Ο υποτακτικός του αββά Ιωάννη του Σαββαΐτη Θεόδωρος, ήρθε στο κελλί του γέροντα του μαζί μ’ έναν αιρετικό. Χτύπησαν την πόρτα και, όταν τους άνοιξε, έβαλαν και οι δύο μετάνοια. Έπειτα ο Θεόδωρος του ζήτησε να τους ευλογήσει.
– Εσένα σ’ ευλογώ. Όχι όμως αυτόν, απάντησε ο αββάς.
– Ευλόγησε τον, παρακάλεσε ο Θεόδωρος.
– Δεν τον ευλογώ, γιατί είναι αιρετικός, είπε ο αββάς που πρώτη φορά τον έβλεπε. Θα τον ευλογήσω, εάν εγκαταλείψει την αίρεση και επιστρέψει στην Εκκλησία.
Ο αιρετικός απόρησε με το διορατικό χάρισμα του γέροντα και υποσχέθηκε να επιστρέψει σύντομα στην Εκκλησία.
(Κύριλλου Σκυθοπολίτη: Βίοι των οσίων Ιωάννη του Ησυχαστή, Κυριακού, Θεοδοσίου, Θεογνίου, Αβρααμίου. μετ. Δήμητρας Σβορώνου. εκδ. Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Μετεώρων, 1982).
Από το βιβλίο: Χαρίσματα και χαρισματούχοι. Ανθολογία χαρισματικών εκδηλώσεων. Τόμος πρώτος.
Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, εκδ. Δ΄ 1990.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου