Κάθοδος στον Αδη και Ανάσταση εκ των νεκρών αποτελούν επί μέρους όψεις ενός και του αυτού πράγματος. Γι’ αυτό και ή ορθόδοξη εικονογραφία παριστά την Ανάσταση με την εις Άδου κάθοδο του Κυρίου. (᾿Ανδρέα Θεοδώρου Απαντήσεις σε ερωτήματα Δογματικά σελ. 108-111)
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΓΟΧ ! ΑΝΑΣΤΗΣΕΤΑΙ ΔΙΗΜΕΡΟΣ ;;;
Είναι το Μεγάλο Σάββατο ίδιο με την Κυριακή του Πάσχα είναι δηλαδή ίδια μέρα ;;
Αν είναι έτσι όπως μας τα λένε την Κυριακή ή την Κυριακή του Πάσχα πως να την ονομάσουμε ;; Αφού κάθε Κυριακή Αναστάσιμη είναι .
Εμάς αυτά την Ιερά Παράδοση , τους ύμνους , τα τροπάρια , τις ακολουθίες πιο κάτω , μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες ξαφνικά άλλαξαν και οι μέρες ;; και να τα ακούς από δήθεν ζηλωτή ΓΟΧΑ ΘΕΟΛΟΓΟ αυτή την καινοτομία .!!!
Έγραψε και καλά , εμείς παίρνουμε τα καλά τα άλλα τα πετάμε στο καλάθι των αχρήστων , δεν πάει να πει ότι ήταν ΑΝΤΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ και ΑΝΤΙ ΠΑΠΙΣΤΗΣ !
Αφού ήταν ΓΟΧΑΣ γιατί
1ο Δημοσίευσε το βιβλίο του στην ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ;;
2ο Αφού του Πάτριου μας μιλάνε για Ι. Πηδάλιο και για Άγιο Νικόδημο γιατί δεν μας έδωσε απαντήσεις από το Ι. Πηδάλιο και από τον Άγιο Νικόδημο;;
3ο Η εικόνα αυτή της εις Αδου Καθόδου την έχουν 40 μέρες ;; και μετά απευθείας γίνετε η Ανάληψη του Κυρίου ;;; , γιατί τότε αλλάζουμε όλη την Αγία Γραφή όλη η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ αλλάζει το σύμβολο της Πίστεως , θα έπρεπε με αυτούς τους ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ=ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΟΥΣ αλλιώς να διαμορφωθεί , άρα έσφαλαν οι Άγιοι Πατέρες σύμφωνα με τον Βαρθολομαίο αφού συμφωνούν με τους ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΓΟΧ ΚΑΙ ΜΗ ΓΟΧ.
4ο. Έσφαλαν όλα τα ΟΡΘΟΔΟΞΑ Συναξάρια που μας μιλάνε για δυο διαφορετικές μέρες ;;
«Ὀρθρίσωμεν ὄρθρου βαθέος καί ἀντί μύρου τόν ὕμνον προσοίσωμεν τῷ Δεσπότῃ,
καί Χριστόν ὀψόμεθα,δικαιοσύνης ἥλιον, πᾶσι ζωήν ἀνατέλλοντα».
Εκ νυκτός γαρ, φησΐν, όρθρίζει το πνεύμά μου πρός σέ ό Θεός»· (Ήσ. κστ' 9), ομοίως καί ό Ευαγγελιστής Λουκάς περί τής αναστάσεως άναφέρων, λέγει· «Τή μια των Σαββάτων (ήτοι τη Κυριακή) όρθρου βαθέος ήλθον γυναίκες επί το μνήμα, φέρουσαι ά ήτοίμασαν άρώματα» (Λουκ. κδ' 1)·
Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα, αὐτὴν τὴν ζωηφόρον
Ἀνάστασιν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πάλην ᾍδου μόνοςΛαβὼν ἀνηλθε πολλὰ της νίκης σκύλα.
Αὐτη ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Τὴ ἀνεκφράστω σου συγκαταβάσει, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΑΡΑΚΙ ΣΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΤΥΠΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ . ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΛΑ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ;;;
ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΣΕΠΗΣ - BookStore
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ Καθηγητὴ ᾿Ανδρέα Θεοδώρου
Καθηγητὴς ᾿Ανδρέας Θεοδώρου
῾Ο ἀντι-οικουμενιστής, ὁ ἀντι-παπικὸς
(1922 - 2004)
Τι γράφουν οι Γ.Ο.Χ. για τον δήθεν ζηλωτή ΔΟΓΜΑΤΙΚΟ Θεολόγο.
https://www.imoph.org/index-el.html
https://www.imoph.org/Theology_el/3a2005ATheodorou.pdf
Αν ήταν όντως ἀντι-οικουμενιστής, ΚΑΙ ἀντι-παπικὸς ΓΙΑΤΙ μας γράφει στο βιβλίο του στις ερωτήσεις και απαντήσεις σε θέματα δογματικά σελ. 108-111 ότι.:
Κάθοδος στον Αδη και Ανάσταση εκ των νεκρών αποτελούν επί μέρους όψεις ενός και του αυτού πράγματος. Γι’ αυτό και ή ορθόδοξη εικονογραφία παριστά την Ανάσταση με την εις Άδου κάθοδο του Κυρίου.
64. Ποιο είναι το μήνυμα τής Αναστάσεως για την Ορθοδοξία και ολόκληρο τον κόσμο;
Είναι μήνυμα νίκης, χαράς, ελπίδας, αισιοδοξίας. Την τρίτη ή μέρα από τής ταφής του και αφού σκύλευσε τον Αδη, ο Κύριος αναστήθηκε από το μνήμα κραταιός και ένδοξος.
Κάθοδος στον Αδη και Ανάσταση εκ των νεκρών αποτελούν επί μέρους όψεις ενός και του αυτού πράγματος. Γι’ αυτό και ή ορθόδοξη εικονογραφία παριστά την Ανάσταση με την εις Άδου κάθοδο του Κυρίου. Στον Άδη καταπατήθηκε ο θάνατος, ενώ στην Ανάσταση σφραγίστηκε το γεγονός με το φως, τη λαμπρότητα και τη δόξα τής άγιας Τριάδος.
Παρακάτω δεν δημοσιεύω όλη την απάντηση , γιατί θα μπερδευτείτε ήδη σας μπέρδεψε στην αρχή της απάντησής του.
Η άλλη ερώτηση πιο κάτω 63 και απάντηση να την συγκρίνετε με τον Άγιο Νικόδημο από το Εορτοδρομιο του Μέγα Σαββάτου να δείτε τι διαφορά.
63 .Τι σημαίνει η κάθοδος του Χριστού στον Άδη;
Στο σταυρό ο Κύριος περιεβλήθηκε τη νέκρωση του θανάτου. Πέθανε πραγματικά. Με τον τρόπο αυτό ολοκληρώθηκε η άρρητη και σωτήρια του κένωση. Εν συνεχεία κατατέθηκε στο καινό μνημείο, « το λελατομημένον εκ πέτρας». Στον τάφο τέλεσε τον δεύτερο αιώνιο σαββατισμό, κατέπαυσε εκ του έργου της λυτρώσεως, το οποίο είχε αναθέσει σ’ αυτόν ο Πατήρ.
Με το θάνατο όμως του Σωτήρος δεν καταλύθηκε το μυστήριο της υποστατικής ενώσεως των δύο του φύσεων. Η νέκρωση δεν κατέλυσε τον άρρηκτο δεσμό. Οι φύσεις παρέμειναν αχωρίστως ενωμένες στο θεανδρικό του πρόσωπο. Καμία δύναμη ούτε του παρόντος αιώνος ούτε και του μέλλοντος, δεν μπορεί να τις διασπάσει και να τις διαχωρίσει. Έτσι το νεκρωμένο σώμα στον τάφο δεν αποχωρίστηκε της θεότητας, γιατί ήταν σώμα θεοχώρητο και θεοδύναμο. Έφερε μέσα του όλη την φωτιά και όλο τον πλούτο της θεότητος. Γι’ αυτό δεν μπορούσε να υποστεί τη διαφθορά, που ακολουθεί κάθε φυσική νέκρωση. Εφθάρη μεν κατά το πάθος, δε διεφθάρη όμως και το θεόδοχο μνημείο.
Αλλά και η ψυχή του Χριστού, μετά τον αποχωρισμό της από το πανακήρατο σώμα της, δε χωρίσθηκε από τη θεότητα, με την οποία ήταν ενωμένη εξ άκρας συλλήψεως. Με αυτή ο Σωτήρ κατέβηκε στον Άδη. Ήταν το χωρίο των νεκρών. Σ’ αυτό κρατούνταν δέσμια τα πνεύματα των κεκοιμημένων. Ο Άδης, ήταν προσωποποίηση του θανάτου, αφεγγής και πένθιμος, όπως πένθιμος και αφεγγής είναι ο θάνατος. Πως ζούσαν, αλήθεια, τα πεπεδημένα πνεύματα στην κατήφεια του Άδη; Τι περίμεναν; Ποια προσδοκία, ποια ελπίδα είχαν; Για την κάθοδο του Κυρίου στον Άδη και το έργο που επιτέλεσε εκεί κάνει λόγο η Γραφή: «..θανατωθείς μέν σαρκί, ζωοποιηθείς δέ πνεύματι· ἐν ᾧ καί τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθείς ἐκήρυξεν». Από το χωρίο συνάγεται, ότι ο σκοπός της κάθοδος του Χριστού στον Άδη ήταν κηρυκτικός. Ο αγαθός και δίκαιος Θεός δεν μπορούσε να αφήσει έξω του λυτρωτικού έργου του όσους είχαν πεθάνει πριν από τη σωτήρια του έλευση. Έπρεπε και αυτοί να ακούσουν το λυτρωτικό του μήνυμα, να τους δοθεί ευκαιρία να γνωρίσουν τον Σωτήρα του κόσμου και να λάβουν θέση υπεύθυνη έναντι του Ευαγγελίου της λυτρώσεως. Φυσικά όλοι δεν πίστευσαν στο σωτήριο κήρυγμα. Άλλοι πάλι (δίκαιοι της Π. Διαθήκης, ενάρετοι και καλοπροαίρετοι σοφοί του ειδωλολατρικού κόσμου) πρέπει να πίστεψαν και να εξήλθαν μαζί με τον Κύριο από την σκοτεινή περιοχή του θανάτου. Μερικοί από τους αρχαίους γνωστικούς αιρετικούς πίστευαν το αντίθετο· ότι δηλαδή οι δίκαιοι του Νόμου δεν πίστεψαν στον Χριστό (αντινομισμός;) ενώ αντίθετα τον πίστεψαν οι κακοί. Όπως και να ‘χει το πράγμα, το ζήτημα της σωτηρίας των ψυχών στον Άδη παρουσιάζει πολλές δυσκολίες, η κυριότερη των οποίων είναι η δυνατότητα σωτηρίας χωρίς να προηγηθεί μετάνοια, δεδομένου ότι σταθερό δίδαγμα της ορθόδοξης δογματικής είναι ότι μετά θάνατο – και εν τω Άδη – δεν υπάρχει μετάνοια.
Στον Άδη ο Κύριος ενήσκησε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια το βασιλικό του αξίωμα (τα άλλα δύο είναι το προφητικό και το αρχιερατικό). Στον Άδη ο Σωτήρ κατήλθε ως βασιλέυς κραταιός και δυνατός. Με τη ζωαρχική παλάμη του εσπάραξε τα κλείθρα του θανάτου. Ο Άδης, ο απηνής τύραννος και αποτρόπαιος δυνάστης, βλέποντας στον παράδοξο επισκέπτη του «βροτόν τεθεωμένων, κατάστικτον τοις μώλωψι και πανσθενουργόν», «διαπεφώνηκε» έχασε τη λαλιά του, έπεσε κάτω άφωνος. Και μπορούσε μεν να δέχεται στα σκοτεινά και ανήλια βάθη του τις ψυχές των κοινών ανθρώπων, τις οποίες βάρυνε η αμαρτία· όχι όμως και τη θεοχώρητη ψυχή του Υιού του Θεού και της Παρθένου. Ορμήσας δε να καταπιεί τη σπάνια εκείνη ψυχή, πιάστηκε από το άγκιστρο της θεότητος, που ήταν κρυμμένο κάτω από αυτήν. Επικράνθη και η κοιλία του δεν μπόρεσε να κρατήσει μέσα της την ψυχή του παράδοξου επισκέπτη· την εξήμεσε και μαζί με αυτή απέδωσε και τις ψυχές των απ’ αιώνος νεκρών, που κρατούσε στα μακάβρια σπλάχνα του. Να απέδωσε άραγε και τις ψυχές εκείνων που δεν πίστεψαν στο σωτήριο κήρυγμα του Ιησού; Ή είναι σχηματικό, ότι ο Χριστός βγαίνοντας από τον Άδη, έσυρε μαζί του και ολόκληρο το γένος των ανθρώπων, λύτρωσε παγγενή τον Αδάμ;
Πηγή: «Απαντήσεις σε ερωτήματα Δογματικά», Ανδρέα Θεοδώρου, σελ. 106
και τώρα δείτε και τις απαντήσεις τις ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ και συγκρίνατε !
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Καὶ σήμερον δὲ Σάββατον μέλπω μέγα.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Μέρος Α
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Μέρος Β
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Μέρος Γ
Αὕτη ἡ κλητὴ καὶ ἁγία ἡμέρα - Καταργεῖται ἡ νηστεία τοῦ Μ. Σαββάτου
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου