Το σώμα του κεκοιμημένου Βαλεντίνου, που μετά θάνατο ρίχθηκε έξω από την εκκλησία.

 

55. Το σώμα του κεκοιμημένου Βαλεντίνου, που μετά θάνατο ρίχθηκε έξω από την εκκλησία.

Ζει ακόμα σήμερα ο ευσεβής αδελφός Βενάντιος, επίσκοπος Λούνας [1], καθώς και ο μεγαλοπρεπής Λιβέριος, άνδρας ευγενέστατος και φιλαληθέστατος, οι οποίοι μαρτυρούν πως γνωρίζουν και οι άνθρωποι τους ήταν παρόντες σε αυτό το γεγονός, που διηγούνται πως συνέβη πρόσφατα στην πόλη Γένουα [2]. 

 

Εκεί λοιπόν, όπως λένε, εκοιμήθη ένας δεφένσωρ [3] της εκκλησίας Μεδιολάνου [4] ονόματι Βαλεντίνος, άνδρας εντελώς ακόλαστος και ασχολούμενος με κάθε είδους ελαφρότητες, του οποίου το σώμα θάφτηκε στην εκκλησία του μακαρίου ομολογητή Σύρου [5].

Τα μεσάνυκτα ακούσθηκαν φωνές σε αυτή την εκκλησία, θαρρείς και κάποιος διωχνόταν βίαια από αυτήν και τον τραβούσαν έξω. Με αυτές φυσικά τις φωνές μαζεύθηκαν τρέχοντας οι φύλακες, και είδαν δύο βδελυρότατα πνεύματα, τα οποία είχαν δέσει τα πόδια του Βαλεντίνου με κάποιο είδος ταινίας και τον έσερναν έξω από την εκκλησία, ενώ αυτός κραύγαζε και φώναζε βοήθεια με όλη του τη δύναμη. Οι φύλακες τρομαγμένοι επέστρεψαν στα στρώματα τους.

Το πρωί, ανοίγοντας τον τάφο όπου είχε τοποθετηθεί ο Βαλεντίνος, δεν βρήκαν το σώμα του. Κι όταν αναζήτησαν έξω από την εκκλησία που να είχε ριχθεί, το βρήκαν τοποθετημένο μέσα σε άλλον τάφο με δεμένα ακόμα τα πόδια, όπως ακριβώς είχε συρθεί από την εκκλησία.

Από αυτό το περιστατικό, Πέτρε, να βγάλουμε συμπέρασμα, πως αυτοί που τους βαραίνουν βαριά αμαρτήματα, εάν κανονίσουν να ενταφιασθούν σε ιερό τόπο, τους υπολείπεται να δώσουν λόγο και για αυτήν επιπλέον την αποκοτιά τους. Έτσι οι ιεροί τόποι δεν τους ελευθερώνουν, παρά τους προσάπτουν επίσης και την κατηγορία του πταίσματος της προπέτειας.

---

[1] βλ. για αυτόν και την πόλη του στο ΙΙΙ, 9,1.

[2] Genua, η γνωστή μεγάλη πόλη στην Ιταλική Ριβιέρα στα ΒΔ παράλια (βλ. χάρτη Α3), η σημερινή Τζένοβα (Genova).

[3] για τον τίτλο αυτόν βλ. Ι, 4 σημ. 14.

[4] βλ. Ι, 4, 1 και σημ. Για τη χρονολόγηση του περιστατικού ας έχουμε υπόψιν πως πολλοί Μιλανέζοι είχαν καταφύγει στη Γένουα μετά την κατάληψη του Μιλάνου από τους Λομβαρδούς τον Σεπτέμβριο του 569.

[5] Syrus, τοπικός μάρτυς (μόνο εδώ αναφέρεται ως ομολογητής). Ο ναός του είναι ο παλαιός καθεδρικός της Γένουας, κάπου 100 m προς Α του παλαιού λιμανιού.

---

Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος. Βίοι αγνώστων ασκητών.
εκδ. Άγιον Όρος, 1988
Εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις: Ιερομόναχος Ιωάννης,
κελλίον Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Αγία Άννα – Άγιον Όρος.