ΧΑΘΗΚΑΝ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ;;;ΟΥΤΕ Η ΥΠΑΙΡΘΡΟΣ (Η ΦΥΣΗ) ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ .
Όπου υποχωρεί η ομολογία και η ευσέβεια, εκεί προχωρεί το ξεχαρβάλωμα και η ασέβεια. Στον Ναό Αγίας Τριάδος, Μπράιτον και Χοουβ (Brighton & Hove) της Αγγλίας έλαβε χώρα ένα μουσικό δρώμενο με τίτλο «Εικόνες της Ελληνικής Μουσικής, Θεοδωράκης, Χατζηδάκης, Ξαρχάκος». Υπεύθυνος του Ναού είναι ο πατήρ Γερμανός, ο οποίος βέβαια δεν μπορεί να ενεργεί με δική του πρωτοβουλία αλλά με την ευλογία του αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Νικήτα (Λιούλια). Και όπως βλέπουμε το δρώμενο αυτό δημοσιεύθηκε και από την ιστοσελίδα του Ναού!!
Εκεί εμφανίστηκε ένα συγκρότημα από τον σύλλογο «ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ» (REBETIKO CARNIVAL), ο οποίος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα τους, είναι ένας οργανισμός αφιερωμένος στην διευκόλυνση πρόσβασης στην μουσική και στην παροχή βοήθειας σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Βλέπουμε κατ’ αρχάς να προβάλλεται ο συνηθισμένος «φιλανθρωπικός σκοπός» δίπλα στην διευκόλυνση, λέει, της πρόσβασης στην μουσική!! Τι λες βρε παιδί μου!!! Και φυσικά διερωτόμεθα, τί δουλειά έχει να συμβαίνει αυτό μέσα σε έναν Ιερό Ναό. Γιατί ένας καθαγιασμένος Ιερός Ναός να φτύσει τον ιερό σκοπό του, που δεν υπάρχει πουθενά αλλού, για να προβληθεί το ρεμπέτικο που μπορεί να προβληθεί οπουδήποτε; Και βέβαια η απάντηση εδώ είναι προφανής, και δεν έχει να κάνει με την προβολή του ρεμπέτικου αλλά με την χρησιμοποίηση αυτής της μουσικής για την αποϊεροποίηση του Ιερού Ναού.
Άλλωστε, με όλες αυτές τις προσπάθειες που καταβάλλονται στην Πατρίδα μας αλλά και στο εξωτερικό, όταν φθάσει κάποιος στο σημείο να βλέπει στα πρόσωπα του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων κάποιους λαογραφικούς χαρακτήρες της λαϊκής παράδοσης, τότε δεν θα υπάρχει καμμία απορία και ουδείς θα διερωτάται για ποιον λόγο κάποιοι παίζουν ρεμπέτικο μέσα σε Ναό.
Έχουμε τα πανηγύρια, έχουμε τις χορωδίες. Έχουμε τους μητροπολίτες να μας μιλάνε για «πολιτισμούς», «παραδόσεις» και «μουσικές». Έχουμε τις αγαπολογίες και τους συγκρητισμούς… γιατί άρα γε τα ‘χουμε όλα αυτά;
Πόσοι ξενέρωτοι από Χριστό άνθρωποι υπάρχουν σήμερα που δεν νοιώθουν το παραμικρό μέσα τους από αυτά τα αίσχη που γίνονται;
Πόσοι άνθρωποι, ερωτευμένοι με τον Χριστό, θλίβονται στα κατάβαθα της ψυχής τους από αυτήν την καταστροφή, την ύβρη, την ασέβεια που βλέπουμε να τελείται με τόση μανία τις μέρες μας; Και αν υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ;
Για πόσο ακόμα θα παραμένουμε αδιάφοροι και θα ανεχόμαστε έστω και το παραμικρό, γνωρίζοντας ότι κάθε φορά θα ακολουθείται από κάτι μεγαλύτερο σε ασέβεια;
Και έχουμε ακόμη «πιστούς» που φοράνε αυτές τις ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕΣ ΜΑΣΚΕΣ μέσα στους Ναούς. Και δεν βγαίνουν οι μητροπολίτες ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ με μία εγκύκλιο, διότι προφανώς θέλουν να καλλιεργείται, να υποβόσκει και να σιγοβράζει στις μισοπεθαμένες συνειδήσεις η απιστία και η ασέβεια.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ. ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΠΙΤΡΕΨΑΜΕ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ. ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΣΕΒΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΜΑΣ.
ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΟΝ ΛΗΣΤΗ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΑΡΓΑ ΝΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΟΥΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου