Για την ψαλμωδία
Και για την αγάπη αυτά και περισσότερα απ’ αυτά. Εμείς όμως ας γυρίσουμε πάλι στο θέμα μας, μιλώντας για τη μετάνοια και τη μέλλουσα κρίση· διότι είναι ανάγκη να τα μελετούμε αυτά πάντοτε, επειδή η μέρα του Κυρίου έτσι θα έρθει, σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα (Α΄ Θεσ. 5, 2). Γι’ αυτό λοιπόν νύχτα και μέρα να έχεις στραμμένο το βλέμμα σου στην τελευταία ώρα, και να μελετάς στο νόμο του Κυρίου μέρα και νύχτα (πρβλ. Ψαλ. 1, 2).
Να λες στον Θεό πολλά, και στους ανθρώπους λίγα. Και αν ακόμη απλώνεις το χέρι σου σε εργασία, το στόμα σου ας ψάλλει, και ο νους σου ας προσεύχεται. Η ψαλμωδία ας είναι διαρκώς στο στόμα σου· διότι ο Θεός, όταν τον επικαλούμαστε, διώχνει τους δαίμονες και αγιάζει τον ψαλμωδό.
Η ψαλμωδία είναι γαλήνη της ψυχής και χορηγός της ειρήνης· η ψαλμωδία είναι σύνδεσμος της φιλίας, ένωση των απομακρυσμένων, συμφιλίωση αυτών που εχθρεύονται μεταξύ τους· η ψαλμωδία είναι προσέλκυση της βοήθειας των Αγγέλων, όπλο για τους νυκτερινούς φόβους, ανάπαυση για τους κόπους της μέρας, ασφάλεια για τα νήπια, κόσμημα για τους γέρους, παρηγοριά για τους ηλικιωμένους, πολύ ταιριαστό στολίδι για τις γυναίκες.
Στέλνει κατοίκους στις ερήμους, συνετίζει τα πλήθη των πόλεων. Είναι το αλφάβητο για τους αρχάριους, η αύξηση γι’ αυτούς που προοδεύουν, το στήριγμα γι’ αυτούς που προχωρούν στην τελειότητα*, φωνή της Εκκλησίας.
* [Αναφέρεται στις τρεις τάξεις πνευματικής ηλικίας: τους εισαγόμενους ή εισαγωγικούς ή αρχάριους, τους προκόπτοντες ή μέσους, και τους τέλειους].
Αυτή λαμπρύνει τις γιορτές· αυτή προξενεί τη λύπη που είναι σύμφωνη με το θέλημα του Θεού· διότι η ψαλμωδία βγάζει δάκρυα ακόμη και από πέτρινη καρδιά. Η ψαλμωδία είναι το έργο των Αγγέλων, το ουράνιο πολίτευμα, το πνευματικό θυμίαμα. Η ψαλμωδία είναι ο φωτισμός των ψυχών, ο αγιασμός των σωμάτων.
Αυτήν αδελφοί, ας μην παύσουμε να την μελετούμε πάντοτε, και στα σπίτια μας, και στις πορείες, και όταν κοιμόμαστε, και όταν ξυπνούμε συνομιλώντας μεταξύ μας με ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές (Εφεσ. 5, 19). Η ψαλμωδία είναι η χαρά των ανθρώπων που αγαπούν τον Θεό. Αυτή διώχνει μακριά την αργολογία, καταργεί το γέλιο, υπενθυμίζει την κρίση, διεγείρει την ψυχή να πορευθεί προς τον Θεό, χορεύει μαζί με τους Αγγέλους.
Όπου υπάρχει ψαλμωδία που συνοδεύεται από κατάνυξη, εκεί είναι και ο Θεός μαζί με τους Αγγέλους· όπου όμως υπάρχουν τα τραγούδια του Εχθρού, εκεί υπάρχει η οργή του Θεού, και το «ουαί» (πρβλ. Λουκ. 6, 25) είναι η ανταμοιβή για το γέλιο. Όπου υπάρχουν τα ιερά βιβλία και τα αναγνώσματα, εκεί υπάρχει η χαρά των δικαίων και η σωτηρία των ακροατών· όπου όμως υπάρχουν κιθάρες και χοροί, εκεί υπάρχει σκοτισμός ανδρών και γυναικών, και γιορτή του Διαβόλου.
Ω την κακή πανουργία και επινόηση του Διαβόλου! Πώς ανατρέπει με τέχνη τον καθένα, και τον εξαπατά, και τον πείθει να πράξει τα φαύλα σαν να είναι καλά! Σήμερα φαίνονται ότι ψάλλουν, και αύριο χορεύουν με προθυμία. Σήμερα είναι Χριστιανοί, και αύριο ειδωλολάτρες. Σήμερα είναι ένδοξοι, και αύριο ειδωλολάτρες. Σήμερα δούλοι του Χριστού, και αύριο αποστάτες από τον Θεό. Μην πλανιέσθε· κανείς δούλος δεν μπορεί να υπηρετεί δυο κυρίους (Λουκ. 16, 13), όπως είναι γραμμένο. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό, και να χορεύετε μαζί με τον Διάβολο.
Σαν γνήσιοι δούλοι του Χριστού, αυτόν ας υπηρετήσουμε, αυτόν ας προσκυνήσουμε, σ’ αυτόν ας αφοσιωθούμε, σ’ αυτόν ας μείνουμε σταθεροί ως την τελευταία μας αναπνοή, και να μην υπακούσουμε στον Δράκοντα· διότι «σαν λιοντάρι που βρυχάται, τριγυρίζει ζητώντας να βρει κάποιον για να τον καταβροχθίσει» (Α΄ Πετρ. 5, 18), να βρει κάποιον για να τον εξαπατήσει.
Αντισταθείτε σ’ αυτόν μένοντας ακλόνητοι (πρβλ. Α΄ Πετρ. 5, 9), ως στρατιώτες του Χριστού· υπηρετώντας τον Χριστό και μένοντας σταθεροί. Μη σήμερα ψάλλεις, και αύριο χορεύεις. Μη σήμερα μετανοήσεις για τις αμαρτίες σου, και αύριο χορέψεις για την απώλεια σου. Μη σήμερα αναγνώσεις τα αναγνώσματα, και αύριο παίξεις κιθάρα. Μη σήμερα εγκρατευθείς, και αύριο φανείς να περιπλανιέσαι και να σε περιγελούν όλοι.
Ας μη χάσουμε, αδελφοί, έτσι τον καιρό της σωτηρίας μας, κοροϊδεύοντας και κοροϊδευόμενοι. Γίνε σαν καλός γεωργός, που εργάζεται και φυλάγει (πρβλ. Γεν. 2, 15). Μην καταφρονήσεις, αδελφέ, τα εφόδια της αιώνιας ζωής. Μην απορρίψεις την ξηροφαγία, μην απομακρυνθείς από την αγρυπνία, μην αμελήσεις για τη χαμαικοιτία, μην εγκαταλείψεις την ψαλμωδία. Διότι αυτά και τα όμοια τους σε συνοδεύουν στην αιώνια ζωή και χαρά και ευφροσύνη και ανάπαυση. Αγάπησε τη σιωπή και όχι την κακή συναναστροφή. Οι κοσμικές συναναστροφές χωρίζουν το νου από τον Θεό.
Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Έργα. τ. Ε΄.
μετ. Κωνσταντίνου Γ. Φραντζολά.
εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, εκδ. Α΄ 1994.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου