Στις ημέρες μας, και εδώ στην Ελλάδα μας, πολλά βλέπει κανείς να γράφωνται γύρω από την δράσι των Ρόταρυ. Δεν περνά ούτε μια εβδομάδα, που να μη διαβάσουν οι Έλληνες, ότι στο τάδε μεγάλο ξενοδοχείο των Αθηνών ή της επαρχίας έγινε συνεστίασις των μελών του Ρόταρυ, εις την οποίαν ωμίλησεν ο τάδε διακεκριμένος κύριος της “υψηλής κοινωνίας”.
Κοιτάζει ο κοσμάκης και το σήμα των Ρόταρυ και βλέπει να είναι ένας οδοντωτός τροχός. Διαβάζει συγχρόνως και τα ονόματα εκείνων, που παρέστησαν στο “γεύμα εργασίας” και βγάζει τα δικά του συμπεράσματα και λέγει κουνώντας το κεφάλι του: – “Λεφτάδες όλοι οι συνερχόμενοι και καλοτρώγοντες… Γι’ αυτό και έχουν για σήμα τους τη ρόδα με τα γρανάζια… Διότι μήπως γρανάζια δεν έχει και η χρυσή λύρα; Γι’ αυτό άλλως τε και γυρνά ο χρυσός όλη την οικουμένη… Μήπως όμως και τον ίδιον τον Χριστόν για λεπτά δεν τον πούλησαν”; [Από τον πρόλογο της έκδοσης]
Χαραλάμπους Δ. Βασιλοπούλου
Αρχιμανδρίτου
Ξεσκέπασμα της Θεοσοφίας
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Α'
Αφορμήν να γραφή το ανά χείρας βιβλίον έδωσαν δύο γεγονότα: Το ένα ήτο η στυγερή δολοφονία του υποψηφίου Προέδρου της Αμερικής Ροβέρτου Κέννεντυ, η οποία συνετάραξε την ανθρωπότητα.
Η κατάπληξις τότε όλων ήτο, ότι ο μυσαρός δολοφόνος Σιρχάν εζήτησε μέσα στη φυλακή του να του πάνε, σαν άλλο Ευαγγέλιο, το θεοσοφιστικό βιβλίο της Μπλαβάτσκυ. Και τούτο, διότι ήτο προφανώς, όπως άλλωστε και εγράφη, μέλος της Θεοσοφίας.
Αρκετά εγράφησαν τις ημέρες εκείνες εις τον Παγκόσμιον Τύπον περί της σατανικής αυτής Οργανώσεως.
Το δεύτερον γεγονός ήτο η επανεμφάνισις του Κρισναμούρτι, με μίαν διάλεξίν του στη Ρώμη, που έδωσε την εποχήν εκείνην. Τον επρόβαλαν μετ' εμφάσεως και επιτάσεως τα διάφορα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Ο Κρισναμούρτι ζούσε στην αφάνεια επί μίαν τεσσαρακονταετίαν. Προ σαράντα περίπου ετών έγινε πολύς θόρυβος περί αυτού. Τον επρόβαλλε τότε εις τον κόσμον η θεοσοφίστρια Άννα Μπεζάντ, ως τον Μεσσίαν, ο οποίος, καθώς διετείνετο, επεσκέφθη εκ δευτέρου την ανθρωπότητα.
Επεσκέφθη, μάλιστα, τότε ο Κρισναμούρτι και τας Αθήνας. Η δε φιλοπερίεργη αριστοκρατία των Αθηνών έτρεξε να πάρη την ..."ευλογίαν" του και φυσικά να πάρη θέσι εις τον Παράδεισον του νέου Χριστού, ο οποίος ήρχετο απο τας Ινδίας. Ανεστατώθησαν, φυσικά, πολλοί τότε με την εμφάνισιν του Μεσσίου αυτού, η οποία, έλεγε, ότι συνεδυάζετο με την Δευτέραν Παρουσίαν.
Ευτυχώς όμως ο Κρισναμούρτι βαρέθηκε να φέρη τον βαρύν τίτλον του Χριστού και προσγειώθηκε πάλιν εις τας Ινδίας, ζώντας την ζωήν των άλλων θνητών. Τώρα όμως, που ασπρίσαν τα μαλλιά του, τον βγάλανε από την ναφθαλίνη, για να λάβη ενεργόν δράσιν, πάλιν εις τους σκοπούς της Θεοσοφίας.
Πίσω, φυσικά, από αυτά τα γεγονότα δεν είναι δύσκολο να διακρίνη κανείς την απάτη και τον σκοτεινό ρόλο της Θεοσοφίας. Αλλά είναι καιρός να ξεσκεπασθή επί τέλους και η Θεοσοφία. Κι αυτό θα γίνη με το βιβλίο αυτό. Πρέπει επί τέλους να μάθουν όλοι οι άνθρωποι τι κρύπτεται πίσω από τας μεγαλοστόμους διδασκαλίας και τας στομφώδεις θεωρίας της, διά να γνωρίζη ο κόσμος τι του γίνεται.
Περισσότερα διαβάστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου