Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Έκδοση ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως: 72. Για την φθορά και την διαφθορά.
Γ΄ (28) 72. Για την φθορά και την διαφθορά
Η λέξη φθορά έχει δύο σημασίες. Διότι σημαίνει αυτά τα ανθρώπινα πάθη, δηλαδή την πείνα, την δίψα, τον κόπο, το τρύπημα από τα καρφιά, τον θάνατο, δηλαδή τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα, και τα παρόμοια. Σύμφωνα με αυτήν την σημασία λέμε φθαρτό το σώμα του Κυρίου· διότι όλα αυτά τα πήρε με την θέληση του.
Σημαίνει όμως η φθορά και την τελεία διάλυση και εξαφάνιση του σώματος στα συστατικά από τα οποία αποτελέσθηκε· αυτή από πολλούς ονομάζεται διαφθορά. Το σώμα του Κυρίου δεν την γνώρισε αυτήν, όπως λέει ο προφήτης Δαυίδ· «ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψεις τὴν ψυχήν μου εἰς ᾅδην, οὐδὲ δώσεις τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν». (Ψαλμ. 15, 10).
Είναι λοιπόν ασεβές να λέμε το σώμα του Κυρίου άφθαρτο με την πρώτη σημασία της φθοράς, σύμφωνα με τον παράφρονα Ιουλιανό [1] και Γαϊανό [2], πριν από την ανάσταση. Διότι αν ήταν άφθαρτο, δεν θα ήταν ομοούσιο με εμάς, απεναντίας μάλιστα έχουν γίνει φανταστικά και όχι αληθινά, αυτά που λέει το Ευαγγέλιο ότι έγιναν, δηλαδή η πείνα, η δίψα, τα «καρφιά», η νύξη της πλευράς, ο θάνατος.
[1] Ιουλιανός· επίσκοπος Αλικαρνασσού, ιδρυτής της αιρέσεως των Αφθαρτολατρών ή Αφθαρτοδοκητών ή Ιουλιανιστών. Ο Ιουλιανός υποστήριζε ότι η σάρκα του Κυρίου, από την στιγμή της ενώσεως της με τον Λόγο, έγινε άφθαρτη.
[2] Γαϊανός· επίσκοπος των Αφθαρτολατρών
Αν όμως έγιναν φανταστικά, ήταν απάτη και θέατρο το μυστήριο της οικονομίας, και έγινε άνθρωπος φανταστικά και όχι αληθινά, και έχουμε σωθεί φανταστικά και όχι αληθινά· αλλά μακριά από εδώ η βλασφημία, και ας στερηθούν την σωτηρία αυτοί που τα λένε· εμείς όμως αξιωθήκαμε να απολαύσουμε την αληθινή σωτηρία και θα την απολαύσουμε.
Σύμφωνα όμως με την δεύτερη σημασία της φθοράς ομολογούμε ότι είναι άφθαρτο το σώμα του Κυρίου, δηλαδή αδιάφθορο, όπως παρέδωσαν σ’ εμάς οι θεοφόροι πατέρες*· αλλά μετά την ανάσταση του Σωτήρα από τους νεκρούς και σύμφωνα με την πρώτη σημασία δεχόμαστε ότι είναι άφθαρτο το σώμα του Κυρίου· και στο δικό μας σώμα χάρισε ο Κύριος ως δώρο με το δικό του σώμα την ανάσταση και την αφθαρσία που την ακολουθεί, με το να γίνει ο ίδιος προς χάριν μας απαρχή της αναστάσεως και της αφθαρσίας και της απαθείας· «Δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν» (Α΄ Κορ. 15, 53), λέει ο θείος απόστολος.
* Κατά την παρατήρηση του Διδύμου του Αλεξανδρινού «τὸ μὴ ἰδεῖν τὴν σάρκα ̓Ιησοῦ διαφθοράν δηλοῖ οὐ τὸ μὴ τεθνάναι· τέθνηκε γὰρ καὶ ἐν μνήματι ἐτέθη· ἀλλὰ τὸ μὴ διαλελύσθαι» [=Το ότι δεν είδε η σάρκα του Ιησού διαφθορά, δεν δηλώνει ότι δεν πέθανε. Διότι πέθανε και τέθηκε στο μνήμα, αλλά δεν διαλύθηκε].
Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Άπαντα τα έργα.
1. Δογματικά Α΄. Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως.
Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας (ΕΠΕ). Πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Θεσσαλονίκη, 1976.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου