Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΝΩΧ

 

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΝΩΧ

 

 

Ο δίκαιος Ενώχ

Ο Ενώχ ήταν γιος του Ιάρεδ (Γένεση 5,18. Λουκάς 3,37) και πατέρας του Μαθουσάλα τον οποίο απέκτησε σε ηλικία 165 ετών (Γένεση 5,21. Λουκάς 3,37). Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των χρονολογιών της Παλαιάς Διαθήκης ο Ενώχ θα πρέπει να έζησε περίπου το 4458-4093 π.Χ. Σύμφωνα με τη διήγηση της Βίβλου ο Ενώχ ευαρέστησε το Θεό και μετά τη γέννηση του Μαθουσάλα έζησε άλλα 200 χρόνια και απέκτησε γιους και κόρες. Ο Ενώχ συνολικά έζησε 365 χρόνια (Γένεση 5,22-24). Μοναδικό ήταν και το τέλος της επίγειας ζωής του, αφού δεν πέθανε όπως όλοι οι θνητοί, αλλά "μετατέθηκε" όπως αναφέρει η Αγία Γραφή (Γένεση 5,24. Εβραίους 11,5), δηλαδή αρπάχθηκε στον ουρανό από το Θεό, επειδή είχε ευαρεστήσει το Θεό.

 

Ο Ενώχ ήταν υπόδειγμα πίστης προς το Θεό και αναφέρεται ότι "περιεπάτησεν μετά του Θεού" (Γέν. 5,24). Στην περίπτωση του Ενώχ δεν έχουμε περπάτημα "ενώπιον" του Θεού, όπως μας λέει η Αγία Γραφή για τον Αβραάμ (Γεν. 17,1), για το Δαυίδ (Ψαλμ. 89,15), για τον Ησαϊα (40,27-31), για το Ζαχαρία και την Ελισσάβετ (Ιακ. 1,6), αλλά "μετά" του Θεού.

Ο Ενώχ οραματίστηκε την τελική Κρίση που ο Θεός θα κάμει στα τέλη των αιώνων και δια του τρόπου με τον οποίο έγινε η "μετάθεσή" του, μίλησε στις επόμενες γενιές για την μετά το θάνατο Ανάσταση του Μεσσία που θα ερχόταν και για την τελική Ανάσταση των "κεκοιμημένων αγίων", "ίνα καταποθή το θνητόν υπό της ζωής" (Β΄ Κορ. 10,4).

Αλλά ο Ενώχ δεν προφήτεψε μόνο με τη ζωή του μελλοντικές αλήθειες, αλλά και με το στόμα του προφήτεψε περί της Κρίσης, την οποίαν στα τέλη των αιώνων ο Κύριος μαζί με τους αγίους Του θα κάμει για κάθε ασεβή άνθρωπο: "... δια να ελέγξη πάντας τους ασεβείς..." Στην επιστολή του Ιούδα, εδ. 14-15, διαβάζουμε: "Προεφήτευσε δε περί τούτων και ο Ενώχ, έβδομος από Αδάμ, λέγων· Ιδού, ήλθεν ο Κύριος με μυριάδας αγίων αυτού, δια να κάμη κρίσιν κατά πάντων και να ελέγξη πάντας τους ασεβείς εξ αυτών δια πάντα τα έργα της ασεβείας αυτών, τα οποία έπραξαν και δια πάντα τα σκληρά, τα οποία ελάλησαν κατ' αυτού αμαρτωλοί ασεβείς".

 

Στην Καινή Διαθήκη, και στην προς Εβραίους επιστολή, ο Ενώχ αναφέρεται μεταξύ των ηρώων της πίστεως (προς Εβραίους 11,5-6). Ακόμη αναφέρεται στη γενεαλογική γραμμή από τον Αδάμ ως το Νώε (Α' Παραλειπομένων 1,3) και στο γενεαλογικό πίνακα του Ιησού Χριστού (Λουκάς 3,37). Ο Ενώχ εγκωμιάζεται στο βιβλίο της Σοφίας Σειράχ (Σοφία Σειράχ 33,10. 40,1). Ο Ενώχ εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως (Κυριακή των Προπατόρων).

Ο Ενώχ αναφέρεται μια μόνο φορά στην Καινή Διαθήκη, ως προφήτης (Ιούδα 14). Με το όνομα "Βιβλίο Ενώχ" σώζεται απόκρυφο σύγγραμμα που γράφτηκε περί τα 110 π.Χ., περιέχει προφητείες περί της συντέλειας του κόσμου, και είναι σε αιθιοπική μετάφραση. Δεν αποκλείεται η παραπομπή στο βιβλίο του Ιούδα να είναι παρμένη απ' αυτό. Όμως το βιβλίο αυτό το απέρριψαν ως "μη κανονικό" τόσο οι Εβραίοι όσο και οι Πατέρες της Εκκλησίας.

 

Κοντάκιον

Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Χειρόγραφον εἰκόνα μὴ σεβασθέντες, ἀλλ' ἀγράφῳ οὐσίᾳ θωρακισθέντες τρισμακάριοι, ἐν τῷ σκάμματι τοῦ πυρὸς ἐδοξάσθητε, ἐν μέσῳ δὲ φλογὸς ἀνυποστάτου ἱστάμενοι, Θεὸν ἐπεκαλεῖσθε· Τάχυνον ὁ Οἰκτίρμων, καὶ σπεῦσον ὡς ἐλεήμων, εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, ὅτι δύνασαι βουλόμενος.

 

Κάθισμα

Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ὑμνήσωμεν πιστοί, τοὺς Προπάτορας πάντας, Χριστοῦ τοῦ δι' ἡμᾶς, ἐπὶ γῆς ὁραθέντος, δοξάζοντες ἐν ᾄσμασι, τὸν αὐτοὺς θαυμαστώσαντα, ὡς τὴν ἔλευσιν, προεκτυπώσαντας τούτου, καὶ τὴν γέννησιν, τὴν ἐκ Παρθένου ἀφράστως, τῷ κόσμῳ κηρύξαντας.