Ο Βούδας, κατά «κόσμον» Σιντάρτα Γκαουτάμα

 

 

 

 

του Στρατή Ανδριώτη

Ο Βούδας, κατά «κόσμον» Σιντάρτα Γκαουτάμα, γεννήθηκε στα πέριξ του Νεπάλ το 563π.Χ. Αν και νεογέννητος έμεινε ορφανός από μητέρα, μεγάλωσε πολυτελώς σε 3 παλάτια του πατέρα του που διέθεταν ακόμα και χαρέμια γυναικών! Σαν χαρακτήρας ήταν καταθλιπτικός, δεν μιλούσε και δεν γελούσε ποτέ. Διδάχθηκε πολεμικές τέχνες και ήταν καλός τοξοβόλος! Αν και παντρεύτηκε αποκτώντας έναν γιο, προβληματίστηκε κάποτε από τρία περιστατικά, όταν συνάντησε διαδοχικά ένα φτωχό γέροντα, έναν λεπρό και μια κηδεία!...

 Άρχισε να «φιλοσοφεί» τα της ζωής και μελαγχόλησε περισσότερο σκεπτόμενος την αρρώστια, το γήρας και τον θάνατο που καραδοκούσαν. Καταφεύγει στο δάσος Ουραβέλα παριστάνοντας τον ερημίτη μαζί με άλλους 5 «συνασκητές» που όμως γρήγορα απογοητεύονται και τον εγκαταλείπουν. Μετά από 7 χρόνια, όπως καθόταν κάτω από ένα δέντρο κατάλαβε ότι ζούσε την τέλεια ζωή. Την Νιρβάνα! Από τότε ξεκινά ιεραποστολή. Επί 40 χρόνια γυρίζει την Ινδία διδάσκοντας τις «θεωρίες» του και προβάλλοντας ιδιαιτέρως τον μοναχισμό. Αποκτάει οπαδούς που πιστεύουν σ’ αυτόν. Όμως, σε ηλικία 80 ετών φιλοξενήθηκε στο σπίτι κάποιου «πιστού», που δεξιώθηκε πλουσιοπάροχα τον Βούδα και κάποιους μαθητές του. Γέρος καθώς ήταν δεν άντεξε και πέθανε από την πολυφαγία, αν και στις «διδαχές» του δεκαλόγου του υποδείκνυε την εγκράτεια στο φαγητό και απαγόρευε το πιοτό, ενώ εκείνος έπινε!

Ευθύς ανακηρύχθηκε «θεός» και λατρεύεται μέχρι σήμερα από εκατομμύρια ανθρώπους, αν και όσο ζούσε δεν είχε πει ποτέ κάτι τέτοιο!!! Στο δέντρο που είδε την «θεϊκή οπτασία» ο Βούδας, κτίστηκε μέγα μοναστήρι όπου προσέρχονται πλήθη «προσκυνητών» ανά τους αιώνες! Νέοι και νέες έως 18 ετών «δοκιμάζονται» υποχρεωτικά στον μοναχισμό σε κάποιο μοναστήρι της επιλογής τους, ντυμένοι στα πορτοκαλί ράσα και απ’ αυτούς επιλέγονται οι ικανότεροι που θα κερδίσουν ευκολότερα τη Νιρβάνα, υπακούοντας σε «κανόνες» όπως ότι θα πρέπει ο μοναχός/η να χρησιμοποιούν τα ούρα τους για φάρμακο! Οι βουδιστές πιστεύουν στην μετενσάρκωση αναλόγως με την ζωή που έκαναν επί γης όσο ζούσαν (κάρμα).

Είναι δυνατόν να συγκριθεί η ζωή του «θεού» Βούδα, με τον Ιησού Χριστό που σ’ Εκείνον εκπληρώθηκαν όλες οι Προφητείες που προανήγγειλαν με ακρίβεια πολλά χρόνια πριν τον υπερφυσικό ερχομό και τη γέννησή Του, τη ζωή, τη διδασκαλία, τα θαύματα, τα Πάθη, την Σταύρωση, την Ανάσταση εκ νεκρών μετά της καθόδου Του στον Άδη, την Ανάληψη και την συνεχή παρουσία Του στον κόσμο εν Πνεύματι Αγίω ως Αληθινός Θεός;