”, 18), “ἡ  εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίαν ἔχουσα τῆς νῦν ζωῆς καὶ τῆς μελλούσης”.

    *Ο  Γεώργιος Ἰ. Λουπάσης
    είναι φιλόλογος

     

    Ετυμολογία

    ευσέβεια < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εὐσέβεια

    Προφορά

    ΔΦΑ : /efˈse.vi.a/

    τυπογραφικός συλλαβισμός : ευ‐σέ‐βει‐α

    Ουσιαστικό

    ευσέβεια θηλυκό

    • η ιδιότητα του ευσεβούς, σεβασμός προς τα θεία

    Συνώνυμα

    • ευλάβεια
    • θεοσέβεια

    Αντώνυμα

    • ασέβεια

    Συγγενικά

    • → δείτε τη λέξη ευσεβής

     https://youtu.be/L3btpFtA6Gw

     

    Έρευνα από την Αγία Γραφή για ασεβής . Συνολο 48 στιχοι

    Γένεση 18:25 μη γενοιτο ποτε συ να πραξης τοιουτον πραγμα, να θανατωσης δικαιον μετα ασεβους, και ο δικαιος να ηναι ως ο ασεβής μη γενοιτο ποτε εις σε ο κρινων πασαν την γην δεν θελει καμει κρισιν;

    2η Χρονικών 24:7 Διοτι η Γοθολια, η ασεβης, και οι υιοι αυτης κατεφθειραν τον οικον του Θεου· και παντα ετι τα αφιερωματα του οικου του Κυριου ανεθηκαν εις τους Βααλειμ.

     Ἰώβ 9:29 Ειμαι ασεβης· δια τι λοιπον να κοπιαζω εις ματην;

     Ἰώβ 15:20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.

     Ἰώβ 21:21 Διοτι ο ασεβης ποιαν ηδονην εχει μεθ' εαυτον εν τω οικω αυτου, αφου κοπη εις το μεσον ο αριθμος των μηνων

    αυτου;

     Ἰώβ 21:30 Οτι ο ασεβης φυλαττεται εις ημεραν αφανισμου, εις ημεραν οργης φερεται.

    Ἰώβ 27:7 Ο εχθρος μου να ηναι ως ο ασεβης και ο ανισταμενος κατ' εμου ως ο παρανομος.

    Ἰώβ 34:18 οστις λεγει προς βασιλεα, Εισαι ασεβης, προς αρχοντας, Εισθε κακοι;

    Ψαλμοί 7:12 Εαν ο ασεβης δεν επιστραφη, θελει ακονισει την ρομφαιαν αυτου· ενετεινε το τοξον αυτου και ητοιμασεν αυτο·

    Ψαλμοί 7:14 Ιδου, ο ασεβης κοιλοπονει ανομιαν· συνελαβε δε πονηριαν και εγεννησε ψευδος·

    Ψαλμοί 9:16 Ο Κυριος γνωριζεται δια την κρισιν, την οποιαν καμνει· ο ασεβης παγιδευεται εν τω εργω των χειρων αυτου·

    Ιγαιων· Διαψαλμα.

    Ψαλμοί 10:3 Διοτι ο ασεβης καυχαται εις τας επιθυμιας της ψυχης αυτου, και ο πλεονεκτης μακαριζει εαυτον· καταφρονει

    τον Κυριον.

    Έρευνα για ψευδο Ψαλμοί 10:4 Ο ασεβης δια την αλαζονειαν του προσωπου αυτου δεν θελει εκζητησει τον Κυριον· παντες οι διαλογισμοι

    αυτου ειναι οτι δεν υπαρχει Θεος.

    Η Γένεσις Κεφάλαιον . Α Ψαλμοί 10:13 Δια τι παρωξυνεν ο ασεβης τον Θεον; ειπεν εν τη καρδια αυτου, Δεν θελεις εξετασει.

    Ψαλμοί 12:5 Δια την ταλαιπωριαν των πτωχων, δια τον στεναγμον των πενητων, τωρα θελω εγερθη, λεγει ο Κυριος· θελω

    θεσει εν ασφαλεια εκεινον, κατα του οποιου φυσα ο ασεβης.

    Ψαλμοί 37:10 Διοτι ετι μικρον και ο ασεβης δεν θελει υπαρχει· και θελεις ζητησει τον τοπον αυτου, και δεν θελει ευρεθη·

     Η Ψαλμοί 37:12 Ο ασεβης μηχαναται κατα του δικαιου, και τριζει κατ' αυτου τους οδοντας αυτου.

     Θ Ψαλμοί 37:21 Δανειζεται ο ασεβης και δεν αποδιδει, ο δε δικαιος ελεει και διδει.

    Ψαλμοί 112:10 Ο ασεβης θελει ιδει και θελει οργισθη· θελει τριξει τους οδοντας αυτου και θελει αναλυθη· η επιθυμια των

    ασεβων θελει απολεσθη.

    Παροιμίαι 10:25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει· ο δε δικαιος θελει εισθαι

    τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα.

    Παροιμίαι 11:5 Η δικαιοσυνη του ακεραιου θελει ορθοτομησει την οδον αυτου· ο δε ασεβης θελει πεσει δια της ασεβειας

    αυτου.

    Παροιμίαι 11:7 Οταν ο ασεβης ανθρωπος αποθνησκη, η ελπις αυτου απολλυται· απολλυται και η προσδοκια των ανομων.

    Ψαλμοί 39:1 <<Εις τον πρωτον μουσικον, τον Ιεδουθουν. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ειπα, Θελω προσεχει εις τας οδους μου,

    δια να μη αμαρτανω δια της γλωσσης μου· θελω φυλαττει το στομα μου με χαλινον, ενω ειναι ο ασεβης εμπροσθεν μου.

    Παροιμίαι 11:8 Ο δικαιος ελευθερονεται εκ της θλιψεως, αντ' αυτου δε εισερχεται ο ασεβης.

    Παροιμίαι 11:18 Ο ασεβης εργαζεται εργον ψευδες· εις δε τον σπειροντα δικαιοσυνην θελει εισθαι μισθος ασφαλης.

    Παροιμίαι 11:21 Και χειρ με χειρα εαν συναπτηται, ο ασεβης δεν θελει μενει ατιμωρητος· το δε σπερμα των δικαιων θελει

    ελευθερωθη.

    Παροιμίαι 11:31 Αν ο δικαιος παιδευηται επι της γης, πολλω μαλλον ο ασεβης και ο αμαρτωλος.

    Παροιμίαι 12:12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων· αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει.

    Παροιμίαι 12:13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης· ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.

    Παροιμίαι 13:5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη· ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.

    Παροιμίαι 14:32 Ο ασεβης εκτινασσεται εν τη ασεβεια αυτου· ο δε δικαιος και εν τω θανατω αυτου εχει ελπιδα.

    Παροιμίαι 17:23 Ο ασεβης δεχεται δωρον απο του κολπου, δια να διαστρεψη τας οδους της κρισεως.

    Παροιμίαι 18:3 Οταν ερχηται ο ασεβης, ερχεται και η καταφρονησις· και μετα του ονειδους, η ατιμια.

    Παροιμίαι 19:28 Ο ασεβης μαρτυς χλευαζει το δικαιον· και το στομα των ασεβων καταπινει ανομιαν.

    Παροιμίαι 21:18 Ο ασεβης θελει εισθαι αντιλυτρον του δικαιου, και των ευθεων ο παραβατης.

    Παροιμίαι 21:29 Ο ασεβης ανθρωπος σκληρυνει το προσωπον αυτου· αλλ' ο ευθυς κατευθυνει τας οδους αυτου.

    Παροιμίαι 28:15 Λεων βρυχωμενος και αρκτος πεινωσα ειναι διοικητης ασεβης επι λαον πενιχρον.

    Παροιμίαι 29:2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται· αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος.

    Παροιμίαι 29:7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων· ο ασεβης δεν νοει γνωσιν.

    Ἐκκλησιαστής 7:15 Τα παντα ειδον εν ταις ημεραις της ματαιοτητος μου· υπαρχει δικαιος, οστις αφανιζεται εν τη δικαιοσυνη

    αυτου· και υπαρχει ασεβης, οστις μακροημερευει εν τη κακια αυτου.

    Ἠσαΐας 26:10 Και αν ελεηθη ο ασεβης, δεν θελει μαθει δικαιοσυνην· εν τη γη της ευθυτητος θελει πραξει αδικως και δεν

    θελει εμβλεψει εις την μεγαλειοτητα του Κυριου.

    Ἠσαΐας 55:7 Ας εγκαταλιπη ο ασεβης την οδον αυτου και ο αδικος τας βουλας αυτου· και ας επιστρεψη προς τον Κυριον,

    και θελει ελεησει αυτον· και προς τον Θεον ημων, διοτι αυτος θελει συγχωρησει αφθονως.

    Ἰεζεκιήλ 33:11 Ειπε προς αυτους· Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, δεν θελω τον θανατον του αμαρτωλου, αλλα να επιστρεψη

    ο ασεβης απο της οδου αυτου και να ζη· επιστρεψατε, επιστρεψατε απο των οδων υμων των πονηρων· δια τι να

    αποθανητε, οικος Ισραηλ;

    Ἰεζεκιήλ 33:12 Δια τουτο συ, υιε ανθρωπου, ειπε προς τους υιους του λαου σου, Η δικαιοσυνη του δικαιου δεν θελει

    ελευθερωσει αυτον εν τη ημερα της παραβασεως αυτου, και ο ασεβης δεν θελει πεσει δια την ασεβειαν αυτου, καθ' ην

    ημεραν επιστρεψη απο της ασεβειας αυτου, και ο δικαιος δεν θελει δυνηθη να ζηση δια την δικαιοσυνην αυτου, καθ' ην

    ημεραν αμαρτηση.

    Ἰεζεκιήλ 33:15 αποδωση το ενεχυρον ο ασεβης, επιστρεψη το ηρπαγμενον, περιπατη εν τοις διαταγμασι της ζωης μη

    πραττων αδικιαν, θελει εξαπαντος ζησει, δεν θελει αποθανει·

    Ἀββακούμ 1:4 Δια τουτο ο νομος ειναι αργος, και δεν εξερχεται κρισις τελεια· επειδη ο ασεβης καταδυναστευει τον δικαιον,

    δια τουτο εξερχεται κρισις διεστραμμενη.

    Ἀββακούμ 1:13 Οι οφθαλμοι σου ειναι καθαρωτεροι παρα ωστε να βλεπης τα πονηρα, και δεν δυνασαι να επιβλεπης εις

    την ανομιαν· δια τι επιβλεπεις εις τους παρανομους και σιωπας, οταν ο ασεβης καταπινη τον δικαιοτερον εαυτου,

    Πετρου Α ́ 4:18 και αν ο δικαιος μολις σωζηται, ο ασεβης και αμαρτωλος που θελει φανη;

    Ερευνα για ασεβείς Συνολο 68 στιχοι

    Έξοδος 9:27 Τοτε ο Φαραω αποστειλας εκαλεσε τον Μωυσην και τον Ααρων και ειπε προς αυτους, Ταυτην την φοραν

    ημαρτησα· ο Κυριος ειναι δικαιος· εγω δε και ο λαος μου ειμεθα ασεβεις·

    1η Σαμουήλ 2:9 Θελει φυλαττει τους ποδας των οσιων αυτου· οι δε ασεβεις θελουσιν απολεσθη εν τω σκοτει· επειδη δια

    δυναμεως δεν θελει υπερισχυσει ο ανθρωπος.

    Ἰώβ 3:17 Εκει οι ασεβεις παυουσιν απο του να ταραττωσι, και εκει αναπαυονται οι κεκοπιασμενοι·

    Ἰώβ 21:7 Δια τι οι ασεβεις ζωσι, γηρασκουσι, μαλιστα ακμαζουσιν εις πλουτη;

    Ἰώβ 34:26 Κτυπα αυτους ως ασεβεις εν τω τοπω των θεατων·

    Ἰώβ 34:36 Η επιθυμια μου ειναι, ο Ιωβ να εξετασθη εως τελους· επειδη απεκριθη ως οι ανθρωποι οι ασεβεις.

    Ἰώβ 40:12 Βλεπε παντα υπερηφανον· κρημνιζε αυτον· και καταπατει τους ασεβεις εν τω τοπω αυτων.

    Ψαλμοί 1:4 Δεν θελουσιν εισθαι ουτως οι ασεβεις· αλλ' ως το λεπτον αχυρον, το οποιον εκριπτει ο ανεμος.

    Ψαλμοί 1:5 Δια τουτο δεν θελουσιν εγερθη οι ασεβεις εν τη κρισει, ουδε οι αμαρτωλοι εν τη συναξει των δικαιων.

    Ψαλμοί 9:17 Οι ασεβεις θελουσιν επιστραφη εις τον αδην· παντα τα εθνη τα λησμονουντα τον Θεον.

    Ψαλμοί 11:2 Διοτι, ιδου, οι ασεβεις ενετειναν τοξον· ητοιμασαν τα βελη αυτων επι την χορδην, δια να τοξευσωσιν εν σκοτει

    τους ευθεις την καρδιαν.

    Ψαλμοί 11:6 Θελει βρεξει επι τους ασεβεις παγιδας· πυρ και θειον και ανεμοζαλη ειναι η μερις του ποτηριου αυτων.

    Ψαλμοί 12:8 Οι ασεβεις περιπατουσι κυκλω, οταν οι αχρειοι υψωθωσι μεταξυ των υιων των ανθρωπων.

    Ψαλμοί 31:17 Κυριε, ας μη καταισχυνθω, διοτι σε επεκαλεσθην· ας καταισχυνθωσιν οι ασεβεις, ας σιωπησωσιν εν τω αδη.

    Ψαλμοί 37:14 Οι ασεβεις εξεσπασαν ρομφαιαν και ενετειναν το τοξον αυτων, δια να καταβαλωσι τον πτωχον και τον

    πενητα, δια να σφαξωσι τους περιπατουντας εν ευθυτητι.

    Ψαλμοί 37:20 Οι δε ασεβεις θελουσιν εξολοθρευθη· και οι εχθροι του Κυριου, ως το παχος των αρνιων, θελουσιν αναλωθη·

    εις καπνον θελουσι διαλυθη.

    Ψαλμοί 37:34 Προσμενε τον Κυριον και φυλαττε την οδον αυτου, και θελει σε υψωσει δια να κληρονομησης την γην· οταν

    εξολοθρευθωσιν οι ασεβεις, θελεις ιδει.

    Ψαλμοί 58:3 Απεξενωθησαν οι ασεβεις εκ μητρας· επλανηθησαν απο κοιλιας οι λαλουντες ψευδος.

    Ψαλμοί 68:2 Καθως αφανιζεται ο καπνος, ουτως αφανισον αυτους· καθως διαλυεται ο κηρος εμπροσθεν του πυρος, ουτως

    ας απολεσθωσιν οι ασεβεις απο προσωπου του Θεου.

    Ψαλμοί 73:12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος· αυξανουσι τα πλουτη αυτων.

    Ψαλμοί 75:4 Ειπα προς τους αφρονας, μη γινεσθε αφρονες· και προς τους ασεβεις, μη υψωνετε κερας.

    Ψαλμοί 75:8 Διοτι εν τη χειρι του Κυριου ειναι ποτηριον πληρες κερασματος οινου ακρατου, και εκ τουτου θελει χυσει· πλην

    την τρυγιαν αυτου θελουσι στραγγισει παντες οι ασεβεις της γης και θελουσι πιει.

    Ψαλμοί 82:2 Εως ποτε θελετε κρινει αδικως, και θελετε προσωποληπτει τους ασεβεις; Διαψαλμα.

    Ψαλμοί 92:7 οτι οι ασεβεις βλαστανουσιν ως ο χορτος, και ανθουσι παντες οι εργαται της ανομιας, δια να αφανισθωσιν

    αιωνιως.

    Ψαλμοί 94:3 Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;

    Ψαλμοί 101:8 Κατα πασαν πρωιαν θελω εξολοθρευει παντας τους ασεβεις της γης, δια να εκκοψω εκ της πολεως του

    Κυριου παντας τους εργατας της ανομιας.

    Ψαλμοί 104:35 Ας εκλειψωσιν οι αμαρτωλοι απο της γης και οι ασεβεις ας μη υπαρχωσι πλεον. Ευλογει, η ψυχη μου, τον

    Κυριον. Αλληλουια.

    Ψαλμοί 106:18 και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων· η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.

    Ψαλμοί 119:95 Οι ασεβεις με περιεμενον δια να με αφανισωσιν· αλλ' εγω θελω προσεχει εις τα μαρτυρια σου.

    Ψαλμοί 119:110 Οι ασεβεις εστησαν εις εμε παγιδα· αλλ' εγω απο των εντολων σου δεν εξεκλινα.

    Ψαλμοί 139:19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε· απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων.

    Ψαλμοί 141:4 Μη εκκλινης την καρδιαν μου εις πραγμα πονηρον, ωστε να εκτελω πραξεις ασεβεις μετα ανθρωπων

    εργαζομενων ανομιαν· μηδε να φαγω απο των εκλεκτων αυτων φαγητων.

    Ψαλμοί 141:10 Ας πεσωσιν ομου οι ασεβεις εις τα δικτυα αυτων, ενω εγω θελω περασει αβλαβης.

    Ψαλμοί 145:20 Ο Κυριος φυλαττει παντας τους αγαπωντας αυτον· θελει δε εξολοθρευσει παντας τους ασεβεις.

    Ψαλμοί 147:6 Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.

    Παροιμίαι 2:22 Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ' αυτης.

    Παροιμίαι 10:30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη· οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει

     την γην.

    Παροιμίαι 12:7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν· ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.

    Παροιμίαι 12:21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον· οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.

    Παροιμίαι 14:19 Οι κακοι υποκλινουσιν εμπροσθεν των αγαθων, και οι ασεβεις εις τας πυλας των δικαιων.

    Παροιμίαι 20:26 Ο σοφος βασιλευς λικμιζει τους ασεβεις και στρεφει τον τροχον επ' αυτους.

    Παροιμίαι 21:12 Ο δικαιος συλλογιζεται την οικιαν του ασεβους, οταν οι ασεβεις κατακρημνιζωνται εις την κακιαν αυτων.

    Παροιμίαι 24:16 διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται· αλλ' οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον.

    Παροιμίαι 24:19 Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων· μη ζηλευε τους ασεβεις·

    Παροιμίαι 25:5 αφαιρεσον τους ασεβεις απ' εμπροσθεν του βασιλεως, και ο θρονος αυτου θελει στερεωθη εν δικαιοσυνη.

    Παροιμίαι 28:1 Οι ασεβεις φευγουσιν ουδενος διωκοντος· οι δε δικαιοι εχουσι θαρρος ως λεων.

    Παροιμίαι 28:4 Οσοι εγκαταλειπουσι τον νομον, εγκωμιαζουσι τους ασεβεις· αλλ' οι φυλαττοντες τον νομον αντιμαχονται εις

    αυτους.

    Παροιμίαι 28:12 Οταν οι δικαιοι θριαμβευωσι, μεγαλη ειναι η δοξα· αλλ' οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι

    κρυπτονται.

    Παροιμίαι 28:28 Οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται· αλλ' εν τη απωλεια εκεινων οι δικαιοι πληθυνονται.

    Παροιμίαι 29:12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις.

    Παροιμίαι 29:16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει· αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων.

    Παροιμίαι 29:27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους· και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους

    ασεβεις.

    Ἐκκλησιαστής 8:10 Και ουτως ειδον τους ασεβεις ενταφιασθεντας, οιτινες ηλθον και απηλθον απο της γης της αγιας και

    ελησμονηθησαν εν τη πολει, οπου ειχον πραξει ουτω· και τουτο ματαιοτης.

    Ἐκκλησιαστής 8:14 Υπαρχει ματαιοτης, ητις γινεται επι της γης· οτι ειναι, δικαιοι εις τους οποιους συμβαινει κατα τα εργα

    των ασεβων, και ειναι ασεβεις εις τους οποιους συμβαινει κατα τα εργα των δικαιων· ειπα οτι και τουτο ματαιοτης.

    Ἠσαΐας 13:11 Και θελω παιδευσει τον κοσμον δια την κακιαν αυτου και τους ασεβεις δια την ανομιαν αυτων και θελω

    παυσει την μεγαλαυχιαν των υπερηφανων και ταπεινωσει την υψηλοφροσυνην των φοβερων.

    Ἠσαΐας 48:22 Ειρηνη δεν ειναι εις τους ασεβεις, λεγει Κυριος.

    Ἠσαΐας 57:20 Οι δε ασεβεις ειναι ως η τεταραγμενη θαλασσα, οταν δεν δυναται να ησυχαση· και τα κυματα αυτης

    εκριπτουσι καταπατημα και πηλον.

    Ἠσαΐας 57:21 Ειρηνη δεν ειναι εις τους ασεβεις, λεγει ο Θεος μου.

    Ἱερεμίας 5:26 Διοτι ευρεθησαν εν τω λαω μου ασεβεις· εστησαν ενεδραν, καθως ο στηνων βροχια· θετουσι παγιδα,

    συλλαμβανουσιν ανθρωπους.

    Ἱερεμίας 25:31 Θορυβος θελει φθασει εως των περατων της γης· διοτι ο Κυριος εχει κρισιν μετα των εθνων· αυτος

    διαδικαζεται μετα πασης σαρκος· θελει παραδωσει τους ασεβεις εις μαχαιραν, λεγει Κυριος.

    Ἰεζεκιήλ 7:21 Και θελω παραδωσει αυτην εις χειρας αλλοτριων διαρπαγμα και εις τους ασεβεις της γης λαφυρον, και

    θελουσι βεβηλωσει αυτην.

    Δανιήλ 12:10 Πολλοι θελουσι καθαρισθη και λευκανθη και δοκιμασθη· και οι ασεβεις θελουσιν ασεβει· και ουδεις εκ των

    ασεβων θελει νοησει· αλλ' οι συνετοι θελουσι νοησει.

    Μιχαίας 6:11 να δικαιωσω αυτους με τας ασεβεις πλαστιγγας και με το σακκιον των δολιων ζυγιων;

    Μαλαχίας 4:3 Και θελετε καταπατησει τους ασεβεις· διοτι αυτοι θελουσιν εισθαι σποδος υπο τα ιχνη των ποδων σας, καθ'

    ην ημεραν εγω καμω τουτο, λεγει ο Κυριος των δυναμεων.

    Προς Τιμοθεον Α ́ 1:9 γνωριζων τουτο, οτι ο νομος δεν ετεθη δια τον δικαιον, αλλα δια τους ανομους και ανυποτακτους,

    τους ασεβεις και αμαρτωλους, τους ανοσιους και βεβηλους, τους πατροκτονους και μητροκτονους, τους ανδροφονους,

    Ιουδα 1:4 Διοτι εισεχωρησαν λαθραιως τινες ανθρωποι, οιτινες ησαν παλαιοθεν προγεγραμμενοι εις ταυτην την καταδικην,

    ασεβεις, μεταστρεφοντες την χαριν του Θεου ημων εις ασελγειαν, και αρνουμενοι τον μονον Δεσποτην Θεον και Κυριον

    ημων Ιησουν Χριστον.

    Ιουδα 1:15 δια να καμη κρισιν κατα παντων και να ελεγξη παντας τους ασεβεις εξ αυτων δια παντα τα εργα της ασεβειας

    αυτων, τα οποια επραξαν και δια παντα τα σκληρα, τα οποια ελαλησαν κατ' αυτου αμαρτωλοι ασεβεις.

    Ιουδα 1:18 οτι σας ελεγον οτι εν εσχατω καιρω θελουσιν εισθαι εμπαικται, περιπατουντες κατα τας ασεβεις επιθυμιας

    αυτων.

    Ερευνα για των ασεβων Συνολο 78 στιχοι

    Αριθμοί 16:26 Και ελαλησε προς την συναγωγην λεγων, Αποχωρισθητε ευθυς απο των σκηνων των ασεβων τουτων

    ανθρωπων και μη εγγισητε μηδεν εκ των οσα ειναι αυτων, δια να μη αφανισθητε εν μεσω πασων των αμαρτιων αυτων.

    Ἰώβ 8:22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην· και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.

    Ἰώβ 10:3 Ειναι καλον εις σε να καταθλιβης, να καταφρονης το εργον των χειρων σου και να ευοδονης την βουλην των

    ασεβων;

    Ἰώβ 11:20 Των δε ασεβων οι οφθαλμοι θελουσι μαρανθη, και καταφυγιον θελει λειψει απ' αυτων, και η ελπις αυτων θελει

    εισθαι να εκπνευσωσι.

    Ἰώβ 16:11 Ο Θεος με παρεδωκεν εις τον αδικον, και με ερριψεν εις χειρας ασεβων.

    Ἰώβ 18:5 Βεβαιως το φως των ασεβων θελει σβεσθη, και ο σπινθηρ του πυρος αυτων δεν θελει αναλαμψει·

    Ἰώβ 20:5 οτι ο θριαμβος των ασεβων ειναι ολιγοχρονιος, και η χαρα του υποκριτου στιγμαια.

    Ἰώβ 21:16 Ιδου, τα αγαθα αυτων δεν ειναι εν τη χειρι αυτων· μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.

    Ἰώβ 21:17 Ποσακις σβυνεται ο λυχνος των ασεβων, και ερχεται η καταστροφη αυτων επ' αυτους Ο Θεος διαμοιραζει εις

    αυτους ωδινας εν τη οργη αυτου.

    Ἰώβ 21:28 Διοτι λεγετε, Που ο οικος του αρχοντος; και που η σκηνη της κατοικησεως των ασεβων;

    Ἰώβ 22:18 Αλλ' αυτος ενεπλησεν αγαθων τους οικους αυτων· πλην μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.

    Ἰώβ 34:8 και υπαγει εν συνοδια μετα των εργατων της ανομιας, και περιπατει μετα ανθρωπων ασεβων;

    Ἰώβ 38:15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.

    Ψαλμοί 1:1 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις δεν περιεπατησεν εν βουλη ασεβων, και εν οδω αμαρτωλων δεν εσταθη, και επι

    καθεδρας χλευαστων δεν εκαθησεν·

    Ψαλμοί 1:6 Διοτι γνωριζει ο Κυριος την οδον των δικαιων· η δε οδος των ασεβων θελει απολεσθη.

    Ψαλμοί 3:7 Αναστηθι, Κυριε· σωσον με, Θεε μου· διοτι συ επαταξας παντας τους εχθρους μου κατα της σιαγονος·

    συνετριψας τους οδοντας των ασεβων.

    Ψαλμοί 7:9 Ας τελειωση πλεον η κακια των ασεβων· και στερεωσον τον δικαιον, συ ο Θεος ο δικαιος, ο εξεταζων καρδιας

    και νεφρους.

    Ψαλμοί 17:9 απ' εμπροσθεν των ασεβων των ταλαιπωρουντων με· οι εχθροι της ψυχης μου με περιεκυκλωσαν.

    Ψαλμοί 26:5 Εμισησα την συναξιν των πονηρευομενων, και μετα ασεβων δεν θελω καθησει.

    Ψαλμοί 28:3 Μη με συρης μετα των ασεβων και μετα των εργαζομενων ανομιαν, οιτινες λαλουντες ειρηνην μετα των

    πλησιον αυτων, εχουσι κακιαν εν ταις καρδιαις αυτων.

    Ψαλμοί 36:11 Ας μη ελθη επ' εμε πους υπερηφανιας· και χειρ ασεβων ας μη με σαλευση.

    Ψαλμοί 37:16 Καλλιον το ολιγον του δικαιου παρα ο πλουτος πολλων ασεβων.

    Ψαλμοί 37:17 Διοτι οι βραχιονες των ασεβων θελουσι συντριφθη· τους δε δικαιους υποστηριζει ο Κυριος.

    Ψαλμοί 37:28 Διοτι ο Κυριος αγαπα κρισιν, και δεν εγκαταλειπει τους οσιους αυτου· εις τον αιωνα θελουσι διαφυλαχθη· το

    δε σπερμα των ασεβων θελει εξολοθρευθη.

    Ψαλμοί 37:38 οι δε παραβαται θελουσιν ολως εξολοθρευθη· των ασεβων το εγκαταλειμμα θελει αποκοπη.

    Ψαλμοί 37:40 Και θελει βοηθησει αυτους ο Κυριος, και ελευθερωσει αυτους· θελει ελευθερωσει αυτους απο ασεβων και

    σωσει αυτους· διοτι ηλπισαν επ' αυτον.

    Ψαλμοί 73:3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.

    Ψαλμοί 75:10 Και παντα τα κερατα των ασεβων θελω συντριψει· τα δε κερατα των δικαιων θελουσιν υψωθη.

    Ψαλμοί 82:4 Ελευθερονετε τον πτωχον και τον πενητα· λυτρονετε αυτον εκ χειρος των ασεβων.

    Ψαλμοί 91:8 Μονον με τους οφθαλμους σου θελεις θεωρει και θελεις βλεπει των ασεβων την ανταποδοσιν.

    Ψαλμοί 97:10 Οι αγαπωντες τον Κυριον, μισειτε το κακον· αυτος φυλαττει τας ψυχας των οσιων αυτου· ελευθερονει αυτους

    εκ χειρος ασεβων.

    Ψαλμοί 112:10 Ο ασεβης θελει ιδει και θελει οργισθη· θελει τριξει τους οδοντας αυτου και θελει αναλυθη· η επιθυμια των

    ασεβων θελει απολεσθη.

    Ψαλμοί 119:53 Φρικη με κατελαβεν εξ αιτιας των ασεβων, των εγκαταλειποντων τον νομον σου.

    Ψαλμοί 119:61 Στιφη ασεβων με περιεκυκλωσαν· αλλ' εγω δεν ελησμονησα τον νομον σου.

    Ψαλμοί 119:155 Μακραν απο ασεβων η σωτηρια· διοτι δεν εκζητουσι τα διαταγματα σου.

    Ψαλμοί 129:4 Αλλα δικαιος ο Κυριος· κατεκοψε τα σχοινια των ασεβων.

    Παροιμίαι 3:25 Δεν θελεις τρομαξει απο αιφνιδιου φοβου ουδε απο του ολεθρου των ασεβων, οταν επελθη·

    Παροιμίαι 4:14 Μη εισελθης εις την τριβον των ασεβων, και μη υπαγης εις την οδον των πονηρων.

    Παροιμίαι 4:19 Η οδος των ασεβων ειναι ως το σκοτος· δεν γνωριζουσι που προσκοπτουσιν.

    Παροιμίαι 10:3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου· ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων.

    Παροιμίαι 10:6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου· το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.

    Παροιμίαι 10:7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας· το δε ονομα των ασεβων σηπεται.

    Παροιμίαι 10:11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης· το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.

    Παροιμίαι 10:20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον· η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον.

    Παροιμίαι 10:27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας· τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη.

    Παροιμίαι 10:28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη· η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη.

    Παροιμίαι 10:32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον· το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα.

    Παροιμίαι 11:10 Εις την ευοδωσιν των δικαιων η πολις ευφραινεται· και εις τον ολεθρον των ασεβων αγαλλεται.

    Παροιμίαι 11:11 Δια της ευλογιας των ευθεων υψονεται πολις· δια του στοματος δε των ασεβων καταστρεφεται.

    Παροιμίαι 11:23 Η επιθυμια των δικαιων ειναι μονον το καλον· η προσδοκια δε των ασεβων οργη.

    Παροιμίαι 12:5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης· αι δε βουλαι των ασεβων δολος.

    Παροιμίαι 12:6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα· το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.

    Παροιμίαι 12:10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου· τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.

    Παροιμίαι 12:26 Ο δικαιος

     υπερεχει του πλησιον αυτου· η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.

    Παροιμίαι 13:9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον· ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.

    Παροιμίαι 13:25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου· η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.

    Παροιμίαι 14:11 Η οικια των ασεβων θελει αφανισθη· η δε σκηνη των ευθεων θελει ανθει.

    Παροιμίαι 15:8 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον· αλλ' η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.

    Παροιμίαι 15:28 Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη· το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.

    Παροιμίαι 15:29 Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων· εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.

    Παροιμίαι 19:28 Ο ασεβης μαρτυς χλευαζει το δικαιον· και το στομα των ασεβων καταπινει ανομιαν.

    Παροιμίαι 21:4 Το επηρμενον ομμα και η αλαζων καρδια, ο λυχνος των ασεβων, ειναι αμαρτια.

    Παροιμίαι 21:7 Αι αρπαγαι των ασεβων θελουσιν εξολοθρευσει αυτους· διοτι αρνουνται να πραττωσι το δικαιον.

    Παροιμίαι 21:27 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα· πολλω μαλλον οταν προσφερωσιν αυτην μετα πονηριας.

    Παροιμίαι 24:20 διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος· ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.

    Ἐκκλησιαστής 8:14 Υπαρχει ματαιοτης, ητις γινεται επι της γης· οτι ειναι, δικαιοι εις τους οποιους συμβαινει κατα τα εργα

    των ασεβων, και ειναι ασεβεις εις τους οποιους συμβαινει κατα τα εργα των δικαιων· ειπα οτι και τουτο ματαιοτης.

    Ἠσαΐας 14:5 Ο Κυριος συνετριψε την ραβδον των ασεβων, το σκηπτρον των δυναστων.

    Ἱερεμίας 5:28 Επαχυνθησαν, αποστιλβουσιν· υπερεβησαν μαλιστα τας πραξεις των ασεβων· δεν κρινουσι την κρισιν, την

    κρισιν του ορφανου, και ευημερουσι· και το δικαιον των πενητων δεν κρινουσι.

    Ἱερεμίας 12:1 Δικαιος εισαι Κυριε, οταν δικολογωμαι μετα σου· πλην ας διαλεχθω μετα σου περι των κρισεων σου· διατι η

    οδος των ασεβων ευοδουται; δια τι ευημερουσι παντες οι φερομενοι απιστως;

    Ἱερεμίας 23:19 Ιδου, ανεμοστροβιλος παρα Κυριου εξηλθε με ορμην, και ανεμοστροβιλος ορμητικος θελει εξορμησει επι

    την κεφαλην των ασεβων.

    Ἱερεμίας 30:23 Ιδου, ανεμοστροβιλος παρα Κυριου εξηλθε με ορμην, ανεμοστροβιλος αφανιζων· θελει εξορμησει επι την

    κεφαλην των ασεβων.

    Ἰεζεκιήλ 21:29 ενω βλεπουσι ματαιας ορασεις περι σου, ενω μαντευουσι ψευδος εις σε, δια να σε βαλωσιν επι τον

    τραχηλον των τετραυματισμενων, των ασεβων, των οποιων η ημερα ηλθεν, οτε η ανομια αυτων εφθασεν εις περας.

    Δανιήλ 12:10 Πολλοι θελουσι καθαρισθη και λευκανθη και δοκιμασθη· και οι ασεβεις θελουσιν ασεβει· και ουδεις εκ των

    ασεβων θελει νοησει· αλλ' οι συνετοι θελουσι νοησει.

    Ἀββακούμ 3:13 Εξηλθες εις σωτηριαν του λαου σου, εις σωτηριαν του χριστου σου· επαταξας τον αρχηγον του οικου των

    ασεβων, απεκαλυψας τα θεμελια εως βαθους. Διαψαλμα.

    Σοφονίας 1:3 Θελω αφανισει ανθρωπον και κτηνος θελω αφανισει τα πετεινα του ουρανου και τους ιχθυας της θαλασσης

    και τα προσκομματα μετα των ασεβων και θελω εξολοθρευσει τον ανθρωπον απο προσωπου της γης, λεγει Κυριος.

    Προς Ρωμαιους 5:6 Επειδη ο Χριστος, οτε ημεθα ετι ασθενεις, απεθανε κατα τον ωρισμενον καιρον υπερ των ασεβων.

    Πετρου Β ́ 2:5 και εαν τον παλαιον κοσμον δεν εφεισθη, αλλα φερων κατακλυσμον επι τον κοσμον των ασεβων εφυλαξεν

    ογδοον τον Νωε, κηρυκα της δικαιοσυνης,

    Πετρου Β ́ 3:7 οι δε σημερινοι ουρανοι και η γη δια του αυτου λογου ειναι αποτεταμιευμενοι, φυλαττομενοι  δια το πυρ εις

    την ημεραν της κρισεως και της απωλειας των ασεβων ανθρωπων.