«Ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων….»(Ψαλμός ΚΕ, 5)
Από τότε που οι διοικούντες την Εκκλησία υποτάχθηκαν στο πνεύμα του Καίσαρα, τα κείμενα «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ» της Εκκλησίας της Ελλάδος κατακλύζονται από μπερδεμένα μηνύματα, τα οποία περνάνε οι δαιμονοκρατούμενοι αμετανόητοι πολιτικοί στο ποίμνιο με την άδεια της ιεραρχίας. Όταν η Στρατευομένη Εκκλησία της Ελλάδος ελευθερωθεί και σταθεί στα πόδια της, θα πρέπει να πάρει όλα αυτά τα δηλητηριασμένα «Προς τον Λαό» κείμενα και να τα πετάξει στα μούτρα όσων τα εμπνεύστηκαν, τα έγραψαν και τα υποστήριξαν.
Την Κυριακή που μας πέρασε διαβάστηκε στους Ιερούς Ναούς η $«Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου για τον Γάμο»$. Την ώρα που ο ιερέας διάβασε το κάτωθι ένοιωσα έναν βαθύ πόνο στην καρδιά μου και μέσα μου κάτι κλώτσησε τόσο δυνατά που νόμισα πως με κατάλαβε η κυρία που καθότανε δίπλα μου.
Δεν είχα προσέξει πριν το σημείο στο κεφάλαιο 2 παράγραφος 3:
Έτσι, η Εκκλησία αγαπά όλα τα βαπτισθέντα παιδιά της και όλους τους ανθρώπους που είναι δημιουργήματα του Θεού, μικρούς και μεγάλους, αγάμους και εγγάμους, Κληρικούς, Μοναχούς και Λαϊκούς, επιστήμονες και μη, άρχοντες και αρχομένους, ετεροφυλοφίλους και ομοφυλοφίλους, και ασκεί την φιλάνθρωπη αγάπη της, αρκεί, βέβαια, να το θέλουν και οι ίδιοι και να ζουν πραγματικά στην Εκκλησία.
Ένας Κληρικός, Μοναχός, λαϊκός, μεγάλος ή μικρός, άρχοντας ή αρχόμενος, έγγαμος ή άγαμος, άνδρας ή γυναίκα, επιστήμονας ή τεχνίτης κλπ, μπορεί να ζήσει μέσα στην Εκκλησία και να αγωνίζεται από «εκεί που βρίσκεται» για την σωτηρία της ψυχής του. Η κοινωνική του κατάσταση, το ανδρικό η γυναικείο φύλο του, η ιδιότητά του, δεν εμποδίζουν την πορεία του μέσα στην Εκκλησία. Η Εκκλησία της Ελλάδος όμως στο κείμενο ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ έβαλε δίπλα σε όλους αυτούς και τους ομοφυλόφιλους, σα να είναι το ίδιο πράγμα!!
Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ιεραρχία σε αυτό το σημείο προσδίδει στην ομοφυλοφιλία την έννοια της ιδιότητας, του γνωρίσματος, της κάποιας δεδομένης κατάστασης, και όχι της κολάσιμης αμαρτίας.
Διότι εάν ήταν να προσδώσει στην ομοφυλοφιλία την έννοια της αμαρτίας ΔΕΝ θα έβαζε τους ομοφυλόφιλους δίπλα στους Μοναχούς, στους πανδρεμένους, στους επιστήμονες κλπ, αλλά δίπλα στους πόρνους, στους υπερήφανους, στους πλεονέκτες κλπ.
Ο ομοφυλόφιλος εξ’ ορισμού πρέπει να αλλάξει, να σταματήσει να ζει την ζωή του ομοφυλόφιλου, να μην δηλώνει καν ομοφυλόφιλος για να μπορούμε να πούμε ότι ζει πραγματικά στην Εκκλησία.
Είμαστε όλοι πόρνοι, μοιχοί, κλέπται, ζηλόφθονοι, υπερήφανοι, υβρισταί, πλεονέκται αλλά δεν το περιφέρουμε με υπερηφάνεια μέσα στην Εκκλησία ως «ιδιότητα», ως «κοινωνική ταυτότητα», ως κάτι τέλος πάντων με το οποίο θέλουμε να μας αναγνωρίζουν και να μας αποκαλούν οι άλλοι. Διότι αυτό θα σήμαινε ότι αυτό που έχουμε το θεωρούμε προσωπικό μας γνώρισμα, αναλλοίωτο μέρος της ταυτότητας μας και δεν θέλουμε να το θεραπεύσουμε.
Ο Κληρικός τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι το ότι είναι Κληρικός. Κάτι άλλο, τις αμαρτίες του.
Ο Μοναχός τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι το ότι είναι Μοναχός. Κάτι άλλο, τις αμαρτίες του.
Ο λαϊκός τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι το ότι είναι λαϊκός. Κάτι άλλο, τις αμαρτίες του.
Ο επιστήμων τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι το ότι είναι επιστήμων. Κάτι άλλο, τις αμαρτίες του.
Ο έγγαμος τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι το ότι είναι έγγαμος. Κάτι άλλο, τις αμαρτίες του.
Ο άγαμος τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι το ότι είναι άγαμος. Κάτι άλλο, τις αμαρτίες του.
Ο άρχων τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι το ότι είναι άρχοντας. Κάτι άλλο, τις αμαρτίες του.
Ο αρχόμενος τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι το ότι είναι αρχόμενος. Κάτι άλλο, τις αμαρτίες του.
Ο ετεροφυλόφιλος, τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; Σίγουρα όχι να αλλάξει το φύλο του αλλά να θεραπεύσει τις αμαρτίες του.
Ο ομοφυλόφιλος τί πρέπει να θεραπεύσει για να πούμε ότι ζει μέσα στην Εκκλησία; ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ.
Ο πονηρός άνθρωπος που έγραψε αυτό το κείμενο ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ, την ώρα που αμνηστεύει εξ ονόματος της Εκκλησίας την ομοφυλοφιλία, μπερδεύοντας τις διάφορες κοινωνικές ομάδες, επαγγέλματα, οικονομικές καταστάσεις, άνδρες, γυναίκες κλπ με τους ομοφυλόφιλους, πέταξε στο τέλος, για να ρίξει στάχτη στα μάτια, και αυτό: «αρκεί, βέβαια, να το θέλουν και οι ίδιοι και να ζουν πραγματικά στην Εκκλησία.»
Δηλαδή το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι ο Κληρικός και ο ομοφυλόφιλος βρίσκονται στην ίδια πλάστιγγα, στην ίδια μοίρα, και το μόνο που χρειάζονται είναι «να το θέλουν και οι ίδιοι και να ζουν πραγματικά στην Εκκλησία»!!
Σπρώχνουν τους ομοφυλόφιλους, οι δαιμονισμένοι, στην κόλαση και αυτό το ονομάζουν «φιλάνθρωπη αγάπη της Εκκλησίας.»!!
Και περιμένουμε να ξεσηκωθούνε αυτοί ενάντια στο επαίσχυντο νομοσχέδιο που φέρνει ο αφορισμένος Μητσοτάκης.
Και τους καλούνε τα Χριστιανικά Σωματεία σε ομιλίες να μας εμπνεύσουνε….
…..αυτούς ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ καλούνε.
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου