Η απάντησή μου στην Ειρήνη Μαρούπα για την «νομική σούπα» κατά του Προσωπικού Δαιμοναριθμού
Θα στέλνατε εξώδικο στον Αντίχριστο;Η απάντησή μου στην Ειρήνη Μαρούπα για την «νομική σούπα» κατά του Προσωπικού Δαιμοναριθμού
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑΙ. O ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥΙΙ. Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΕΙΡΗΝΗΣ ΜΑΡΟΥΠΑΑ. ΨΕΥΔΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ1. Η δήθεν καθύβριση της κ. Μαρούπα2. Η δήθεν δική μου νομική ενέργεια αιτήσεως ακυρώσεως στο ΣτΕ3. Η δήθεν μη εξήγηση της επικινδυνότητας της εξώδικης δήλωσης4. Η από μέρους μου δήθεν θεώρηση ως νόμιμης της υποχρεωτικότητας έκδοσης και χορήγησης του Προσωπικού ΑριθμούΒ. ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ1. «Αριθμοληψία» versus «Αριθμοχρησία»2. Το παράδειγμα των Βρετανών3. Εξώδικη όχληση διαμαρτυρίας = Αναφορά προς τις αρχές κατά το άρθρο 10 του Συντάγματος;Γ. ΕΝΑ ΨΕΥΔΟΔΙΛΗΜΜΑ: ΑΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ Ή ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΜΕ ΜΑΖΙΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ ΕΞΩΔΙΚΩΝ;Σαράντα χρόνια ζωής στους ανθρώπους με δίδασκαν συνεχώς ότι δεν παίρνουν από λογική. Δείχ’ τους την κόκκινη ουρά ενός κομήτη, κάν’ τους να τρομοκρατηθούνε για τα καλά, και θα τους δεις να χιμάνε έξω απ’ τα σπίτια τους και να τσακίζουν τα ποδάρια τους μες στην τρεχάλα. Πες τους όμως μια σκέψη λογική κι επιβεβαίωσέ τους την μ’ εφτά αποδείξεις, να δεις πώς θα σε κοροϊδεύουν.– Μπερτολτ Μπρεχτ, Η ζωή του Γαλιλαίου, Μτφ.: Σπ. Ευαγγελάτος, εκδ. Ερμής, Αθήνα 2000, σελ. 40/41.Ι. O ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥΤο άρθρο που ανήρτησα στο παρόν ιστολόγιο την 28η Σεπτεμβρίου 2025¹, προκειμένου να εκφράσω άποψη για την αποστολή μαζικών εξωδίκων ως τρόπο αντίδρασης κατά του Προσωπικού Αριθμού, προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις διαφόρων πολιτών, οι οποίοι έσπευσαν να μου καταλογίσουν προδοτική στάση υπέρ της κυβέρνησης της Νέας Δικτατορίας και διχαστική τάση μέσα στους κόλπους του πατριωτικού χώρου! Οι πολίτες αυτοί θεώρησαν ότι, με το επικριτικό κείμενο για τα εξώδικα, υπονόμευσα την σθεναρή αντίσταση που θέλει να προβάλει ο ελληνικός λαός κατά της επικείμενης ψηφιακής σκλαβιάς, η οποία θα στηριχθεί κατά κύριο λόγο στην λειτουργία του Προσωπικού Αριθμού, τον οποίο, μάλιστα, σε πρόσφατη αρθρογραφία μου στην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» (στο φύλλο της 19ης Σεπτεμβρίου 2025), απεκάλεσα «Δαι-Μον-αδικό Αριθμό».
Στο πρωτοσέλιδο του ιδίου φύλλου υπήρχε ο υπέρτιτλος:
Πέρα από το συγκεκριμένο άρθρο, όποιοι παρακολουθούν την συγγραφική μου δράση γνωρίζουν ότι, ιδίως από το 2023 και μετά, έχω ρίξει το μεγαλύτερο βάρος μου στην διαφώτιση του ελληνικού λαού για τους τεράστιους κινδύνους που υποκρύπτονται στην χρήση του Προσωπικού Αριθμού, δίνοντας ομιλίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδος (π.χ. σε Κάλυμνο, Μυτιλήνη, Μύκονο, Ιωάννινα, Βόλο, Έδεσσα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα), οι οποίες βρίσκονται ανηρτημένες στο διαδίκτυο και, ειδικότερα, στο προσωπικό μου κανάλι στο youtube.  Μάλιστα, στις ομιλίες του Βόλου, της Έδεσσας, της Θεσσαλονίκης (στην πλατεία της Αγίας Σοφίας) και στα Προπύλαια της Αθήνας, η παρουσία μου ήταν κοινή με εκείνη του ανεξάρτητου βουλευτή και Προέδρου του κόμματος ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ κ. Νίκου Παπαδόπουλου. Να σημειωθεί ότι, σε όλες αυτές τις ομιλίες, και σε πλήρη αντίθεση με την μαζικότητα που παρουσιάζουν τα εκάστοτε συλλαλητήρια για την κτηνωδία των Τεμπών, η προσέλευση του κόσμου ήταν πάντοτε πενιχρή, αν σκεφθεί κανείς την μείζονα επικινδυνότητα της υποχρεωτικής έκδοσης του Προσωπικού Αριθμού για κάθε πολίτη. Μετά βίας, δηλαδή, συγκεντρώνονταν 500-1000 άτομα! Αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειας αποτέλεσε η έκδοση του βιβλίου με τίτλο «Από τον εμβολιασμό στην αριθμοποίηση των ζωανθρώπων – και στο βάθος τσιπάρισμα» (εκδ. Νοών, Αθήνα 2025). Παραλλήλως, συνέπραξα μαζί με τους Νεκτάριο Δαπέργολα, Δημήτρη Δασκαλάκη και Ευγενία Σαρηγιαννίδη στην έκδοση του «Αντινεοταξίτικου βιβλίου των τεσσάρων» σε επιμέλεια Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου (εκδ. Νοών, 2025).
Σημειωτέον ότι η αρθογραφία μου κατά του Προσωπικού αριθμού γίνεται πλέον συστηματικά, πέραν του παρόντος ιστολογίου, και στις εφημερίδες «Κυριακάτικη Δημοκρατία» και «Ορθόδοξος Τύπος». Στην τελευταία δε εφημερίδα, αρχής γενομένης από το φύλλο της 3ης Οκτωβρίου 2025, θα δημοσιευθεί σε περισσότερα μέρη ένα αφιέρωμα με τίτλο «Η τεχνολογία ως οδοστρωτήρας της ελευθερίας».
Επίσης, δεν πρέπει να λησμονηθεί ότι ένα από τα μαθήματα προπαγάνδας είχε αντικείμενο τον Προσωπικό Αριθμό, σε αυτό δε το μάθημα συμμετείχε και ο δικηγόρος Αθηνών και αρθρογράφος στο παρόν ιστολόγιο Δημήτριος Δασκαλάκης.  Τέλος, συνέπραξα συμβουλευτικά και παντελώς αφιλοκερδώς στην τελική διαμόρφωση μίας εκ των δεκάδων αιτήσεων ακυρώσεως που κατατέθηκαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι δεν κατεβλήθη η καλύτερη δυνατή προσπάθεια για την νομική αποδόμηση του υπ’ αριθμ. 40/2025 προεδρικού διατάγματος περί του Προσωπικού Αριθμού. Από όλη την ανωτέρω δράση μου κατά του καθεστώτος της Νέας Δικτατορίας προκύπτει ότι όποιος τολμά να μου χρεώνει σκοτεινές και, ειδικότερα, αντιπατριωτικές προθέσεις δεν μπορεί παρά να ενεργεί με την λογική του ανάποδου κόσμου, κινούμενος εκ του πονηρού ή, στην καλύτερη περίπτωση, ευρισκόμενος σε πρωτοφανή πλάνη, αδυνατώντας να αντιληφθεί το απολύτως προφανές. ΙΙ. Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΕΙΡΗΝΗΣ ΜΑΡΟΥΠΑΤην 1η Οκτωβρίου 2025, η δικηγόρος κ. Ειρήνη Μαρούπα, ενοχλημένη από το επικριτικό άρθρο μου, προέβη σε ανάρτηση στον λογαριασμό της στο facebook, η οποία περιείχε ψευδείς-συκοφαντικούς ισχυρισμούς και, κατά την γνώμη μου, ανακριβείς νομικές τοποθετήσεις. Στην συνέχεια του κειμένου, τοποθετούμαι αναλυτικώς επ’ αυτών, διευκρινίζοντας ότι δεν πρόκειται να εμπλακώ σε μια ατέρμονη αντιπαράθεση με την κ. Μαρούπα, ανεξάρτητα από το αν θα μου απαντήσει εκ νέου ή όχι. Α. ΨΕΥΔΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ1. Η δήθεν καθύβριση της κ. ΜαρούπαΉδη από τις πρώτες γραμμές της επίμαχης ανάρτησης, η κ. Μαρούπα ισχυρίσθηκε ψευδώς ότι, με το άρθρο μου, την «καθύβριζα», εκφράζοντας «απορία για το ύφος, τους χαρακτηρισμούς και την κατάληξή του». Ιδού το σχετικό απόσπασμα:
Σε άλλο δε σημείο της ανάρτησής της έγραψε:
Αληθές, όμως, είναι ότι εντός του άρθρου μου δεν υπάρχει σε κανένα σημείο του κάποια λέξη ή φράση που θα μπορούσε έστω εμμέσως να συνιστά καθύβριση του προσώπου της κ. Μαρούπα. Αντιθέτως, οι επικριτικές θέσεις μου διατυπώθηκαν με αυστηρά νομικούς χαρακτηρισμούς χωρίς καμία απολύτως ύβριν. Επί λέξει έγραψα:
Σε άλλο σημείο του άρθρου μου χαρακτήρισα «άτοπη και ανεδαφική» την μαζική διαμαρτυρία μέσω της επιδόσεως εξωδίκου. Η φράση αυτή περιέχεται στην τελευταία παράγραφο υπό τον αριθμό IV, όπου είναι γραμμένα τα ακόλουθα λόγια:
Στην παράγραφο αυτή, η μόνη λέξη που θα μπορούσε να ενοχλήσει προσωπικά την κ. Μαρούπα βρίσκεται στην φράση «από την πλευρά κάποιων γραφικών». Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτή η λέξη αποτελεί καθύβριση. «Καθυβρίζω» σημαίνει «βρίζω με έντονα χυδαίο και αυθάδη τρόπο» (βλ. την φωτογραφία που ακολουθεί από το Λεξικό Μπαμπινιώτη), είναι δε προφανές για όποιον κατέχει στοιχειωδώς την ελληνική γλώσσα ότι ο χαρακτηρισμός «γραφικός» δεν μπορεί να υπαχθεί στο συγκεκριμένο ερμήνευμα της «καθύβρισης».
Άλλωστε, στο άρθρο μου εξήγησα με νομικό τρόπο για ποιον λόγο η μαζική επίδοση εξωδίκων είναι όντως μια γραφική κίνηση. Τέλος, γράφοντας η κ. Μαρούπα την φράση «Δεν απαριθμώ τις ύβρεις και τις προσβολές εις βάρος μου, επειδή τις θεωρώ δευτερεύουσες» υπονοεί ότι το κείμενό μου κατακλυζόταν από διάσπαρτες λέξεις ή φράσεις που συνιστούν ύβρεις και προσβολές εναντίον του προσώπου της, ενώ ο ισχυρισμός αυτός, όπως προέκυψε από τα προαναφερθέντα, είναι απολύτως ψευδής. 2. Η δήθεν δική μου νομική ενέργεια αιτήσεως ακυρώσεως στο ΣτΕΑκολούθως, η κ. Μαρούπα έκανε λόγο για:
Εν τούτοις, όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω, ουδέποτε προέβην σε κατάθεση αιτήσεως ακυρώσεως ούτε έκανα ποτέ σχετική δήλωση· ο ρόλος μου ήταν αποκλειστικά συμβουλευτικός σε μία εκ των πολλών ατιήσεων ακυρώσεως που έχουν κατατεθεί. Συνεπώς, η κ. Μαρούπα διαφήμισε μια ενέργεια που ουδέποτε τέλεσα! Επιπλέον, ομολόγησε ότι η διαφήμιση της νομιζόμενης ενέργειάς μου έγινε, επειδή θεωρεί καθήκον της την ενιαία δράση και ομοψυχία με κοινό στόχο την κατάργηση του επαίσχυντου προεδρικού διατάγματος. Γεννάται, λοιπόν, το ερώτημα:
3. Η δήθεν μη εξήγηση της επικινδυνότητας της εξώδικης δήλωσηςΨευδώς, επίσης, η κ. Μαρούπα ισχυρίσθηκε ότι «χαρακτήρισ[α] την εξώδικη δήλωση “επικίνδυνη”, χωρίς εξήγηση». Αληθές είναι ότι η εξήγηση αυτή κατεγράφη στην ενότητα του άρθρου που φέρει τον αριθμό IV και τιτλοφορείται: ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ «ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ «ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑΣ» ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΥΓΗ «ΝΟΜΙΚΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ». Εκεί έγραψα τα ακόλουθα:
Αναρωτιέμαι:
Εμφανίζοντάς με να αποκαλώ επικίνδυνη την μαζική επίδοση εξωδίκων χωρίς δήθεν να την εξηγώ, είναι προφανές ότι η κ. Μαρούπα επεχείρησε, είτε με δόλο είτε από βιασύνη, να μου χρεώσει ατεκμηρίωτη αποτύπωση της απορριπτικής θέσης μου. Έτσι, όμως, με παρουσιάζει στα μάτια των τρίτων ως έναν νομικό που επικρίνει ανυπόστατα την αντίθετη επιχειρηματολογία και, εν τέλει, ότι αερολογεί! Για να αντικρούσει την επικινδυνότητα της πρότασής της για μαζική επίδοση εξωδίκων, η κ. Μαρούπα απάντησε ότι τα εξώδικα θα ήταν επικίνδυνα «αν αυτή είναι η μόνη ενέργεια που θα γίνει». Διευκρίνισε, όμως, ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού «ο κ. Θανάσουλας της ΝΙΚΗΣ είχε ήδη καταθέσει αίτηση ακύρωσης, από το καλοκαίρι. Άρα δεν τέθηκε ποτέ θέμα η εξώδικη διαμαρτυρία να είναι η μοναδική ενέργεια από όλους τους Έλληνες Πολίτες». Προσέθεσε δε ότι:
Από τα ανωτέρω προκύπτει τα εξής φλέγον ερώτημα: Πώς μπορεί να είχε την βεβαιότητα (ώστε να αναπαυθεί) η κ. Μαρούπα ότι οι κατατεθείσες αιτήσεις ακυρώσεως πληρούν τις ποιοτικές προδιαγραφές, προκειμένου να μπορεί κάποιος να αισιοδοξεί έστω αμυδρά ότι η προσπάθεια στο ΣτΕ δεν θα καταπέσει πανεύκολα; Σε ό,τι αφορά ειδικά τον κ. Παναγιωτόπουλο, σε διαδικτυακές συνεδριάσεις όλων των δικηγόρων που διεξήχθησαν προ μηνών, ο εν λόγω δικηγόρος και καθηγητής Αθλητικού Δικαίου ήταν κατηγορηματικά αρνητικός προς το ενδεχόμενο κατάθεσης αιτήσεως ακυρώσεως, ακολούθως δε, υιοθέτησε και εκείνος την λογική του εξωδίκου, το οποίο φρόντισε να φθάσει στο γραφείο του πρωθυπουργού, πανηγυρίζοντας για το κατόρθωμα αυτό!  4. Η από μέρους μου δήθεν θεώρηση ως νόμιμης της υποχρεωτικότητας έκδοσης και χορήγησης του Προσωπικού ΑριθμούΤο μεγαλύτερο, όμως, και πιο σκανδαλώδες ψέμα που περιέχεται στην επίμαχη ανάρτηση της κ. Μαρούπα είναι ότι θεωρώ δήθεν νόμιμη την υποχρεωτική έκδοση και χορήγηση του Προσωπικού Αριθμού. Ειδικότερα, η κ. Μαρούπα έγραψε τα εξής:
Όποιος έχει παρακολουθήσει τον προσωπικό αγώνα που δίδω από το 2023 και μετά κατά της ψηφιακής δικτατορίας και του δαιμοναριθμού, αντιλαμβάνεται πάραυτα την πρόδηλη διαστρέβλωση των θέσεών μου: Εκείνος που μάχεται με νύχια και με δόντια κατά της υποχρεωτικής έκδοσης και χορήγησης του Προσωπικού Αριθμού εμφανίζεται αίφνης ως θιασώτης της νομιμότητάς της! Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για μία ακόμη θεαματική εφαρμογή της λογικής του ανάποδου κόσμου! Υπολαμβάνοντας δε ότι έχω καταθέσει αίτηση ακυρώσεως κατά του υπ’ αριθμ. 40/2025 Προεδρικού Διατάγματος για τον Προσωπικό Αριθμό, η κ. Μαρούπα περιπίπτει σε μία κραυγαλέα αντίφαση: Πώς είναι δυνατόν κάποιος που (η κ. Μαρούπα νομίζει ότι) έχει προφύγει στο ΣτΕ κατά του Προσωπικού Αριθμού να είναι, ταυτοχρόνως, υπέρ της υποχρεωτικής έκδοσης και χορήγησής του;! Εκείνο που θα έπρεπε να είναι απολύτως σαφές στα μάτια κάθε νομικού είναι ότι η αυτοματοποιημένη υποχρεωτική έκδοση του Προσωπικού Αριθμού, από την φύση του πράγματος, καθότι πρόκειται για υποχρεωτική πράξη της Διοικήσεως, δεν εξαρτάται από την ρητή ή σιωπηρή αντίθεση του διοικούμενου. Υποχρεωτική πράξη σημαίνει ακριβώς ότι η συναίνεση του πολίτη έχει εκ προοιμίου παρακαμφθεί. Υπό αυτήν, λοιπόν, την έννοια δεν μπορεί να αποφέρει κάποιο νομικό αποτέλεσμα η επίδοση εξωδίκου. Αντιστοίχως, δεν είχε αποφέρει κανένα τέτοιο αποτέλεσμα η επίδοση παρόμοιου εξωδίκου στις διοικήσεις των νοσοκομείων για να μη βγουν σε αναστολή ή για να επαναπροσληφθούν οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί. Επαναλαμβάνεται, λοιπόν, το ίδιο λάθος. Τα παθήματά μας δεν γίνονται μαθήματα. Και το χειρότερο: Μέσω του εξωδίκου, ο πολίτης εφησυχάζει ότι πράττει ό,τι απαιτείται για να δηλώσει πανηγυρικά την αντίθεσή του στον Προσωπικό Αριθμό, ξεχνώντας ότι ο μεγάλος του πονοκέφαλος θα είναι η στιγμή εκείνη κατά την οποία θα κληθεί να κάνει χρήση του δαιμοναριθμού, αλλιώς θα «φάει την πόρτα» του ψηφιακού συστήματος. Το καθεστώς της Νέας Δικτατορίας γνωρίζει άριστα, ανεξαρτήτως αν λάβει εξώδικα ή όχι, ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν επιθυμεί την υποχρεωτική έκδοση και χορήγηση του δαιμοναριθμού, όπως γνώριζε άριστα ότι 7.000 υγειονομικοί ήταν αντίθετοι προς την υποχρεωτική πράξη του εμβολιασμού τους κατά του κορωνοϊού. Όπως, λοιπόν, στην δεύτερη περίπτωση η κυβέρνηση εφάρμοσε με πλήρη αναλγησία τους αντισυνταγματικούς νόμους για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, στέλνοντας εκβιαστικά είτε στην εμβολιαστική καρέκλα είτε στο πεζοδρόμιο εκείνους που είχε χαρακτηρίσει ήρωες στην αρχή της πανδημίας κολλώντας τους την στάμπα των «αρνητών της ιατρικής επιστήμης» (!), το ίδιο πιθανολογείται ότι θα πράξει και ενάντια σε όσους πολίτες θα κολλήσει την στάμπα των «αρνητών της αριθμοποίησης». Ο αγώνας ενάντια σε ένα αυταρχικό, δικτατορικού τύπου καθεστώς, όπως είναι αυτό της παρούσας κυβέρνησης, δεν διεξάγεται με χαρτιά αλλά με αίμα και ιδρώτα, που χύνεται από όσους διέπονται από θυσιαστικό πνεύμα υπέρ της ελευθερίας και της αξίας του ανθρώπου. Ως εκ τούτου, όπως έπρατταν και τα αδέλφια Scholl κατά της ναζιστικής Γερμανίας, έτσι και σήμερα, κατά της ψηφιακά αφηνιασμένης Νέας Δικτατορίας, απαιτείται σαμποτάζ στην ατμομηχανή της ηλεκτρονικής δικτατορίας με σθεναρή άρνηση χρήσης του Προσωπικού Αριθμού και με προκαταβολική συναποδοχή ότι αυτή η άρνηση μπορεί να σημάνει την αποβολή του «αντιδραστικού» πολίτη από τους κοινωνικο-οικονομικούς κόλπους της κοινωνίας. Ας θυμηθούμε τι έγραφε η Οργάνωση «Λευκό Ρόδο» σε μία από τις προκηρύξεις της:³
Αντιθέτως, σαμποτάζ της ηλεκτρονικής δικτατορίας με ομαδική επίδοση εξωδίκων δεν νοείται. Με επικοινωνιακά, «συμβολικά ξεχαρμανιάσματα» κανένα δικτατορικό καθεστώς δεν γκρεμίστηκε – με νεροπίστολα δεν εκφοβίζεις τους ανάλγητους τρομοκράτες του λαού!
Β. ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ1. «Αριθμοληψία» versus «Αριθμοχρησία»Η κ. Μαρούπα, αντιπαρερχόμενη σιγή την νομική φύση της αυτοματοποιημένης απόδοσης του υποχρεωτικού Προσωπικού Αριθμού σε κάθε πολίτη, μου χρέωσε ως προβληματική την θέση που υποστήριξα στην τελευταία ενότητα του άρθρου μου, όπου ισχυρίσθηκα ότι κρίσιμη πράξη είναι μόνο η άρνηση της «αριθμοχρησίας», ενώ είναι αδιάφορη η «αριθμοληψία». Ειδικότερα, η κ. Μαρούπα έγραψε ότι:
Θα έπρεπε, όμως, να είναι αυτονοήτως αντιληπτό ότι η άρνηση της «αριθμοχρησίας» δεν χρειάζεται κάποια εξήγηση. Διότι, όπως το λέει και η ίδια η λέξη: Αρκεί να μη χρησιμοποιούμε τον Προσωπικό Αριθμό, όπου αυτός μας ζητείται για την ταυτοποιησή μας ή για την διενέργεια ηλεκ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου