Οɩ λύκοɩ του Αɩσώπεɩου μύθου ΜΕΡΟΣ Γ

 

 

 

διαβάστε εδώ 

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Οɩ λύκοɩ του Αɩσώπεɩου μύθου ΜΕΡΟΣ Α

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Οɩ λύκοɩ του Αɩσώπεɩου μύθου ΜΕΡΟΣ Β 

 ΑΚΤΙΝΕΣ: Πατριάρχης Βαρθολομαῖος: «Οἱ κανόνες, τά τείχη τοῦ αἴσχους, τά ὁποῖα πρέπει νά γκρεμίσουμε»

 

Παρουσία Παπικών και Σοδομιτών ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ  ! ΟΙ ΑΝΟΜΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΛΕΝΧΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΑΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ !ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ !

 

Ποια είναι η βασική αρχή του νόμου του Θεού; Αγία Γραφή αναφέρει: "Η αγάπη δεν κάνει κακό στον πλησίον. Η αγάπη λοιπόν είναι εκπλήρωση του νόμου." (Επιστολή προς Ρωμαίους 13: 10)

Ο νόμος του Θεού συνοψίζεται στην αγάπη. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Και ο Ιησούς του είπε: "Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου απ’ όλη την καρδιά σου κι απ’ όλη την ψυχή σου κι απ’ όλη την διάνοιά σου." Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Δεύτερη όμως όμοια με αυτή είναι: "Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου." Σ’ αυτές τις δυο εντολές κρέμονται ολόκληρος ο νόμος και οι προφήτες." (Ματθαίος 22: 37 – 40)

 Ανοίγω μια παρένθεση

[ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΛΥΚΟΣ  ΑΙΣΩΠΟΥ ΣΤΟ ΑΡΝΙ ;;;

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ=Μαζί με τον Σερρών και τον Χατζηβασιλειου (τους άνομους)  που ψήφισε το νομοσχέδιο για τους ομοφυλόφιλους 

 Ο λύκος, λέγει είχε πια γεράσει και δεν μπορούσε να τρέξει για να πιάσει το αρνί και να το φάγει.
Γι αυτό άλλαξε τακτική και έλεγε στο αθώο αρνί:
—Γιατί, καλό μου αρνάκι, να ζούμε μακρυά και χωρισμένοι; Πρέπει να ξεχάσουμε τα παλιά. Έλα
εδώ να ζούμε πια αγαπημένοι, αδελφωμένοι και να γίνομε ένα.
—Βεβαιότατα, τού απήντησε εκείνο. Αν έλθω μαζί σου , ασφαλώς θα γίνομε ένα, γιατί θα με φας
θα είμαι στην κοιλιά σου και δεν θα είμαστε τότε δύο, άλλα ένα!

Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος ελέγχει τον παράνομον γάμο του Βασιλέως Ηρώδη

Ο πατριάρχης Κων/πολεως Νικόλαος Α ο Μυστικός στηλευει τον παράνομο τέταρτο γάμο του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ του σοφού

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης ελέγχει την ζευξιμοιχεια του αυτοκράτορα Κων/νου ΣΤ

Επίσκοποι μη ελέγχοντες την δυσώδη ανομία των ισχυρών , έκπτωτοι ενώπιον του αιωνίου Αρχιερέως .

Επίσκοποι του Βυζαντίου ελέγχοντες τους παρανομούντες άρχοντες .

Έργον των Επισκόπων και ο έλεγχος της παρανομίας των αρχόντων .

 Ο λαός τον μισούσε (τον Ευτρόπιο) και ο ιερός Χρυσόστομος ασκούσε δριμύτατο έλεγχο των παρανομιών και των εγκλημάτων του.]

 

Ποια είναι η βασική αρχή του νόμου του Θεού; Αγία Γραφή αναφέρει: "Η αγάπη δεν κάνει κακό στον πλησίον. Η αγάπη λοιπόν είναι εκπλήρωση του νόμου." (Επιστολή προς Ρωμαίους 13: 10)

Ο νόμος του Θεού συνοψίζεται στην αγάπη. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Και ο Ιησούς του είπε: "Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου απ’ όλη την καρδιά σου κι απ’ όλη την ψυχή σου κι απ’ όλη την διάνοιά σου." Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Δεύτερη όμως όμοια με αυτή είναι: "Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου." Σ’ αυτές τις δυο εντολές κρέμονται ολόκληρος ο νόμος και οι προφήτες." (Ματθαίος 22: 37 – 40)

Μέσω του Ιησού η σχέση μας με το νόμο του Θεού γίνεται πιο ξεκάθαρη. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Μη νομίσετε ότι ήρθα να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταργήσω, αλλά να εκπληρώσω, επειδή σας διαβεβαιώνω, μέχρις ότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μια κεραία δεν θα παρέλθει από τον νόμο, έως ότου όλα εκπληρωθούν." (Ματθαίος 5: 17 - 18)

Είναι καθήκον μας να υπακούσουμε στο νόμο του Θεού. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Ας ακούσουμε το τέλος όλης της υπόθεσης: Να φοβάσαι τον Θεό και να τηρείς τις εντολές του, επειδή αυτό είναι το παν του ανθρώπου." (Εκκλησιαστής 12: 13)

Ποια είναι η σχέση μεταξύ νόμου και αμαρτίας; Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Καθένας που πράττει την αμαρτία, πράττει και την ανομία, επειδή η αμαρτία είναι η ανομία." (Επιστολή Ιωάννη Α΄ 3: 4)

Είναι απαραίτητη η τήρηση όλων των εντολών; Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Επειδή όποιος φυλάξει ολόκληρο τον νόμο, φταίξει όμως σε ένα, έγινε ένοχος σε όλα. Για τον λόγο ότι αυτός που είπε: «Μην μοιχεύσεις», είπε και «Μην φονεύσεις». Αλλ’ αν δεν μοιχεύσεις, όμως φονεύσεις, έγινες παραβάτης του νόμου." (Επιστολή Ιακώβου 2: 10 – 11)

Ποιος είναι ο σκοπός του νόμου; Η Αγία Γραφή αναφέρει: "διαμέσου του νόμου δίνεται σαφής γνώση της αμαρτίας." (Επιστολή προς Ρωμαίους 3: 20)

Σωζόμαστε με την τήρηση του νόμου; Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Που είναι λοιπόν η καύχηση; Κλείστηκε έξω. Με ποιον νόμο; Των έργων; Όχι. Αλλά με τον νόμο της πίστης.

«Η πίστις χωρίς των έργων νεκρά εστί» (Ιακώβου 6, 26).

 «Η πίστις χωρίς των έργων νεκρά εστί» (Ιακώβου 6, 26). 

Η πραγματική πίστις δεν είναι δυνατόν να υπάρξει χωρίς τα έργα.

Η πίστη εκφράζεται με έργα. Χωρίς αυτά είναι νεκρή (βλ. Ιακ. 2:26). Τέτοια πίστη έχουν και τα δαιμόνια (Ιακ. 2:19). Κι ενώ τα έργα εκφράζουν την πίστη, η πίστη βεβαιώνει τα έργα. «Μερικοί», λέει ο όσιος Μάρκος ο Ερημίτης, «χωρίς να τηρούν τις εντολές, νομίζουν ότι πιστεύουν σωστά. Άλλοι πάλι, τηρώντας τις εντολές, περιμένουν την βασιλεία του Θεού ως οφειλόμενο μισθό. Και οι δύο όμως αστοχούν ως προς την βασιλεία του Θεού» (Περί των οιομένων εξ έργων δικαιούσθαι 17).

Η σωτηρία ή η καταστροφή του ανθρώπου εξαρτάται σε τελική ανάλυση από την πίστη ή την απιστία του στον Χριστό. Τα καλά έργα δεν αποτελούν μέσα για την εξαγορά της σωτηρίας, αλλά φυσική έκφραση της πίστεως. Δεν μπορεί κάποιος να πιστεύει στον Θεό και να μισεί τον πλησίον του. Όποιος μισεί δεν μπορεί να έχει κοινωνία με τον Θεό που αγαπάει όλα τα δημιουργήματά του. Το μέτρο της αγάπης προς τον πλησίον φανερώνει και το μέτρο της πίστεως.

Άλλωστε τα έργα του ανθρώπου καθεαυτά δεν είναι τόσο βαρυσήμαντα, ώστε να συνεπάγονται την αιώνια σωτηρία ή την αιώνια καταδίκη του. Όταν λέει η Γραφή ότι ο Θεός θα ανταμείψει τον καθένα σύμφωνα με τα έργα του, δεν εννοεί έργα αντάξια για την γέεννα ή την βασιλεία του Θεού, αλλά έργα απιστίας ή πίστεως. Τα έργα αξιολογούνται ανάλογα με την προαίρεση και τον σκοπό που γίνονται. Άλλωστε ο Θεός δεν ζητάει από τον άνθρωπο μόνο έργα αλλά και καλή προαίρεση.

Ο Θεός δεν καταπιέζει τον άνθρωπο ούτε τον εξαναγκάζει να τηρήσει το θέλημά του. Δεν είναι αρετή κάτι που γίνεται με την βία. Η αρετή δεν είναι καρπός ανάγκης αλλά προαιρέσεως. Και η προαίρεση πηγάζει από το αυτεξούσιο του ανθρώπου. Η αυτεξούσια επιλογή της αρετής μαρτυρεί την φιλοτιμία του ανθρώπου και τον ξεχωρίζει από την άλογη φύση. Η εθελοντική προσφορά του πιστού να βοηθήσει τον πλησίον ή την κοινωνία, ο λεγόμενος εθελοντισμός, ασκείται στην Εκκλησία ανέκαθεν ως διακονία.

Η πίστη στον Θεό εκδηλώνεται πρωτίστως ως εμπιστοσύνη απέναντί του. Αυτή στηρίζεται στην αναγνώριση του Θεού ως δημιουργού και προνοητή του κόσμου. Πώς ο Θεός που προνοεί και φροντίζει για καθετί μέσα στον κόσμο μπορεί να αδιαφορήσει για τον άνθρωπο, που είναι το τελειότερο δημιούργημά του;

Χαρακτηριστικές εδώ είναι οι επισημάνσεις του Κυρίου: «Καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πώς αυξάνει· ου κοπιά ουδέ νήθει· λέγω δε υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων. Ει δε τον χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι;» (Ματθ. 6:28-30). «Ουχί δύο στρουθία ασσαρίου πωλείται; Και εν εξ αυτών ου πεσείται επί την γην άνευ του Πατρός υμών. Υμών δε και αι τρίχες της κεφαλής πάσαι ηριθμημέναι εισί. Μη ουν φοβηθήτε· πολλών στρουθίων διαφέρετε υμείς» (Ματθ. 10:29-31).

Με την εμπιστοσύνη του στον Θεό ο Χριστιανός μπορεί να αντιμετωπίζει τις μεγαλύτερες θλίψεις και τις σκληρότερες δοκιμασίες, τις σφοδρότερες συγχύσεις και τις σοβαρότερες αντιξοότητες της ζωής προσβλέποντας στις αψευδείς επαγγελίες του. Γνωρίζοντας την θεία αγάπη και συναισθανόμενος την αδυναμία του να διακρίνει το πραγματικό του συμφέρον, εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό και την πρόνοιά του.

Από το βιβλίο: Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδη, Χριστιανική Ηθική. Δεύτερος τόμος. Ι. Μ. Μ. Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2015, σελ. 171.