Στον πρόλογο διαβάσαμε γενικά για τον Ψευτο- Χριστιανισμό .
Υπάρχουν δυο σημαντικές λέξεις που ίσως οι αναγνώστες δεν έδωσαν την απαραίτητη βαρύτητα για αυτό φτάσαμε σήμερα εδώ που φτάσαμε.
Η 1η είναι η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ Διδάσκω γενικά σημαίνει μεταδίδω γνώσεις
Η 2η είναι το ΔΟΓΜΑ
ΛΗΜΜΑ
- διδάσκω
- ρήμα
ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟ
Α. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ 1. μεταδίδω γνώσεις, διδάσκω |με αιτ. |απόλ. |μαθαίνω κτ. σε κπ. |με διπλή αιτ. |εκπαιδεύω |με απρφ. 2. καθοδηγώ, παροτρύνω με επιχειρήματα, συμβουλεύω |με απρφ. 3. εξηγώ, ερμηνεύω |με εμπρόθετο προσδιορισμό 4. προετοιμάζω και ανεβάζω ένα έργο (δράμα, διθύραμβο) στο θέατρο Β. ΜΕΣΟ 1. διδάσκω κπ. μέσω άλλου |με απρφ. |με διπλή αιτ. 2. διδάσκω τον εαυτό μου, αποκτώ γνώσεις, μαθαίνω Γ. ΠΑΘΗΤΙΚΟ διδάσκομαι, εκπαιδεύομαι |με αιτ. |με απρφ. |με δευτερεύουσα πρόταση |φρ. δίδασκε, δίδαξον=πες, διηγήσου, εξήγησε
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ
- < ΔΙΔΑΣΚΩ >
- Από: θ. δα- που μαρτυρείται στο απρφ. αορ. δαῆναι και με αναδιπλασιασμένο ενεστ. σε -σκω > διδάσκω.
- Από ιε. ρίζα που έχει σχέση με τη λ. δήνεα (αρχ. ινδ.=αυτός που κάνει θαύματα).
ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ
- διδάσκω, ἐδίδασκον, διδάξω, ἐδίδαξα, δεδίδαχα, ἐδεδιδάχειν
- διδάσκομαι, ἐδιδασκόμην, διδάξομαι, ἐδιδαξάμην, δεδίδαγμαι, ἐδεδιδάγμην
- (μτγν. παθ. μέλλ. διδαχθήσομαι), παθ. αόρ. ἐδιδάχθην
- ποιητ. απρφ. διδασκέμεναι και διδασκέμεν, αόρ. ἐδιδάσκησα, απρφ. διδασκῆσαι
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ
- ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
- ουσιαστικά: δίδαγμα 'το διδασκόμενο μάθημα', δίδαξις 'διδασκαλία', διδασκαλεῖον 'ο τόπος όπου ο δάσκαλος διδάσκει, το σχολείο', διδασκαλία 'διδαχή, παίδευση', ἡ διδασκαλική 'η τέχνη της διδασκαλίας', τό διδασκαλικόν 'ο τόπος όπου γίνονται τα μαθήματα', τό διδασκάλιον 'η διδασκόμενη επιστήμη ή τέχνη', τά διδασκάλια 'τα δίδακτρα', διδάσκαλος, διδαχή 'διδασκαλία', ἀδαημονία 'αμάθεια, απειρία'
- ρήματα: διδάσκω, ἐκδιδάσκω 'διδάσκω ακριβώς', ἀναδιδάσκω 'διδάσκω με διαφορετικό ή καλύτερο τρόπο', ἀποδιδάσκω 'το αντίθετο του διδάσκω', ἐπιδιδάσκω 'διδάσκω σε άλλους ή διδάσκω επιπλέον', προσδιδάσκω 'διδάσκω επιπλέον', προδιδάσκω 'διδάσκω προηγουμένως', ἐπεκδιδάσκω 'αποσαφηνίζω'
- επίθετα: διδακτέον, διδακτήριος, διδακτός, διδασκαλικός, δαήμων 'έμπειρος, ειδήμονας', ἀδαήμων 'άπειρος, αμαθής', ἀδαής 'αυτός που δεν γνωρίζει', ἀδάητος 'άγνωστος', ὀρθοδαής 'αυτός που γνωρίζει πώς να πράξει'
- επιρρήματα: διδασκαλικῶς
- ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
- ιων. ἀδαημονίη
- ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
- ουσιαστικά: δίδακτρα 'ο μισθός του δασκάλου', δαημοσύνη 'εμπειρία, γνώση', διδαγμοσύνη, διδακτήριον 'απόδειξη', ἐπεκδιδαχή 'επεξήγηση'
- ρήματα: ἀντιδιδάσκω 'διδάσκω το αντίθετο ή ανταγωνίζομαι για το βραβείο σε αγώνες λυρικής ή δραματικής ποίησης', καταδιδάσκω, μεταδιδάσκω 'διδάσκω διαφορετικές θέσεις από ότι στο παρελθόν', περιδιδάσκω, προσεκδιδάσκω 'επιτατικό του προσδιδάσκω'
- επίθετα: διδακτικός, δαητός 'σοφός', αὐτοδαής 'αυτοδίδακτος'
- ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΔΗΜΩΔΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
- ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
- διδακτήρ, διδακτής, διδακτικότης, διδακτορία, διδακτορίζω, διδακτορικός, διδακτοροπαραγωγή, διδάκτωρ, διδασκαλίδια 'δασκαλάκια', διδασκαλιογράφοι 'αυτοί που έγραφαν τα παλαιά δράματα', διδασκαλίσκος, διδασκαλιστής 'μαθητευόμενος', διδασκαλοδιδακτήριον, διδασκαλοκαθέδρα, διδασκαλολογία, διδασκαλοσχολείον, διδασκαλοσχολή
- ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
- ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
- Πόντ. δασκαλείον 'σχολείο', Νίσ. Ρόδ. δασκαλειό 'σχολείο'
- ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Ο Ψ ε υ τ ο- χριστιανισμός
Αλλά τότε κατά τι διαφέρει ο Οικουμενισμός από την Εβραιομασωνια ; Συμπίπτουν και οι δυο εις την διδασκαλία . Όλη η Εβραιομασωνικη διδασκαλία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η άρνησις του Ιησού Χριστού , η άρνησις Του ως Θεού και λυτρωτου του Κόσμου.
Αυτή λοιπόν, ή σιωπηρή άρνησις του Χριστού στον Οικουμενισμό, αποδεικνύει και κάτι ακόμη σοβαρό, ότι δηλαδή ο Οικουμενισμός, είτε βάσι σχεδίου, είτε όχι, βαδίζει δίπλα στη διδασκαλία των Εβραίων, πού πιστεύουν πώς ο Μεσσίας δεν ήλθε ακόμη, άλλα αναμένεται.
Και εξυπηρετείται έτσι, με την άρνησις τής θεότητος τού Χριστού, η εβραιομασωνική προπαγάνδα και το σχέδιο τού Αντίχριστου, πού δεν είναι άλλο, από τον κλονισμό τής πίστεως των Χριστιανών στο Σωτήρα Χριστό και την καταστροφή του έργου τού Θεού, που είναι η σωτηρία του ανθρώπου....... Ο ρόλος της πνευματικής εξασθενίσεως προχωρεί δυστυχώς στον Ορθόδοξο κόσμο. Επιδιώκεται κι εκεί μια ψυχρή θεωρητική εξέτασις . των αγίων Αληθειών τής Χριστιανικής διδασκαλίας.
Επιδιώκεται μία χλιαρότης πίστεως. Προς τούτο υποστηρίζεται ό κλασικισμός και παραμερίζεται τεχνηέντως ή Χριστιανική διδασκαλία. Και απόδειξις τούτου είναι ότι τα κείμενα των Πατέρων τής Εκκλησίας επί 150 χρόνια , που ειμεθα ελεύθεροι Έλληνες, δεν εισάγονται στα σχολεία. Ο μονόπλευρος όμως κλασικισμός, ή σχολαστική διδασκαλία και ή τεχνολογία, που εισήγαγαν εις τα Σχολεία, προετοιμάζει μεν επιστήμονας, διανοουμένους, άλλα όχι καί Χριστιανούς και ομολογητές τής Πίστεως.
Χωρίς τήν ηθική διδασκαλία των δογμάτων, δεν συγκλονίζεται ή ψυχή του σπουδαστού τής Θεολογικής Σχολής και δεν ζη το βίωμα τής φλογερής πίστεως στην Αλήθεια του Τριαδικού θεού. Χωρίς την ηθική πλευρά τού δόγματος, η θεολογία γίνεται μια ξερή επιστήμη. Γίνεται σαν μια από τις άλλες εγκόσμιες επιστήμες, όπως είναι ή φυσική, και ή χημεία. Δεν έχει τότε ζωογόνο πνοή νά αιχμαλωτίσει την ψυχή, ούτε τού Θεολόγου, ούτε τού απλού λαϊκού.
Τα αόρατα χέρια των σκοτεινών δυνάμεων δουλεύουν σκληρά το σατανικό τους σχέδιο, πού είναι ο Ψ ε υ τ ο- χριστιανισμόςΓια να πετύχουν, λοιπόν, το σχέδιό τους αυτό, κατάφεραν να εισαγάγουν στις Θεολογικές Σχολές μια άψυχη διδασκαλία του Χριστιανισμού. Προ- πάθησαν να κατεβάσουν την Πίστι μέ ένα σύστημα εκπαιδεύσεως, πού αφήνει «ε ύ ε λ ι ξ ί α» στο δόγμα.
Αποτέλεσμα αυτής τής διδασκαλίας ήταν να ξεφυτρώσουν από Θεολογικές Σχολές και Σεμινάρια της Ρωσίας ο άθεος τύραννος Στάλιν ο κομμουνιστής Μικογιάν και πολλά εξέχοντα μέλη τής ΤΣΕΚΑ, δηλαδή τής Σοβιετικής Μυστικής Αστυνομίας. Και εδώ στην Ελλάδα από Ιερατικές Σχολές βγήκαν πολλοί κομμουνισταί καπετα- ναίοι, πού έβαψαν τά χέρια τους με πολύ αδελφικό αίμα κατά την Γερμανοιταλική Κατοχή της Ελλάδος και αργό- τερα στο Συμμοριτοπόλεμο.
Αυτή η αποχριστιανισμένη Θεολογία του καιρού μας, έβγαλε από τις Θεολογικές Σχολές τους διδασκάλους του Οικουμενισμού, τούς υπέρμαχους τής Ενώσεως, τούς «Θεολόγους», πού δουλεύουν για να ξεθεμελιώσουν το Δόγμα τής Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
Και είναι αυτοί οι θεολόγοι ζιζάνια, πού φύτρωσαν μέσα στην Εκκλησία και γεμίσανε τα μυαλά τους από πολλές φιλοσοφικές θεωρίες, προτεσταντικής ή παπικής προελεύσεως, αλλά πού μείνανε οι καρδιές τους κενές από το βίωμα τής Πίστεως στην Ορθοδοξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου