Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ
Η Ρωσική εκκλησία , η εκκλησία των Ρώσων της διασποράς , και η κοροϊδία των χειροτονιών των φλωρινέων παλαιοημερολογιτών Ένα άρθρο από σελίδα του νέου ημερολογίου που επιβεβαιώνει τον αγώνα του Αγίου πατρός Ματθαίου Καρπαθάκη
Ένα άρθρο από σελίδα του νέου ημερολογίου που επιβεβαιώνει τον αγώνα του Αγίου πατρός Ματθαίου Καρπαθάκη
Ο μεσαιωνικός οχετός του Παλαιοημερολογιτισμού (1)
Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,
Παράγινε το κακό. Μέσα σε ούτε συμπληρωμένους 4 μήνες, 4
καταγγελίες ιερατικής παιδεραστίας σε διάφορες μορφές. (Σπάρτη,
Κερατέα, Κοζάνη, Σαλαμίνα). Τα κρούσματα ισομοιρασμένα μεταξύ των 2
ορθόδοξων Εκκλησιών της πατρίδας μας. Της νεο και της
παλαιο-ημερολογίτικης. Ποια είναι όμως η δεύτερη, η φτωχή συγγενής της
πρώτης χωρίς κρατικό χρίσμα και χρήμα;
Ο Βολταίρος θεωρούσε πως σε ένα έθνος υπάρχει πάντοτε «ένας κόσμος που δεν έχει καμία επαφή με την ευγενική κοινωνία, που δεν ανήκει στην εποχή του, που είναι απρόσιτος στην πρόοδο της λογικής πάνω από την οποία ο φανατισμός υποστηρίζει την στυγερή του θέση…» (Hampson, «Ο Διαφωτισμός», Μτφρ. Δ. Μπεχλικούδη εκδ. Παπαζήση). Η περιγραφή αυτή ταιριάζει στον ζοφερό κόσμο του λεγόμενου “Πάτριου Ημερολογίου”, αυτούς που η κρατική Εκκλησία αποκαλεί περιπαικτικά Παλαιοημερολογίτες.
Το 1923 επιβλήθηκε από την κυβέρνηση το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Ένα μέρος των πιστών υποκινούμενο από φανατικούς ή καιροσκόπους κληρικούς, αποσχίστηκε με βασικό επιχείρημά ένα χωρίο των Παροιμιών της Π. Διαθήκης: «Μη μέταιρε όρια αιώνια ά έθεντο οι πατέρες σου«. Σημεία και τέρατα ακολούθησαν το Σχίσμα. Το βράδυ της 13.9.1925 σε παννυχίδα παλαιοημερολογιτών στον Υμηττό έκανε την εμφάνισή του στον ουρανό ένας Σταυρός! Οι πιστοί φανατισμένοι από τα θαύματα και από τους διωγμούς που επακολούθησαν δεν πήραν στα σοβαρά την προτροπή του Χριστού να γυρίσουν και το άλλο μάγουλο κι έτσι το 1927, o παλαιοημερολογίτης Κ. Καραγιαννίδης, μέσα σε ναό του Πειραιά, έβγαλε από την τσέπη του ένα ψαλίδι και έκοψε τα γένια του κρατικού Αρχιεπισκόπου. Επακολούθησαν συμπλοκές. Ο Καραγιαννίδης και τρεις μοναχές σύρθηκαν στο Εισαγγελέα.
Επικεφαλής των παλαιοημερολογιτών τέθηκε ο Φλωρίνης Χρυσόστομος, φανατικός βασιλόφρων, χολωμένος που ο αρχιεπίσκοπος δεν τον προήγαγε σε μεγαλύτερη μητρόπολη. Από κοντά ο διώκτης του Δελμούζου ο μαυρόψυχος μητροπολίτης Γερμανός του Βόλου και ο δεσπότης Ζακύνθου.
Η Εκκλησία πιστή στη βυζαντινή της παράδοση
αξίωσε κρατική βία κατά των σχισματικών. Δεν μπορούσε πια να τους κάψει
ζωντανούς, ούτε να τους τυφλώσει ή να τους ακρωτηριάσει, μπορούσε όμως
να χειροδικήσει, να απειλήσει, να τρομοκρατήσει, να τους ξυρίσει, να
τους φυλακίσει, να τους δολοφονεί κατά λάθος ή να τους εξορίζει. To 1927
o αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α΄, διαμαρτύρεται γιατί ενώ «τη ενεργεία Ιεραρχών»
η Αστυνομία συλλαμβάνει παλαιοημερολογίτες, το υπουργείο τους απολύει
(Αρχιμ. Θεόκλ. Στράγκα «Εκκλησίας Ελλάδος Ιστορία», τ.Γ΄ 1973). Tην ίδια
χρονιά στην διάρκεια επεισοδίων στην Μάνδρα αστυνομικός τραυμάτισε
θανάσιμα χτυπώντας με τον υποκόπανο την παλαιοημερολογίτισσα Αικατερίνη
Ρούττη (φωτ. 1), που μπήκε ασπίδα για να μην δολοφονηθεί ο ιερέας
Χριστόφορος Ψαλλίδας, ενώ τραυματίστηκε και η Αγγελική Κατσαρέλλη. Το
θύμα χρίστηκε νεομάρτυς και κηδεύτηκε πάνδημα. Στην ίδια πόλη την Μ.
Πέμπτη του 1932 ο αστυνομικός διοικητής έσυρε από τα γένια τον
παλαιοημερολογίτη ιερέα. Η Αικατερίνη ήταν μια συμπαθητικής εμφάνισης
γυναίκα του λαού, με ειλικρινή πίστη, που άφησε πίσω της ορφανά
πέφτοντας θύμα της αγραμματοσύνης της και της παλιανθρωπιάς του
παπαδαριού και του Κράτους, για ένα τίποτα. Ήταν το πρώτο και το
τελευταίο συμπαθητικό πρόσωπο που μπορεί κανείς να βρει σε όλη αυτή τη
βρωμερή ιστορία. Αργότερα εμφανίστηκαν και άλλες γυναικείες φιγούρες,
διεστραμμένες ηγούμενες ή παλαβές καλόγριες όπως η οσία Ταρσώ η διά
Χριστόν σαλή (Φωτ. 2) μια διαγνωσμένη σχιζοφρενής
καλόγρια τον θαυμαστό βίο της οποίας έγραψε ο καθηγητής της κρατικής
Θεολογικής Σχολής και μέλος της κρατικής Εκκλησίας κ.Ι. Κορναράκης, η
οποία μόνασε στην Κερατέα, άντρο της μέγαιρας οσίας Μαριάμ, όπου πήγε
για να την θεραπεύσει ο άγιος επίσκοπος Ματθαίος Καρπαθάκης (φωτ. 3)
ο Oμολογητής και Μυροβλήτης (τ. μαστροπός). H επίσημη Ιεραρχία ένιωθε
να φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Η εκλεκτότερη μερίδα των
πιστών της, οι πιο φανατικοί, οι πιο ηλίθιοι, και οι πιο αγράμματοι,
ακολούθησαν μαζικά (υπολογίστηκαν ως και 1 εκατ.) τους σχισματικούς.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται πως στην φτωχή μητρόπολη Νευροκοπίου, ο
δεσπότης 
Φιλόθεος
δήλωσε στη Σύνοδο (22-11-1934), ότι του απέμειναν μόνον 2000 πιστοί. Η
αντίδρασή της Ιεραρχίας υπήρξε λυσσαλέα και σε κάθε περίπτωση βάρβαρη
και μισαλλόδοξη. Οι σχισματικοί παπάδες συλλαμβάνονταν και ξυριζόντουσαν
βίαια μέσα στα αστυνομικά τμήματα και η Σύνοδος αξίωνε από τη Βασιλική
Χωροφυλακή όλο και περισσότερη αγριότητα. Στις 14.7.’35 ο προκαθήμενος
των ΓΟΧ (Γνήσιων Ορθόδοξων Χριστιανών) μητροπολίτης τ. Φλωρίνης
φυλακισμένος στην μονή αγ. Διονυσίου Ολύμπου, καταγγέλλει τον
αρχιεπίσκοπο πως έβαψε τον θρόνο του με αίμα, εννοώντας τους 3
παλαιοημερολογίτες διαδηλωτές που πυροβολήθηκαν από την Αστυνομία την
ώρα που δικάζονταν οι επίσκοποί τους. To 1935, τριμελής αντιπροσωπεία
της Συνόδου ζήτησε από την κυβέρνηση τον περιορισμό της ελευθερίας των
παλαιοημερολογιτών μητροπολιτών. Στην αντιπροσωπεία συμμετείχε και ο
Ιωακείμ Κοζάνης, που αργότερα θα γευθεί και ο ίδιος ως ΕΑΜίτης την
σιδηρά χείρα της Εξουσίας, χάνοντας τη δουλειά του και μένοντας άνεργος
στα γεράματα. (Ίδια και χειρότερα έπαθε και ο άλλος κουφιοκεφαλάκης
Εαμίτης δεσπότης ο Ηλείας Αντώνιος, που ζητούσε παλιότερα τη δίωξη του
Δελμούζου). To 1946 η Σύνοδος παρακάλεσε τη Κυβέρνηση για κάτι που σε
κάποια πολιτισμένη χώρα θα προκαλούσε γέλια. Απαιτεί από την κυβέρνηση
πιστοποιητικό γνησιότητας, κάτι σαν τις αστυνομικές ταυτότητες των
Χριστόδουλου-Καραμανλή Β΄, δηλαδή την αποκλειστικότητα της εμπορικής της
φίρμας, ζητώντας «όπως επ’ ουδενί επιτρέπη ίνα χρησιμοποιείται ο τίτλος
‘Ορθόδοξος’ υπό οιουδήποτε μη ανήκοντος εις τους κόλπους της επισήμου
…». Ευτυχώς ο Παπα-Ευτύμ Ι, ο πατριάρχης της Τουρκορθόδοξης Εκκλησίας,
δεν σκέφτηκε να ζητήσει από τον Κεμάλ κάτι ανάλογο σε βάρος του
ελληνικού πατριαρχείου. Στις 13-3-1947, ζητά από τους αρχιερείς της την
απομάκρυνση των παλαιοημερολογιτών κληρικών «εις συνεννόησιν μετά των
οικείων Αστυνομικών Αρχών». Oι διωγμοί κορυφώθηκαν την δεκαετία του ’50,
οπότε οι λιτανείες των οπαδών του Ιουλιανού ημερολόγιου είχαν την ίδια
αντιμετώπιση με αυτή των διαδηλώσεων της Αριστεράς. Το Ιούλιο του 1950 ο
σκληρός αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων με υπόμνημά του στην Κυβέρνηση θεωρεί
τον παλαιοημερολογητισμό πιο επικίνδυνο και «αυτής της κομμουνιστικής
προπαγάνδας». Όπως υποστηρίζει ο εφημέριος των ΓΟΧ Αρσένιος «Την
δεκαετία του ’50 είχαμε ένα μεγάλο διωγμό με θύματα, με ανθρώπους
δολοφονημένους στην Ελευσίνα. …Γκρεμίσματα ναών, ξυρίσματα ιερέων»
(Σ.Μακρής, περ. «Άβατον»-Μάρτιος 2002). Παλαιοημερολογίτες ιερείς
κακοποιούνται στα υπόγεια της αρχιεπισκοπής και κρατικοί συνάδελφοί τους
σπάνε «διά πελέκεως» εικόνες και αστυνομικοί ανατινάζουν ναό με
δυναμίτιδα (Θεοδωρήτου Ιερομονάχου Αγιορείτου «Το αντίδοτον», Αθ.-’90).
Tον Γενάρη του ’51, ύστερα από αίτημα της Συνόδου, με πράξη της
Κυβέρνησης της οποίας η εκτελεστότητα αμφισβητήθηκε 5 μήνες μετά από το
Συμβούλιο της Επικρατείας, αποφασίστηκε ο κατ’οίκον περιορισμός 4
δεσποτάδων των ΓΟΧ που κρύφτηκαν για να τον αποφύγουν και η δικαστική
δίωξη μοναχών. Στις αρχές του Φλεβάρη ξετρυπώθηκε στο κρυσφήγετό του
στην Σταμάτα ο 80χρονος τ.Φλωρίνης που εκτοπίστηκε στην μονή Υψηλού
Μυτιλήνης. Τον Μάρτη, μεταφέρεται από το σπίτι πού κρυβόταν
ετοιμοθάνατος στο Νοσοκομείο ο Κυκλάδων Γερμανός. Ο Σπυρίδων έστειλε
αστυνομικούς για να τον φρουρούν. Ο αρχιεπίσκοπος σαν άλλος Κρέων
απαγορεύει να ψαλεί νεκρώσιμη ακολουθία, αλλά ένας αστυνομικός
σοκαρισμένος από την ασέβεια επιτρέπει σ’έναν παλαιοημερολογίτη παπά να
τον ψάλει κρυφά. Η κηδεία του (φωτ.4) με τον παραδοσιακό ορθόδοξο τρόπο
(βλ. παρακάτω και φωτ. 5, αρχιεπ. Αυξέντιου νεκρού), πάνω σε θρόνο με
αρχιερατική στολή, ακολουθήθηκε από πολλούς πιστούς χωρίς ιερέα και με
την λήξη της η Αστυνομία προχώρησε σε ξυλοδαρμούς και συλλήψεις.
Επακολούθησαν καταδίκες για παράνομη συγκέντρωση. http://www.omologitis.org/main_pag/Hellenic/Holy_agon/HOLY_AGON_Greece.htm
Ο Φωκίδος Αθανάσιος εισβάλλει σε ναό της Δεσφίνας
και χειροδικεί κατά παλαιοημερολογίτη ιερέα την ώρα της λειτουργίας. Ο
αντικομμουνιστής μητροπολίτης Χίου Παντελεήμων Φωστίνης, ιδρυτής του
ομώνυμου κακόφημου Τάγματος-εκτροφείου σκανδαλοποιών
κληρικών-συλλαμβάνει 10 μοναχούς του αγ.Μάρκου και μοναχές της Μεγάλης
Παναγιάς. Tην Μ.Παρασκευή του 1952 στο Πασαλιμάνι η Αστυνομία ανατρέπει
τον Επιτάφιο των Παλαιοημερολογιτών και επακολουθούν επεισόδια. Την ίδια
χρονιά η Ιεραρχία θορυβήθηκε όταν τρεις βουλευτές του Κέντρου ζήτησαν
την παύση των διώξεων.
Ακόμη και σήμερα η κρατική Εκκλησία βάζει τρικλοποδιές: Θεοσεβούμενοι
πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ που εμφορούμενοι από βαθειά πίστη στο
πάτριο ημερολόγιο παρευρίσκονται σε τελετές των Παλαιοημερολογιτών (Φωτ.
6-Θεοφάνεια στα Τρίκαλα – δημοσίευση στο 2ο μέρος), προκαλούν τις
αντιδράσεις της επίσημης Εκκλησίας, που δεν τους συγχωρεί την ψηφοθηρία
σε άλλα χωράφια:
http://trikalapoli.blogspot.com/2009_01_20_archive.html
Το 2007 το τμήμα αναστολών του ΣτΕ έκανε δεκτή αίτηση
παλαιοημερολογιτών της Καλύμνου, να μην καταληφθεί ο ιδιωτικός ναός του
Αγ.Νικήτα από την κρατική μητρόπολη Καλύμνου, ο μητροπολίτης της οποίας
εισέβαλε τη στιγμή που ιερουργούσαν παλαιοημερολογίτες κληρικοί με
αποτέλεσμα την παρέμβαση της αστυνομίας και τη δημιουργία επεισοδίου. Οι
διαστάσεις του συμβάντος ήταν τέτοιες που το αμερικανικό ΥΠ.ΕΞ.
αναφέρθηκε στο γεγονός στην ετήσια έκθεση για τις θρησκευτικές
ελευθερίες.
http://orthodoxia.forumup.gr/post-1330-orthodoxia.html
Aυτά όμως δεν είναι τίποτα μπρος στα παθήματα των Ρουμάνων παλαιοημερολογιτών, πολλοί από τους οποίους πετάχτηκαν και πνίχτηκαν από την επίσημη Εκκλησία μέσα σε πηγάδια. O ίδιος ο μητροπολίτης άγιος Γλυκέριος ο Ομολογητής, αναγκάστηκε να κρυφτεί για πολλά χρόνια στο δάσος. Ήδη το 1940 είχαν πεθάνει στις φυλακές τουλάχιστον 10 παλαιοημερολογίτες παπάδες. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας, απροκάλυπτα φασιστική και βυζαντινή στις μεθόδους της, με τον προκαθήμενό της Μύρωνα να εκτελεί από το 1938 χρέη πρωθυπουργού δεν αστειευόταν με τους αντιπάλους της και το 1935 κήρυξε άγριο αιματηρό διωγμό των Παλαιοημερολογιτών. Ο Μύρων διέταξε κατεδάφιση των ναών τους. (Συνήθης ορθόδοξος μέθοδος κατά ορθοδόξων. Ο Φλωρίνης Αυγουστίνος κατεδάφισε επί Χούντας ιστορικούς σλαβομακεδονικούς ναούς). Πέντε λαϊκοί πνίχτηκαν στο πηγάδι της μονής Cucova. Ο ίδιος ο άγιος Γλυκέριος καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά σύμφωνα με τους Παλαιοημερολογίτες σώθηκε χάρις στην επέμβαση της Παναγίας (!)
Ένα περιστατικό (1944) που καταθέτει ο Ελασίτης παπα-Ανυπόμονος (ηγούμενος Γερμανός Δημάκος) στα Απομνημονεύματά του, δείχνει τη μόνιμη προσκόλληση του ιερατείου στην κάθε Εξουσία. Ο Μεσσηνίας Πολύκαρπος του ζήτησε να μεσολαβήσει στον Άρη Βελουχιώτη «να κάνει κάτι για να με απαλλάξει από έναν αγύρτη ρασοφόρο που κάνει τον παλαιοημερολογίτη και παριστάνει τον ανταρτόπαπα». Ο Ανυπόμονος αποκαλύπτει πως ο παπάς αυτός περιφερόταν κραυγάζοντας από τα έδρανα του ακροατηρίου των «λαϊκών δικαστηρίων» «Θάνατος, θάνατος» για τους κατηγορούμενους.
Ο Δημητριάδος Γερμανός που εξορίστηκε το 1935 στη Χοζωβιώτισσα, δεν βάσταξε τη δυστυχία του καταδιωκόμενου και επέστρεψε στην κρατική Εκκλησία η οποία τον κήδεψε με τιμές. Την ίδια πορεία ακολούθησαν κι άλλοι δεσποτάδες που δεν άντεξαν να μείνουν πιστοί «άχρι τέλους» για να λάβουν τον «στέφανο της Δικαιοσύνης». Μετά λοιπόν τον θάνατο ή των επαναπατρισμό (με αντιπαροχή) στην κρατική Εκκλησία των συμφεροντολόγων παλαιοημερολογιτών δεσποτάδων, το κίνημα έμεινε ακέφαλο χωρίς δεσπότη, μέχρι το Δεκέμβρη του ’60 οπότε ο αρχιμανδρίτης Ακάκιος ανακοίνωσε πως χειροτονήθηκε στις ΗΠΑ επίσκοπος Ταλαντίου, από Ρώσους και Ρουμάνους επισκόπους για να εξασφαλιστεί έτσι η περιπόθητη αποστολική διαδοχή, η δίκην μολυσματικού ιού δηλαδή μετάδοση της θείας χάριτος από επίσκοπο σε επίσκοπο, προερχόμενης υποτίθεται από τους 12 Απόστολους. Έκτοτε στήθηκε μια απίστευτη βιομηχανία παραγωγής δεκάδων δεσποτάδων πολύ χαμηλής ποιότητας, που επάνδρωσαν τις διάφορες απίθανες παλαιοημερολογίτικες Συνόδους, oι οποίες μετά από κάθε αλλεπάλληλη διάσπαση χειροτονούν μέχρι σήμερα όλο και περισσότερους φτωχοδιάβολους επισκόπους με ρυθμό αντιστρόφως ανάλογο με τον αριθμό των πιστών τους. O πολυάριθμος εσμός των επισκόπων των τουλάχιστον 9 διαφορετικών Ιερών Συνόδων ΓΟΧ, μερικοί από τους οποίους έστησαν προσωποπαγείς Εκκλησίες, έχει ταμπουρώσει το κονάκι του συνήθως σε μοναστήρια, συχνά γυναικεία, όπου και ηγουμενεύει, αδέσποτος από κάθε έλεγχο και σκιαμαχεί με τις αντίπαλες συμμορίες, εκτοξεύοντας κατάρες και δογματικούς μύδρους.
Οι Εκκλησίες των ΓΟΧ λειτουργούν ως σκουπιδοτενεκές της ελλαδικής Εκκλησίας.
Συγκροτούνται συνήθως από ιερείς της που πιάστηκαν στα πράσα για κάποιο
σκάνδαλο που δεν μπορούσε να κουκουλωθεί, αποσχηματίστηκαν και ζήτησαν
επαγγελματική διέξοδο στους Παλαιοημερολογίτες, που μπορεί σε θέματα
Δογματικής να διυλίζουν τον κώνωπα, αλλά στην ηθική των αιδοίων κάνουν
τα στραβά μάτια. Στις τάξεις των κληρικών τους είναι και άνθρωποι
προβληματικοί και αγράμματοι που οραματίζονται να γίνουν ιερείς ή και
επίσκοποι, αλλά στην επίσημη Εκκλησία θα γινόντουσαν το πολύ
καμπανοκρούστες. Οι εικονιζόμενοι κατωτέρω Πανιερώτατοι μητροπολίται
Νέας Αγγλίας (!) και Ιλλυρίας (!!) αποτελούν λαμπράς εξαιρέσεις, όπως
άλλωστε φαίνεται και εις τα πρόσωπά των (φωτ. 7 & 8- δημοσίευση στο
2ο μέρος). Ο Βασίλης Ραφαηλίδης («Μνημόσυνο για έναν ημιτελή θάνατο»)
αναφέρεται σε εθνικόφρονα αρχιμανδρίτη καθηγητή του στην Καστοριά που
τον είχε στο στόχαστρο ως γιό κομμουνιστών εκπαιδευτικών. Ο Ραφαηλίδης
τον εκδικείται φωτογραφίζοντάς τον σε αυστηρώς ακατάλληλες σκηνές με
μαθητές του και στέλνει τις φωτογραφίες στο Δεσπότη που είχε για δικούς
του λόγους εχθρότητα στον αρχιμανδρίτη, που αποσχηματίζεται. Χρόνια μετά
ο Ραφαηλίδης τον συναντά τυχαία στην Αθήνα, επίσκοπο των
Παλαιοημερολογιτών. Λίγο μετά μαθαίνει πως αυτοκτόνησε.
Η ζωή του παλαιοημερολογίτη ρασοφόρου που πρέπει να κυνηγάει το μεροκάματο, δεν είναι εύκολη. Μη έχοντας την κρατική ενίσχυση όπως η επίσημη Εκκλησία, οι παλαιοημερολογίτες κληρικοί βιοπορίζονται κάνοντας αρπαχτές με εξορκισμούς, θαύματα, θεραπείες, προφητείες, εκστρατείες κατά του 666, μάγια, ξεματιάσματα κλπ αναπτύσσοντας πολύ σκληρό επαγγελματικό ανταγωνισμό και μεταξύ τους αλλά και με την κρατική Εκκλησία, τόσο που συχνά φθάνουν να βγάζουν ο ένας τα άπλυτα του άλλου στη φόρα: http://salamispress.blogspot.com/2009/03/blog-post_18.html
(ΦΟΒΕΡΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΟΥ: ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΥΡΤΗ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ).
Κάτι τρέχει στη Σαλαμίνα.
Εκεί συνελήφθη ο 56χρονος φερόμενος ως μαστροπός παλαιοημερολογίτης
παπάς, που κατηγορήθηκε πως μέσω του διαδίκτυου προσπαθούσε να βγάλει
στο κλαρί 15χρονη.
Στην παλαιοημερολογίτικη καστρομονή οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Λυκόβρυσης Αττικής
έχει στηθεί μια βιομηχανία θαυματουργών γεννήσεων, θρασύτερη κι από τη
βιομηχανία θαυματουργών δακρύων της εικόνας της ομώνυμης πατριαρχικής
μονής της Ν.Υόρκης, που θα δούμε παρακάτω. Η πιστή τρώει το θαυματουργό
μήλο της Αγίας και ελπίζει σε εγκυμοσύνη. Χιλιάδες πιστές, όπως
προκύπτει από την πολύτομη Βίβλο Θαυμάτων της Μονής, αποδίδουν τη
σύλληψη στο ευλογημένο μήλο της οσίας ανοίγοντας νέους δρόμους στην
Επιστήμη της Βιολογίας. Έχει γεμίσει η χώρα από Χρυσοβαλάντηδες και
Χρυσοβαλάντισσες: «Βδέλυγμα του Θεού!» αποκαλεί τα γυναικεία παντελόνια
μια επιγραφή στην είσοδο. «Δεν συγχωρείται σε γυναίκα να φορά ανδρικά
και σ’ άντρα γυναικεία. Ο ασεβής σίχαμα του Κυρίου καθίσταται. Μ’ αηδία
και οργή τον βλέπει ο Θεός». «Δεν επιτρέπεται αι προσκυνήτριαι να
ασπάζονται την θαυματουργό εικόνα με βαμμένα χείλη. Είναι δείγμα
ασέβειας να ρυπαίνεται η Αγια εικόνα εκ μέρους σας». Εικόνες που
προκαλούν φόβο.… Η καρδιά του αμαρτωλού γεμάτη σκουλήκια και
νεκροκεφαλές με κόκκινα μάτια! Η εικόνα της «Εκτρωσης»: Μια γυναίκα
καθισμένη σε θρόνο, με μαλλιά από φίδια και στέμμα από νεκροκεφαλές,
καλεί τις γυναίκες που έχουν στην αγκαλιά τα βρέφη τους. Ο γιατρός με
ένα μαχαίρι κόβει στα δύο ένα μωρό. Από πάνω του, ένας άγγελος
κλαίει….».
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=02.06.2002,id=30221400
Οι «ΓΟΧ» αντιπροσωπεύουν ότι πιο σκοταδιστικό υπάρχει στον ορθόδοξο κόσμο, καθοδηγώντας μια απροσδιόριστη κυμαινόμενη και όχι αυστηρά οριοθετημένη μάζα πιστών προβάτων από τα φτωχότερα στρώματα και έναν δυσανάλογα μεγάλο αριθμό μοναχών και επισκόπων. Οι κληρικοί τους αλλάζουν στρατόπεδο με ρυθμό πολυβόλου Πάγια εκλογική πελατεία των πιο απωθητικών βουλευτών της Δεξιάς, γίνονται αντικείμενο παζαρέματος από τους φύλαρχους ρασοφόρους που εξουσιάζουν από μερικές δεκάδες έως και πολλές εκατοντάδες συνειδήσεις ο καθένας τους. Ακριβής αριθμός τους δεν υπάρχει, αφού μάλιστα είναι ενεργή και μια αμφίδρομη όσμωση μεταξύ των πιστών της κρατικής Εκκλησίας και των παλαιοημερολογίτικων σεχτών, αλλά το νούμερο 250.000 φαίνεται εγγύτερο στην πραγματικότητα. Το 1969 ο Β΄ αντιπρόεδρος της χουντικής κυβέρνησης Πατίλης τους υπολόγισε απερίσκεπτα σε ένα εκατομμύριο αλλά δυό παράλληλες έρευνες σκοπιμότητας που ακολούθησαν στην δύσκολη εκείνη περίοδο από Κράτος και Εκκλησία τους μέτρησαν γύρω στις 57.000, με την Εκκλησία να τους συρρικνώνει σαν τη γεροντοκόρη που κρύβει τα χρόνια της σε κάτω από 40.000, ενώ το λεφούσι των ρασοφόρων τους υπολογίστηκε σε 726. Εξωπραγματικά χαμηλό νούμερο, αφού ολόκληροι νομοί όμως (Ηλείας, Ιωαννίνων, κλπ) δηλώθηκαν να μην έχουν ούτε έναν πιστό.. http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=02.06.2002,id=44404184
Χαρακτηριστική φιγούρα παλαιοημερολογίτη επισκόπου είναι H Aυτού Θειοτάτη Πανιερότης ο καταδικασμένος για παιδεραστία Σεβασμιώτατος μητροπολίτης Βασιλουπόλεως Παγκράτιος – http://pokrov.org/display.asp?ds=Convicted&id=42
http://www.nytimes.com/2002/04/19/nyregion/defrocked-after-68-sex-case-priest-faces-new-accusation.html http://ro.wikipedia.org/wiki/Pangratios_Vrionis
πρώην αρχιμανδρίτης της ελληνικής αρχιεπισκοπής ΗΠΑ, που η αποκάλυψη στο
διαδίκτυο των κατορθωμάτων του, ανάγκασε την παλαιοημερολογίτικη Ιεράν
Μητρόπολιν, (έδρα: μονή αγίων Αρχαγγέλων Κερατέας, «ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ
ΜΑΚ.ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ κ.κ ΜΙΧΑΗΛ ΙΔΡΥΤΗ ΚΑΙ ΚΤΙΤΩΡ (sic) ΑΥΤΗΣ), να
ανακοινώσει με γλώσσα που αποκαλύπτει γνώσεις Δημοτικού, πως τον
διέγραψε από αρχιεπίσκοπο της «Ελληνικής Ορθόδοξης Ιεραποστολικής
Εκκλησίας Αμερικής», χωρίς να μπει στον κόπο να εξηγήσει στους πιστούς
γιατί μέχρι τότε δεν το έκανε και για ποιο λόγο τον έδιωξε,
http://www.ieramitropoliolympoy.com/arxiepiskopos.html
http://www.ieramitropoliolympoy.com/EX.html
.
.
( Συνεχίζεται. Το 2ο μέρος Τρίτη 16.06.09)
Ο μεσαιωνικός οχετός του Παλαιοημερολογιτισμού [2]
[Το 1950 αποκαλύφθηκε πως η οσία Μαριάμ (πρώην κορδελιάστρα), υπέβαλλε σε βασανιστήρια ορφανά τα οποία μαστίγωνε κρεμασμένα γυμνά, ανάποδα από την οροφή και πλούσιους ηλικιωμένους, που με το αζημίωτο γηροκομούσε στην μονή]
(διαβάστε το 1ο μέρος)
του Αναγνώστη Λασκαράτου
[Β’ δημοσίευση]
Κάπου αλλού, στην Κερατέα πάλι,
έδρευε στη ΙΧ μονή του ο πρόσφατα συλληφθείς για σεξουαλική παρενόχληση
(γράφτηκε και για 27 ανήλικων μοναχών !!!) Πανιερότατος μητροπολίτης
Πειραιώς Νήφων (φωτ. 8), γνωστός για την αυστηρότητά του στα αμαρτήματα της σάρκας, των οποίο οι πολυάριθμοι οπαδοί του θεωρούν αθώο.
Κάτι τρέχει και στην Κερατέα: Κορυφαίο
σκάνδαλό των ΓΟΧ υπήρξε το κολαστήριο Νταχάου μικρών παιδιών της
Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας, άντρο από το 1927 του αγύρτη
αρχιεπισκόπου αγίου Ματθαίου του Ομολογητή και Μυροβλήτη (φωτ. 3 http://www.egoch.org/eng/icons.html)
ηγούμενου 400 καλογριών. Στη δίκη της ηγουμένης Μαριάμ που πέθανε στη
φυλακή κατατέθηκε πως η Αγιότης του ως ιερέας του οικουμενικού
πατριαρχείου διατηρούσε πορνείο. Η Ιερά Μονή ήταν έδρα της απερίγραπτης
Συνόδου των καραγωγέων επισκόπων του. Eξιστορεί ο διάσημος Αγιορείτης Θεόκλητος Διονυσιάτης: («Απο τον Παλαιοημερολογιτισμόν στην Μονήν Εσφιγμένου»): Ευρισκόμενος
στην Αθήνα την δεκαετία του ’60 …εδράχθην της ευκαιρίας να συναντήσω
τους “επισκόπους” της Κερατέας……εφθάσαμεν, με τον γνωστόν
δημοσιογράφον-λογοτέχνην Κωστήν Μπαστιάν, στο καλοκτισμένο μοναστήρι, με
τις 300 μοναχές. Προφανώς μας περίμενε ολόκληρος η “Ι. Σύνοδος”,
συγκροτουμένη από έξη “επισκόπους”, που, παρά πάσαν Κανονικήν τάξη,
εχειροτόνησεν ο “αρχιεπίσκοπος” Ματθαίος μόνος και καθηρημένος! Εκείνο
δε, που προκαλούσε ένα αίσθημα οίκτου από την θέαν των σε γεροντικήν
ηλικίαν “επισκόπων”, ήτο η διάταξη σε σχήμα παρατάξεως καθημένων σε
πολυθρόνες, κοντά η μία με την άλλην, η πλήρης λαμπρά στολήν των, τα
επανωκαλύμαυχα με τον ζηλωτικής δηλώσεως κόκκινον Σταυρόν στο κέντρον
των, με τα αρχιερατικά εγκόλπια, με τα δεσποτικά μπαστούνια, και, όπως
αναφέρω σε άρθρον μου τότε, την έκπληξη που εδοκίμασεν ο μακαρίτης
Μπαστιάς, όταν είδεν ότι έκαστος “επίσκοπος” εστήριζε τα πόδια του επί
κεντητού μαξιλαριού, που οι μοναχές είχαν τοποθετήσει, προς μείζονα
αίγλην. Αλλ’ εκείνο, που απήλπιζε και τον πλέον συγκαταβατικόν θεατήν
-γιατί περί θεάματος επρόκειτο- ήταν όταν άρχισαν οι συστάσεις και όταν
όλοι σχεδόν είπαν: “Ποιος είναι αυτός;” όταν είπα ότι ο Κ. Μπαστιάς
έγραψε τον “Παπουλάκον” που ουδείς εξ’ αυτών εγνώριζε! Στην συνέχεια,
κάθε προσπάθεια συζητήσεως ήταν ματαία. Το διανοητικόν και μορφωτικόν
επίπεδον της “Ι. Συνόδου” ήτο απελπιστικόν”. Tα γελοία υποπόδια δεν
αφήνουν τον μοναχό σε ησυχία: «…και με τα χρυσοκέντητα υποπόδιά των.
Μάρτυς μου ο κ. Μπαστιάς, όστις έφριξεν επί των θεάματι, ειπών: “Ούτε
αυτός ο Πάπας ευμοιρεί υποποδίου”! Τα πολεμούντα την Εκκλησίαν του
Χριστού πονηρά πνεύματα, δεν ήτο δυνατόν να σοφισθούν επιτυχεστέραν
διακωμώδησιν του επισκοπικού βαθμού. Εν τούτοις, οι αξιωματούχοι αυτοί,
οίτινες απoτελούν τον εκκλησιαστικόν διάκοσμον του ατυχούς Ματθαίου και
ήδη συγκροτούν ζηλοτύπως απηρτισμένην Σύνοδον, είναι άνθρωποι
απλούστατοι, αμαθέστατοι και αθωότατοι των περί αυτούς πραγμάτων” (“Αθων. ΄Ανθη”, 1ος τόμ. σελ. 196).
Το 1950 αποκαλύφθηκε
πως η οσία Μαριάμ (πρώην κορδελιάστρα), υπέβαλλε σε βασανιστήρια ορφανά
τα οποία μαστίγωνε κρεμασμένα γυμνά, ανάποδα από την οροφή και
πλούσιους ηλικιωμένους, που με το αζημίωτο γηροκομούσε στην μονή. Οι
χωροφύλακες και οι δικαστικοί που μπήκαν στο μοναστήρι βρήκαν 36
παιδάκια σε φοβερή ψυχοσωματική κατάσταση. Στο άντρο πέθαναν 150
φυματικά κορίτσια. Στις 7 Φεβρουαρίου του 1953 το Κακουργοδικείο
καταδίκασε σε φυλάκιση τον επίσκοπο Αλεξανδρόπουλο και την ιερή Μέγαιρα,
που πέθανε στη φυλακή.
«Η Μαριάμ μετά το θάνατο του επισκόπου Ματθαίου Καρπαθάκη διέδωσε
επίτηδες ότι το πτώμα του «μυροβόλησε»! ….Στη πραγματικότητα όμως η
πονηρή ηγουμένη είχε ραντίσει το πτώμα του με άρωμα …. Η Μαριάμ διέτασσε
τις υπό τιμωρία μοναχές να μείνουν με τα εσώρουχα μόνο και κατόπιν
ανέθετε σε μια μοναχή…..να τις κτυπά με μια σανίδα. Άλλες ωδηγούντο εις
τα δάση και ημίγυμνοι προσδένεντο εις τα πεύκα …. ο συνηθέστερος τρόπος
βασανισμού των θυμάτων της Μαριάμ ήτο το κρέμασμα των ανάποδα από τα
γύρω πεύκα για να… εξέλθουν τα….δαιμόνια. .. να πονέσουν …. Αν κανένα
από τα μικρά τολμούσε να διαμαρτυρηθεί, οι μοναχές το μετέφεραν εις τον
πλησίον πευκώνα, του έδεναν τα πόδια και το κρεμούσαν από ένα πεύκο με το κεφάλι προς το έδαφος…».
Η βαρβαρότητα των παλαιοημερολογιτών δεν έχει τέλος:
Στις 10.10. 1971 η ενθρόνιση του Ευρίπου Παϊσίου συνοδεύτηκε από
άγριους ξυλοδαρμούς αντιμαχόμενων μερίδων (Περιοδ. «Επίκαιρα», 2.12.71).
Η απουσία της κρατικής διαιτησίας, έχει οδηγήσει τους Γ.Ο.Χ. σε
αλλυσιδωτές διασπάσεις, με ταπεινά ελατήρια που καλύπτονται με την
επινόηση ευρηματικών θρησκευτικών διαφορών (τρόπος απεικόνισης της
αγ.Τριάδας κλπ) έτσι ώστε να υπάρχουν πολλές διαφορετικές
αλληλομισούμενες και αλληλοκαθαιρούμενες Σύνοδοι. Οι δυό κυριώτερες
διοικήθηκαν από τους αρχιεπισκόπους Αυξέντιο Πάστρα (φωτ. 4) και
Χρυσόστομο Κιούση, αλλά στη συνέχεια υποδιαιρέθηκαν ενώ ο Αυξέντιος
καθαιρέθηκε. Μέσα από ένα ατελείωτο γαϊανάκι αποσχίσεων, επαναπατρισμών,
συμμαχιών, προδοσιών, αλληλοκαθαιρέσεων και καυγάδων που δεν συναντά
κανείς ούτε στην τελευταία συμμορία τσαντάκηδων την ώρα που μοιράζει την
λεία της, δημιουργήθηκαν καί ανεξάρτητες Εκκλησίες όπως του Αττικής
Ακάκιου, Ωρωπού Κυπριανού, του Κυκλάδων Γαβριήλ, του Καναδά Ακάκιου, του
Αιολίας Γερμανού, κλπ. Μια από αυτές, ήταν η αποκαλούμενη από τον
εθνικόφρονα «Στόχο», «Σύνοδος των Κιναίδων», με επικεφαλής τον
καθαιρεμένο για κιναιδισμό αρχιμανδρίτη Δωρόθεο Τσάκο της κρατικής
Εκκλησίας, που μέχρι να βρεθεί κάποια νύχτα νεκρός σε αθηναϊκή πάροδο,
έγινε επίσκοπος των Παλαιοημερολογιτών, συσπειρώνοντας γύρω του
ομοιοπαθείς κληρικούς. Σε κάποια από αυτές τις Εκκλησίες έγινε
μητροπολίτης, (με ταχύτητα ανάλογη με αυτήν που ο άγιος Φώτιος έγινε
πατριάρχης) με τον τίτλο του δεσπότη Μάνης ο Πανιερότατος Παρθένιος,
πρώην μοντέλο και πρώην διάκος της κανονικής Εκκλησίας που έφυγε
κάνοντας αποκαλύψεις σε βάρος της (φωτ.10). Είναι ο μητροπολίτης του
οποίου φερόμενες ως τηλεφωνικές συνομιλίες, κάπως περίεργες, με το μύθο
της ροκ ηγούμενο..Μουλατσιώτη υπεκλάπησαν και έγιναν γνωστές στο ευρύ
κοινό από τον κ. Σπ. Καρατζαφέρη και το διαδίκτυο.
Μια άλλη Σύνοδος, «των Ενισταμένων», εδρεύει στο εξορκιστήριο του αγ.Κυπριανού Φυλής και άπλωσε παρακλάδια στο εξωτερικό αποκαθιστώντας επικοινωνία με αδελφές Εκκλησίες Βουλγαρίας, Ρουμανίας Ρωσίας και Διασποράς.
Γενικά κάθε μαζική παράταξη έχει παράρτημα και στο εξωτερικό και είναι δικτυωμένη με περιφερόμενους αλλοεθνείς μητροπολίτες από ΗΠΑ έως Ρωσία. Η φατρία του Αυξέντιου, κηδεμόνευε στις ΗΠΑ την λεγόμενη HOCNA («Αγ.Ορθ.Εκκλ.Β.Αμερικής») με 3 μητροπολίτες και 6000 πιστούς, Ανάμεσά τους και την αδελφότητα του αγιορείτη αρχιμανδρίτη Παντελεήμονα Μητρόπουλου ηγούμενου της μονής Μεταμόρφωσης του Μπρούκλιν της Μασσαχουσέτης που το 1986 κατηγορήθηκε στην Σύνοδο της ρωσικής Εκκλησίας της Υπερορίας από πολλούς μοναχούς του για συνεχείς σεξουαλικές παρενοχλήσεις.
Πριν ολοκληρωθούν οι ανακρίσεις, ο
Παντελεήμων κατηγόρησε την Εκκλησία του για οικουμενισμό και αποχώρησε
με τους δικούς του, προσχωρώντας στην ομάδα των Ελλήνων
παλαιοημερολογιτών επισκόπων Γαβριήλ και Ακακίου από την οποία αποχώρησε
σύντομα για να καταλήξει στην φράξια Αυξέντιου. Ο δόκιμος (1997-2002)
μοναχός Ζαχαρίας που απέδρασε από την αδελφότητα καταγγέλει την Εκκλησία
αυτή, μιλώντας επώνυμα για έναν προς έναν από τους μοναχούς της
Μεταμόρφωσης, για ακατανόμαστες καταστάσεις ψυχοπάθειας, βουλιμίας,
ναρκωτικών, παιδεραστείας, θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων,
ομοφυλοφιλίας κλπ
http://hocna.info/ – http://hocna.info/BehindTheFacade.shtml
Ένα δείγμα του πήγαινε-έλα μεταξύ κρατικής Εκκλησίας
και ιδιωτικών παλαιοημερολογίτικων, είναι και η περίπτωση του
Σεβασμιότατου Γεράσιμου Μιχελή, φερόμενου ως αναμιγμένου στα σκάνδαλα
της πατριαρχικής μονής Πάτμου:
http://www.kalami.net/2005/arthra/patmos_patriarx.html
http://ecclesianet.blogspot.com/2008/03/o-ba.html
Το Σεπτέμβριο του 2000 απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον του ηγούμενου του «Ιερού Καθίσματος Παναγίας Κουμάνας» Γεράσιμου Μιχελή και τελικά τέθηκαν περιοριστικοί όροι για την εξοδό του απο τη χώρα. «Τον δρόμο προς τις φυλακές Κορυδαλλού πήρε ο ηγούμενος του καθίσματος της Κουμάνας, ……….. επιβιβάστηκε αργά το βράδυ σε πλοίο της γραμμής από την Κω με προορισμό τον Πειραιά………Για την ίδια υπόθεση απολογήθηκε προχθές και ο πρώην ηγούμενος της Μονής … επίσκοπος Τράλλεων Ισίδωρος Κρικρής, αλλά αφέθηκε ελεύθερος λόγω διαφωνίας ανακριτού και εισαγγελέα. ….. μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση ο Γεράσιμος λιποθύμησε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο….Οι γιατροί …..διαπίστωσαν αγχώδη κρίση και παρέμεινε στο νοσοκομείο, φρουρούμενος ….. Χθες …. εξήλθε του νοσοκομείου και οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα της Κω, …. για να μεταφερθεί στον Πειραιά» («Νέα», 13.09.2000). Ο Γεράσιμος ανακάλυψε τη χάρη του Ιουλιανού ημερολογίου και το 2003 έγινε μητροπολίτης της φράξιας Αυξέντιου στα Δωδεκάνησα.
Τον Οκτώβρη του 2002 με το υπ’ αριθμόν 137/ 2002
βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών της Κώ παραπέμπονται στο
Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων 6 κατηγορούμενοι (ανάμεσά τους οι
ηγούμενοι Κρικρής, Μιχελής και ο μοναχός Κύριλλος) με τις κατηγορίες της
υπεξαίρεσης, απιστίας, απάτης κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια αποδοχής
προϊόντων εγκλήματος καθώς και παράβασης καθήκοντος. Στο μεταξύ
παραγράφονται τα αδικήματα των 2 απο τους 6 κατηγορουμένους, ενώ το
Δεκέμβριο του 2004 κρίθηκε άκυρη η όλη διαδικασία της ποινικής δίωξης
για λόγους δικονομικούς (“Πολιτικά Θέματα”, 17.3.’05).
Με το ίδιο βούλευμα είχαν απαλλαγεί από κάθε καμιά διακοσαριά άτομα
από όλη την Ελλάδα που είχαν από το 1997 αγοράσει οικόπεδα από τη Μονή
Πάτμου. “Το ενδιαφέρον είναι ότι σήμερα, έξι χρόνια μετά τη
δημοσιοποίηση της υπόθεσης που βρίσκεται στα όρια της παραγραφής
ζητήθηκε νέα έρευνα -η προηγούμενη είχε διαρκέσει περίπου δύο χρόνια-
από το Συμβούλιο Εφετών Δωδεκανήσου. Κάτι που, αν συμβεί, σημαίνει ότι
κανένας δεν θα υποστεί τις συνέπειες της αγοραπωλησίας”
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=14.02.2005,id=86510024
Ο εκκλησιαστικός Τύπος όμως έβλεπε το πράγμα θετικά: “Στις 8 Δεκεμβρίου (2004) εκδικάσθηκε στο Εφετείο της Ρόδου η υπόθεση που αφορούσε τις υποτιθέμενες οικονομικές ατασθαλίες που έγιναν …..στην Πάτμο. Η δικαστής …. ανέλυσε διεξοδικά το όλο ζήτημα στην ορθή βάση του και ζήτησε να τεθεί το όλο ζήτημα που ταλαιπώρησε το νησί και την Αδελφότητα της Ιεράς Μονής στο αρχείο. Από τη διαδικασία φάνηκε ότι η Μονή δεν είχε χάσει χρήματα αλλά ούτε το δημόσιο………. ….το Πατριαρχείο οφείλει πλέον να αποκαταστήσει τη φήμη της Μονής και να προχωρήσει σε τολμηρά βήματα …… ο ηγούμενος αρχιμανδρίτης Αντίπας Νικηταράς μετά τις εξελίξεις αυτές επεχείρησε άνοιγμα προς τον παλαιό αδελφό της Μονής και νυν Μητροπολίτη Δωδεκανήσου Γεράσιμο με το Παλαιό Ημερολόγιο. Δεν αποκλείεται το άνοιγμα αυτό να έχει και συνέχεια και να αποτελέσει το έναυσμα για επιστροφή της συγκεκριμένης ομάδας των Παλαιοημερολογιτών στους κόλπους του Οικουμενικού……..» («Στύλος Ορθοδοξίας», τ. 52).
Στο μεταξύ όμως; «Νέα
τροπή φαίνεται ότι παίρνει η υπόθεση των αγοραπωλησιών στη Μονή Πάτμου
μετά την έκδοση του υπ αριθ. 1218 /2007 βουλεύματος του τριμελούς
συμβουλίου εφετών Δωδ/σου με το οποίο παραπέμπεται να δικαστεί στο
Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων μόνο ο Γεράσιμος Μιχελής μητροπολίτης
Δωδ/νήσου (Π.Ε) από τους τρεις που αρχικά προβλεπόταν μετά την αναίρεση
του απαλλακτικού βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Δωδεκανήσου από τον
Άρειο Πάγο. Να σημειωθεί ότι ο ένας εκ των φερόμενων κατηγορουμένων έχει
αποβιώσει, ενώ ο άλλος απηλλάγη….»:
http://www.patmostimes.gr/article.asp?id=2183&type=12
Είναι βέβαιο πως ο Σεβασμιώτατος θα αθωωθεί, αν δεν έχει ήδη γίνει αυτό χωρίς να πάρει δημοσιότητα, και θα ανακαλύψει ξανά τις αρετές του Νέου ημερολογίου. Άλλωστε δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Οι παλαιοημερολογίτες μητροπολίτες Βικέντιος και Παισιος, ιδιοκτήτες της κότας με τα χρυσά αυγά, δηλαδή της θαυματουργής εικόνας της Χρυσοβαλάντου Νέας Υόρκης που δάκρυζε στον πόλεμο του Κόλπου και είχε πέσει θύμα περίεργης απαγωγής, έγιναν δεκτοί από το Οικουμενικό πατριαρχείο, παρ’όλες τις επιθέσεις (προφανώς άδικες) που είχαν δεχθεί από την Αρχιεπισκοπή στην οποία προσχώρησαν η οποία είχε φτάσει στο σημείο να αμφισβητεί ακόμη και την απαγωγήν της εικόνας. Γεγονός είναι πάντως πως μετά την προσχώρηση στο πατριαρχείο η εικόνα δεν χρειάστηκε να ξαναδακρύσει.
Προς το παρόν.
http://www.nytimes.com/1992/01/01/nyregion/story-of-the-weeping-icon-divides-greek-orthodoxy.html?sec=&spon=&pagewanted=all
http://www.nytimes.com/1992/01/01/nyregion/story-of-the-weeping-icon-divides-greek-orthodoxy.html?sec=&spon=&pagewanted=2
http://www.in.gr/sports/article.asp?lngDtrID=244&lngEntityID=600201
Το αστείο ζήτημα του ημερολογίου δεν ενοχλεί την κρατική Εκκλησία, απόδειξη πως βρίσκεται σε επικοινωνία με τις Εκκλησίες Ρωσίας, Σερβίας, Γεωργίας, Ιεροσολύμων καθώς και με το Άγ.Όρος, που ακολουθούν το παλιό ημερολόγιο. Η ουσία του σχίσματος βρίσκεται στο ταμείο. Μπορεί πολιτικοί, ιδιαίτερα της ΝΔ και του Λάος, να παρακολουθούν τελετές των Γ.Ο.Χ. (στη φωτ. 11 ο εκλεκτός πολιτευτής του δεύτερου κ.Χαρίτος: http://www.neospeiraia.com/2008/09/blog-post.html) , αλλά ο μακάριος Χριστόδουλος, μάλωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Στεφανόπουλο, όταν δέχτηκε σε ακρόαση έναν Αρχιεπίσκοπο των ΓΟΧ: «..βλέπω η παρουσία των και μάλιστα σε τόσο υψηλό επίπεδο να δημιουργεί προβλήματα«. Δεν επικαλέστηκε τον οχετό των σκανδάλων τους-με τι μούτρα άλλωστε-αλλά το γεγονός πως είναι σχισματικοί, δικαίωμα απόλυτα κατοχυρωμένο σε μια δημοκρατική Πολιτεία.
Οι γενικεύσεις είναι άδικες, αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί το γεγονός πως κάτω από το φύλλο συκής των βιβλικών γενειάδων και πίσω από την παλαιοημερολογίτικη αυστηρότητα και τους σκληρούς κανόνες της κρύβονται ανομολόγητα ερωτικά πάθη, απείρως περισσότερα από αυτά που φουντώνουν στην κρατική Εκκλησία. Από τους ΓΟΧ ξεκίνησε την καριέρα του ο πανοσιολογιώτατος Γιοσάκης πριν μεταπηδήσει στην κρατική Εκκλησία.
Έτσι ο Παναγιώτατος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ευθύμιος,
φέρεται από αναφορά του πατέρα Γιοσάκη να του δήλωνε στην μονή
«Παντάνασσας» όπου βρέθηκε ο δεύτερος ως εκκολαπτόμενος νεοσσός της
Ορθοδοξίας: «Άντε βρε….Η Ορθοδοξία δεν βρίσκεται μέσα στα παντελόνια. Ο
Θεός κατοικεί στην καρδιά και όχι στα σόβρακα…..εγώ κάνω και
ξεπαρθενιασμένους παπάδες….» ενώ του αποκάλυψε πως το ίδιο προοδευτικός
ήταν και κάποιος μητροπολίτης τους στον Πειραιά που «στα νειάτα του είχε
ερωτικές σχέσεις με …ναύτες κτλ…» («Καρφί», 5.3.2005). Τόσο ο σεπτός
Ευθύμιος όσο και ο πανοσιλογιώτατος Γιοσάκης διέψευσαν το γεγονός.
Αναφορά στο θέμα έκανε και η «Ελευθεροτυπία» (07/02/2005)
(«Αμάρτησα μαζί του»)
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=07.02.2005,id=58664888
Το σκάνδαλο αυτό είχε δυσώδεις παραφυάδες και στην κυπριακή Εκκλησία.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=600542&lngDtrID=244
Αλλά και σοβαροί οικογενειάρχες κληρικοί όπως
ο αιδεσιμώτατος Στέφανος συλλαμβάνονται από την Αστυνομία με την 27
χρόνια νεότερή τους αλλοδαπή σύζυγο για εγκατάλειψη τέκνων (ενός μηνός
και ενός έτους) σε ξενοδοχείο.
Κύριε Ροΐδη,
Ο βούρκος των παλαιοημερολογίτικων σεχτών, δίνει μια
ιδέα για το πώς θα καταντήσει η Εκκλησία των καλοπληρωμένων δημοσίων
υπαλλήλων που μπουκώνονται με ιερό χρήμα από παντού, όταν
ιδιωτικοποιηθεί. Για του λόγου το αληθές παραπέμπω σε 3 ορθόδοξες πηγές,
όπου αναδύονται οι αναθυμιάσεις του παλαιοημερολογίτικου οχετού:
1. http://orthodoxia.forumup.gr/about903-60.html
(…αφηνω τους πολλους αρχιερεις και ιερεις ,καθηρημενους απο την Εκκλησια
της Ελλαδος και αλλες δικαιοδοσιες για ηθικους λογους, που βρηκαν
καταφυγιο στο ζηλωτισμο. χαρακτηριστικο παραδειγμα που το ξερω απο πρωτο
χερι του μοναχού …. της Μονής……στον …που εγινε «επίσκοπος» με το
παλιο…)
2. http://www.omologitis.org/main_pag/Hellenic/frams/news.htm#51 («……Παραπέμφθηκαν
στο Α΄/βάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο με τις κατηγορίες της φατρείας, της
τυρείας, .. οι Ιερείς: Joseph Sunderland, Steven Allen, George Poullas
και οι Διάκονοι Paul Brown, Sergei Boulter, John Somers, όλοι κάτοικοι
Αμερικής. … Το Α΄/βάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο ασχολήθηκε με την υπόθεση
των υποδίκων Ουκρανών κληρικών Σεραφείμ και Ιωάννου … Η Ι.Σύνοδος
..καθαίρεσε τους πιο πάνω … η Ιερά Σύνοδος συζήτησε το θέμα των
Επισκόπων Νήφωνα και Αρέθα οι οποίοι αποτοιχίστηκαν από την Εκκλησία μας
από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η Ι. Σύνοδος παρέπεμψε τους
αποσκιρτήσαντες Επισκόπους στο Συνοδικό Δικαστήριο με τις κατηγορίες της
φατρίας, παρασυναγωγής και βλασφημίας. … Στις 15 Σεπτεμβρίου ο Μητρ.
Νήφων, με έγγραφο του προς την Ι.Σύνοδο, δήλωσε ότι αποκόπτεται …. τον
Μητρ. Νήφωνα ακολούθησε στην αυτομόληση και ο Επίσκοπος Αρέθας …… Με
επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο κ. Μακάριο διέκοψε κοινωνία με την
Εκκλησία μας ο Μητροπολίτης Αυλώνας κ. Άγγελος. .. ο Μητρ. ενώθηκε με
τον Μητροπολίτη Αντώνιο (De Rosso) της Ιταλικής Εκκλησίας. …
Καθαιρέθηκαν από το Α΄/βάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο την 13/26 Φεβρουαρίου
οι Ιερείς: Joseph Sunderland, Steven Allen, George Poullas και οι
Διάκονοι: Paul Brown, Sergei Boulter, John Somers, κάτοικοι Αμερικής….
προσχώρησαν στην Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας μας δύο σημαντικές Μονές
…..Κατόπιν εισηγήσεως του Έξαρχου των Βαλκανικών Χωρών Μητρ.
Χριστοφόρου, η Ι.Σύνοδος διέγραψε τους Βούλγαρους Ιερείς Zahariev Nikola
και Lyubomir Papo …Η Κολοραντική παράταξη δεν λέει να ησυχάσει. Είχαμε
αποφασίσει να μην αναφερθούμε πλέον με αυτούς αφού έχουμε διαπιστώσει
ότι κανείς άλλος δεν ασχολείται. Αλλά δυστυχώς δεν αντέχουμε τον
πειρασμό …. Κατόπιν αιτήσεως προς τον Έξαρχο Βαλκανικών χωρών Μητρ.
Χριστοφόρο προσελήφθησαν οι εκ Βουλγαρίας Πρωθιερέας π.Lyudmil Petrov
και Διάκονος π.Marian Angelov. .. προέρχονται από την δικαιοδοσία του
ανεξάρτητου Επισκόπου Κολοράντο Γρηγορίου τον οποίον είχαν αποκηρύξει.. …
η Ι.Σύνοδος βρέθηκε στην δυσάρεστη θέση να διαγράψει τον Μητροπολίτη
Αχαρνών κ. Αθανάσιο… εξ αιτίας του ότι ενύμφευσε πρώην Αγιορείτη
μεγαλόσχημο Μοναχό…… Με εξώδικο η παράταξη του Αρχιεπίσκοπου
Χρυσόστομου, απειλεί με μήνυση την Σύνοδο αν συνεχίσει να χρησιμοποιεί
τον τίτλο «Εκκλησία Γ.Ο.Χ. …»).
3. http://www.roacamerica.org/ («Το
καλοκαίρι του 2004 η Ρωσική Ορθόδοξη Αυτόνομη Εκκλησία στην Αμερική
υπέστη καταστροφικό σχίσμα από την εγκληματική συμπεριφορά του
μητροπολίτη Ουαλεντιανού…, Ο μητροπολίτης Ουαλεντιανός επιτέθηκε στον
ευεργέτη του Αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο…»).
Την ώρα που οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ προχώρησαν σε ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της Οικονομίας, η μεγαλύτερη επιχείρηση, η Ecclesia, ΑΕ εμπορίας ελπίδων και φόβων, παραμένει κρατική και σκανδαλωδώς φοροφυγάς, επιχορηγούμενη, επιδοτούμενη και καταχρεωμένη. Θεωρώ την πολιτική αυτή αθέμιτο ανταγωνισμό που αντίκειται στους νόμους της ελεύθερης Οικονομίας. Επιπρόσθετα η ιδιωτικοποίηση της Εκκλησίας θα ωφελούσε πολύ την παραγωγή και τα κέρδη της Βιομηχανίας των θαυμάτων που αναγκαστικά θα ανθίσει για λόγους βιοπορισμού των άμισθων ιερέων, και με τη θέσπιση κάποιου ειδικού θαυματο-φόρου θα ωφελούσε καίρια την Οικονομία.
Ίσως έτσι ο αυριανός πρωθυπουργός ευλαβέστατος ΓΑΠ να βρει λεφτά για να μην υλοποιήσει την απειλή του για ανασφάλιστη εργασία των νέων.
[A’ δημοσίευση 16 Ιουνίου 2009]
Η Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (ΒΙΝΤΕΟ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου