Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων. Προκατήχηση, δηλαδή πρόλογος στίς Κατηχήσεις

 Ι´ Νά παρακολουθεῖς συνέχεια τίς Κατηχήσεις —ἄν καί παρατείνουμε πολύ τό λόγο λέγοντας πολλά— γιά νά μήν ξεστρατήσει ὁ λογισμός σου. Παίρνεις ἐδῶ ὅπλα γιά νά πολεμήσεις τόν ἐχθρό σου. Ἐφοδιάζεσαι μέ ὅπλα ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, τῶν Ἰουδαίων, τῶν Σαμαρειτῶν, τῶν εἰδωλολατρῶν. Ἔχεις πολλούς ἐχθρούς. Προμηθεύσου λοιπόν πολλά βέλη. Ἔχεις πολλούς νά χτυπήσεις καί πρέπει νά μάθεις πῶς θά καταστηλιτεύσεις τόν εἰδωλολάτρη, πῶς θά ἀγωνιστεῖς ἐναντίον τοῦ αἱρετικοῦ, ἐναντίον τοῦ Ἰουδαίου καί ἐναντίον τοῦ Σαμαρείτη. Τά ὅπλα εἶναι ἕτοιμα καί ἀκόμα πιό ἕτοιμο εἶναι τό ξίφος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (πρβλ. Ἐφεσ. 6, 17). Πρέπει νά τεντώσεις τό δεξί σου χέρι, μέ τή δύναμη τῆς καλῆς προαίρεσής σου, γιά νά πολεμήσεις στόν πνευματικό πόλεμο τοῦ Κυρίου, νά νικήσεις τίς ἐνάντιες δυνάμεις καί νά ἀναδειχθεῖς ἀήττητος μπροστά σέ κάθε ἐνέργεια καί ραδιουργία τῶν αἱρετικῶν.

Προκατήχηση

 

Δηλαδή πρόλογος στίς Κατηχήσεις τοῦ Ἁγίου Πατέρα μας, ΚΥΡΙΛΛΟΥ, Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων.

Α´ Τώρα πιά σᾶς ἄγγιξε ἡ ὀσμή τῆς μακαριότητας, ὅλους ἐσᾶς πού ἤρθατε στίς τάξεις τῶν Φωτιζομένων. Τώρα πιά μαζεύετε τά νοητά ἄνθη, γιά νά πλέξετε οὐράνια στεφάνια. Τώρα πιά ἔπνευσε ἡ εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τώρα πιά βρισκόσαστε στό προαύλιο τῶν βασιλικῶν ἀνακτόρων. Ἄς δώσει ὁ Θεός νά μπεῖτε καί μέσα σ᾿ αὐτά, ὁδηγημένοι ἀπό τόν ἴδιο τό Βασιλιά. Τώρα ἄνθισαν τά δέντρα, ἄς δώσει ὁ Θεός νά δέσουν καί νά ὡριμάσουν παράλληλα καί οἱ καρποί. Τά ὀνόματά σας ἔχουν ἤδη καταγραφεῖ, ἐπιστρατευτήκατε. Οἱ λαμπάδες πού θά σᾶς συνοδεύσουν στή νυφική τελετή ἔχουν ἑτοιμαστεῖ. Μέσα σας ὑπάρχει ἔντονη ἡ ἐπιθυμία τῆς οὐράνιας πολιτείας.

Ἔχετε πρόθεση ἀγαθή καί αὐτή εἶναι πού σᾶς χαρίζει τήν ἐλπίδα. Εἶναι ἀδιάψευστος ἐκεῖνος πού εἶπε ὅτι «σ᾿ ἐκείνους πού ἀγαποῦν τόν Θεό, τά πάντα συνεργοῦν στό ἀγαθό» (Ρωμ. 8, 28). Καί ὁ μέν Θεός χορηγεῖ πλουσιοπάροχα τήν εὐεργεσία, περιμένει ὅμως καί τή γνήσια προαίρεση τοῦ καθενός μας. Γι᾿ αὐτό ἀκριβῶς καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος συμπλήρωσε λέγοντας· «ἐννοῶ βέβαια ἐκείνους τούς ὁποίους ἡ ἴδια ἡ προαίρεσή τους τούς ἔχει κάνει δεκτικούς τῆς θείας κλήσεως». Ἡ ἴδια λοιπόν ἡ πρόθεσή σου, ὅταν εἶναι γνήσια, σέ κάνει διαλεχτό καί καλεσμένο. Τό νά βρίσκεσαι βέβαια στίς τάξεις τῶν Φωτιζομένων, χωρίς νά καλλιεργεῖς καί τήν ἀνάλογη προδιάθεση, δέν ἔχει νά σέ ὠφελήσει σέ τίποτα.

Β´ Κάποτε ἦρθε στήν Ἐκκλησία καί βαπτίστηκε ὁ Σίμωνας ὁ μάγος (πρβλ. Πράξ. 8, 13). Πράγματι, βαπτίστηκε, ἀλλά δέν φωτίστηκε. Τό σῶμα του βυθίστηκε στό νερό, ἡ ψυχή του ὅμως δέν φωτίστηκε ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Βυθίστηκε τό σῶμα του στό νερό καί ξαναβγῆκε, «ἡ ψυχή του ὅμως δέν θάφτηκε μαζί μέ τόν Χριστό, οὔτε πάλι ἀναστήθηκε μαζί Του» (πρβλ. Ρωμ. 6, 4. Κολ. 2, 12). Δές, σοῦ φανερώνω πῶς καί ποῦ ἔπεσαν οἱ ἄλλοι, γιά νά σέ βοηθήσω νά μήν πέσεις καί σύ στά ἴδια. Τά λάθη ἐκείνων μποροῦν νά χρησιμεύσουν γιά παραδειγματισμό δικό μας. Γι᾿ αὐτό ἀκριβῶς καί γράφτηκαν οἱ πτώσεις τους, ὥστε ἔτσι νά βοηθηθοῦν ὅσοι ἀργότερα, μέχρι καί σήμερα, θά θελήσουν νά προσέλθουν στήν Ἐκκλησία καί νά βαπτιστοῦν (πρβλ. Α´ Κορ. 10, 11). Ἄς μή βρεθεῖ λοιπόν κανείς πού νά ἐκπειράζει τή Χάρη.

Νά εἴσαστε ἄγρυπνοι καί νά προσέχετε, μήπως κάποια πικρή ρίζα ἁμαρτίας ἤ κάποια πλάνη ξεφυτρώσει μέσα σας καί αὐτή σᾶς γίνει ἀφορμή καί αἰτία πειρασμοῦ, κατά τήν πνευματική πρόοδο καί ἀναγέννησή σας (Ἑβρ. 12, 15. Πρβλ. Δευτ. 29, 17). Προσέξτε, μήπως κάποιος ἀπό σᾶς προχωρήσει καί γίνει μέλος τῆς Ἐκκλησίας ὑπακούοντας στό λογισμό πού τοῦ λέει: «Ἄσε νά δοῦμε τί κάνουν οἱ πιστοί. Ἄς μπῶ κι ἐγώ μέσα νά δῶ καί νά μάθω τά ὅσα γίνονται ἐκεῖ». Περιμένεις, ἄνθρωπέ μου, νά δεῖς; Δέν καταλαβαίνεις ὅτι θά σέ δοῦν κι ἐσένα; Καί νομίζεις ὅτι, ἐσύ μέν μπορεῖς νά λεπτολογεῖς καί νά ἐξετάζεις ὅσα γίνονται στήν Ἐκκλησία, ἐνῶ ὁ Θεός δέν ἐρευνᾶ καί δέν ἐξετάζει καί τή δική σου καρδιά;

Γ´ Κάποτε, ὅπως ἀναφέρεται στό ἅγιο Εὐαγγέλιο, ἕνας εἶχε τήν περιέργεια νά δεῖ καί νά μάθει τί ἀκριβῶς γίνεται στήν τελετή τοῦ γάμου. Χωρίς λοιπόν νά διαθέτει κατάλληλα γιά τήν περίσταση ροῦχα, μπῆκε σ᾿ ἕνα σπίτι πού γινόταν γάμος καί κάθησε στό τραπέζι καί ἔτρωγε. Ὁ γαμπρός τόν ἀντιλήφθηκε, ἀλλά τόν ἄφησε, χωρίς νά τοῦ κάνει σχετική παρατήρηση. Ἔπρεπε τότε ὁ ἀπρόσκλητος ἐπισκέπτης, ἀφοῦ εἶδε ὅτι ὅλοι οἱ προσκαλεσμένοι φοροῦσαν ἄσπρα ροῦχα, νά πάει καί νά φορέσει καί αὐτός τά ἴδια. Ἀλλά δέν τό ἔκανε. Ἀντίθετα, ἀπολάμβανε ὅπως ὅλοι τά φαγητά, χωρίς νά εἶναι ὅπως ὅλοι στήν ἐμφάνιση καί στήν προαίρεση. Ὁ γαμπρός ὅμως, παρ’ ὅλο πού τά εἶχε ἑτοιμάσει ὅλα πλούσια καί τά πρόσφερε ὅλα ἀφειδέστατα, δέν ἦταν ἀδιάφορος γιά τό τί ἀκριβῶς συνέβαινε ἐκεῖ μέσα.

Γυρίζοντας λοιπόν ὅλους τούς χώρους καί βλέποντας τόν κάθε καλεσμένο —ἐπειδή δέν τόν ἐνδιέφερε μονάχα τό πόσο καί πῶς θά φᾶνε οἱ καλεσμένοι του, ἀλλά καί τό πόσο εὐπρεπεῖς θά εἶναι— ἔπεσε τό μάτι του καί σ᾿ ἐκεῖνον τόν ξένο, πού δέν φοροῦσε στολή γάμου, καί τοῦ εἶπε: «Πῶς μπῆκες ἐδῶ μέσα, φίλε μου;» (Ματθ. 22, 12). Μέ τί ροῦχα; Μέ ποιά συνείδηση; Ἄς ποῦμε πώς ὁ θυρωρός δέν σέ ἐμπόδισε, γιατί ὁ γαμπρός εἶναι ἀνοιχτόκαρδος καί καταδεχτικός. Ἄς ποῦμε ὅτι δέν ἤξερες τί ἔπρεπε νά φορᾶς, μπαίνοντας μέσα στό συμπόσιο καί μπῆκες ὅπως ἤσουν. Μπῆκες, εἶδες νά ἀστράφτουν τά ροῦχα τῶν προσκαλεσμένων. Δέν ἔπρεπε ὅμως νά διδαχτεῖς ἀπό ὅσα εἶδες; Δέν ἔπρεπε νά βγεῖς πάλι ἔξω καί νά ξαναμπεῖς ὅπως πρέπει; Τώρα ὅμως μπῆκες μέσα, χωρίς νά πρέπει, γιά νά βγεῖς ἔξω, ὅπως σοῦ πρέπει.

Καί προστάζει τότε τούς ὑπηρέτες του καί τούς λέει: Δέστε αὐτά τά πόδια πού τόσο τολμηρά μπῆκαν ἐδῶ μέσα. Δέστε αὐτά τά χέρια πού δέν ἔμαθαν νά ντύνουν τό σῶμα μέ ροῦχα πού ἁρμόζουν σέ μιά τόσο γιορτινή καί χαρούμενη ἡμέρα. «Καί βγάλτε τον ἔξω στό πυκνό σκοτάδι» (Ματθ. 22, 13), γιατί εἶναι ἀνάξιος νά φωτίζεται μέ νυφικές λαμπάδες. Δές λοιπόν κι ἐσύ, Φωτιζόμενε ἀδελφέ, τί ἔπαθε τότε αὐτός ὁ ἀπρόσκλητος ἐπισκέπτης καί φυλάξου νά μήν πάθεις κι ἐσύ τά ἴδια.

Δ´ Ἐμεῖς λοιπόν, οἱ διάκονοι τοῦ Χριστοῦ, ἔχουμε δεχθεῖ καθέναν νά προσέλθει στήν Ἐκκλησία. Κάναμε χρέη, θά λέγαμε, θυρωρῶν καί ἀφήσαμε διάπλατα ἀνοιχτή τήν ἐξώπορτα. Δίνεται λοιπόν ἡ εὐκαιρία σέ σένα νά μπεῖς μέσα, ἀκόμα καί ἄν ἔχεις καταλερωμένη τήν ψυχή σου, ἀκόμα καί ἄν ἡ προαίρεση σου εἶναι βρώμικη. Θεωρήθηκες τελικά ἄξιος καί μπῆκες στήν Ἐκκλησία. Γράφτηκε τό ὄνομά σου στόν κατάλογο τῶν ὑποψηφίων γιά τό Βάπτισμα. Κάνε μου τή χάρη, σέ παρακαλῶ, καί μελέτησε προσεκτικά αὐτό τό σεμνό καθίδρυμα τῆς Ἐκκλησίας. Παρατηρεῖς τήν τάξη, τό τυπικό, τήν πίστη καί τή γνώση τῆς Ἐκκλησίας. Τήν ἀνάγνωση τῶν ἁγίων καί ἱερῶν κειμένων, τήν παρουσία τῶν ἀφιερωμένων στόν Θεό ψυχῶν, τή διδακτική μέθοδο; Σεβάσου λοιπόν τόν τόπο καί διδάξου ἀπ᾿ ὅσα βλέπεις ἐδῶ. Ἄν ἄλλαξες γνώμη, μπορεῖς νά φύγεις τώρα πού σοῦ δίνεται ἡ εὐκαιρία, καί μιά ἄλλη φορά νά μπεῖς στήν Ἐκκλησία μέ πολύ καλύτερες προϋποθέσεις.

Ἄν ἔχεις φορέσει σάν ροῦχο πάνω σου τή φιλαργυρία, ξεντύσου την καί ἔλα στήν Ἐκκλησία, φορῶντας ἄλλο ἔνδυμα. Βγάλε αὐτό πού φορᾶς, μήν τό κουκουλώσεις. Ξεντύσου σέ παρακαλῶ τήν πορνεία καί τήν ἀκαθαρσία. Φόρεσε τή λαμπρή στολή τῆς σωφροσύνης. Ἐγώ σέ προειδοποιῶ, πρίν ἀκόμα ἔρθει ἐδῶ μέσα ὁ Νυμφίος τῶν ψυχῶν μας Ἰησοῦς Χριστός καί δεῖ τίς φορεσιές. Τώρα ἔχεις ἀκόμα πολύ καιρό μπροστά σου. Ἔχεις σαράντα ἡμέρες γιά νά μετανοήσεις. Ἔχεις πολλή προθεσμία. Μπορεῖς τώρα νά ξεντυθεῖς, νά καθαριστεῖς καί πάλι νά ἔρθεις φρεσκοντυμένος, μέ στολή πού ἁρμόζει στήν Ἐκκλησία.

Ἄν ὅμως μένεις ἀμετανόητος στήν κακή σου προαίρεση, ἐγώ πού σοῦ τά λέω τώρα δέν ἔχω καμία εὐθύνη καί σύ βέβαια μήν περιμένεις νά λάβεις τή θεία Χάρη. Γιατί μέν τό νερό τοῦ Βαπτίσματος θά σέ δεχτεῖ, τό Ἅγιο Πνεῦμα ὅμως δέν θά σέ δεχτεῖ. Ὅποιος ἔχει συνειδητοποιήσει τήν πληγή του, ἄς πάρει ἔμπλαστρο. Ἄν κάποιος ἔχει πέσει στήν ἁμαρτία, ἄς σηκωθεῖ. Κανένας σας νά μή μοιάσει στό Σίμωνα, καμιά ὑπόκριση νά μήν κρύβεται μέσα σας, καμιά περιέργεια νά μή φωλιάσει στήν καρδιά σας.

Ε´ Ὑπάρχει περίπτωση νά ἔρθεις μέσα στόν ἱερό αὐτό χῶρο καί μέ κάποια ἄλλη πρόφαση. Μπορεῖ, πραγματικά, ἕνας ἄντρας νά γίνει Κατηχούμενος, μόνο καί μόνο γιά νά κερδίσει τή γυναῖκα του. Τό ἴδιο βέβαια θά μπορούσαμε νά ποῦμε καί γιά τίς γυναῖκες. Πολλές φορές πάλι, ἔγινε Κατηχούμενος ἕνας δοῦλος, γιατί θέλησε νά εὐχαριστήσει τόν κύριό του. Κάποιος ἄλλος, ἐπειδή θέλησε νά ἀρέσει στό φίλο του. Παραδέχομαι λοιπόν ὅτι σ᾿ ἔπιασε τό ἀγκίστρι μέ κάποιο δόλωμα. Συγκατανεύω νά σέ δεχτῶ —ἄν καί ξεκίνησες μέ κακή πρόθεση— ἐπειδή γνωρίζω ὅτι, ἄν καλλιεργήσεις μέσα σου τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, μπορεῖς νά σωθεῖς.

Ἴσως δέν ἔχεις καταλάβει ποῦ ἔρχεσαι, οὔτε ποιό εἶναι τό δίχτυ πού σέ μαζεύει (πρβλ. Ματθ. 13, 47). Πιάστηκες ἀπό ἐκκλησιαστικά δίχτυα. Κλείσου μέσα σ᾿ αὐτά. Μή φύγεις. Τό ἀγκίστρι πού σέ τραβάει τό κρατάει ὁ Χριστός. Τό κρατάει, ὄχι γιά νά σέ θανατώσει. Πρέπει νά πεθάνεις γιά νά ἀναστηθεῖς. Ἄκουσες τί λέει ὁ Ἀπόστολος: «Νεκροί γιά τήν ἁμαρτία καί ζῶντες γιά τήν δικαιοσύνη» (πρβλ. Ρωμ. 6, 11-13). Γίνε λοιπόν νεκρός γιά τήν ἁμαρτία καί ζῆσε γιά τή δικαιοσύνη. Ζῆσε, ἀπό σήμερα κιόλας.

Ϛ´ Πρόσεξε, σέ παρακαλῶ, νά δεῖς, πόσο μεγάλη ἀξία σοῦ χαρίζει ὁ Ἰησοῦς. Λεγόσουν πρίν Κατηχούμενος καί ἄκουγες πράγματα πού δέν τά καταλάβαινες. Ἄκουγες γιά ἐλπίδα καί ἐλπίδα δέν ἤξερες. Ἄκουγες γιά Μυστήρια καί Μυστήρια δέν ἐννοοῦσες. Ἄκουγες γιά ἅγιες Γραφές καί ἀναγνώσματα, ἀλλά δέν γνώριζες τό βάθος τους. Τώρα πιά δέν ἀκοῦς μόνο τίς λέξεις, ἀλλά μπαίνεις μέσα καί στό βαθύτερο νόημά τους. Γιατί τό Ἅγιο Πνεῦμα, πού ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς θά σκηνώνει μέσα σου, θά κάνει θεῖο κατοικητήριο τή διάνοιά σου (πρβλ. Ρωμ. 8, 9). Ὅταν ἀκούσεις ὅσα ἔχουν γραφεῖ σχετικά μέ τά Μυστήρια, τότε θά ἐννοήσεις ὅσα μέχρι σήμερα δέν καταλαβαίνεις. Καί μή νομίσεις ὅτι δέχεσαι μικρό καί ἀσήμαντο πρᾶγμα. Εἶσαι ἕνας ἀσήμαντος ἄνθρωπος καί ἀποκτᾶς θεϊκό ὄνομα.

Ἄκουσε τί λέει πάνω σ᾿ αὐτό ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Εἶναι ἀξιόπιστος ὁ Θεός» (Α´ Κορ. 1, 9). Ἄκουσε καί τί ἄλλο λέει ἡ ἁγία Γραφή: «Ὁ Θεός εἶναι ἀξιόπιστος σέ ὅ,τι ὑπόσχεται καί δίκαιος» (Α´ Ἰωάν. 1, 9. Πρβλ. Δευτ. 32, 4). Αὐτό ἀκριβῶς προβλέποντας ὁ Ψαλμωδός καί σάν νά ἐκπροσωποῦσε κατά κάποιον τρόπο τόν Θεό —ἀφοῦ οἱ ἄνθρωποι ἐπρόκειτο νά λάβουν τή Θεία υἱοθεσία— ἔλεγε: «Ἐγώ εἶπα ὅτι ὅλοι εἴσαστε θεοί καί παιδιά τοῦ ὕψιστου Θεοῦ» (Ψαλμ. 81, 6). Πρόσεχε ὅμως μήπως ἔχεις μόνο τό ὄνομα τοῦ πιστοῦ καί τήν προαίρεση τοῦ ἀπίστου. Μπῆκες στό στάδιο. Ἀγωνίσου. Δέν ξαναβρίσκεις αὐτήν τήν εὐκαιρία. Ἄν ἐπρόκειτο νά τελέσεις τούς γάμους σου, δέν θά τά ἄφηνες ὅλα καί θά ἔτρεχες γιά νά ἑτοιμάσεις τά φαγητά καί τά ποτά τοῦ γαμήλιου τραπεζιοῦ; Τώρα πού πρόκειται νά καθιερώσεις τήν ψυχή σου στόν οὐράνιο Νυμφίο, δέν θά ἐγκαταλείψεις ὅλες τίς βιοτικές μέριμνες, γιά νά δεχτεῖς τά πνευματικά χαρίσματα;

Ζ´ Δέν ἐπιτρέπεται νά βαπτιστεῖς δεύτερη ἤ τρίτη φορά. Ἄν αὐτό μποροῦσε νά γίνει, τότε θά μποροῦσες καί νά πεῖς: «Ἀπέτυχα τήν πρώτη φορά, θά τά καταφέρω τή δεύτερη». Ἄν μιά φορά ἀποτύχεις, δέν μπορεῖς νά διορθώσεις τό πρᾶγμα, ἐφόσον «Ἕνας εἶναι ὁ Κύριος, μία ἡ πίστη καί ἕνα τό Βάπτισμα» (Ἐφεσ. 4, 5). Μονάχα μερικοί αἱρετικοί ξαναβαπτίζονται, ἐπειδή τό πρῶτο πού εἶχαν δέν ἦταν πραγματικό Βάπτισμα.

Η´ Τίποτε ἄλλο δέν ζητάει ἀπό μᾶς ὁ Θεός, παρά μόνο καλή προαίρεση. Μή λές· «πῶς θά μοῦ ἐξαλειφθοῦν οἱ ἁμαρτίες;». Ἐγώ σοῦ ἀπαντῶ: Μέ τή θέληση καί τήν πίστη. Τί πιό σύντομο ἀπ᾿ αὐτό; Ἀλλά ἄν τό στόμα σου λέει ὅτι τό θέλει καί ἡ καρδιά σου δέν τό θέλει, ὁ Θεός πού θά σέ κρίνει, δέν ξεγελιέται, γιατί εἶναι καρδιογνώστης. Ἀπομακρύνσου ἀπό σήμερα κιόλας ἀπό κάθε κακία καί ἁμαρτία. Νά μή βγοῦν ἀπό τό στόμα σου ἄσεμνα λόγια. Τά μάτια σου νά μή βλέπουν ἐφάμαρτα καί νά μή θαυμάζουν ἄχρηστες καί βλαβερές εἰκόνες.

Θ´ Τά πόδια σου ἄς τρέχουν μέ βιάση στόν τόπο πού γίνονται οἱ Κατηχήσεις. Τούς ἐξορκισμούς νά δέχεσαι μέ πολλή προσοχή. Κι ἄν σέ φυσήξει κατά πρόσωπο ὁ ἱερέας κι ἄν ἐξορκίσει ἀπό σένα τά κακά πνεύματα, αὐτό θά εἶναι γιά τή σωτηρία σου. Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι ἔχουμε χρυσάφι ἀκατέργαστο, ἀνακατεμένο μέ χαλκό, κασσίτερο, σίδερο καί μολύβι (πρβλ. Ἰεζ. 22, 18) καί ἐμεῖς θέλουμε νά ἔχουμε χρυσάφι καθαρό. Εἶναι ποτέ δυνατόν νά καθαριστεῖ τό χρυσάφι ἀπό ὅλα τά ἄλλα στοιχεῖα, χωρίς νά μπεῖ στή φωτιά;

Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τή ψυχή. Δέν εἶναι δυνατόν νά καθαριστεῖ ἀπό τά ἀκάθαρτα πνεύματα, χωρίς τούς ἐξορκισμούς. Οἱ ἐξορκισμοί εἶναι θεῖοι καί ἔχουν σταχυολογηθεῖ μέσα ἀπό τίς θεῖες Γραφές. Σκεπάζεται τό πρόσωπό σου, γιά νά σταματήσει νά κινεῖται στά πονηρά ἡ διάνοιά σου. Καί ἀκόμα γιά νά μήν ἀναγκάζει τό βλέμμα σου, πού πέφτει ἐδῶ καί ἐκεῖ, νά ἀφαιρεῖται καί νά σκορπίζεται σέ ἄτοπα πράγματα ἡ καρδιά σου. Ὅταν τά μάτια εἶναι σκεπασμένα, δέν ἐμποδίζονται καθόλου τά αὐτιά νά ἀκοῦνε τά σωτήρια λόγια.

Ὅπως οἱ ἔμπειροι χρυσοχόοι, φυσῶντας τή φωτιά μέ λεπτά εἰδικά ὄργανα, ξεχωρίζουν τό χρυσάφι πού βρίσκεται στό χωνευτήρι ἀπό τά ἄλλα μέταλλα τοῦ μείγματος, ἔτσι κάνουν καί οἱ ἱερεῖς πού διαβάζουν σέ κάποιον ὑποψήφιο γιά Βάπτισμα τούς ἐξορκισμούς. Μέ τήν πνοή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐμφυσοῦν μέσῳ τοῦ σώματος, πού μοιάζει μέ χωνευτήρι, τό φόβο τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή, καί ἔτσι τή φέρνουν στήν ἀρχική φύση καί λειτουργία της. Φεύγει ἀπ᾿ αὐτήν ὁ ἐχθρός της, ὁ διάβολος, καί παραμένει ἡ σωτηρία καί ἡ ἐλπίδα τῆς αἰώνιας ζωῆς. Ἡ ψυχή τότε, ἀφοῦ ἔχει πιά καθαριστεῖ ἀπό τά ἁμαρτήματά της, ἔχει κερδίσει τή σωτηρία. Ἄς παραμείνουμε λοιπόν στήν ἐλπίδα, ἀδελφοί μου, ἄς δώσουμε τούς ἑαυτούς μας καί ἄς ἐλπίσουμε. Ὥστε βλέποντας ὁ Παντοκράτορας Θεός τήν προαίρεσή μας, νά μᾶς καθαρίσει ἀπό τίς ἁμαρτίες μας, νά μᾶς χαρίσει δυνατή ἐλπίδα, ὅτι πραγματικά θά πετύχουμε αὐτή τή νέα κατάσταση, καί νά μᾶς κάνει ἄξιους γιά τή σωτήρια μετάνοια. Ὁ Θεός εἶναι αὐτός πού σέ κάλεσε καί ἐσύ εἶσαι ὁ καλεσμένος.

Ι´ Νά παρακολουθεῖς συνέχεια τίς Κατηχήσεις —ἄν καί παρατείνουμε πολύ τό λόγο λέγοντας πολλά— γιά νά μήν ξεστρατήσει ὁ λογισμός σου. Παίρνεις ἐδῶ ὅπλα γιά νά πολεμήσεις τόν ἐχθρό σου. Ἐφοδιάζεσαι μέ ὅπλα ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, τῶν Ἰουδαίων, τῶν Σαμαρειτῶν, τῶν εἰδωλολατρῶν. Ἔχεις πολλούς ἐχθρούς. Προμηθεύσου λοιπόν πολλά βέλη. Ἔχεις πολλούς νά χτυπήσεις καί πρέπει νά μάθεις πῶς θά καταστηλιτεύσεις τόν εἰδωλολάτρη, πῶς θά ἀγωνιστεῖς ἐναντίον τοῦ αἱρετικοῦ, ἐναντίον τοῦ Ἰουδαίου καί ἐναντίον τοῦ Σαμαρείτη. Τά ὅπλα εἶναι ἕτοιμα καί ἀκόμα πιό ἕτοιμο εἶναι τό ξίφος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (πρβλ. Ἐφεσ. 6, 17). Πρέπει νά τεντώσεις τό δεξί σου χέρι, μέ τή δύναμη τῆς καλῆς προαίρεσής σου, γιά νά πολεμήσεις στόν πνευματικό πόλεμο τοῦ Κυρίου, νά νικήσεις τίς ἐνάντιες δυνάμεις καί νά ἀναδειχθεῖς ἀήττητος μπροστά σέ κάθε ἐνέργεια καί ραδιουργία τῶν αἱρετικῶν.

ΙΑ´ Σοῦ δίνω ἀκόμα καί αὐτή τήν ἐντολή: Νά μάθεις καλά αὐτά πού ἀκοῦς ἐδῶ καί νά τά τηρήσεις σ᾿ ὅλη σου τή ζωή. Μή νομίσεις ὅτι ὅσα λέγονται ἐδῶ μοιάζουν μέ τίς συνηθισμένες ὁμιλίες. Καί ἐκεῖνες εἶναι καλές καί ἀξιόπιστες, ἀλλά μπορεῖς καί ἀργότερα, ἄν σήμερα ἀμελήσεις, νά μάθεις ὅσα λέγονται σ᾿ αὐτές. Ἄν ἀμελήσεις ὅμως καί δέν ἐντυπωθεῖς σήμερα τοῦτα τά διδάγματα, πού ἀκούγονται συνέχεια ἐδῶ καί πού ἔχουν σχέση μέ τό λουτρό τῆς ἀναγέννησης, πότε θά κατορθώσεις νά τό κάνεις;

Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι εἶναι κατάλληλος καιρός νά φυτευτοῦν τά δέντρα. Ἄν δέν σκάψουμε τώρα καί δέν ἀνοίξουμε βαθεῖς λάκκους, πότε ἄλλοτε μπορεῖ νά φυτευτεῖ μέ ἐπιτυχία ἕνα δέντρο πού τώρα θά κακοφυτευτεῖ; Παράβαλε τήν Κατήχηση μέ μιά οἰκοδομή. Δέν θά ἔχουμε κανένα ἀπολύτως κέρδος ἀπό τόν κόπο μας, ἄν δέν σκάψουμε καί δέν βάλουμε τώρα θεμέλια. Καί τίποτα δέν θά ἔχομε ἐπιτύχει, ἄν δέν δέσουμε στή συνέχεια μέ σενάζια ὅλη τήν οἰκοδομή, ὥστε νά μήν καταρρεύσει, σέ περίπτωση κάποιας δυσκολίας. Πρέπει μέ σειρά νά δένουμε λιθάρι μέ λιθάρι καί γωνία μέ γωνία. Καί βγάζοντας τά περιττά νά ἀνυψώνουμε τέλεια τήν οἰκοδομή. Ἔτσι καί τώρα ἐδῶ σοῦ προσφέρουμε σάν λιθάρια τίς διδασκαλίες.

Ἐσύ πρέπει νά προσέχεις καί νά παρακολουθεῖς ὅσα διδάσκονται γιά τό ζωντανό Θεό, γιά τήν Κρίση, γιά τόν Χριστό, γιά τήν Ἀνάσταση καί γιά πολλά ἄλλα πού θά εἰπωθοῦν στή συνέχεια. Αὐτά πού τώρα ἀναφέρονται εὐκαιριακά, θά προσφερθοῦν τότε συναρμολογημένα καί μέ κάποια σειρά. Ἄν ὅμως ἐσύ δέν τά συνδυάσεις καί δέν θυμηθεῖς καί τά πρῶτα καί τά δεύτερα, ἐκεῖνος πού διδάσκει θά οἰκοδομεῖ, ἐσύ ὅμως θά ἔχεις κακοθεμελιωμένο καί ἑτοιμόρροπο τό οἰκοδόμημα.

ΙΒ´ Ὅταν παρακολουθεῖς τίς Κατηχήσεις, ἄν κάποιος σέ ρωτήσει τί σᾶς εἶπαν οἱ Κατηχητές, νά μήν ἀναφέρεις τίποτα σέ ὁποιονδήποτε ἄσχετο. Γιατί σοῦ παραδίδουμε μυστήριο καί ἐλπίδα τοῦ μέλλοντα αἰῶνα. Κράτησε μυστικά μέσα σου τό μυστήριο, γιά χάρη Ἐκείνου πού θά σέ ἀνταμείψει γι᾿ αὐτό. Μή σοῦ πεῖ ποτέ κανείς: «Τί βλάπτει νά τό μάθω κι ἐγώ;» Καί οἱ ἄρρωστοι ζητᾶνε κρασί. Ἄν ὅμως τούς τό δώσουμε χωρίς νά πρέπει, τούς κάνουμε νά χάσουνε τό μυαλό τους. Ἔτσι γίνονται δυό κακά. Καί ὁ ἄρρωστος χάνεται καί ὁ γιατρός δυσφημίζεται.

Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν Κατηχούμενο. Ἄν αὐτός ἀκούσει κάτι ἀπό κάποιον πιστό, τότε καί ὁ ἴδιος χάνει τίς φρένες του —γιατί ἐπειδή δέν εἶναι σέ θέση νά τό κατανοήσει, ἐρευνᾶ καί περιγελάει αὐτά πού κηρύττονται— καί ὁ πιστός κατακρίνεται ὡς προδότης. Ἐσύ λοιπόν τώρα στέκεσαι στό σύνορο μεταξύ πιστῶν καί ἀπίστων. Τό νοῦ σου μήν ξεστομίσεις τίποτα. Ὄχι γιατί δέν εἶναι ἄξια καί σπουδαῖα τά ὅσα λέγονται ἐδῶ, ἀλλά γιατί ἡ ἀκοή τοῦ ἄλλου εἶναι ἀνάξια νά τά δεχτεῖ. Κάποτε ἤσουν καί σύ Κατηχούμενος, ἀλλά δέν σοῦ εἶπα αὐτά πού σοῦ λέω τώρα. Ὅταν ἡ πείρα σέ διδάξει τό ὕψος ὅσων ἔμαθες, τότε θά καταλάβεις ὅτι εἶναι ἀνάξιοι οἱ Κατηχούμενοι νά τά ἀκούσουν.

ΙΓ´ Ὅσοι γραφτήκατε στόν κατάλογο τῶν ὑποψηφίων γιά τό Βάπτισμα, γίνατε γιοί καί θυγατέρες μιᾶς μάνας, τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν ἐρχόσαστε νωρίτερα καί παραμένετε στό χῶρο πού πρόκειται νά γίνουν ἐξορκισμοί, καθένας σας ἄς λέει κάτι πνευματικά ὠφέλιμο. Ἄν λείπει κάποιος, νά τόν ἀναζητήσετε. Ἄν ἤσουν προσκαλεσμένος σέ συμπόσιο, δέν θά περίμενες καί τούς ἄλλους προσκαλεσμένους; Ἄν εἶχες ἀδελφό, δέν θά ἐνδιαφερόσουν γιά τό συμφέρον του;

Νά μήν ἀσχολεῖσαι μέ ἄλλα ἀνωφελῆ πράγματα καί νά μή διερωτᾶσαι: «Ἔγινε τίποτα στή πόλη; Μήπως συνέβη τίποτα στή γειτονιά; Μήπως ἔκανε τίποτα ὁ βασιλιάς; Μήπως ἔκανε τίποτα ὁ ἐπίσκοπος; Μήπως ἔκανε τίποτα ὁ ἱερέας;». Στά οὐράνια στρέψε τό βλέμμα σου. Αὐτά πού σοῦ χρειάζονται τώρα εἶναι τό:«Μείνετε στή σιωπή καί τήν ἐσωτερική ἡσυχία χωρίς περισπασμούς καί μάθετε ὅτι ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός» (Ψαλμ. 45, 11). Ἄν δεῖς τούς πιστούς νά διακονοῦν καί νά μήν ἀσχολοῦνται μέ ἄλλες μέριμνες, μάθε ὅτι βρίσκονται σέ σωστό δρόμο. Ἔχουν συναίσθηση τοῦ τί ἔχουν δεχτεῖ, βρίσκονται μέσα στή Χάρη. Ἐσύ ὅμως βρίσκεσαι ἀκόμα ἀνάμεσα σέ δυό δυνατότητες: Νά δεχτεῖς ἤ νά μή δεχτεῖς τό Βάπτισμα. Νά μήν ἀποστραφεῖς ὅσους διάλεξαν τή ζωή τῆς ἀμεριμνίας πού χαρίζει ἡ πίστη, ἀλλά νά σταθεῖς μπροστά τους μέ δέος.

ΙΔ´ Ὅταν γίνεται ὁ ἐξορκισμός, μέχρις ὅτου φτάσουν ὅλοι ὅσοι πρόκειται νά δεχτοῦν τούς ἐξορκισμούς, ἄς παραμένουν οἱ ἄντρες μέ τούς ἄντρες καί οἱ γυναῖκες μέ τίς γυναῖκες. Ἐδῶ χρειάζεται ἡ κιβωτός τοῦ Νῶε, ὥστε νά εἶναι χωριστά ὁ Νῶε μέ τούς υἱούς του καί χωριστά ἡ γυναῖκα μέ τίς νύφες του. (Γέν. 7, 7). Γιατί παρ’ ὅλο πού ἡ κιβωτός τότε ἦταν μία καί ἡ πόρτα της κλειστή, ὑπῆρχε τάξη ἐκεῖ μέσα. Τό ἴδια καί τώρα. Παρ’ ὅλο πού ἡ Ἐκκλησία εἶναι κλειστή καί ὅλοι ἐμεῖς βρισκόμαστε μέσα, ὅμως πρέπει νά εἶναι τακτοποιημένα μέ σειρά καί διάκριση τά πράγματα. Οἱ ἄντρες νά εἶναι μέ τούς ἄντρες καί οἱ γυναῖκες μέ τίς γυναῖκες. Ἄς μή γίνει ὁ σκοπός τῆς σωτηρίας πρόφαση γιά ἀπώλεια. Ἄν βέβαια εἶναι γιά καλό σκοπό, μπορεῖτε νά καθόσαστε κοντά ἄντρες καί γυναῖκες, ἀλλά ἄς στέκονται μακριά τά πάθη.

Ἐπίσης, ὅταν βρίσκονται συγκεντρωμένοι οἱ ἄντρες, ἄς ἔχουν μαζί τους καί κάποιο ὠφέλιμο βιβλίο καί νά διαβάζει ἕνας γιά νά ἀκοῦνε οἱ ἄλλοι. Ἄν δέν ὑπάρχει κατάλληλο βιβλίο, ὁ ἕνας ἄς προσεύχεται καί ὁ ἄλλος ἄς λέει κάτι χρήσιμο καί ἐποικοδομητικό. Κατά τόν ἴδιο τρόπο καί ἡ συντροφιά τῶν κοριτσιῶν. Ἄς συζητάει γιά κάτι ὠφέλιμο, ἄς ψάλλει ἤ ἄς διαβάζει χαμηλόφωνα. Νά κινοῦνται τά χείλη, νά μήν ἀκούγεται ὅμως ἀπό τούς διπλανούς ὁ ἦχος τῆς φωνῆς. Γιατί δέν ἐπιτρέπεται νά μιλᾶνε οἱ γυναῖκες στήν Ἐκκλησία (πρβλ. Α´ Κορ. 14, 34. Α´ Τιμ. 2, 12). Κατά τόν ἴδιο τρόπο νά συμπεριφέρονται καί οἱ ἔγγαμες χριστιανές γυναῖκες. Νά προσεύχονται ψιθυριστά καί φωνή νά μήν ἀκούγεται (πρβλ. Α´ Βασ. 1, 13). Ἔτσι θά δεχτεῖ ὁ Θεός τήν προσευχή σου, θά σοῦ χαρίσει τόν Σαμουήλ καί ἡ στείρα ψυχή σου θά γεννήσει τή σωτηρία ‒γιατί αὐτή ἀκριβῶς τή συμβολική σημασία ἔχει ἡ γέννηση τοῦ προφήτη Σαμουήλ (πρβλ. Α´ Βασ. 1, 20).

ΙΕ´ Θέλω νά δῶ τή φροντίδα καί τό ἐνδιαφέρον τοῦ καθενός σας. Εἴθε νά στραφεῖτε στήν εὐλαβική λατρεία τοῦ Θεοῦ μέ φλογερό πόθο καί ζῆλο. Ἄς γίνει στερεή σάν χάλκωμα ἡ ψυχή σας. Σφυροκοπῆστε τή σκληράδα τῆς ἀπιστίας, ἀποβάλετε κάθε περιττό, ὅπως μέ τό σφυροκόπημα ὁ σίδηρος ἀποβάλλει κάθε περιττό στοιχεῖο πού ἔχει πάνω του. Κρατῆστε πάνω σας μονάχα ὅ,τι καθαρό. Ἄς πέσει ἡ σκουριά τοῦ σίδερου κι ἄς μείνει τό μέταλλο καθαρό.

Θά ἔρθει καιρός πού ὁ Θεός θά σᾶς φανερώσει ἐκεῖνο τό σκοτάδι πού θά εἶναι φωτεινό σάν ἡμέρα, γιά τό ὁποῖο ἔχει εἰπωθεῖ: «Τό σκοτάδι δέν θά μείνει ἀφώτιστο ἀπό Σένα καί ἡ νύχτα θά λάμψει σάν ἡμέρα» (Ψαλμ. 138, 12). Τότε θά ἀνοιχτεῖ γιά τόν καθένα καί τήν καθεμιά ἀπό σᾶς ἡ πόρτα τοῦ Παραδείσου. Τότε θά ἀπολαύσετε τά εὐωδιαστά καί Χριστοφόρα νερά. Τότε θά ὀνομαστεῖτε Xριστιανοί καί θά νιώσετε πραγματικά πῶς ἐνεργεῖ ὁ Θεός μέσα στόν ἄνθρωπο.

Ἀπό τώρα κιόλας μπορεῖτε νά ὁραματιστεῖτε καθαρά καί νά δεῖτε στόν οὐρανό τούς χορούς τῶν ἁγίων Ἀγγέλων. Νά δεῖτε τόν Παντοκράτορα Θεό νά κάθεται σέ θρόνο, τόν Υἱό Του τόν Μονογενῆ νά βρίσκεται στά δεξιά Του καί τό Ἅγιο Πνεῦμα νά βρίσκεται κι Αὐτό μαζί μέ τόν Πατέρα καί τόν Υἱό, ἐνῶ τά ἀγγελικά τάγματα τῶν Θρόνων καί τῶν Κυριοτήτων νά ἐκτελοῦν τή λειτουργική ἀποστολή τους. Καί τόν καθένα καί τήν καθεμιά σας νά γεύεται τή σωτηρία.

Ἀπό τώρα μπορεῖ ν᾿ ἀντηχεῖ στ᾿ αὐτιά σας ὁ χαρμόσυνος ὕμνος πού θά ψάλλουν οἱ Ἄγγελοι, μόλις θά ὁλοκληρωθεῖ μυστηριακά ἡ σωτηρία σας, λέγοντας:«Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τούς συγχωρέθηκαν τά ἀνομήματα καί καλύφθηκαν μέ τή μετάνοια τά ἁμαρτήματα» (Ψαλμ. 31, 1). Τότε ἀκριβῶς πού, ὅμοιοι μέ ἀστέρια, θά ὁδηγηθεῖτε μέσα στήν Ἐκκλησία μέ χαρούμενη καί λαμπερή ὄψη καί φωτεινή ψυχή.

ΙϚ´ Μεγάλο πρᾶγμα τό Βάπτισμα πού σᾶς περιμένει. Εἶναι λύτρο γιά τούς αἰχμάλωτους. Συγχώρεση γιά τά ἁμαρτήματα. Θάνατος τῆς ἁμαρτίας. Ἀναγέννηση γιά τήν ψυχή. Ἔνδυμα φωτεινό. Ἅγια καί ἀνεξίτηλη σφραγῖδα. Ὄχημα πού φέρνει στόν οὐρανό. Πραγματική ἀπόλαυση τῆς μακαριότητας τοῦ Παραδείσου. Ἐγκαθιστᾶ στήν ψυχή μας τή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Χάρισμα υἱοθεσίας.

Παραμονεύει ὅμως στό δρόμο γιά τό Βάπτισμα τρομερός δράκοντας. Πρόσεξε μή σέ δαγκώσει καί σέ δηλητηριάσει μέ τό δηλητήριο τῆς ἀπιστίας. Βλέπει νά σώζονται τόσοι πολλοί καί ψάχνει ὁλόγυρα νά βρεῖ ποιόν θά καταπιεῖ (πρβλ. Α´ Πέτρ. 5, 8). Ἐσύ πορεύεσαι πρός τόν Πατέρα τῶν πνευμάτων (πρβλ. Ἑβρ. 12, 9), ἀλλά περνῶντας συναντᾶς καί τό δράκοντα. Πῶς λοιπόν θά τόν ἀντιμετωπίσεις;

«Βάλε στά πόδια σου σανδάλια πού θά σέ διευκολύνουν. Ὅπως ὁ πολεμιστής φοράει θωρακισμένα ὑποδήματα, ἔτσι καί σύ πρέπει νά ἔχεις κατοχυρωθεῖ μέ τό Εὐαγγέλιο τῆς εἰρήνης» (Ἐφεσ. 6, 15). Κράτησε μέσα στήν ψυχή σου ἀσάλευτη τήν πίστη, δυνατή σάν πανίσχυρη βάση καί θεμέλιο τήν ἐλπίδα, γιά νά ξεφύγεις ἀπό τίς παγίδες τοῦ ἐχθροῦ καί νά φτάσεις στόν Δεσπότη Χριστό. Ἑτοίμασε τήν καρδιά σου νά δεχτεῖ εὐχάριστα τή διδασκαλία καί τήν κοινωνία τῶν ἁγίων Μυστηρίων. Προσευχήσου συχνότερα, γιά νά σέ ἀξιώσει ὁ Θεός νά γνωρίσεις καί τά ἐπουράνια καί ἀθάνατα Μυστήρια. Μή χάνεις στιγμή, οὔτε μέρα, οὔτε νύχτα. Ἀλλά μόλις ἀνοίξεις ἀπό τόν ὕπνο τά μάτια σου, ἀπασχόλησε τό νοῦ σου μέ τήν προσευχή. Κι ἄν δεῖς κανένα αἰσχρό λογισμό νά ἀνεβαίνει στήν ψυχή σου, θυμήσου τήν Κρίση, γιά νά σωθεῖς. Βάθαινε μέ τό νοῦ σου στήν ἀλήθεια, γιά νά ξεχνᾶς ἄπρεπα καί ἄχρηστα πράγματα.

Κι ἄν ἀκούσεις κανένα νά σοῦ λέει: «Βουτιέσαι στό νερό καί βαπτίζεσαι; Λείψανε στήν πόλη τά δημόσια λουτρά;» Μάθε πώς ὁ δράκοντας τῆς θάλασσας (πρβλ. Ἡσ. 27, 1) στά σκαρώνει αὐτά. Μήν προσέχεις στό στόμα τοῦ δράκου, ἀλλά στά ἔργα τοῦ Θεοῦ. Φύλαξε λοιπόν μέ κάθε τρόπο τήν ψυχή σου, γιά νά μήν αἰχμαλωτιστεῖ. Ὥστε, παραμένοντας στήν ἐλπίδα, νά ἀξιωθεῖς νά γίνεις καί κληρονόμος τῆς αἰώνιας σωτηρίας.

ΙΖ´ Ἐμεῖς λοιπόν ὡς ἄνθρωποι αὐτά παραγγέλλουμε καί διδάσκουμε. Ἐσεῖς προσέξτε νά μή μεταβάλετε, ὅσα ὑλικά σᾶς δώσαμε γιά τήν οἰκοδομή σας, σέ χόρτα, καλάμια καί ἄχυρα. Ὥστε, ὅταν τό ἔργο τῆς Κατηχήσεώς σας κριθεῖ ἀπό τόν Θεό, νά μή βρεθοῦμε ἐμεῖς ζημιωμένοι. Προσπαθῆστε νά ἀξιοποιήσετε τό ὑλικό πού σᾶς δώσαμε, ὥστε νά ἀποδειχτεῖ, κατά τήν ὥρα τῆς κρίσεως, πολύτιμο σάν χρυσάφι, σάν ἀσήμι καί πολύτιμα πετράδια (πρβλ. Α´ Κορ. 3, 12-15). Δικό μου ἔργο εἶναι ἡ διδασκαλία, δικό σου ἡ προαίρεση καί τοῦ Θεοῦ ἡ τελείωση τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας σου.

Ἄς ξυπνήσουμε. Ἄς στερεώσουμε τήν ψυχή. Ἄς ἑτοιμάσουμε τήν καρδιά. Γιά τήν ψυχή τρέχουμε (πρβλ. Παρμ. 7, 23). Σέ αἰώνια ἀγαθά ἐλπίζουμε. Ὁ Θεός εἶναι δυνατός —Ἐκεῖνος γνωρίζει τίς καρδιές σας καί ξέρει καλά ποιός ἀπό σᾶς εἶναι εἰλικρινής καί ποιός ὑποκριτής— καί μπορεῖ τόν μέν εἰλικρινή νά φυλάξει, τόν δέ ὑποκριτή νά τόν κάνει εἰλικρινή καί ἀξιόπιστο. Γιατί μπορεῖ ὁ Θεός καί τόν ἄπιστο ἀκόμα νά κάνει πιστό, μονάχα νά δώσει στόν Θεό ὁ ἄπιστος τήν προαίρεση καί τήν καρδιά του.

Εἴθε νά καταστρέψει τό χειρόγραφο τῶν ἁμαρτιῶν σας (πρβλ. Κολ. 2, 14). Εἴθε νά λησμονήσει τά πρῶτα σας ἁμαρτήματα, νά σᾶς φυτέψει στήν Ἐκκλησία, νά σᾶς στρατολογήσει στό δικό Του στρατό, ἀρματώνοντας σας μέ τά ὅπλα τῆς δικαιοσύνης (πρβλ. Β´ Κορ. 6, 7). Εἴθε νά σᾶς χαρίσει ἀκόμα τήν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τῆς Καινῆς Διαθήκης  καί νά σᾶς σφραγίσει μέ τήν ἀνεξίτηλη σφραγῖδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰώνια, μέ τή Χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, στόν Ὁποῖο πρέπει ἡ αἰώνια δόξα. Ἀμήν.

Αναδημοσίευση από

 

Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων. Κατηχήσεις.

• Προκατήχηση. Πρόλογος στις Κατηχήσεις του Αγίου Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων

ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ

• Α΄. Εισαγωγική για εκείνους που επρόκειτο να βαπτιστούν (ΕΠΕ)
• Β΄. Για τη μετάνοια, την άφεση των αμαρτιών και τον αντικείμενο διάβολο
• Γ΄. Για το Βάπτισμα
• Δ΄. Για τα Δέκα Δόγματα
  • Η κακία μιμείται την αρετή.
• Ε΄. Για το θέμα της Πίστεως

• ΣΤ΄. Για το θέμα της Μοναρχίας του Θεού, για το «Πιστεύω» και για τις Αιρέσεις
• Ζ΄. Αναφέρεται στον: «Θεό-Πατέρα»
• Η΄. Αναφέρεται στον: «Παντοκράτορα»
• Θ΄. Αναφέρεται στο: «Ποιητήν ουρανού και γης…»
• Ι΄. Αναφέρεται στο: «Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν»
• ΙΑ΄. Αναφέρεται στο: «Τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή»
• ΙΒ΄. Αναφέρεται στο: «Σαρκωθέντα και ενανθρωπήσαντα»
• ΙΓ΄. Αναφέρεται στο: «Σταυρωθέντα και ταφέντα»
  • Ο Σταυρός, το καύχημα της Εκκλησίας. (Αποσπάσματα Α΄ – ς΄, Κ΄- ΚΓ΄, ΛΖ΄ – ΜΑ΄).
  • Οι προφητείες που εκπληρώθηκαν κατά την Σταύρωση του Κυρίου. (Αποσπάσματα ΚΓ΄- ΚΘ΄).
• ΙΔ΄. Αναφέρεται στο: «Αναστάντα εκ νεκρών»
  • Οι προφητείες που εκπληρώθηκαν κατά την Ανάσταση του Κυρίου. (Αποσπάσματα Α΄- Ε΄).
• ΙΕ΄. Αναφέρεται στο: «Και ερχόμενον εν δόξη κρίναι ζώντας και νεκρούς»
  • «Καί ἐρχόμενον ἐν δόξῃ κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς…» (Αποσπάσματα Α΄ – Ι΄, ΚΒ΄- ΚΣΤ΄, ΛΓ΄).
• ΙΣΤ΄. Αναφέρεται στο: «Και εις Εν Άγιον Πνεύμα, τον Παράκλητον, το λάλησαν εν τοις Προφήταις»
• ΙΖ΄. Αναφέρεται στις υπόλοιπες μαρτυρίες της αγίας Γραφής περί του Αγίου Πνεύματος
• ΙΗ΄. Αναφέρεται στο: «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν Εκκλησίαν» και στην ανάσταση του σώματος και στην αιώνια ζωή
  • Αναφέρεται στο: «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν Εκκλησίαν» και στην ανάσταση του σώματος και στην αιώνια ζωή, (Α΄- ΚΒ΄ Λόγοι).
  • Αναφέρεται στο: «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν Εκκλησίαν» και στην ανάσταση του σώματος και στην αιώνια ζωή, (ΚΓ΄- ΛΕ΄ Λόγοι).

ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΕΣ ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ

• Α΄. Προς τους Νεοφώτιστους
• Β΄. Για το Βάπτισμα
• Γ΄. Για το Άγιο Χρίσμα
• Δ΄. Για το Σώμα και το Αίμα του Χρίστου
• Ε΄. Ανάγνωση από την Α’ Καθολική Επιστολή Πέτρου: «Γι’ αυτό πρέπει να πετάξετε από πάνω σας κάθε ακαθαρσία, δόλο και καταλαλιά»

---

Κατηχήσεις, Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων.
εκδ. Ετοιμασία – Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Καρέα.