ΑΡΧΙΚΗ

Πώς θα εορτάσουν την Μ.Πέμπτη αυτοί που έβγαλαν τον Τίμιο Σταυρό από την Αγία Τράπεζα;;;

 

Σμερον το Ναο τ καταπτασμα, ες λεγχον ῥήγνυται τν παρανμων, κα τς δας κτνας, λιος κρπτει, Δεσπτην ρν σταυρομενον.  


Τγια κα σωτρια κα φρικτ Πθη το Κυρου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστοπιτελομεν, τος μπτυσμος, ταπσματα, τ κολαφσματα, τς βρεις, τος γλωτας, τν πορφυρν χλαναν, τν κλαμον, τν σπγγον, τξος, τος λους, τν λγχην, κα πρ πντων, τν σταυρν, κα τν θνατον, δι’ μς κν κατεδξατο, τι δ κα τν το εγνμονος Λστο, το συσταυρωθντος ατ, σωτριον ν τ Σταυρμολογαν.

Ποια  μολογαν.;;;

 Πώς θα εορτάσουν την Μ.Πέμπτη αυτοί που έβγαλαν τον Τίμιο Σταυρό από την Αγία Τράπεζα;;;

Τι ύμνους τροπάρια θα ψάλουν, τι δοξολογία θα κάνουν τους αίνους κτλπ ;;; 

Αναρωτηθήκατε εσείς που θα πάτε θα παίξτε  το θέατρο μαζί τους;;;

Γνωρίζετε οτι έχουν δογματικό χαρακτήρα όλα . ;;;

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ 

ΕὐλογήσαντοςτοῦἱερέωςτὸΒασιλεῦοὐράνιεΤρισάγιονοἱβασιλικοὶψαλμοὶΙΘ΄καιΚκαὶπάλιντὸΤρισάγιον.ΣῶσονΚύριεἘλέησονἡμᾶςΘεὸςκλπ. 

MεττνξψαλμονΣυναπτὴμεγάληκαὶψλλομενργςκαμετμλουςεςχονπλ.δδὶςτὸμέγαἈλληλουάριονκαὶδὶςτὸμικρόνμετὰτῶνστὶχωναὐτοῦ


Ἱερεὺς:ΕὐλογητὸςΘεὸςἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶἀεί, καὶεἰςτοὺςαἰῶναςτῶναἰώνων.

Ἀναγνώστης:μήν.

Προεστὼς:ΔόξασοιΘεός, δόξασοι.

Βασιλεῦοὐράνιε, Παράκλητε, τὸΠνεῦματῆςἀληθείας, πανταχοῦπαρὼνκαὶτὰπάνταπληρῶν, θησαυρόςτῶνἀγαθῶνκαὶζωῆςχορηγός, ἐλθὲκαὶσκήνωσονἐνἡμῖνκαὶκαθάρισονἡμᾶςἀπὸπάσηςκηλῖδοςκαὶσῶσον, Ἀγαθὲτὰςψυχὰςἡμῶν.

 

Ἀναγνώστης:μήν. ἍγιοςΘεός, ἍγιοςἸσχυρός, ἍγιοςἈθάνατος, ἐλέησονἡμᾶς (ἐκγ‘)

ΔόξαΠατρὶΚαὶνῦν

ΠαναγίαΤριάς, ἐλέησονἡμᾶς.

Κύριε, ἱλάσθητιταῖςἁμαρτίαιςἡμῶν,

Δέσποτα, συγχώρησοντὰςἀνομίαςἡμῖν.

Ἅγιε, ἐπίσκεψαικαὶἴασαιτὰςἀσθενείαςἡμῶν,

ἕνεκεντοῦὀνόματόςσου.  

Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον

ΔόξαΠατρὶ…. Καὶνῦν

Πάτερἡμῶνἐντοῖςοὐρανοῖς, ἁγιασθήτωτὸὄνομάσου, ἐλθέτωβασιλείασου, γενηθήτωτὸθέλημάσου, ὡςἐνοὐρανῷ, καὶἐπὶτῆςγῆς. Τὸνἄρτονἡμῶντόνἐπιούσιονδὸςἡμῖνσήμερον, καὶἄφεςἡμῖντὰὀφειλήματαἡμῶν, ὡςκαὶἡμεῖςἀφίεμεντοῖςὀφειλέταιςἡμῶν, καὶμὴεἰσενέγκῃςἡμᾶςεἰςπειρασμόν, ἀλλὰῥῦσαιἡμᾶςἀπὸτοῦπονηροῦ.

Ἱερεὺς:τισοῦἐστινβασιλεία

ναγνστης:μν. Κύριεἐλέησον ( ιβ’) ΔόξαΠατρί..Καὶνῦν

Ἐμμελὴςἀπαγγελίαεἰςτὸκλιτὸνὕφος

·        ·       Δετε, προσκυνσωμενκαπροσπσωμεντβασιλεμνΘε.

·        ·       Δετε, προσκυνσωμενκαπροσπσωμενΧριστ, τβασιλεμνΘε.

·        ·       Δετε, προσκυνσωμενκαπροσπσωμενατΧριστ, τβασιλεκαΘεμν

ΨΑΛΜΟΣΙθ‘. (19).

 

πακούσαισουΚύριοςἐνἡμέρᾳθλίψεως, ὑπερασπίσαισουτὸὄνοματοῦΘεοῦἸακὼβ.

ξαποστείλαι σοι βοήθειαν ἐξ ἁγίου, καὶ ἐκ Σιὼν ἀντιλάβοιτό σου.

Μνησθείη πάσης θυσίας σου, καὶ τὸ ὁλοκαύτωμά σου πιανάτω.

Δῴη σοι Κύριος κατὰ τὴν καρδίαν σου, καὶ πᾶσαν τὴν βουλήν σου πληρώσαι .

γαλλιασόμεθα ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου, καὶ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα.

Πληρώσαι Κύριος πάντα τὰ αἰτήματά σου· νῦν ἔγνων, ὅτι ἔσωσε Κύριος τὸν χριστὸν αὐτοῦ.

πακούσεται αὐτοῦ ἐξ οὐρανοῦ ἁγίου αὐτοῦ, ἐν δυναστείαις ἡ σωτηρία τῆς  δεξιᾶς αὐτοῦ.

Οὗτοι ἐν ἅρμασι, καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν ἐπικαλεσόμεθα.

Αὐτοὶ συνεποδίσθησαν καὶ ἔπεσον, ἡμεῖς δὲ ἀνέστημεν, καὶ ἀνωρθώθημεν.

Κύριε, σῶσον τὸν Βασιλέα, καὶ ἐπάκουσον ἡμῶν, ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐπικαλεσώμεθά σε.

 

ΨΑΛΜΟΣ Κ’. 20.

 

Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου εὐφρανθήσεται ὁ Βασιλεύς,  καὶ ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου ἀγαλλιάσεται σφόδρα.

Τὴν ἐπιθυμίαν τῆς καρδίας αὐτοῦ ἔδωκας αὐτῷ, καὶ  τὴν θέλησιν τῶν χειλέων αὐτοῦ οὐκ ἐστέρησας αὐτὸν .

τι προέφθασας αὐτὸν ἐν εὐλογίαις χρηστότητας, ἔθηκας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ στέφανον ἐκ λίθου τιμίου.

Ζωὴν ᾐτήσατό σε, καὶ ἔδωκας αὐτῷ μακρότητα ἡμερῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος.

Μεγάλη ἡ δόξα αὐτοῦ ἐν τῷ σωτηρίῳ σου· δόξαν, καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐπιθήσεις ἐπ᾽ αὐτόν.

τι δῴης αὐτῷ εὐλογίαν εἰς αἰῶνα αἰῶνος· εὐφρανεῖς αὐτὸν ἐν χαρᾷ μετὰ τοῦ προσώπου σου.

τι ὁ  Βασιλεὺς ἐλπίζει ἐπὶ Κύριον, καὶ ἐν τῷ ἐλέει τοῦ Ὑψίστου οὐ μὴ  σαλευθῇ.

Εὑρεθείη ἡ χείρ σου πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς σου, ἡ δεξιά σου εὕροι πάντας τοὺς μισοῦντάς σε.

τι θήσεις αὐτοὺς ὡς κλίβανον πυρός, εἰς καιρὸν τοῦ προσώπου σου.

Κύριος ἐν ὀργῇ αὐτοῦ συνταράξει αὐτούς, καὶ καταφάγεται αὐτοὺς πῦρ.

Τὸν καρπὸν αὐτῶν ἀπὸ τῆς γῆς ἀπολεῖς, καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπὸ υἱῶν ἀνθρώπων.

τι ἔκλιναν εἰς σὲ κακά, διελογίσαντο βουλάς, αἷς οὐ μὴ δύνωνται στῆναι.

τι θήσεις αὐτοὺς νῶτον· ἐν τοῖς περιλοίποις σου ἑτοιμάσεις τὸ πρόσωπον αὐτῶν.

ψώθητι, Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου · ᾄσομεν, καὶ ψαλοῦμεν τὰς δυναστείας σου.

 

Δόξα Πατρὶ…. Καὶ νῦν…

Τρισγιον. Παναγα Τρις, Πτερ μν, τι σοστιν.

 

ὁ Ἀναγνώστης: μὴν.

Τροπάρια

Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι, κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.

Δόξα Πατρὶ…

ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως, τῇ ἐπωνύμῳ σου καινῇ πολιτείᾳ, τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστὲ ὁ Θεός, εὔφρανον ἐν τῇ δυνάμει σου, τοὺς πιστοὺς βασιλεῖς ἡμῶν, νίκας χορηγῶν αὐτοῖς, κατὰ τῶν πολεμίων, τὴν συμμαχίαν ἔχοιεν τὴν σήν, ὅπλον εἰρήνης, ἀήττητον τρόπαιον.

Καὶ νῦν… Θεοτοκίον

Προστασία φοβερὰ καὶ ἀκαταίσχυντε, μὴ παρίδῃς, ἀγαθή, τὰς ἱκεσίας ἡμῶν, πανύμνητε Θεοτόκε, στήριξον ὀρθοδόξων πολιτείαν, σῷζε οὓς ἐκέλευσας βασιλεύειν, καὶ χορήγει αὐτοῖς οὐρανόθεν τὴν νίκην, διότι ἔτεκες τὸν Θεόν, μόνη εὐλογημένη.

 

·               λέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.

ὁ Χορὸς: Κύριε, ἐλέησον (γ’).

·               τι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

·               τι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν,(δεῖνος), καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος.

τι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων.

 

Ἀναγνώστης:  μήν. ν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον, Πάτερ.

 

ὁ Ἱερεὺς: Δόξα τῇ ἁγίᾳ καὶ ὁμοουσίῳ, καὶ ζωοποιῷ καὶ ἀδιαιρέτῳ Τριάδι, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

 

Ὁ Προεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης: μήν.

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. (ἐκ τρίτου).

Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (δίς).

 

Ψαλμὸς γ’ ( 3 )

·               Κύριε τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ’ ἐμὲ;

·               Πολλοὶ λέγουσιν τῇ ψυχῇ μου οὐκ ἔστιν σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ.

·               Σὺ δὲ Κύριε ἀντιλήπτωρ μου εἶ δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεφαλήν μου.

·               Φωνῇ μου πρὸς κύριον ἐκέκραξα καὶ ἐπήκουσέ μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ.

·               Ἐγὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα ἐξηγέρθην ὅτι κύριος ἀντιλήψεταί μου.

·               Οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι.

·               Ἀνάστα, Κύριε, σῷσόν με ὁ Θεός μου ὅτι σὺ ἐπάταξας πάντας τοὺς ἐχθραίνοντάς μοι ματαίως ὀδόντας ἁμαρτωλῶν συνέτριψας.

·               Τοῦ Κυρίου ἡ σωτηρία καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἡ εὐλογία σου.

Καὶ πάλιν

·               γὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα ἐξηγέρθην ὅτι Κύριος ἀντιλήψεταί μου.

 

Ψαλμὸς λζ’ (37)

·               Κύριε μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με,

·               ὅτι τὰ βέλη σου ἐνεπάγησάν μοι καὶ ἐπεστήριξας ἐπ’ ἐμὲ τὴν χεῖρά σου

·               οὐκ ἔστιν ἴασις ἐν τῇ σαρκί μου ἀπὸ προσώπου τῆς ὀργῆς σου,

·             οὐκ ἔστιν εἰρήνη  ἐν τοῖς ὀστέοις μου ἀπὸ προσώπου τῶν ἁμαρτιῶν μου 

·               ὅτι αἱ ἀνομίαι μου ὑπερῇραν τὴν κεφαλήν μου ὡσεὶ φορτίον βαρὺ ἐβαρύνθησαν ἐπ’ ἐμὲ

·               προσώζεσαν καὶ ἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προσώπου τῆς ἀφροσύνης μου

·               ἐταλαιπώρησα καὶ κατεκάμφθην ἕως τέλους ὅλην τὴν ἡμέραν σκυθρωπάζων ἐπορευόμην

·               ὅτι αἱ ψόαι μου ἐπλήσθησαν ἐμπαιγμάτων καὶ οὐκ ἔστιν ἴασις ἐν τῇ σαρκί μου

·               ἐκακώθην καὶ ἐταπεινώθην ἕως σφόδρα ὠρυόμην ἀπὸ στεναγμοῦ τῆς καρδίας μου

·               Κύριε ἐναντίον σου πᾶσα ἡ ἐπιθυμία μου καὶ ὁ στεναγμός μου ἀπὸ σοῦ οὐκ ἀπεκρύβη

·               ἡ καρδία μου ἐταράχθη ἐγκατέλιπέ με ἡ ἰσχύς μου καὶ τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου καὶ αὐτὸ οὐκ ἔστιν μετ’ ἐμοῦ

·               οἱ φίλοι μου καὶ οἱ πλησίον μου ἐξ ἐναντίας μου ἤγγισαν καὶ ἔστησαν καὶ οἱ ἔγγιστά μου ἀπὸ μακρόθεν ἔστησαν

·               καὶ ἐξεβιάζοντο οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν μου καὶ οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοιἐλάλησαν ματαιότητας καὶ δολιότητας ὅλην τὴν ἡμέραν ἐμελέτησαν

·               ἐγὼ δὲ ὡσεὶ κωφὸς οὐκ ἤκουον καὶ ὡσεὶ ἄλαλος οὐκ ἀνοίγων τὸ στόμα αὐτοῦ

·               καὶ ἐγενόμην ὡσεὶ ἄνθρωπος οὐκ ἀκούων καὶ οὐκ ἔχων ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ ἐλεγμοὺς

·               ὅτι ἐπὶ σοὶ Κύριε ἤλπισα σὺ εἰσακούσῃ Κύριε ὁ Θεός μου

·               ὅτι εἶπον΄ μήποτε ἐπιχαρῶσί μοι οἱ ἐχθροί μου καὶ ἐν τῷ σαλευθῆναι πόδας μου ἐπ’ ἐμὲ ἐμεγαλοῤῥημόνησαν

·               ὅτι ἐγὼ εἰς μάστιγας ἕτοιμος καὶ ἡ ἀλγηδών μου ἐνώπιόν μου διὰ παντὸς

·               ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ ἀναγγελῶ καὶ μεριμνήσω ὑπὲρ τῆς ἁμαρτίας μου

·               οἱ δὲ ἐχθροί μου ζῶσι καὶ κεκραταίωνται ὑπὲρ ἐμὲ καὶ ἐπληθύνθησαν οἱ μισοῦντές με ἀδίκως

·               οἱ ἀνταποδιδόντες μοι κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν ἐνδιέβαλλόν με ἐπεὶ κατεδίωκον δικαιοσύνην.

·               Μὴ ἐγκαταλίπῃς με Κύριε ὁ Θεός μου μὴ ἀποστῇς ἀπ’ ἐμοῦ

·               Πρόσχες εἰς τὴν βοήθειάν μου Κύριε τῆς σωτηρίας μου.

Καὶ πάλιν

·               Μὴ ἐγκαταλίπῃς με Κύριε ὁ Θεός μου μὴ ἀποστῇς ἀπ’ ἐμοῦ

·               Πρόσχες εἰς τὴν βοήθειάν μου Κύριε τῆς σωτηρίας μου.

 

Ψαλμὸς ξβ’ (62)

·               Θεὸς ὁ Θεός μου πρὸς σὲ ὀρθρίζω

·           ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου ποσαπλῶς σοι ἡ σάρξ μου ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ

·               οὕτως ἐν τῷ ἁγίῳ ὤφθην σοι, τοῦ ἰδεῖν τὴν δύναμίν σου καὶ τὴν δόξαν σου

·               ὅτι κρεῖσσον τὸ ἔλεός σου ὑπὲρ ζωὰς, τὰ χείλη μου ἐπαινέσουσί σε

·               οὕτως εὐλογήσω σε ἐν τῇ ζωῇ μου ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀρῶ τὰς χεῖράς μου

·               ὡς ἐκ στέατος καὶ πιότητος ἐμπλησθείη ἡ ψυχή μου καὶ χείλη ἀγαλλιάσεως αἰνέσει τὸ στόμα μου

·               εἰ ἐμνημόνευόν σου ἐπὶ τῆς στρωμνῆς μου, ἐν τοῖς ὄρθροις ἐμελέτων εἰς σὲ

·               ὅτι ἐγενήθης βοηθός μου καὶ ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἀγαλλιάσομαι

·               ἐκολλήθη ἡ ψυχή μου ὀπίσω σου ἐμοῦ ἀντελάβετο ἡ δεξιά σου

·               αὐτοὶ δὲ εἰς μάτην ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου εἰσελεύσονται εἰς τὰ κατώτατα τῆς γῆς παραδοθήσονται εἰς χεῖρας ῥομφαίας μερίδες ἀλωπέκων ἔσονται

·               ὁ δὲ βασιλεὺς εὐφρανθήσεται ἐπὶ τῷ Θεῷ ἐπαινεθήσεται πᾶς ὁ ὀμνύων ἐν αὐτῷ ὅτι ἐνεφράγῃ στόμα λαλούντων ἄδικα

Καὶ πάλιν

·               ν τοῖς ὄρθροις ἐμελέτων εἰς σὲ ὅτι ἐγενήθης βοηθός μου καὶ ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἀγαλλιάσομαι,

·               κολλήθη ἡ ψυχή μου ὀπίσω σου ἐμοῦ ἀντελάβετο ἡ δεξιά σου.

 

Δόξα Πατρὶ… Καὶ νῦν…

λληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Δόξα σοι ὁ Θεὸς

Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον.

Δόξα Πατρὶ… Καὶ νῦν…  

 

Ψαλμὸς πζ’ (87)

·               Κύριε ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἡμέρας ἐκέκραξα καὶ ἐν νυκτὶ ἐναντίον σου

·               εἰσελθέτω ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου κλῖνον τὸ οὖς σου εἰς τὴν δέησίν μου

·               ὅτι ἐπλήσθη κακῶν ἡ ψυχή μου καὶ ἡ ζωή μου τῷ ᾅδῃ ἤγγισεν

·              προσελογίσθην μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς λάκκον ἐγενήθην ὡς ἄνθρωπος ἀβοήθητος, ἐν νεκροῖς ἐλεύθερος

·               ὡσεὶ τραυματίαι καθεύδοντες ἐν τάφῳ ὧν οὐκ ἐμνήσθης ἔτι, καὶ αὐτοὶ ἐκ τῆς χειρός σου ἀπώσθησαν,

·               ἔθεντό με ἐν λάκκῳ κατωτάτῳ ἐν σκοτεινοῖς καὶ ἐν σκιᾷ θανάτου,

·               ἐπ’ ἐμὲ ἐπεστηρίχθη ὁ θυμός σου καὶ πάντας τοὺς μετεωρισμούς σου ἐπήγαγες ἐπ’ ἐμὲ

·               ἐμάκρυνας τοὺς γνωστούς μου ἀπ’ ἐμοῦ ἔθεντό με βδέλυγμα ἑαυτοῖς

·               παρεδόθην καὶ οὐκ ἐξεπορευόμην οἱ ὀφθαλμοί μου ἠσθένησαν ἀπὸ πτωχείας

·              ἐκέκραξα πρὸς σὲ Κύριε ὅλην τὴν ἡμέραν διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου

·               μή τοῖς νεκροῖς ποιήσεις θαυμάσια; ἢ ἰατροὶ ἀναστήσουσι καὶ ἐξομολογήσονταί σοι;

·               μή διηγήσεταί τις ἐν τῷ τάφῳ τὸ ἔλεός σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου ἐν τῇ ἀπωλεία;

·              μή γνωσθήσεται ἐν τῷ σκότει τὰ θαυμάσιά σου καὶ ἡ δικαιοσύνη σου ἐν γῇ ἐπιλελησμένῃ;

·               κᾀγὼ πρὸς σὲ Κύριε ἐκέκραξα καὶ τὸ πρωΐ ἡ προσευχή μου προφθάσει σε΄

·               ἵνα τί Κύριε ἀπωθῇ τὴν ψυχήν μου ἀποστρέφεις τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ;

·               πτωχός εἰμι ἐγὼ καὶ ἐν κόποις ἐκ νεότητός μου ὑψωθεὶς δὲ ἐταπεινώθην καὶ ἐξηπορήθην

·               ἐπ’ ἐμὲ διῆλθον αἱ ὀργαί σου, οἱ φοβερισμοί σου ἐξετάραξάν με

·               ἐκύκλωσάν με ὡσεὶ ὕδωρ ὅλην τὴν ἡμέραν περιέσχον με ἅμα

·               ἐμάκρυνας ἀπ’ ἐμοῦ φίλον καὶ πλησίον καὶ τοὺς γνωστούς μου ἀπὸ ταλαιπωρίας .

Καὶ πάλιν

·               Κύριε ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἡμέρας ἐκέκραξα καὶ ἐν νυκτὶ ἐναντίον σου.

·               Εἰσελθέτω ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου κλῖνον τὸ οὖς σου εἰς τὴν δέησίν μου.

 

Ψαλμὸς ρβ’(102)

·               Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ

·            Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν κύριον καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ

·               τὸν εὐϊλατεύοντα πάσας τὰς ἀνομίας σου τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου

·               τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς

·               τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου

·               ποιῶν ἐλεημοσύνας ὁ Κύριος καὶ κρῖμα πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις

·               ἐγνώρισεν τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ τῷ Μωϋσῇ τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ τὰ θελήματα αὐτοῦ,

·               οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ κύριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεος,

·               οὐκ εἰς τέλος ὀργισθήσεται οὐδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνιεῖ,

·               οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν οὐδὲ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν 

·               ὅτι κατὰ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς γῆς ἐκραταίωσεν Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτὸν

·               καθόσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν ἐμάκρυνεν ἀφ’ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν

·               καθὼς οἰκτείρει πατὴρ υἱοὺς ᾠκτείρησεν κύριος τοὺς φοβουμένους αὐτὸν ὅτι αὐτὸς ἔγνω τὸ πλάσμα ἡμῶν ἐμνήσθη ὅτι χοῦς ἐσμεν

·               ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ οὕτως ἐξανθήσει

·               ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ καὶ οὐχ ὑπάρξει καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ

·               τὸ δὲ ἔλεος τοῦ κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτὸν

·                καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖς υἱῶντοῖς φυλάσσουσιν τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ μεμνημένοις τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι αὐτὰς

·               Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασεν τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει

·               εὐλογεῖτε τὸν κύριον πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ δυνατοὶ ἰσχύϊ ποιοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ

·               εὐλογεῖτε τὸν κύριον πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ λειτουργοὶ αὐτοῦ οἱ ποιοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ

·               εὐλογεῖτε τὸν κύριον πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον

Καὶ πάλιν

·               ν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον.

 

Ψαλμὸς ρμβ’ (142)

·               Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου

·               καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν,

·               ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου

·               ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος καὶ ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου

·               ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου ἐν ποιήμασιν τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων

·               διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι

·               ταχὺ εἰσάκουσόν μου Κύριε ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου

·           μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον

·                ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα

·                γνώρισόν μοι Κύριε ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι ὅτι πρὸς σὲ ᾖρα τὴν ψυχήν μου

·               ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου Κύριε πρὸς σὲ κατέφυγον

     δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου

·               τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου Κύριε ζήσεις με

·        ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου ὅτι ἐγὼ δοῦλός σου εἰμί.

Καὶ πάλιν

·               Εἰσάκουσόν μου Κύριε, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου. (δίς)

·               Τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ.

 

Δόξα Πατρὶ… Καὶ νῦν…

λληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. Δόξα σοι ὁ Θεός (ἐκ γ’).

ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι.  

Συναπτὴ μεγάλη κα κφνησις

τι πρέπει σοι πᾶσα δόξα…

ὁ α’ χορός

Στχ. α’.κ νυκτς ρθρζει τ πνεμ μου πρς σ, Θες, διτι φς τ προστγματ σου π τς γς. λληλοϊα.(τρίς)

ὁ β’ χορός

Στχ. β’. Δικαιοσνην μθετε, ονοικοντες π τς γς. λληλοϊα.(τρὶς)

ὁ α’ χορός

Στχ. γ’. Ζλος λψεται λαν παδευτον, κα νν πρ τος πεναντους δεται, λληλοϊα. (τρίς)

ὁ β’ χορός

Στχ. δ’. Πρσθες ατος κακ, Κριε, πρσθες ατος κακ, τος νδξοις τς γς. λληλοϊα. (τρίς)

ὁ α’ χορὸς

Τροπάριον

Ἦχος πλ. δ’

τε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο, καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον, φεῦγε ἀκόρεστον ψυχὴν τὴν Διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.

 ὁ β’ χορὸς

Δόξα Πατρί…

τε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί….

ὁ α’ χορὸς

Καὶ νῦν…

τε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί…  


Ψαλλομνου δ τοτου, κκλησιρχης διανμει κηρα τος δελφος κα μετ τοτο, εθς λγει ερες τ τς Διαθκης τν γων Παθν.  

Εαγγλιον Α’

κατωννην

Επεν Κριος τος αυτο Μαθητας. Νν δοξσθη Υἱὸς τονθρπου…

ες ν εσλθεν ατς κα ο Μαθητα ατο.

ὁ α’χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου…

 ὁ β’χορὸς

Κριε, δξα σοι.  


Ετα ψλλομεν τπμενα ντφωνα,

ντφωνον Α’

 ὁ α’χορὸς

χος πλ. δ’

ρχοντες λαν συνχθησαν, κατ το Κυρου, κα κατ το Χριστο ατο.

ὁ β’χορὸς

Λγον παρνομον, κατθεντο κατ’ μο, Κριε, Κριε, μγκαταλπῃς με.

ὁ α’χορὸς

Τς ασθσεις μν, καθαρς τ Χριστ παραστσωμεν, κας φλοι ατο, τς ψυχς μν θσωμεν δι’ ατν, κα μ τας μερμναις το βου, συμπνιγμεν ς οδας, λλ’ ν τος ταμεοις μν κρξωμεν. Πτερ μν ν τος ορανος, π το πονηροῥῦσαι μς.

ὁ β’χορὸς

Δξα Πατρί… Κα νν… Θεοτοκον

Παρθνος τεκες πειργαμε, κα Παρθνος μεινας, Μτηρ νμφευτε, Θεοτκε Μαρα. Χριστν τν Θεν μν κτευε, σωθναι μς.

 

ντφωνον Β’ 

ὁ α’χορὸς

 Ἦχος πλ. β’

δραμε λγων οδας, τος παρανμοις γραμματεσι. Τί μοι θλετε δοναι, κἀγμν παραδσω ατν; ν μσ δ τν συμφωνοντων, ατς εστκεις ορτως συμφωνομενος. Καρδιογνστα, φεσαι τν ψυχν μν.

ὁ β’χορὸς

ν λει τν Θεν θεραπεσωμεν, σπερ Μαρα π το δεπνου, κα μ κτησμεθα φιλαργυραν, ς οδας, να πντοτε μετ Χριστο, το Θεοσμεθα.

ὁ α’χορὸς

Δξα Πατρί… Κα νν… Θεοτοκον

ν τεκες Παρθνε νερμηνετως, δι παντς ς φιλνθρωπον, μ διαλπῃς δυσωποσα, να κινδνων σσῃ, τος ες σ καταφεγοντας.

 

ντφωνον Γ’

 ὁ β’χορὸς

 χος β’

Δι Λαζρου τν γερσιν Κριε, τσανν σοικραγαζον, παδες τν βραων φιλνθρωπε. δ παρνομος οδας, οκ βουλθη συνιναι.

ὁ α’χορὸς

ν τ δεπνῳ σου Χριστ Θες, τος Μαθητας σου προλεγες. Ες ξ μν παραδσει με. δ παρνομος οδας, οκ βουλθη συνιναι.

ὁ β’χορὸς

ωννῃ ρωτσαντι Κριε, παραδιδος σε τς στι; τοτον δι τορτου πδειξας, δ παρνομος οδας, οκ βουλθη συνιναι.

ὁ α’χορὸς

Ες τρικοντα ργρια Κριε, κα ες φλημα δλιον, ζτουν ουδαοι ποκτενα σε. δ παράνομος οδας, οκ βουλθη συνιναι.

ὁ β’χορὸς

ν τ Νιπτρ σου Χριστ Θες, τος Μαθητας σου προτρεπες. Οτω ποιετε σπερ δετε. δ παρνομος οδας, οκ βουλθη συνιναι.

ὁ α’χορὸς

Γρηγορετε κα προσεχεσθε, να μ πειρασθτε, τος Μαθητας σου Θες μν λεγες. δ παρνομος οδας, οκ βουλθη συνιναι.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Δισωσον π κινδνων; τος δολους σου Θεοτκε, τι πντες μετ Θεν, ες σ καταφεγομεν, ς ῤῥηκτον τεχος, κα προστασαν.

ὁ α’χορὸς

Κθισμα  χος βαρς

ν τ δεπνῳ τος Μαθητς διατρφων, κα τν σκψιν τς προδοσας γινσκων, ν ατ τν οδαν διλεγξας, διρθωτον μν τοτον πιστμενος, γνωρσαι δ πσι βουλμενος, τι θλων παρεδθης, να Κσμον ρπσῃς τολλοτρου. Μακρθυμε δξα σοι.


 Εαγγλιον Β’

κατωννην

Τ καιρκενῳ, ξλθεν ησος…

λλ’ να φγωσι τ Πσχα.

ὁ α’χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι


ντφωνον Δ’

ὁ β’ χορὸς

 χος πλ. α’

Σμερον οδας, καταλιμπνει τν Διδσκαλον, κα παραλαμβνει τν διβολον, τυφλοται τ πθει τς φιλαργυρας, κππτει το φωτς, σκοτισμνος, πς γρ δνατο βλπειν, τν φωστρα πωλσας, τρικοντα ργυρων, λλ’ μν ντειλεν παθν πρ το Κσμου, πρς ν βοσωμεν. παθών, κα συμπαθν νθρποις, δξα σοι.

ὁ α’χορὸς

Σμερον οδας, παραποιεται θεοσβειαν, καλλοτριοται το χαρσματος, πρχων μαθητς, γνεται προδτης, ν θει φιλικ, δλον ποκρπτει, κα προτιμται φρνως τς το Δεσπτου γπης, τρικοντα ργρια, δηγς γενμενος, συνεδρου παρανμου. μες δχοντες σωτηραν τν Χριστν, ατν δοξσωμεν.

ὁ β’ χορὸς

χος α’

Τν φιλαδελφαν κτησμεθα, ς ν Χριστδελφο, κα μ τσυμπαθς πρς τος πλησον μν, να μς δολος κατακριθμεν, νελεμων, δι τ δηνρια, κας οδας μεταμεληθντες, μηδν φελσωμεν.

ὁ α’χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Δεδοξασμνα περ σο, λαλθη πανταχο, τι κησας σαρκ, τν τν λων Ποιητν, Θεοτκε Μαρα, πανμνητε, καπειργαμε.

 

ντφωνον Ε’

ὁ β’ χορὸς

 χος πλ. β’

μαθητς το Διδασκλου, συνεφνει τν τιμν, κα τρικοντα ργυροις, ππρακε τν Κριον, φιλματι δολῳ παραδος ατν, τος νμοις ες θνατον.  

ὁ α’χορὸς

Σμερον λεγεν Κτστης Ορανο κα γς, τος αυτο Μαθητας. γγικεν ρα, καφθασεν οδας παραδιδούς με, μή τις μερνσηται, βλπων μεν τ Σταυρ, ν μσ δω λῃστν, πσχω γρ ς νθρωπος, κα σῴζω ς φιλνθρωπος, τος ες μ πιστεοντας.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκίον

ῤῥτως, π’ σχτων συλλαβοσα, κα τεκοσα, τν Κτστην τν διον, Παρθνε σζε, τος σ μεγαλνοντας.  

ὁ α’χορὸς

ντφωνον ς’ 
χος βαρς

Σμερον γρηγορεοδας, παραδοναι τν Κριον, τν πρ τν αἰώνων Σωτρα το Κσμου, τν κ πντε ρτων, χορτσαντα πλθη. Σμερον νομος, ρνεται τν Διδσκαλον, μαθητς γενμενος, Δεσπτην παρδωκεν, ργυρῳ ππρακε, τν μννα χορτσαντα τν νθρωπον.

ὁ β’ χορὸς

Σμερον τ σταυρ προσλωσαν, ουδαοι τν Κριον, τν διατεμντα τν θλασσαν ῥάβδῳ, κα διαγαγντα ατος ν ρμ. Σμερον τ λγχῃ τν πλευρν ατοκντησαν, το πληγας μαστξαντος, πρ ατν τν Αγυπτον, κα χολν πτισαν, τν μννα, τροφν ατος μβρσαντα.  

ὁ α’χορὸς

Κριε π τ πθος τκοσιον παραγενμενος, βας τος Μαθητας σου, κν μαν ραν οκ σχσατε, γρυπνσαι μετ’ μο, πς πηγγελατε ποθνσκειν δι’ μ; Κν τν οδαν θεσασθε, πς ο καθεδει, λλ σπουδζει προδονα με τος παρανμοις; γερεσθε, προσεξασθε, μή τις μερνσηται, βλπων μεν τ σταυρ. Μακρθυμε δξα σοι.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Χαρε Θεοτκε τν χρητον ν Ορανος, χωρσασα ν μτρ σου, χαρε Παρθνε, τν Προφητν τ κρυγμα, δι’ ς μν λαμψεν μμανουλ, χαρε Μτηρ Χριστο το Θεο.  

ὁ α’χορὸς

Κθισμα  χος βαρς

Ποῖός σε τρπος οδα, προδτην το Σωτρος εργσατο; μ το χορο σε τν ποστλων χρισε; μ το χαρσματος τν αμτων στρησε; μ συνδειπνσας κενοις, σ τς τραπζης πσατο; μ τν λλων νψας τος πδας, τος σος περεδεν, πσων γαθν, μνμων γνου! κα σο μν χριστος, στηλιτεεται γνμη, ατο δνεκαστος, μακροθυμα κηρττεται, κα τ μγα λεος.


Εαγγλιον Γ’

Κατ Ματθαον

Τ καιρκείνῳ, ο στρατιται…

καξελθν ξω, κλαυσε πικρς.

ὁ β’ χορὸς

 Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι


ντφωνον Ζ’

 ὁ α’χορὸς

 χος πλ. δ’

Τος συλλαβοσ σε παρανμοις, νεχμενος, οτως βας Κριε. Ε καπατξατε τν ποιμνα, κα διεσκορπσατε τ δδεκα πρβατα τος Μαθητς μου, δυνμην πλεους, δδεκα λεγενας παραστσαι γγλων, λλ μακροθυμ, να πληρωθ, δλωσα μν δι τν Προφητν μου, δηλα κα κρφια. Κριε δξα σοι.  

ὁ β’ χορὸς

Τρτον ρνησμενος Πτρος, εθως τηθν ατ συνκεν, λλ προσγαγ σοι δκρυα μετανοας. Θες λσθητ μοι κα σσν με.

ὁ α’χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

ς πλην σωτριον κα Παρδεισον τερπνν, κα φωτς ϊδου, νεφλην πρχουσαν, τν γαν Παρθνον μνσωμεν παντες, λγοντες τ Χαρε ατ.

 

ντφωνον Η’

 ὁ β’ χορὸς

 χος β’

Επατε παρνομοι΄ Τκοσατε παρ το Σωτρος μν, ο νμον ξθετο, κα τν, Προφητν τ διδγματα; πς ον λογσασθε Πιλτῳ παραδοναι, τν κ Θεο Θεν Λγον, κα λυτρωτν τν ψυχν μν.

 

ὁ α’χορὸς

Σταυρωθτω κραζον, ο τν σν χαρισμτων εντρυφντες, κα κακοργον ντ’ εεργτου, τοντο λαβεν, ο τν δικαων φονευτα, σιπας δ Χριστ, φρων ατν τν προπτειαν, παθεν θλων, κα σσαι μς ς φιλνθρωπος.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

τι οκ χομεν παρρησαν, δι τ πολλμν μαρτματα, σ τν κ σο γεννηθντα δυσπησον, Θεοτκε Παρθνε, πολλ γρ σχει δησις Μητρς, πρς εμνειαν Δεσπτου, μ παρδῃς μαρτωλν κεσας πνσεμνος, τι λεμων στ, κα σῴζειν δυνμενος, κα παθεν πρ μν καταδεξμενος.

ντφωνον θ’ 

ὁ α’χορὸς

 Ἦχος γ’

στησαν τ τρικοντα ργρια, τν τιμν το τετιμημνου, ν τιμσαντο π υἱῶν σραλ. Γρηγορετε κα προσεχεσθε, να μ εσλθητε ες πειρασμν, τ μν πνεμα πρθυμον, δ σρξ σθενς, δι τοτο γρηγορετε.  

ὁ β’ χορὸς

δωκαν ες τ βρμ μου χολν, κα ες τν δψαν μου πτισν με ξος, σ δ Κριε νστησν με, κανταποδσω ατος.

ὁ α’χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Οξ θνν μνομν σε Θεοτκε γν, τι Χριστν τν Θεν μν τεκες, τν κ τς κατρας τος νθρπους, δι σολευθερσαντα.

Κθισμα

 ὁ β’ χορὸς

 χος πλ. δ’

πς οδας ποτ σου μαθητς, τν προδοσαν μελτα κατ σο! συνεδεπνησε δολως, πβουλος καδικος, πορευθες επε τος ερεσι. Τ μοι παρχετε, κα παραδσω μν κενον, τν νμον λσαντα, κα βεβηλοντα τ Σββατον; Μακρθυμε Κριε δξα σοι.


Εαγγλιον Δ’

Κατωννην

Τ καιρκενῳ γουσι τν ησον…

ττε ον παρδωκεν ατν ατος, να σταυρωθ.

ὁ α’ χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι


ντφωνον Ι’

ὁ β’ χορὸς

 χος πλ. β’

ναβαλλμενος φς ς μτιον, γυμνς ες κρσιν στατο, καν σιαγνι, ῥάπισμα δξατο, π χειρν ν πλασεν, δ παρνομος λας, τ σταυρ προσλωσε, τν Κριον τς δξης, ττε τ καταπτασμα το Ναοσχσθη, λιος σκτασε, μ φρων θεσασθαι, Θεν βριζμενον, ν τρμει τ σμπαντα. Ατν προσκυνσωμεν.

ὁ α’χορὸς

μαθητς ρνσατο, Λῃστς βησε. Μνσθητ μου Κριε, ν τ Βασιλεᾳ σου.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Ερνευσον τν Κσμον, κ Παρθνου καταδεξμενος Κριε, σρκα φορσαι πρ δολων, να συμφνως, σ δοξολογομεν φιλνθρωπε.

 

ντφωνον ΙΑ’

 ὁ α’χορὸς

 χος πλ. β’

ντγαθν, ν ποησας Χριστ, τ γνει τν βραων σταυρωθνα σε κατεδκασαν, ξος κα χολν σε ποτσαντες. λλ δς ατος Κριε κατ τργα ατν, τι ο συνκαν, τν σν συγκατβασιν.

ὁ β’ χορὸς

π τ προδοσᾳ οκ ρκσθησαν Χριστ τ γνη τν βραων, λλ’ κνουν τς κεφαλς ατν, μυκτηρισμν κα χλεην προσγοντες. λλ δς ατος Κριε, κατ τργα ατν, τι κεν, κατ σομελτησαν.

ὁ α’χορὸς

Οτε γς σεσθη, οτε πτραι ς ῤῥγησαν, βραους πεισαν, οτε το Ναο τ καταπτασμα, οτε τν νεκρν νστασις; λλ δς ατος Κριε, κατ τργα ατν, τι κεν, κατ σομελτησαν.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Θεν κ σο σαρκωθντα γνωμεν Θεοτκε Παρθνε, μνη γν, μνη ελογημνη, διπαστως, σνυμνοντες μεγαλνομεν.

 

ντφωνον ΙΒ’

ὁ α’χορὸς

 χος πλ. δ’

Τδε λγει Κριος τος ουδαοις. Λας μου τποησ σοι, τί σοι παρηνχλησα; τος τυφλος σου φτισα, τος λεπρος σου καθρισα, νδρα ντα π κλνης νωρθωσμην. Λας μου, τποησ σοι, κα τ μοινταπδωκας; ντ το μννα χολν, ντ τοδατος ξος, ντ τογαπν με, σταυρ με προσηλσατε, οκτι στγω λοιπν, καλσω μου τθνη, κἀκενα μ δοξσουσι, σν τ Πατρ κα τ πνεματι, κἀγ ατος δωρσομαι, ζων τν αἰώνιον.  

ὁ β’ χορὸς

Σμερον το Ναο τ καταπτασμα, ες λεγχον ῥήγνυται τν παρανμων, κα τς δας κτνας, λιος κρπτει, Δεσπτην ρν σταυρομενον.  

ὁ α’χορὸς

Ο νομοθται τοσραλ, ουδαοι κα Φαρισαοι, χορς τν ποστλων βο πρς μς. δε νας, ν μες λσατε, δε μνς, ν μες σταυρσατε, τφῳ παρεδκατε, λλ’ ξουσαυτονστη. Μ πλανσθε ουδαοι, ατς γάρ στιν ν θαλσσ σσας, καν ρμ θρψας, ατς στιν ζω κα τ φς, κα ερνη το Κσμου.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Χαρε πλη το Βασιλως τς δξης, ν ψιστος μνος διδευσε, κα πλιν σφραγισμνην κατλιπεν, ες σωτηραν τν ψυχν μν.

Κθισμα

ὁ α’χορὸς

 Ἦχος πλ. δ’

τε παρστης τ Καϊφᾳ Θες, κα παρεδθης τ Πιλτῳ Κριτς, α ορνιαι δυνμεις, κ το φβου σαλεθησαν, ττε δ καψθης π το ξλου ν μσ δω λῃστν, καλογσθης μετνμων ναμρτητος, δι τ σσαι τν νθρωπον. νεξκακε Κριε, δξα σοι.  


Εαγγλιον Ε’

Κατ Ματθαον

Τ καιρκενῳ, δν οδας…

να ρ τν Σταυρν ατο.

ὁ β’ χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι


ντφωνον ΙΓ’

 ὁ α’χορὸς

 χος πλ. β’

Τθροισμα τν ουδαων, τ Πιλτῳ τσαντο, σταυρωθνα σε Κριε, αταν γρ ν σο μ ερντες, τν πεθυνον Βαραββν λευθρωσαν, κα σ τν Δκαιον κατεδκασαν, μιαιφονας γκλημα κληρωσμενοι. λλ δς ατος Κριε, τνταπδομα ατν, τι κεν, κατ σομελτησαν.  

ὁ β’ χορὸς

ν πντα φρσσει κα τρμει, κα πσα γλσσα μνε, Χριστν Θεο δναμιν, κα Θεο σοφαν οερες ῤῥπισαν, καδωκαν ατ χολν, κα πντα παθεν κατεδξατο, σσαι θλων μς κ τν νομιν μν, τδῳ αματι, ς φιλνθρωπος.

ὁ α’χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Θεοτκε τεκοσα, δι λγου πρ λγον, τν Κτστην τν διον, ατν δυσπει, σσαι τς ψυχς μν.

 

ντφωνον ΙΔ’

ὁ β’ χορὸς

 χος πλ. δ’

Κριε, τν Λῃστν συνοδοιπρον λαβν, τν ν αματι χερας μολναντα, καμς σν ατ καταρθμησον, ς γαθς κα φιλνθρωπος.  

ὁ α’χορὸς

Μικρν φωνν φκεν λῃστς ν τ σταυρ, μεγλην πστιν ερε, μιοπσθη, κα πρτος Παραδεσου, πλας νοξας εσλθεν. ατο τν μετνοιαν προσδεξμενος, Κριε δξα σοι.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρὶ… Κα νν… Θεοτοκον

Χαρε δι’ γγλου, τν χαρν το Κσμου δεξαμνη, χαρε τεκοσα, τν Ποιητν σου κα Κριον, χαρε ξιωθεσα γενσθαι, Μτηρ Χριστο το Θεο.

ντφωνον ΙΕ’

ὁ α’χορὸς

 χος πλ. β’

Σμερον κρεμται π ξλου, ν δασι τν γν κρεμσας.Στφανον ξ κανθν περιτθεται, τν γγλων Βασιλες. Ψευδ πορφραν περιβλλεται, περιβλλων τν ορανν ν νεφλαις. Ῥάπισμα κατεδξατο, ν ορδνλευθερσας τν δμ. λοις προσηλθη, Νυμφος τς κκλησας. Λγχῃ κεντθη, Υἱὸς τς Παρθνου. Προσκυνομν σου τ Πθη Χριστ. Δεξον μν, κα τν νδοξν σου νστασιν.  

ὁ β’ χορὸς

Μς ουδαοι ορτσωμεν, κα γρ τ Πσχα μν, πρ μν τθη Χριστς Θες, λλ’ κκαθρωμεν αυτος π παντς μολυσμο, κα ελικρινς δεηθμεν ατ. νστα Κριε, σσον μς ς φιλνθρωπος.

ὁ α’χορὸς

Σταυρς σου Κριε, ζω κανστασις πρχει τ λα σου, καπ’ ατ πεποιθτες, σ τν σταυρωθντα, Θεν μν μνομεν΄ λησον μς.

ὁ β’ χορὸς

Δξα… Κα νν… Θεοτοκον

ρσ σε κρεμμενον, Χριστ, σ κυσασα, νεβα. Τ  τ ξνον ρ, μυστριον Υἱέ μου; πς π ξλου θνῄσκεις, σαρκ πηγνμενος, ζως χορηγ;  

ὁ α’χορὸς

Κθισμαχος δ’

ξηγρασας μς, κ τς κατάρας το νμου, τ τιμῳ σου Αματι, τ σταυρ προσηλωθες, κα τ λγχῃ κεντηθες, τν θανασαν πγασας νθρποις. Σωτρ μν δξα σοι.


Εαγγλιον ς’

Κατ Μρκον

Τ καιρκενῳ, ο στρατιται πγαγον…

κα πιστεσωμεν ατ.

 ὁ β’ χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι


Ετα ψλλομεν τος Μακαρισμος ες Στχους η’

ὁ α’χορὸς

χος δ’

ν τ Βασιλεᾳ σου μνσθητι μν Κριε, ταν λθῃς ν τ Βασιλεᾳ σου. Μακριοι ο πτωχο τ πνεματι, τι ατν στιν Βασιλεα τν ορανν.   

ὁ β’ χορὸς

Μακριοι ο πενθοντες, τι ατο παρακληθσονται.

ὁ α’χορὸς

Μακριοι ο πραες, τι ατο κληρονομσουσι τν γν.

 Δι ξλου δμ, Παραδεσου γγονεν ποικος, δι ξλου δ σταυρο, Λῃστς Παρδεισον κησεν. μν γρ γευσμενος ντολν θτησε το ποισαντος. δ συσταυρομενος, Θεν μολγησε τν κρυπτμενον. Μνσθητι καμν Σωτρ, ν τ Βασιλεᾳ σου.

ὁ β’ χορὸς

Μακριοι ο πεινντες κα διψντες τν δικαιοσνην, τι ατο χορτασθσονται.

Τν το νμου Ποιητν, κ μαθητονσαντο νομοι, κας παρνομον ατν, τ Πιλτου βματι στησαν, κραυγζοντες, Σταρωσον, τν ν ρμ τοτους μανναδοτσαντα. μες δ τν δκαιον, Λῃστν μιμησμενοι, πστει κρζομεν, Μνσθητι καμν Σωτρ, ν τ Βασιλεᾳ σου.  

ὁ α’χορὸς

Μακριοι ολεμονες, τι ατολεηθσονται.

Τν θεοκτνων σμς, ουδαων θνος τνομον, πρς Πιλτον μμανς, νακρζων λεγε. Σταρωσον, Χριστν τν νεθυνον. Βαραββν δ μλλον οτοι τσαντο. μες δ φθεγγμεθα, Λῃστο το εγνμονος, τν φωνν πρς ατν. Μνσθητι καμν Σωτρ, ν τ Βασιλεᾳ σου.  

ὁ β’ χορὸς

Μακριοι ο καθαρο τ καρδᾳ, τι ατο τν Θεν ψονται.

ζωηφρος σου Πλευρ, ς ξ δμ πηγναβλζουσα, τν κκλησαν σου Χριστ, ς λογικν ποτζει Παρδεισον, ντεθεν μερζουσα, ς ες ρχς ες τσσαρα Εαγγλια, τν Κσμον ρδεουσα, τν κτσιν εφρανουσα, κα τθνη πιστς, διδσκουσα, προσκυνεν τν Βασιλεαν σου.  

ὁ α’χορὸς

Μακριοι ο ερηνοποιο, τι ατο Υο Θεο κληθσονται.

σταυρθης δι’ μ, να μο πηγσης τν φεσιν, κεντθης τν πλευρν, να κρουνος ζως ναβλσῃς μοι, τος λοις προσλωσαι, να γ τ βθει τν παθημτων σου, τψος το κρτους σου, πιστομενος κρζω σοι ζωοδτα Χριστ. Δξα κα τ Σταυρ Στερ, κα τ Πθει σου.

ὁ β’χορὸς

Μακριοι ο δεδιωγμνοι νεκεν δικαιοσνης, τι ατν στιν Βασιλεα τν ορανν.

Σταυρουμνου σου Χριστ, πσα κτσις βλπουσα τρεμε, τ θεμλια τς γς, διεδονετο φβῳ το κρτους σου, φωστρες κρπτοντο, κα το Ναοῤῥγη τ καταπτασμα τρη τρμαξαν, κα πτραι σχσθησαν, κα Λῃστς πιστς, κραυγζει σοι σν μν, Σωτρ τ Μνσθητι.

ὁ α’χορὸς

Μακριοι στταν νειδσωσιν μς, κα διξωσι, κα επωσι πν πονηρν ῥῆμα καθ’ μν, ψευδμενοι νεκεν μο.

Τ χειργραφον μν, ν τ Σταυρ διῤῥηξας Κριε, κα λογισθες ν τος νεκρος, τν κεσε τραννον δησας, υσμενος παντας κ δεσμν θαντου τναστσει σου, δι’ ς φωτσθημεν, φιλνθρωπε Κριε, κα βομν σοι. Μνσθητι καμν Σωτρ, ν τ Βασιλεᾳ σου.

ὁ β’ χορὸς

Χαρετε καγαλλισθε, τι μισθς μν πολς ν τος ορανος.

ψωθες ν τ Σταυρ, κα το θαντου λσας τν δναμιν, καξαλεψας ς Θες, τ καθ’ μν χειργραφον Κριε, Λῃστο τν μετνοιαν, καμν παρσχου μνε φιλνθρωπε, τος πστει λατρεουσι, Χριστ Θες μν, κα βοσ σοι. Μνσθητι καμν Σωτρ, ν τ βασιλεᾳ σου.

ὁ α’χορὸς

Δξα Πατρί…

Τν Πατρα κα Υἱόν, κα τ Πνεμα πντες τγιον, μοφρνως ο πιστο, δοξολογεν ξως εξμεθα, Μονδα θετητος, ν τρισν πρχουσαν ποστσεσιν, σγχυτον μνουσαν, πλν, διαρετον καπρσιτον, δι’ ς κλυτρομεθα, το πυρς τς κολσεως.

ὁ β’ χορὸς

Κα νν… Θεοτοκον

Τν Μητρα σου Χριστ, τν ν σαρκσπρως τεκοσν σε, κα Παρθνον ληθς, κα μετ τκον μενασαν φθορον, ατν σοι προσγομεν, ες πρεσβεαν Δσποτα πολυλεε, πταισμτων συγχρησιν, δωρσασθαι πντοτε, τος κραυγζουσι. Μνσθητι καμν Σωτρ, ν τ Βασιλεᾳ σου. 

Προκεμενον

 ὁ α’χορὸς

χος δ’

Διεμερσαντο τμτι μου αυτος, καπ τν ματισμν μου βαλον κλρον.

ὁ β’χορὸς

Διεμερσαντο τμτι μου αυτος, καπ τν ματισμν μου βαλον κλρον.

ὁ α’χορὸς

Στχ. Θες Θες μου, πρσχες μοι, να τίγκατλιπς με;

Διεμερσαντο τμτι μου αυτος, καπ τν ματισμν μου βαλον κλρον.   


Εαγγλιον Ζ’

Κατ Ματθαον

Τ καιρκενῳ, λθντες ο στρατιται…

ληθς Θεο Υἱὸς ν οτος.

ὁ α’ χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι


  Ν'( χύμα)

 Εαγγλιον Η’

Κατ Λουκν

Τ καιρκενῳ, γοντο σν τησο

ρσαι τατα.

 

ὁ β’ χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι

 


Τριῴδιον

Ποημα Κοσμ Μοναχο

δ ε’

 ὁ α’χορὸς

 χος πλ. β’   Ερμς

Πρς σρθρζω, τν δι’ εσπλαγχναν  σεαυτν, τ πεσντι κενσαντα τρπτως, κα μχρι παθν, παθς ποκψαντα, Λγε Θεο. Τν ερνην παρσχου μοι Φιλνθρωπε.

 ὁ β’ χορὸς

Πρς σρθρζω…

ὁ α’χορὸς

Δόξα Πατρί…

υφθντες πδας, κα προκαθαρθντες, μυστηρου μεθξει, το θεου νν Χριστ, σο οπηρται, κ Σιν λαινος, μγα πρς ὄρος συνανλθον, μνοντς σε Φιλνθρωπε.

ὁ β’ χορὸς

Καὶ νῦν…

ρτε φης, φλοι μ θροεσθε, νν γρ γγικεν ρα, ληφθνα με κτανθναι χερσν νμων, πντες δ σκορπισθσεσθε, μ λιπντες, ος συνξω, κηρξα με Φιλνθρωπον.

ὁ α’χορὸς

Καταβασα

Πρς σρθρζω, τν δι’ εσπλαγχναν σεαυτν, τ πεσντι κενσαντα τρπτως, κα μχρι παθν, παθς ποκψαντα, Λγε Θεο. Τν ερνην παρσχου μοι φιλνθρωπε.


 Συναπτ μικρκα κφνησις

Σ γρ ε Βασιλες…

Κοντκιον  χος πλ. δ’

Τν δι’ μς Σταυρωθντα, δετε πντες μνσωμεν, ατν γρ κατεδε Μαρα π το ξλου, καλεγεν. Ε κα σταυρν πομνεις, σπρχεις Υἱὸς κα Θες μου.

Οκος

Τν διον ρνα, μνς θεωροσα πρς σφαγν λκμενον, κολοθει Μαρα, τρυχομνη μεθ’ τρων γυναικν, τατα βοσα. Πο πορεῃ Τκνον, τίνος χριν, τν ταχν δρμον τελες; μτερος γμος πλιν στν ν Καν; Κἀκε νν σπεδεις, ν ξ δατος ατος ονον ποισῃς; συνλθω σοι Τκνον, μενω σοι μλλον, δς μοι λγον Λγε, μ σιγν παρλθῃς με, γνν τηρσας με, σ γρ πρχεις Υἱὸς κα Θες μου.  

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

Τῇ Γ‘ τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τῶν Ἁγ. Μαρτύρων Τιμοθέου καὶ Μαύρας.

Στίχοι

·         Ἥπλωσε Χριστὸς χεῖρας ἐν Σταυρῷ πάλαι,

·         Ἥπλωσε καὶ νῦν Μαύρα σὺν Τιμοθέῳ.

·         Σταυρῷ Τιμόθεος τριτάτῃ τανύθη ἅμα Μαύρᾳ.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς ἀθλήσεως τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, Διοδώρου καὶ Ῥοδοπιανοῦ διακόνου.

Στίχοι

·         Ῥοδοπιανῷ καὶ Διοδώρῳ ῥόδα,

·         Ἤ δῶρα μᾶλλον ἦσαν οἱ πλῆκται λίθοι.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Πέτρου τοῦ σημειοφόρου (θαυματουργοῦ), Ἐπισκόπου Ἄργους.

 Οἱ ἅγιοι εἴκοσιν ἑπτὰ μάρτυρες πυρὶ τελειοῦνται.

 

Τγᾳ κα μεγλῃ Παρασκευ, τγια κα σωτρια κα φρικτ Πθη το Κυρου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστοπιτελομεν, τος μπτυσμος, ταπσματα, τ κολαφσματα, τς βρεις, τος γλωτας, τν πορφυρν χλαναν, τν κλαμον, τν σπγγον, τξος, τος ἥλους, τν λγχην, κα πρ πντων, τν σταυρν, κα τν θνατον, δι’ μς κν κατεδξατο, τι δ κα τν το εγνμονος Λῃστο, το συσταυρωθντος ατ, σωτριον ν τ Σταυρμολογαν.

Στχοι ες τν Σταρωσιν

·               Ζν ε Θες σ, κα νεκρωθες ν ξλ,

·               νεκρ γυμν, κα Θεο ζντος Λγε.

τεροι ες τν εγνμονα Λῃστν

·               Κεκλεισμνας νοιξε τς δμ πλας,

·               Βαλν Λῃστς κλεδα τ, Μνσθητ μου.

 

Τπερφυε κα περμς παναπερῳ σου εσπλαγχνᾳ, Χριστ Θες, λησον μς. μν.  


δ η’

 ὁ β’ χορὸς

ὁ εἱρμς

Στλην κακας ντιθου, Παδες θεοι παρεδειγμτισαν, κατ Χριστο δ φρυαττμενον νομον συνδριον, βουλεεται κεν, κτεναι μελετ, τν ζως κρατοντα παλμῃ, ν πσα κτσις ελογε δοξζουσα ες τος αἰῶνας.

ὁ α’χορὸς

Στλην κακας ντιθου…

ὁ β’ χορὸς

Στίχ. Δόξα Σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν,δόξα Σοι.

π βλεφρων Μαθητα, νν πνον φης Χριστ τινξατε, ν προσευχ δ γρηγορετε, πειρασμ μπως λησθε, κα μλιστα Σμων, τ κραται γρ μεζων περα, γνθ με Πτρε, ν πσα κτσις, ελογε δοξζουσα ες τος αἰῶνας.  

ὁ α’χορὸς

Στίχ. Δόξα Σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν,δόξα Σοι.

Ββηλον πος τν χειλων, ο ποτε προσομαι Δσποτα, σν σο θανομαι ς εγνμων, κν ο πντες ρνσωνται, βησε Πτρος, σρξ οδ αμα, Πατρ σου πεκλυψ μοι σ, ν πσα κτσις ελογε δοξζουσα ες τος αἰῶνας.

ὁ β’ χορὸς

Στίχ. Ελογομεν Πατρα, Υἱὸν καγιον Πνεμα τὸν Κύριον.

Βθος σοφας θεϊκς, κα γνσεως ο πν ξηρενησας, βυσσον δ μου τν κριμτων, ο κατλαβες νθρωπε, Κριος φη. Σρξ ον πρχων, μ καυχ, ρνσῃ τρτον γρ με, ν πσα κτσις, ελογε δοξζουσα ες τος αἰῶνας.

ὁ α’χορὸς

Κα νν…

παγορεεις, Σμων Πτρε, περ πεσῃ τχος ς ερηται, κα σο παιδσκη, οα θττον προσελθοσα πτοσει σε, Κριος φη, πικρς δακρσας, ξεις μως εΐλατν με, ν πσα κτσις, ελογε δοξζουσα ες τος αἰῶνας.

ὁ β’ χορὸς

Στίχ. Ανομεν, ελογομεν, προσκυνομεν τν Κριον.

Καταβασα

Στλην κακας ντιθου, Παδες θεοι παρεδειγμτισαν, κατ Χριστο δ φρυαττμενον νομον συνδριον, βουλεεται κεν, κτεναι μελετ, τν ζως κρατοντα παλμῃ, ν πσα κτσις ελογε δοξζουσα ες τος αἰῶνας.


Τὴν Θεοτόκον καὶ μητέρα τοῦ φωτὸς…

δ θ’

 ὁ α’χορὸς

  Ερμς

Τν τιμιωτραν τν Χερουβμ, κανδοξοτραν, συγκρτως τν Σεραφμ, τν διαφθρως, Θεν Λγον τεκοσαν, τν ντως Θεοτκον, σ μεγαλνομεν.

ὁ β’ χορὸς

Τν τιμιωτραν τν Χερουβμ…

ὁ α’χορὸς

Στίχ. Δόξα Σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα Σοι.

λθριος σπερα θεοστυγν, πονηρευομνων, θεοκτνων συναγωγ, πστη Χριστ σοι, κας δικον ελκε, τν Κτστην τν πντων, ν μεγαλνομεν.  

ὁ β’ χορὸς

Στίχ. Δόξα Σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν,δόξα Σοι.

Νμον γνοοντες οσεβες, φωνς Προφητν τε, μελετντες διακενς, ς πρβατον ελκον, σ τν πντων Δεσπτην, δκως σφαγιάσαι, ν μεγαλνομεν.  

ὁ α’χορὸς

Δόξα Πατρὶ…

Τος θνεσιν κδοτον τν ζων, σν τος Γραμματεσιν, ναιρεσθαι οερες, παρσχον, πληγντες, ατοφθνῳ κακᾳ τν φσει Ζωοδτην, ν μεγαλνομεν.

ὁ β’ χορὸς

Καὶ νῦν…

κκλωσαν κνες σε πολλο, κρτησαν, ναξ, σιαγνα σν απισμ, ρτων σε, σο δὲ ψευδ κατεμαρτρουν, κα πντα πομείνας, παντας σωσας.

ὁ α’χορὸς

Καταβασα

Τν τιμιωτραν τν Χερουβμ, κανδοξοτραν, συγκρτως τν Σεραφμ, τν διαφθρως, Θεν Λγον τεκοσαν, τν ντως Θεοτκον, σ μεγαλνομεν.


 Συναπτ μικρκα κφνησις

Ὅτι σὲ αἰνοῦσι πᾶσαι αἱ δυνάμεις…

ξαποστειλριον Αὐτόμελον

ὁ α’χορὸς

χος γ’

Τν Λῃστν αθημερν, το Παραδεσου ξωσας Κριε, κἀμ τ ξλῳ το Σταυρο, φτισον κα σσν με.

ὁ β’χορὸς

Τν Λῃστν αθημερν, το Παραδεσου ξωσας Κριε, κἀμ τ ξλῳ το Σταυρο, φτισον κα σσν με.

                                                            ὁ α’χορὸς

Τν Λῃστν αθημερν, το Παραδεσου ξωσας Κριε, κἀμ τ ξλῳ το Σταυρο φτισον κα σσν με.


Εαγγλιον θ’

Κατωννην

Τ καιρκενῳ, εστκεισαν παρ τ σταυρ

ψονται ες ν ξεκντησαν.

 ὁ β’ χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι. 


 ΑΙΝΟΙ

ὁ α’ χορός

Ἦχος γ’.

Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν· αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.

ὁ β’ χορός

Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ· αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.

ὁ α’ χορός

Στιχηρδιμελα

Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ.

χος γ’

Δο κα πονηρποησεν, πρωττοκος υἱός μου σραλ, μγκατλιπε, πηγν δατος ζως, καρυξεν αυτ φραρ συντετριμμνον, μπ ξλου σταρωσε, τν δ Βαραββν τσατο, καπλυσεν, ξστη ορανς π τοτῳ, καλιος τς κτνας πκρυψε, σ δσραλ οκ νετρπης, λλ θαντῳ με παρδωκας. φες ατος Πτερ γιε, ο γρ οδασι τποησαν.  

ὁ β’ χορός

Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ, σάλπιγγος, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ.

Δο κα πονηρποησεν…

ὁ α’ χορός

Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ.

ἦχος ὁ αὐτὸς

καστον μλος τς γας σου σαρκς, τιμαν δι’ μς πμεινε, τς κνθας κεφαλ, ψις τμπτσματα, α σιαγνες ταπσματα, τ στμα τν ν ξει κερασθεσαν χολν τ γεσει, ττα τς δυσσεβες βλασφημας. ντος τν φραγγλωσιν, κα χερ τν κλαμον, α τολου σματος κτσεις ν τ σταυρ, τρθρα τος ἥλους, κα πλευρ τν λγχην. παθν πρ μν, κα παθν λευθερσας μς. συγκαταβς μν φιλανθρωπᾳ, κανυψσας μς, παντοδναμε Σωτρ, λησον μς.

ὁ β’ χορός

ἦχος ὁ αὐτὸς

Στίχ. Ανετε ατν ν κυμβάλοις εήχοις, ανετε ατν ν κυμβάλοις λαλαγμο. Πσα πνο ανεσάτω τν Κύριον.

Σταυρωθντος σου Χριστ, πσα Κτσις βλπουσα τρεμε, τ θεμλια τς γς, διεδονθησαν φβῳ το κρτους σου, σο γρ ψωθντος σμερον, γνος βραων πλετο, το Ναο τ καταπτασμα, διεῤῥγη διχς, τ μνημεα νεῴχθησαν, κα νεκροκ τν τφων ξανστησαν. κατνταρχος δν τ θαμα, φριξε, παρεστσα δ Μτηρ σου, βα θρηνῳδοσα μητρικς, Πς μ θρηνσω, κα τ σπλγχνα μου τψω, ρσ σε γυμνν, ς κατκριτον ν ξλ κρεμμενον; σταυρωθες κα ταφες, καναστς κ τν νεκρν, Κριε δξα σοι.


ὁ α’ χορός

Δξα Πατρὶ… χος πλ. β’

ξδυσν με τμτι μου, κανδυσν με χλαμδα κοκκνην, θηκαν π τν κεφαλν μου, στφανον ξ κανθν, καπ τν δεξιν μου χερα, δωκαν κλαμον, να συντρψω ατος, ς σκεη κεραμως.

ὁ β’ χορός

Κα νν… ἦχος ὁ αὐτὸς

Τν ντν μου δωκα ες μαστγωσιν, τ δ πρσωπν μου οκ πεστρφη πμπτυσμτων, βματι Πιλτου παρστην, κα σταυρν πμεινα, δι τν το κσμου σωτηραν.


Εαγγλιον Ι’

Κατ Μάρκον

Τ καιρκενῳ λθν ωσφ…

θερουν πο τθεται.

ὁ β’ χορὸς

Δξα τ μακροθυμᾳ σου Κριε, δξα σοι. 

Ὁ προεστὼς:

Σοὶ δόξα πρέπει, Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῶ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 

Ὁ Ἀναγνώστης χύμα τὸ

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Ὑμνοῦμεν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι, διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν. Κύριε Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα. Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου. Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὅτι σὺ εἶ μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν. Καθ’ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεά. Ἐγὼ εἶπα. Κύριε, ἐλέησόν με, ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι. Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς. ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε.

Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ’ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.


δερες τν Συναπτν, κα μετ τν κφνησιν, τι Θες λους…, εθς τ

 ΕαγγλιονΙΑ

Κατωννην

ΤκαιρκενῳρτησετνΠιλτον

θηκαντνησον.

 αχορὸς

ΔξατμακροθυμσουΚριε, δξασοι


πστιχαδιμελα

ὁ β’ χορὸς

 χος α’

Πσα Κτσις, λλοιοτο φβῳ, θεωροσ σε, ν σταυρ κρεμμενον Χριστ. λιος σκοτζετο, κα γς τ θεμλια συνεταρττετο, τ πντα συνπασχον, τ τ πντα κτσαντι, κουσως δι’ μς πομείνας, Κριε δξα σοι.  

ὁ α’ χορός

Στχ. Διεμερσαντο τμτι μου αυτος, καπ τν ματισμν μου βαλον κλρον.

χος β’

Λας δυσσεβς κα παρνομος, να τ μελετ κενά; να τ τν ζων τν πντων, θαντῳ κατεδκασε; Μγα θαμα! τι Κτστης το Κσμου, ες χερας νμων παραδδοται, καπ ξλου νυψοται φιλνθρωπος, να τος ν ᾍδῃ δεσμτας λευθερσ, κρζοντας. Μακρθυμε Κριε δξα σοι.  

ὁ β’ χορὸς

Στχ.δωκαν ες τ βρμ μου χολν, κα ες τν δψαν μου πτισν με ξος.

Ἦχος ὁ αὐτὸς

Σμερον σ θεωροσα, μεμπτος Παρθνος ν Σταυρ, Λγε ναρτμενον, δυρομνη μητρα σπλγχνα, ττρωτο τν καρδαν πικρς, κα στενζουσα δυνηρς κ βθους ψυχς, παρεις σν θριξ καταξανουσα, κατετρχετο, δι κα τ στθος τπτουσα, νκραγε γοερς. Ομοι θεον Τκνον! ομοι τ φς το Κμου! τδυς ξ φθαλμν μου, μνς το Θεο; θεν α στρατια τν σωμτων, τρμῳ συνεχοντο λγουσαι. κατληπτε Κριε δξα σοι.   

ὁ α’ χορός

Στχ. δ Θες Βασιλες μν, πρ αἰώνων εργσατο σωτηραν ν μσ τς γς.

 Ἦχος ὁ αὐτὸς

π ξλου βλπουσα, κρεμμενον Χριστ, σ τν πντων Κτστην κα Θεν, σσπρως τεκοσα, βα, πικρς. Υἱέ μου, πο τ κλλος δυ τς μορφς σου; ο φρω καθορν σε, δκως σταυρομενον, σπεσον ον νστηθι, πως δω κἀγώ, σο τν κ νεκρν, τριμερον ξανστασιν.

ὁ β’ χορὸς

Δξα Πατρί… χος πλ. δ’

Κριε, ναβανοντς σου ν τ σταυρ, φβος, κα τρμος ππεσε τ Κτσει, κα τν γν μν κλυες, καταπιεν τος σταυροντς σε, τ δ ᾍδῃ πτρεπες, ναπμπειν τος δεσμους ες ναγννησιν βροτν. Κριτ ζντων κα νεκρν, ζων λθες παρασχεν, κα ο θνατον, Φιλνθρωπε δξα σοι.

ὁ α’ χορός

Κα νν… Ἦχος ὁ αὐτὸς

δη βπτεται κλαμος ποφσεως, παρ κριτν δκων, καησος δικζεται, κα κατακρνεται σταυρ, κα πσχει Κτσις, ν σταυρ καθορσα τν Κριον. λλ’ φσει σματος δι’ μ πσχων, γαθ Κριε δξα σοι.


Εαγγλιον ΙΒ’

Κατ Ματθαον

Τπαριον, τις στ μετ τν Παρασκευν συνχθησαν ορχιερες κα ο Φαρισαοι πρς Πιλτον λγοντες, Κριε, μνσθημεν τι κενος πλνος επεν τι ζν, Μετ τρες μρας γερομαι. Κλευσον ον σφαλισθναι τν τφον ως τς τρτης μρας, μποτε λθντες ο μαθητα ατο κλψωσιν ατν κα επωσιν τ λα, Ηγρθη π τν νεκρν, κασται σχτη πλνη χερων τς πρτης. φη ατος Πιλτος, Εχετε κουστωδαν· πγετε σφαλσασθε ς οδατε. Ο δ πορευθντες σφαλσαντο τν τφον, σφραγσαντες τν λθον μετ τς κουστωδας.

 

ὁ α’ χορὸς

Δξα σοι, Κριε, δξα σοι. ( ἀργῶς) 


Ετα, τ, γαθν τξομολογεσθαι… Τρισγιον Παναγα Τρις…, Πτερ μν…, τι σοστιν…, κα τ 

πολυτκιον 

ὁ α’ χορός

 χος δ’

ξηγρασας μς, κ τς κατρας το νμου, τ τιμῳ σου Αματι, τ Σταυρ προσηλωθες, κα τ λγχῃ κεντηθες, τν θανασαν πγασας νθρποις. Σωτρ μν δξα σοι

ὁ β’ χορός

ξηγρασας μς…

ὁ α’ χορός

ξηγρασας μς…

Ἐκτενής καὶ Ἀπόλυσις

«…῾Ο ἐμπτυσμούς καί μάστιγας καί κολαφισμούς καί Σταυρόν καί θάνατον ὑπομείνας διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός…».


 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για την αδυναμία του αυτεξουσίου του ανθρώπου.

  Ελληνική Πατρολογία Αββάς Κασσιανός ο Ρωμαίος. (Γ΄ Συνομιλία με τον αββά Χαιρήμονα). 10. Για την αδυναμία του ...

Δημοφιλείς αναρτήσεις