Πώς διατηρείται η νήψη. Από τι προκαλούνται η υπνηλία και η ψύχρανση του λογισμού μας, που σβήνουν την ιερή θερμότητα της ψυχής και τον πόθο του Θεού.
H ιερή αυτή θερμότητα διατηρείται με τη νήψη και τον πνευματικό ζήλο, ώστε σε κάθε ώρα και μ’ όλη του τη δύναμη, γενναία και υπομονετικά, να φυλάει κανείς την ψυχή του από την παραλυσία.
Ο ζήλος, από την άλλη, εξουδετερώνει κάθε αντίσταση, νωθρότητα, ραθυμία, βαρυθυμία, αδυναμία και ολιγοψυχία. Αυτός ο ζήλος μπορεί να διεγερθεί, να εξαφθεί, να ενισχυθεί και να γίνει ο υπερασπιστής του κάστρου των αρετών.
Παράλληλα πρέπει να κάνει κανείς τον καθορισμένο κανόνα του, με τις μικρές και μεγάλες μετάνοιες, να δουλεύει το εργόχειρο του και να βγαίνει έξω, στον καθαρό αέρα, γιατί έτσι βοηθείται πολύ στον αγώνα εναντίον του ύπνου, της ραθυμίας, της χαυνώσεως και της αδυναμίας. Όταν προσεύχεται κανείς, πρέπει να στέκεται σ’ ένα μέρος με καθαρό αέρα, και μάλιστα κρύο, γιατί τότε το αίμα δεν πάει στα πόδια. Αυτό δεν είναι καλό μόνο για τους αδύναμους και ασθενικούς στο σώμα, αλλά και για τους υγιείς.
Αντίθετα, μέσα σ’ ένα ζεστό δωμάτιο, υποφέρει από τις επιθέσεις του ύπνου, της παραλυσίας, της βαρυθυμίας, της χαυνώσεως, της ατονίας. Αυτά καταβάλλουν τον ασκητή και ανακόπτουν τον αγώνα του στην προσευχή. Τίποτε άλλο δεν κατατυραννεί τόσο τους ερημίτες, όσο οι παραπάνω αδυναμίες.
Επιπλέον να προσέξεις και τούτα: Από τον θόρυβο και την ταραχή γεννιούνται η πολυλογία και η αργολογία. Από την αργολογία η αργία. Από την αργία η ακηδία. Από την ακηδία η απελπισία. Από την απελπισία ο ύπνος. Από τον ύπνο ή έλλειψη καλών έργων. Και μετά απ’ όλ’ αυτά, ο άνθρωπος πέφτει σε κάθε κακό.
Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφκυ. Κρίνα του αγρού.
εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός 2012, 7η έκδοση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου