ΙΔΕΤΕ ΔΕ ΚΑΙ ΦΡΙΞΑΤΕ ΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΗΤΕ

 Ἱδέτε δὲ καὶ φρίξατε, ὡς καὶ νὰ φοβηθῆτε,

 

ταχέως καὶ νὰ παύσητε πάντες διορθωθῆτε.

Κι’ ὅπερ μὴ γένοιτο! τινὸς θάνατος αἰφνίδιος τοῦ ἔλθει,

εἰς Ἅδου τε τάρταρα αὐτὸν τὸν παραπέμψει.

Τότε οὐαὶ κι’ ἀλλοίμονον! καλὸν οὐκ’ ἐγεννήθη,

εἰς σκότος Ἅδου τάρταρον, κἀκεῖ δὲ κατεκρίθη.

Ἀγαπητοί μου Ἁδελφοί, γραφόμενα ν’ ἰδῆτε,

διαβάσετε μὲ προσοχήν, εὐθὺς γιὰ νὰ σκεφθῆτε.

Δὲν ἀναμένει μας καιρός, πρέπει νὰ βιασθῶμεν,

μετανοήσωμεν εὐθὺς, ἅπαντες καὶ σωθῶμεν.

Ἰησοῦς Χριστὸς μας εὔσπλαγχνος θέλει πάντας νὰ σῴσῃ.

ἐὰν ἐκ τῆς καρδίας του ἕκαστος ξεριζώσῃ,

Τὴν βλασφημίαν, πάθη του, ὅλα τὰ θανατώσῃ

ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν του εἰς τὸν Χριστὸν τὴν δώση.

Στὴν θέλησίν μας ἀδελφοί, εἷναι ὅπως σωθῶμεν

ἐάν ἀποφασίσωμεν καὶ νὰ διορθοθῶμεν.

Ἀλλ’ ὅμως καὶ ὀφείλομεν καὶ πολὺ βιασθῶμεν,

νὰ κλαύσωμεν θρηνήσωμεν, μὴ δὲ καὶ κολασθῶμεν.

Ἡμεῖς δὲ οὐ δυνάμεθα ἐμπαθεῖς βιασθῆναι.

οὐδὲ ἐκ τῶν κρυφίων μας, ὡς ἀπαλλαγῆναι.

Ἀλλ’ ἡ χάρις σου Χριστὲ, τάλανας βοηθήσῃ,

εἰς τὸν σκληρὸν ἀγῶνα Κύριος ἐνισχύσῃ.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ πρόφθασον νὰ μᾶς σώσῃς,

ἐξ ἀοράτων δ’ ἐχθρῶν ἡμῶν δαιμόνων ἐλευθερώσῃς

Δι’ ἱκεσιῶν τῆς Σῆς Μητρὸς Παρθένου νὰ μᾶς σῴσης,

καὶ ἐν Δευτέρᾳ Σου φρικτῇ Κρίσει μας δικαιώσῃς.

Καὶ ποθητὸν Μαρτύριον δεόμεθα μᾶς δώσῃς

ἐγκάρδιον δὲ πόθον μας ταχέως ἐκπληρώσῃς.

Γένοιτο Παναγία μου, αἰτήσεις μας πληρώσῃς

οἰκτρόταταί μας προσευχαὶ ἵνα εἰσακουσθῶσι.